Όλοι λίγο πολύ έχουμε δει ταινίες ή σειρές που ο/η πρωταγωνιστής/στρια, βρέθηκε σε ένα δάσος, και έπρεπε να επιβιώσει μόνος/η αντιμέτωπος με τα στοιχεία της φύσης, την πείνα και τα άγρια ζώα.

Κάθε ταινία/σειρά που σέβεται τον εαυτό της και περικλείει μία τέτοια περιπέτεια, έχει και μία σκηνή, όπου στην προσπάθειά τους να τραφούν, οι ήρωες μαζεύουν καρπούς και φρούτα και καταλήγουν να κάνουν εμετό και να αρρωσταίνουν καθώς εν αγνοία τους έχουν καταναλώσει κάτι τοξικό.

Σκεφτήκαμε λοιπόν, να κάνουμε μία λίστα με τους πιο επικίνδυνους καρπούς που υπάρχουν εκεί έξω, και ενώ μοιάζουν λαχταριστοί, κρύβουν θανατηφόρες παγίδες. Αχρέιαστη να είναι τέτοια πληροφορία, αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις…

Μηλιά Ζόμπι

Από το όνομα και μόνο καταλαβαίνετε ότι σίγουρα ο καρπός ενός τέτοιου φυτού δεν πρέπει να καταναλωθεί!

Αυτό το είδος δέντρου που ευδοκιμεί στη Φλόριντα των ΗΠΑ την Καραϊβική και τμήματα της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Ταιριάζει πλήρως με το όνομα που του έδωσαν οι Ισπανοι, arbol de la muerte που σημαίνει «δέντρο του θανάτου». Κάθε μέρος του δέντρου είναι θανατηφόρο επειδή παράγει ένα γαλακτώδη χυμό που περιέχει τοξίνες.

Η κατανάλωση των καρπών του προκαλεί εμετό και διάρροια, ενώ το άγγιγμα οποιουδήποτε μέρους του φυτού προκαλεί έντονο πόνο, φλεγμονή και φουσκάλες.

Οι καρποί είναι η πιο προφανής απειλή. Μοιάζουν με ένα μικρό πράσινο ξινόμηλο μόλις 3-4 εκατοστών πλάτους. Τα γλυκά αυτά μυρωδάτα φρούτα μπορούν να προκαλέσουν ώρες αγωνίας – και ενδεχομένως θανάτου – με ένα μόνο δάγκωμα.

Ακόμα και το να στέκεσαι κάτω από το δέντρο κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο και φουσκάλες. Η καύση του ξύλου απελευθερώνει τις τοξίνες, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν τύφλωση σε όσους στέκονται πολύ κοντά στον καπνό.

Γι’ αυτό σε περίπτωση που βρεθείτε στην άγρια φύση, μην προσπαθήσετε να τραφείτε από τους καρπούς του, να βρείτε καταφύγιο ή ακόμα και να ζεσταθείτε αναβοντας φωτιά με τα ξύλα του! Το αποτέλεσμα θα είναι μοιραίο!

Άτροπος η ευθάλεια

Όσο λαχταριστά και αν φαίνονται τα μικρά γυαλιστερά μαύρα της μούρα, μην τα καταναλώσετε!

Κοινώς γνωστή ως Belladonna, ή θανατηφόρος νυχτολούλουδος, είναι ένα από τα πιο γνωστά δηλητηριώδη φυτά.  Σύμφωνα με το μύθο, η Belladonna είναι μια από τις Τρεις Μοίρες, και είναι μάλιστα αυτή που κόβει το νήμα της ζωής και αποφασίζει πότε θα πεθάνει κάποιος. Η λαογραφία λέει ότι το φυτό είναι ιδιοκτησία του ίδιου του Διαβόλου και όποιος τον προσβάλλει τρώγοντας τους καρπούς του θα πληρώσει το τίμημα.

