Αν εκεί που κοιμόσασταν στα καλά καθούμενα ο σύντροφός σας επιχειρούσε να κάνει σεξ μαζί σας και αργότερα έλεγε ότι δεν θυμόταν το περιστατικό, θα τον πιστεύατε; Θα πιστεύατε αν είχατε ακούσει για ένα είδος σεξουαλικής υπνοβασίας – μια σπάνια πάθηση για την οποία ελάχιστοι γνωρίζουν.
Η σεξουαλική αϋπνία ή η πιο κοινή ονομασία “sleepsex“, είναι μια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο επιδίδεται σε σεξουαλικές πράξεις ενώ κοιμάται. Μπορεί να περιλαμβάνει χάδια, αυνανισμό, στοματικό σεξ ή ακόμα και συνουσία.
Ο Δρ Matthew Walker, καθηγητής νευρολογίας στο Εθνικό Νοσοκομείο Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής στο Λονδίνο, λέει ότι μια πράξη sexomnia είναι πιο πιθανό να συμβεί τις πρώτες ώρες της νύχτας κατά τη διάρκεια που το άτομο βρίσκεται σε βαθύ ύπνο.
«Εκείνη τη στιγμή, ο φλοιός -το τμήμα του εγκεφάλου που σκέφτεται, σχεδιάζει, συνειδητοποιεί- απενεργοποιείται. Αλλά ο εγκεφαλικός μίσχος, το τμήμα που είναι υπεύθυνο για τις βασικές ορμές, όπως η επιθυμία για φαγητό ή σεξ, εξακολουθεί να λειτουργεί. Σε αυτό το στάδιο, ο σεξομανής ενεργεί χωρίς καθόλου αναστολές. Επειδή το κατώτερο επίπεδο του εγκεφάλου είναι αμνησιακό, δεν θα έχει καμία ανάμνηση του τι έχει κάνει».
Ο όρος “sexsomnia” θεσπίστηκε από τον Δρ Colin Shapiro από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο σε μια αναφορά περίπτωσης που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2003.Ο ίδιος επέβλεψε μια μελέτη της δρος Sharon Chung, επιστημονικού προσωπικού στο Εργαστήριο Έρευνας Ύπνου του Πανεπιστημιακού Δικτύου Υγείας του Δυτικού Νοσοκομείου του Τορόντο, η οποία παρουσιάστηκε στο Τέξας στην ετήσια συνάντηση κλινικών ιατρών και επιστημόνων στον τομέα της ιατρικής του ύπνου και της έρευνας του ύπνου SLEEP 2010.
Σχεδόν το οκτώ τοις εκατό των ασθενών που παραπέμφθηκαν στην κλινική διαταραχών ύπνου ανέφεραν ότι είχαν ξεκινήσει ή συμμετείχαν σε σεξουαλική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του ύπνου. Οι άνδρες αντιπροσώπευαν τα τρία τέταρτα των αυτοαναφερόμενων που έπασχαν από sexomnia.
«Μας εξέπληξε το πόσο συχνό ήταν», ανέφερε ο Chung, «Πιστεύαμε ότι ελάχιστοι άνθρωποι θα έπασχαν από sexomnia, ωστόσο ήταν σχεδόν ένας στους 12. Αν και το εύρημά μας για 8% φαίνεται υψηλό, πρέπει να τονιστεί ότι μελετήσαμε μόνο ασθενείς που παραπέμφθηκαν στην κλινική μας για τον ύπνο».
«Θα περιμέναμε ότι οι αριθμοί θα ήταν πολύ χαμηλότεροι στον γενικό πληθυσμό. Όμως η έρευνα διαπίστωσε ότι οι ασθενείς φαίνεται να διστάζουν να αναφέρουν την σεξουαλική υπνοβασία στον γιατρό τους, με μόνο τέσσερις από τους 63 να την αναφέρουν».
