Η σελίδα της Νεφέλης Χατζηιωαννίδου, Υπέροχες Γυναίκες στο Instagram υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών αλλά και όσων δέχονται παράλογες επιθέσεις και έχει δημιουργήσει μια μεγάλη online κοινότητα. Εδώ, ο φεμινισμός δεν είναι απλά μία μόδα που τη χρησιμοποιούν για να υπηρετήσουν την clickbait μανία αλλά τρόπος ζωής. Είναι σαν ένα καταφύγιο, στο οποίο νιώθεις ασφάλεια να μιλήσεις για όσα θα έπρεπε να θεωρούνται κοινή λογική και δεν χρειάζονται αναλύσεις και περιττές συζητήσεις.

Με κάθε ανάρτηση τους, φεύγει ένα βάρος πως δεν κυριαρχεί η αλλοιωμένη εκδοχή της πραγματικότητας και σου δίνει κίνητρο να παρακολουθήσεις τα thread των σχολίων, απο τα οποία, ευτυχώς, τις περισσότερες φορές, λείπει η κανιβαλίστικη λογική. Στο χθεσινό τους post λοιπόν, ανέβασαν απόσπασμα από ένα κέιμενο της Dr. Caitlin Zietz για όσα ακούμε τα κορίτσια που κάνουμε ντρίπλες στους κανόνες της κοινωνίας. Τις συμβουλές που δεν ζητήσαμε ποτέ και τις αχρείαστες υποδείξεις από όσους πιστεύουν πως όλα στη ζωή χωρούν σε μικροσκοπικά κουτάκια. Όπως το να γεννήσουμε μωρά, ούτε σε νεαρή ούτε σε μεγάλη ηλικία αλλά κάπου μεταξύ 27-35 που είναι το ιδανικό.

«Τα 25 είναι πάρα πολύ νωρίς και τα 35, είναι πολύ αργά. Να γεννήσεις με φυσιολογική σύλληψη γιατί όλες μπορούν και να μην ανησυχείς αν χάσεις ένα μωρό, σημαίνει πως απλά δεν είναι γραφτό. “Θα μείνεις έγκυος πάλι και θα τα ξεχάσεις όλα αυτά, μη σταναχωριέσαι, μη θυμώνεις. Την επόμενη φορά, μην ενημερώσεις κανέναν πριν από τις 12 εβδομάδες. Κοίτα να απολαύσεις την επόμενη εγκυμοσύνη. Μην χάσεις τη φόρμα σου. Να φας πολλά λαχανικά και κρέας. Να πάρεις βιταμίνες. Όχι αυτές. Αυτές!», γράφει μεταξύ άλλων και σίγουρα τα ακούς με διαφορετικές και οικίες φωνές.

Στα σχόλια που ακολούθησαν, βρίσκεται κι εκείνο της πάντα εύστοχης Κατερίνας Βρανά, με το οποίο ταυτιστήκαμε απόλυτα και σίγουρα το θες για μόνιμο post it:

«Αυτοί που έχουν πολύτιμες συμβουλές να δώσουν, συνήθως σέβονται και δεν τις δίνουν αν δεν τους ρωτήσεις.
Αυτοί που δίνουν συμβουλές και υποδείξεις αβέρτα είναι συνήθως αυτοί που έχουν τα λιγότερα χρήσιμα να πούνε.»

Σ’ αυτή την εποχή του FOMO και της τεράστιας ανάγκης να γίνουμε όλοι μέλος κάποιας κριτικής επιτροπής που θα βαθμολογεί τον κόσμο πάντα με τους χειρότερους βαθμούς, ισχύει πάντα πάντα το δεύτερος μέρος της ατάκας της. Γεμίζουμε με πάρα πολλά λόγια υποτιθέμενης σοφίας ενώ αυτό που θέλουμε είναι απλά να μας ακούσει ο άλλος ή να πούμε δυνατά ό,τι σκεφτόμαστε για να βγει απο μέσα μας.

