Έχουμε ακόμη αρκετή δουλίτσα να κάνουμε, ως ανθρωπότητα, ως προς την «ισότητα των φύλων».
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) θα χρειαστούν… 131 χρόνια για να επιτευχθεί η πλήρης ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Και παρόλο που η ανθρωπότητα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά στην ισότητα των φύλων, με τον τρέχοντα ρυθμό προόδου, η πλήρης ισοτιμία μεταξύ γυναικών και ανδρών θα επιτευχθεί, λίγο έως πολύ… το 2154!
Καμία χώρα δεν έχει ακόμη επιτύχει την πλήρη ισότητα. Αυτό που λέμε «100%» – η Ισλανδία είναι, κλασσικά εδώ και χρόνια, πιο κοντά στον στόχο αυτό.
Οι ΗΠΑ κατατάσσονται στην 43η θέση, με το χάσμα των φύλων να έχει κλείσει σε ποσοστό 75%, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται πολύ χαμηλά, στην 93η θέση, πίσω από την Καμπότζη και την Παραγουάη.
Στο Olafaq έχουμε προ καιρού αναφέρει ότι για 14η συνεχή χρονιά η Ισλανδία καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην κατάταξη του WEF, με το χάσμα των φύλων να εκτιμάται ότι έχει κλείσει σε ποσοστό 91,2%.
Οι 10 κορυφαίες χώρες στην έκθεση ισότητας των φύλων του WEF 2023 είναι:
Η Ισλανδία, μετά η Νορβηγία με ισότητα 87,9%, η Φινλανδία με 86,3%, η Νέα Ζηλανδία με 85,6%, η Σουηδία με 81,5%, η Γερμανία με 81,5%, η Νικαράγουα με 81,1%, η Ναμίμπια με 80,2%, η Λιθουανία με 80% και το Βέλγιο με 79,6%.
Οι παράγοντες που ελήφθησαν υπόψη είναι: η οικονομική συμμετοχή των γυναικών στην απασχόληση, η εκπαίδευση των γυναικών (π.χ. τα ποσοστά αλφαβητισμού), η υγεία και η επιβίωση των γυναικών (π.χ. το προσδόκιμο ζωής), καθώς και η πολιτική ενδυνάμωσή τους (όπως π.χ. η εκπροσώπηση κάθε φύλου στη Βουλή ή ακόμα και σε ηγετικές θέσεις).
Η Ισλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο η οποία έκρινε πως είναι «παράνομο» οι άνδρες να λαμβάνουν υψηλότερους μισθούς απ′ ότι οι γυναίκες στις επιχειρήσεις.
Μάλιστα, η νέα νομοθεσία προβλέπει «τσουχτερά» πρόστιμα για κάθε εταιρεία ή κυβερνητική υπηρεσία με περισσότερους από 25 υπαλλήλους που δε διαθέτει το κυβερνητικό πιστοποιητικό που αποδεικνύει ότι οι άνδρες και οι γυναίκες της εταιρείας αμείβονται ισόποσα.
Όσον αφορά την πολιτική ενδυνάμωση, το 48% των μελών του κοινοβουλίου της χώρας είναι γυναίκες. Υπάρχουν, ωστόσο, και διάφοροι «αστερίσκοι», όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ του βρετανικού δικτύου:
«Ακόμη και σε μετρήσεις όπου η Ισλανδία έχει καλές επιδόσεις, όπως η μείωση στο μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών, η καθημερινή εικόνα είναι πολύ πιο περίπλοκη» λέει η Χούλντα Τόλγκες, ψυχολόγος από την Ισλανδία, προσθέτοντας ότι «πολύ συχνά, της προσφέρεται χαμηλότερο ποσό χρημάτων ως αμοιβή για ομιλίες σε κοινό συγκριτικά με τον σύζυγό της, ακόμη και όταν τα χρήματα προσφέρονται από την ίδια εταιρεία».
Μάλιστα, η ίδια αναφέρει ότι είναι πολύ απογοητευμένη όταν βλέπει πώς είναι τα πράγματα στον σύγχρονο κόσμο: «Για παράδειγμα, εδώ έχουμε μια γυναίκα πρωθυπουργό. Αλλά αυτό που βλέπω εγώ γύρω μου είναι κουρασμένες και εξουθενωμένες γυναίκες που ο κόσμος τούς λέει ότι είναι σε θέση να τα καταφέρουν όλα τέλεια».
Η Νορβηγία κατατάσσεται στη δεύτερη θέση της έκθεσης του WEF για το 2023, γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη, σύμφωνα με την Νορβηγίδα Τέα Ρίνγκσεθ.