Σε αυτό που συμφωνούν οι ειδικοί είναι ότι η διαταραχή μπορεί να είναι αρκετά συχνή, αλλά ότι συχνά δεν αναφέρεται λόγω αμηχανίας και ντροπής από την πλευρά του ατόμου που πραγματοποιεί αυτές τις πράξεις. Όταν τους ενημερώνουν για το τι έχει συμβεί, συνήθως αντιδρούν με δυσπιστία.
Η σεξουαλική υπνοβασία μπορεί να προκληθεί από το άγχος, την κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών, τη στέρηση ύπνου και τις πρωτογενείς διαταραχές του ύπνου, όπως η άπνοια κατά τον ύπνο, ή την παρουσία συντρόφου στο κρεβάτι. Η αναζήτηση ιατρικής βοήθειας είναι σημαντική, καθώς ένα άτομο με σεξουαλική αϋπνία μπορεί να βιώνει αρνητικά συναισθήματα όπως ντροπή, σύγχυση, θυμό, άρνηση, φόβο, ενοχή ή απογοήτευση. Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ μεγάλο άγχος.
Οι σχέσεις μπορεί να καταστραφούν όταν τα ζευγάρια πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα και υπάρχει επίσης η ανησυχία ότι μπορεί να κατηγορηθούν για κατηγορίες σεξουαλικής επίθεσης ή βιασμού. Έχει αναφερθεί ότι ορισμένοι αδίστακτοι δικηγόροι έχουν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν τη σεξουαλική αϋπνία ως υπεράσπιση των πελατών τους που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση.
Ο Δρ Walker τονίζει ότι πρέπει να γίνεται προσεκτική έρευνα σε οποιοσδήποτε περίπτωση χρησιμοποιείται η σεξουαλική αϋπνία ως υπεράσπιση.
Η αναζήτηση βοήθειας μπορεί να αυξήσει την ευαισθητοποίηση και την κατανόηση του προβλήματος και να βοηθήσει τα άτομα και τα ζευγάρια να αντιμετωπίσουν εποικοδομητικά την κατάσταση.
Ο Δρ David Cunnington, διευθυντής του Κέντρου Διαταραχών Ύπνου της Μελβούρνης, δήλωσε:
«Αξιολογούμε τη γενική ιατρική κατάσταση των ανθρώπων για να δούμε αν υπάρχουν ιατρικές αιτίες για την κατάσταση και τους παρακολουθούμε στο εργαστήριο ύπνου για να αποκλείσουμε άλλα πράγματα ως αίτια για διαταραχές ύπνου, όπως η άπνοια ύπνου, οι κινήσεις των ποδιών ή η επιληψία».
«Εάν δεν υπάρχουν σαφείς παράγοντες και η sexomnia είναι συχνή ή ανησυχητική, εξετάζουμε τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής ή ψυχολογικών στρατηγικών, όπως η ύπνωση ή ο διαλογισμός, για να μειώσουμε τη συχνότητα των συμπτωμάτων».
«Στα άτομα που πάσχουν από sexomnia και στους συντρόφους τους εξηγούμε ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι ενδεικτική των πραγματικών συναισθημάτων των ατόμων και αποτελεί μια μορφή υπνοβασίας. Ορισμένοι άνθρωποι υπνοβατούν, άλλοι μιλούν, άλλοι τρώνε και άλλοι επιχειρούν να κάνουν σεξ. Δεν συνδέεται με βαθιά ριζωμένα ψυχολογικά ζητήματα και δεν αποτελεί ένδειξη ψυχικής ασθένειας, είναι απλώς μια αποτυχία ενεργοποίησης/απενεργοποίησης όλων των τμημάτων του εγκεφάλου σε συγχρονισμό στα όρια της εγρήγορσης και του ύπνου».
Εάν λοιπόν κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να εμφανίζει αυτά τα συμπτώματα, να επισκεφθεί τον γενικό ιατρό του και να ζητήσει παραπομπή σε κάποιο Εργαστήριο Ύπνου.