Δεν είναι κάποιο μεγάλο νέο. Απλά συμβαίνει πιο έντονα από τη στιγμή που τα κορίτσια όλων των ηλικιών άρχισαν να παίρνουν παράταση στους αγώνες του βιολογικού τους ρολογιού και όταν αποδέχθηκαν το γεγονός πως ο σκοπός της ζωής τους δεν περιλαμβάνει φωτογραφίες με την δική τους οικογένεια.

Σε μία άτυπη σύνδεση με τα παραπάνω, πρόσφατα, η Τόνια Σωτηροπούλου είπε στην εκπομπή Κυψέλη πως θυμώνει απίστευτα όταν τη ρωτούν πότε θα κάνει παιδί και θεωρεί ότι είναι τρομερή αγένεια το να γράφουν γυναίκες και άνδρες κάτω από της φωτογραφία κάποιας ότι είναι έγκυος επειδή έχει φουσκωμένη κοιλιά είσαι έγκυος. Όπως συμπληρώνει πολύ σωστά, μπορεί οποιαδήποτε γυναίκα να μην μπορεί να κάνει παιδιά, να προσπαθεί και να μην το έχει καταφέρει, να μην θέλει σε αυτή τη φάση της ζωής της ή να μην θέλει ποτέ.

«Μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Μπορώ να υιοθετήσω 35 κουνέλια αν θέλω να ζω με κουνέλια και να μην κάνω ποτέ παιδιά. Μπορώ να κάνω πέντε παιδιά ή μπορώ να υιοθετήσω παιδιά. Είναι δικό μου πρόβλημα. Όχι μόνο για το συγκεκριμένο θέμα αλλά και γενικά, πριν εκφραστούμε, να σκεφτόμαστε τι μπορεί να βιώνει ο άλλος, τι αντίκτυπο θα έχει το σχόλιο μας και να μπούμε στη θέση του. Η έλλειψη ευαισθησίας είναι ο πυρήνας όλων των κακών της κοινωνίας μας. Και δεν εννοώ να το παίζουμε χαρουμενοι και να τρέχουμε ανέμελοι στα λιβάδια αλλά να υπάρχει μια ενσυναίσθηση». 

Λίγο καιρό αργότερα, η Σμαράγδα Καρύδη προσγειώθηκε ξαφνικά στην αρένα των social mediaκών κριτών, που έπεσαν να τη φάνε, γιατί δήλωσε πως δεν έγινε μητέρα γιατί δεν ήθελε να μπει στη διαδικασία αυτής της μεγάλης δέσμευσης. Πρόσθεσε πως έχει ζήσει τη ζωή που την ικανοποίησε, δεν έχει παράπονα και βρήκε την ισορροπία της. Κι οσον αφορά εκείνους που θα πουν πως βάζει τη δουλειά της πάνω απ’ όλα, διευκρίνισε πως δεν είναι εργασιομανής και για πάρα πολλά χρόνια δεν είχε όρεξη να κάνει πολλά πράγματα. «Δεν ένιωσα ότι υπήρχε κάπου κενό. Δεν με ενδιέφερε ποτέ ο γάμος. Δεν απορρίπτω τον θεσμό του γάμου. Δεν έχω βρει τον λόγο να κάνω γάμο. Η επισημοποίηση και η επισφράγιση ενός πράγματος θα φέρει μια μονιμότητα που θα με τρομάξει. Ο λόγος που δεν έγινα μητέρα είναι επειδή θα γινόμουν σκλάβα του παιδιού και θα άφηνα όλη μου τη ζωή πίσω. Δεν είχα την όρεξη και τα αποθέματα να αφιερωθώ σε κάτι τέτοιο. Δεν ήταν κάτι που με ενδιέφερε, από μικρή δεν το είχα ποτέ», τόνισε.

Μεταξύ του πληκτρολογίου κι εμάς, τρίτος χωρεί. Είναι το φίλτρο της δεύτερης σκέψης. Ας την αφήσουμε να μπει μαζί με την ομάδα των αυτονόητων ηρώων.