«Η ισότητα των φύλων είναι αρκετά εμφανής στη Νορβηγία. Υπάρχουν πολύ περισσότερες γυναίκες σε θέσεις όπου παλαιότερα βρίσκονταν μόνο άνδρες», σημειώνει, προσθέτοντας, δια του λόγου το αληθές, ότι πρωθυπουργός της χώρας μέχρι το 2021 ήταν γυναίκα, η Ερνα Σόλμπεργκ, ενώ πολλές γυναίκες κατέχουν ηγετικές θέσεις στην κυβέρνηση και σε άλλα πολιτικά αξιώματα.
Ως αποτέλεσμα, η Νορβηγία έχει περισσότερες γυναίκες σε υπουργικές θέσεις από οποιαδήποτε άλλη χώρα της υφηλίου.
Η Νέα Ζηλανδία κατέχει την τέταρτη θέση στην έκθεση του WEF, δηλαδή καθόλου άσχημα για μια χώρα όπου το 50% των βουλευτών της είναι γυναίκες, ενώ η εγγραφή γυναικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι σχεδόν ισοδύναμη με τους άνδρες.
«Από την προσωπική μου εμπειρία, το θέμα της ισότητας των φύλων βρίσκεται σε ένα πραγματικά πολύ καλό επίπεδο. το τμήμα μάρκετινγκ οι περισσότεροι φοιτητές είναι γυναίκες, αλλά και οι περισσότεροι συνάδελφοί μου είναι γυναίκες, ενώ έχουμε και γυναίκα στη θέση του κοσμήτορα. Δεν έχει υποπέσει ποτέ στην αντίληψή μου να προτιμούνται άνδρες συνάδελφοί μου έναντι γυναικών», λέει η καθηγήτρια μάρκετινγκ στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Οκλαντ, Τζέσικα Βρέντενμποργκ, Καναδή που ζει στη Νέα Ζηλανδία από το 2016.
Φυσικά, και στη Νέα Ζηλανδία υπάρχουν διάφορα «αγκάθια» αναφορικά με την απαιτούμενη ισότητα. Λόγου χάρη, στους χώρους εργασίας, οι γυναίκες κερδίζουν κατά μέσο όρο 31.737 ευρώ ετησίως, την ώρα που οι άνδρες κερδίζουν 49.437 ευρώ για την ίδια ακριβώς δουλειά, γεγονός που κατατάσσει τη χώρα στην 37η θέση παγκοσμίως όσον αφορά τη μισθολογική ισότητα.
Ωστόσο, και παρά τα όποια βήματα που χρειάζεται επειγόντως να γίνουν, οι κάτοικοι της Νέας Ζηλανδίας ισχυρίζονται ότι η ζωή στην χώρα της Ωκεανίας είναι υπέροχη, καθώς το τοπίο είναι πανέμορφο, ενώ η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην κοινωνία είναι χαλαρή.
«Μου αρέσει πολύ ο τρόπος ζωής των Νεοζηλανδών. Είναι ιδιαίτερα χαλαροί και απολαμβάνουν την καθημερινότητά τους, τις εργασίες, τα αθλήματά τους, αλλά και τις στιγμές ξεκούρασης και το μπάρμπεκιου της Κυριακής με τους φίλους τους» καταλήγει με νόημα η Βρέντενμποργκ.
Ναμίμπια, πρωτοπόρα ως προς την ισότητα σε όλη την Αφρική
Η Ναμίμπια αποτελεί, κατά πολλούς, μια έκπληξη για την πρώτη δεκάδα με τις χώρες με την μεγαλύτερη ισότητα – αν και για άλλους, που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα στην αφρικανική χώρα, δεν εξεπλάγησαν και ιδιαίτερα.
Η καθηγήτρια Πίνοχολ Μπρόουκ, η οποία εργάζεται στο υπουργείο Διεθνών Σχέσεων και Συνεργασίας της Ναμπίμπια υποστηρίζει εμφατικά ότι «πολλοί από τους υπουργούς μας είναι γυναίκες. Πολλοί από τους πρεσβευτές μας είναι γυναίκες. Επίσης, εγώ και οι συνάδελφοί μου δεν αντιμετωπίζουμε διακρίσεις στη σταδιοδρομία μας. Θα έλεγα ότι δουλεύουμε σε ένα πολύ υγιές εργασιακό περιβάλλον, αν και όσον αφορά τη βία με βάση το φύλο και τη σεξουαλική παρενόχληση, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας».
Η Μπρόουκ είναι τόσο περήφανη για τα άλματα προς τα μπροστά που έχει κάνει η χώρα της, ώστε δηλώνει ευθαρσώς ότι, παρόλο που έχει στο παρελθόν ζήσει στη Νότια Αφρική και στο Παρίσι, «δεν θα ήθελε να ζει πουθενά αλλού, παρά μόνο στη Ναμίμπια. Εδώ είναι όλα μα όλα τόσο διαφορετικά. Κάθε περιοχή είναι διαφορετική σε αυτά τα θέματα. Αλλά εγώ διαβλέπω παρα πολλές δυνατότητες στη Ναμίμπια. Είναι ένα υπέροχο μέρος».