Η κατανάλωση οποιουδήποτε μέρους του φυτού προκαλεί παραισθήσεις και σπασμούς.Το παραδοσιακό του όνομα, από τα ιταλικά που σημαίνει «όμορφη γυναίκα», προέρχεται από το αρχαίο έθιμο των κυριών να εφαρμόζουν τον χυμό στα μάτια τους για να διαστέλλουν τις κόρες των ματιών, κάνοντας τα μάτια τους να φαίνονται μεγαλύτερα και πιο σαγηνευτικά. Ένα φυτό ιθαγενές στην Ευρώπη, Βόρεια Αφρική και Δυτική Ασία.

Η Belladonna είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα παιδιά επειδή τα γυαλιστερά μαύρα μούρα της έχουν γλυκιά γεύση αλλά είναι θανατηφόρα. Αυτή η ευχάριστη γεύση έχει οδηγήσει στη συχνή χρήση του ως δηλητήριο από την αρχαιότητα.

Ilex verticillata

Το Ilex verticillata ή αλλιώς Winterberry, είναι ένα είδος πουρναριού, ιθαγενές στην ανατολική Βόρεια Αμερική στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον νοτιοανατολικό Καναδά, από τη Νέα Γη δυτικά μέχρι το Οντάριο και τη Μινεσότα και νότια στην Αλαμπάμα.

Είναι ένα από τα πιο δηλητηριώδη φρούτα στον κόσμο. Είναι ένας μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο που μπορεί να φτάσει σε ύψος μεγαλύτερο από 6 μέτρα.

Πρασινολευκά άνθη εμφανίζονται στα θηλυκά φυτά την άνοιξη, τα οποία, εάν γονιμοποιηθούν σωστά από ένα αρσενικό φυτό, παράγουν μια πυκνή σοδειά από έντονα κόκκινα μούρα το φθινόπωρο. Η κατανάλωση αυτών των μούρων μπορεί να προκαλέσει ζάλη, πόνο στο στομάχι, διάρροια, υψηλούς παλμούς, ναυτία, υπνηλία και χαμηλή αρτηριακή πίεση.

Abrus precatorius

Το Abrus precatorius, κοινώς γνωστό ως Jequirity, Μάτι Καβουριού, η Μπιζέλι Ροζάριο, είναι ένα λεπτό, πολυετές αναρριχώμενο φυτό που τυλίγεται γύρω από τα δέντρα, θάμνους και φράχτες. Αυτά τα φυτά είναι εγγενή στην Αφρική, την Ασία, την Αυστραλία και την περιοχή του Ειρηνικού, αλλά έχουν εισαχθεί σε άλλες τοποθεσίες, όπως η Φλόριντα και η Χαβάη.

Το φυτό γνωστό και ως κομπολόι, είναι περισσότερο γνωστό για τους σπόρους του, καθώς χρησιμοποιούνται ως χάντρες σε βραχιόλια, περιδέραια ή κομπολόγια, τα οποία πωλούνται επίσης στο διαδίκτυο.
Είναι γυαλιστεροί, κόκκινο-κόκκινοι σπόροι με μια μαύρη κηλίδα. Άλλες λιγότερο κοινές ποικιλίες μπορεί να είναι ένας λευκός σπόρος με μαύρο μάτι ή ένας μαύρος σπόρος με ένα άσπρο μάτι.

Σε περίπτωση όμως που καταναλωθούν, είναι τοξικά λόγω της παρουσίας της ορμόνης αβρίνης. Τα συμπτώματα συνήθως ξεκινούν μέσα σε λίγες ώρες μετά την κατάποση, αλλά μπορεί να καθυστερήσουν έως και 5 ημέρες. Τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο, κοιλιακό άλγος και διάρροια που μπορεί να επιδεινωθούν και να γίνουν αιματηρές.

Οι ασθενείς μπορεί επίσης να εμφανίσουν γρήγορο καρδιακό ρυθμό, κεφαλαλγία, παραισθήσεις, λήθαργο, επιληπτικές κρίσεις, πυρετό και ανεπάρκεια οργάνων.  Δεν υπάρχει αντίδοτο για τη δηλητηρίαση από αβρίνη και συχνά απαιτείται νοσηλεία για τη διαχείριση των συμπτωμάτων.