Διαβάστε επίσης: Από το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων μέχρι το σύνδρομο του ξένου χεριού – 5 σπάνια ψυχιατρικά σύνδρομα
Αν εκεί που κοιμόσασταν στα καλά καθούμενα ο σύντροφός σας επιχειρούσε να κάνει σεξ μαζί σας και αργότερα έλεγε ότι δεν θυμόταν το περιστατικό, θα τον πιστεύατε; Θα πιστεύατε αν είχατε ακούσει για ένα είδος σεξουαλικής υπνοβασίας – μια σπάνια πάθηση για την οποία ελάχιστοι γνωρίζουν.
Η σεξουαλική αϋπνία ή η πιο κοινή ονομασία “sleepsex“, είναι μια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο επιδίδεται σε σεξουαλικές πράξεις ενώ κοιμάται. Μπορεί να περιλαμβάνει χάδια, αυνανισμό, στοματικό σεξ ή ακόμα και συνουσία.
Ο Δρ Matthew Walker, καθηγητής νευρολογίας στο Εθνικό Νοσοκομείο Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής στο Λονδίνο, λέει ότι μια πράξη sexomnia είναι πιο πιθανό να συμβεί τις πρώτες ώρες της νύχτας κατά τη διάρκεια που το άτομο βρίσκεται σε βαθύ ύπνο.
«Εκείνη τη στιγμή, ο φλοιός -το τμήμα του εγκεφάλου που σκέφτεται, σχεδιάζει, συνειδητοποιεί- απενεργοποιείται. Αλλά ο εγκεφαλικός μίσχος, το τμήμα που είναι υπεύθυνο για τις βασικές ορμές, όπως η επιθυμία για φαγητό ή σεξ, εξακολουθεί να λειτουργεί. Σε αυτό το στάδιο, ο σεξομανής ενεργεί χωρίς καθόλου αναστολές. Επειδή το κατώτερο επίπεδο του εγκεφάλου είναι αμνησιακό, δεν θα έχει καμία ανάμνηση του τι έχει κάνει».
Ο όρος “sexsomnia” θεσπίστηκε από τον Δρ Colin Shapiro από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο σε μια αναφορά περίπτωσης που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2003.Ο ίδιος επέβλεψε μια μελέτη της δρος Sharon Chung, επιστημονικού προσωπικού στο Εργαστήριο Έρευνας Ύπνου του Πανεπιστημιακού Δικτύου Υγείας του Δυτικού Νοσοκομείου του Τορόντο, η οποία παρουσιάστηκε στο Τέξας στην ετήσια συνάντηση κλινικών ιατρών και επιστημόνων στον τομέα της ιατρικής του ύπνου και της έρευνας του ύπνου SLEEP 2010.
Σχεδόν το οκτώ τοις εκατό των ασθενών που παραπέμφθηκαν στην κλινική διαταραχών ύπνου ανέφεραν ότι είχαν ξεκινήσει ή συμμετείχαν σε σεξουαλική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του ύπνου. Οι άνδρες αντιπροσώπευαν τα τρία τέταρτα των αυτοαναφερόμενων που έπασχαν από sexomnia.
«Μας εξέπληξε το πόσο συχνό ήταν», ανέφερε ο Chung, «Πιστεύαμε ότι ελάχιστοι άνθρωποι θα έπασχαν από sexomnia, ωστόσο ήταν σχεδόν ένας στους 12. Αν και το εύρημά μας για 8% φαίνεται υψηλό, πρέπει να τονιστεί ότι μελετήσαμε μόνο ασθενείς που παραπέμφθηκαν στην κλινική μας για τον ύπνο».
«Θα περιμέναμε ότι οι αριθμοί θα ήταν πολύ χαμηλότεροι στον γενικό πληθυσμό. Όμως η έρευνα διαπίστωσε ότι οι ασθενείς φαίνεται να διστάζουν να αναφέρουν την σεξουαλική υπνοβασία στον γιατρό τους, με μόνο τέσσερις από τους 63 να την αναφέρουν».