Κουφοξυλιά- Σαμπούκο

Ο σκούρος μοβ καρπός του ευρωπαϊκού δέντρου Κουφοξυλιά είναι αυτό που ονομάζουμε σαμπούκο και μοιάζει αρκετά με τα μύρτιλα.

Ο Σαμπούκος είναι φυτό γνωστό από την αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε την τοποθέτηση φύλλων Σαμπούκου για την ανακούφιση των πόνων από την ποδάγρα, την αρθρίτιδα και τις αιμορροΐδες ενώ ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι έφτιαχναν τσάι ή εκχύλισμα με τα φύλλα του για την υποχώρηση των φλεμάτων.

Οι καρποί του συναντώνται σε τρία διαφορετικά χρώματα: μαύρο, μπλε και κόκκινο. Eίναι νόστιμοι όταν είναι πλήρως ώριμοι και αναπτύσσονται σε μικροσκοπικά φυτά θάμνων. Από αυτά τα μούρα φτιάχνονται μαρμελάδες, ζελέ, τσάι και κρασί.

Η κατανάλωσή του όμως θέλει ιδιαίτερη προσοχή, καθώς οι καρποί του Σαμπούκου περιέχουν επικίνδυνες ουσίες που είναι επιβλαβείς για την υγεία, είναι ιδιαίτερα τοξικοί και μπορεί να προκαλέσουν ναυτία, εμετούς και σοβαρή διάρροια. Γι’ αυτό θα πρέπει να καταναλώνονται μόνο ώριμοι και βρασμένοι ή ψημένοι.

Τα ριζικά στελέχη, τα φύλλα και οι σπόροι ενός φυτού σαμπούκου είναι θανατηφόρα επειδή έχουν ένα γλυκοσίδιο που δημιουργεί κυάνιο. Το δηλητήριο προκαλεί τη συσσώρευση κυανίου στο σώμα, με αποτέλεσμα διάρροια, κώμα ή θάνατο.

Φρούτα Ackee

Ο καρπός Ackee αναπτύσσεται σε αειθαλή δέντρα και είναι διαθέσιμος όλο το χρόνο, ενώ παρατηρείται σε αφθονία στην Τζαμάικα, όπου θεωρείται το εθνικό φρούτο. Αναπτύσσεται σε ένα τροπικό αειθαλές δέντρο που είναι εγγενές στη Δυτική Αφρική και ακούει επίσης τα ονόματα achee, akee και ackee apple.

Ο καρπός του, είναι πλήρως ανεπτυγμένος, ώριμος και κατάλληλος για μαγείρεμα όταν οι λοβοί έχουν έντονο κόκκινο χρώμα και ανοίγουν εύκολα για να αποκαλυφθεί ο βρώσιμος καρπός μέσα. Οι Τζαμαϊκανοί λένε συχνά ότι ο καρπός θα «χαμογελάσει» -ανοίγει φυσικά, μόνος του- προτού είναι έτοιμος να μαζευτεί από το δέντρο.

Το βρώσιμο μέρος – το κίτρινο αρίλι – μεγαλώνει σε έναν λοβό, ο οποίος πρέπει να ανοίξει φυσικά, οπότε η τοξική υπογλυκίνη έχει διαλυθεί αρκετά για ανθρώπινη κατανάλωση. Αν άνοιγες με το ζόρι ένα από αυτά τα λοβό, η υπογλυκίνη θα παρέμενε στην ψύχα του ackee.

Επειδή το ackee περιέχει υπογλυκίνη, η οποία είναι επιβλαβής για τον άνθρωπο, απαιτείται επαρκής προετοιμασία. Όταν τρώγεται άγουρο, το ackee προκαλεί εμετό και δηλητηρίαση σε ορισμένα άτομα. Οι υπογλυκίνες Α και Β, οι οποίες έχουν ισχυρό αποτέλεσμα υπογλυκαιμίας και προκαλούν επικίνδυνες επιπτώσεις στην υγεία και θνησιμότητα.