Σε αυτό που συμφωνούν οι ειδικοί είναι ότι η διαταραχή μπορεί να είναι αρκετά συχνή, αλλά ότι συχνά δεν αναφέρεται λόγω αμηχανίας και ντροπής από την πλευρά του ατόμου που πραγματοποιεί αυτές τις πράξεις. Όταν τους ενημερώνουν για το τι έχει συμβεί, συνήθως αντιδρούν με δυσπιστία.
Η σεξουαλική υπνοβασία μπορεί να προκληθεί από το άγχος, την κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών, τη στέρηση ύπνου και τις πρωτογενείς διαταραχές του ύπνου, όπως η άπνοια κατά τον ύπνο, ή την παρουσία συντρόφου στο κρεβάτι. Η αναζήτηση ιατρικής βοήθειας είναι σημαντική, καθώς ένα άτομο με σεξουαλική αϋπνία μπορεί να βιώνει αρνητικά συναισθήματα όπως ντροπή, σύγχυση, θυμό, άρνηση, φόβο, ενοχή ή απογοήτευση. Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ μεγάλο άγχος.
Οι σχέσεις μπορεί να καταστραφούν όταν τα ζευγάρια πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα και υπάρχει επίσης η ανησυχία ότι μπορεί να κατηγορηθούν για κατηγορίες σεξουαλικής επίθεσης ή βιασμού. Έχει αναφερθεί ότι ορισμένοι αδίστακτοι δικηγόροι έχουν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν τη σεξουαλική αϋπνία ως υπεράσπιση των πελατών τους που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση.
Ο Δρ Walker τονίζει ότι πρέπει να γίνεται προσεκτική έρευνα σε οποιοσδήποτε περίπτωση χρησιμοποιείται η σεξουαλική αϋπνία ως υπεράσπιση.
Η αναζήτηση βοήθειας μπορεί να αυξήσει την ευαισθητοποίηση και την κατανόηση του προβλήματος και να βοηθήσει τα άτομα και τα ζευγάρια να αντιμετωπίσουν εποικοδομητικά την κατάσταση.
Ο Δρ David Cunnington, διευθυντής του Κέντρου Διαταραχών Ύπνου της Μελβούρνης, δήλωσε:
«Αξιολογούμε τη γενική ιατρική κατάσταση των ανθρώπων για να δούμε αν υπάρχουν ιατρικές αιτίες για την κατάσταση και τους παρακολουθούμε στο εργαστήριο ύπνου για να αποκλείσουμε άλλα πράγματα ως αίτια για διαταραχές ύπνου, όπως η άπνοια ύπνου, οι κινήσεις των ποδιών ή η επιληψία».
«Εάν δεν υπάρχουν σαφείς παράγοντες και η sexomnia είναι συχνή ή ανησυχητική, εξετάζουμε τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής ή ψυχολογικών στρατηγικών, όπως η ύπνωση ή ο διαλογισμός, για να μειώσουμε τη συχνότητα των συμπτωμάτων».
«Στα άτομα που πάσχουν από sexomnia και στους συντρόφους τους εξηγούμε ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι ενδεικτική των πραγματικών συναισθημάτων των ατόμων και αποτελεί μια μορφή υπνοβασίας. Ορισμένοι άνθρωποι υπνοβατούν, άλλοι μιλούν, άλλοι τρώνε και άλλοι επιχειρούν να κάνουν σεξ. Δεν συνδέεται με βαθιά ριζωμένα ψυχολογικά ζητήματα και δεν αποτελεί ένδειξη ψυχικής ασθένειας, είναι απλώς μια αποτυχία ενεργοποίησης/απενεργοποίησης όλων των τμημάτων του εγκεφάλου σε συγχρονισμό στα όρια της εγρήγορσης και του ύπνου».
Εάν λοιπόν κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να εμφανίζει αυτά τα συμπτώματα, να επισκεφθεί τον γενικό ιατρό του και να ζητήσει παραπομπή σε κάποιο Εργαστήριο Ύπνου.
Διαβάστε επίσης: Από το σύνδρομο της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων μέχρι το σύνδρομο του ξένου χεριού – 5 σπάνια ψυχιατρικά σύνδρομα