Έχουμε ακόμη αρκετή δουλίτσα να κάνουμε, ως ανθρωπότητα, ως προς την «ισότητα των φύλων».
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) θα χρειαστούν… 131 χρόνια για να επιτευχθεί η πλήρης ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών.
Και παρόλο που η ανθρωπότητα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά στην ισότητα των φύλων, με τον τρέχοντα ρυθμό προόδου, η πλήρης ισοτιμία μεταξύ γυναικών και ανδρών θα επιτευχθεί, λίγο έως πολύ… το 2154!
Καμία χώρα δεν έχει ακόμη επιτύχει την πλήρη ισότητα. Αυτό που λέμε «100%» – η Ισλανδία είναι, κλασσικά εδώ και χρόνια, πιο κοντά στον στόχο αυτό.
Οι ΗΠΑ κατατάσσονται στην 43η θέση, με το χάσμα των φύλων να έχει κλείσει σε ποσοστό 75%, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται πολύ χαμηλά, στην 93η θέση, πίσω από την Καμπότζη και την Παραγουάη.
Στο Olafaq έχουμε προ καιρού αναφέρει ότι για 14η συνεχή χρονιά η Ισλανδία καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην κατάταξη του WEF, με το χάσμα των φύλων να εκτιμάται ότι έχει κλείσει σε ποσοστό 91,2%.
Οι 10 κορυφαίες χώρες στην έκθεση ισότητας των φύλων του WEF 2023 είναι:
Η Ισλανδία, μετά η Νορβηγία με ισότητα 87,9%, η Φινλανδία με 86,3%, η Νέα Ζηλανδία με 85,6%, η Σουηδία με 81,5%, η Γερμανία με 81,5%, η Νικαράγουα με 81,1%, η Ναμίμπια με 80,2%, η Λιθουανία με 80% και το Βέλγιο με 79,6%.
Οι παράγοντες που ελήφθησαν υπόψη είναι: η οικονομική συμμετοχή των γυναικών στην απασχόληση, η εκπαίδευση των γυναικών (π.χ. τα ποσοστά αλφαβητισμού), η υγεία και η επιβίωση των γυναικών (π.χ. το προσδόκιμο ζωής), καθώς και η πολιτική ενδυνάμωσή τους (όπως π.χ. η εκπροσώπηση κάθε φύλου στη Βουλή ή ακόμα και σε ηγετικές θέσεις).
Η Ισλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο η οποία έκρινε πως είναι «παράνομο» οι άνδρες να λαμβάνουν υψηλότερους μισθούς απ′ ότι οι γυναίκες στις επιχειρήσεις.
Μάλιστα, η νέα νομοθεσία προβλέπει «τσουχτερά» πρόστιμα για κάθε εταιρεία ή κυβερνητική υπηρεσία με περισσότερους από 25 υπαλλήλους που δε διαθέτει το κυβερνητικό πιστοποιητικό που αποδεικνύει ότι οι άνδρες και οι γυναίκες της εταιρείας αμείβονται ισόποσα.
Όσον αφορά την πολιτική ενδυνάμωση, το 48% των μελών του κοινοβουλίου της χώρας είναι γυναίκες. Υπάρχουν, ωστόσο, και διάφοροι «αστερίσκοι», όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ του βρετανικού δικτύου:
«Ακόμη και σε μετρήσεις όπου η Ισλανδία έχει καλές επιδόσεις, όπως η μείωση στο μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών, η καθημερινή εικόνα είναι πολύ πιο περίπλοκη» λέει η Χούλντα Τόλγκες, ψυχολόγος από την Ισλανδία, προσθέτοντας ότι «πολύ συχνά, της προσφέρεται χαμηλότερο ποσό χρημάτων ως αμοιβή για ομιλίες σε κοινό συγκριτικά με τον σύζυγό της, ακόμη και όταν τα χρήματα προσφέρονται από την ίδια εταιρεία».
Μάλιστα, η ίδια αναφέρει ότι είναι πολύ απογοητευμένη όταν βλέπει πώς είναι τα πράγματα στον σύγχρονο κόσμο: «Για παράδειγμα, εδώ έχουμε μια γυναίκα πρωθυπουργό. Αλλά αυτό που βλέπω εγώ γύρω μου είναι κουρασμένες και εξουθενωμένες γυναίκες που ο κόσμος τούς λέει ότι είναι σε θέση να τα καταφέρουν όλα τέλεια».
Η Νορβηγία κατατάσσεται στη δεύτερη θέση της έκθεσης του WEF για το 2023, γεγονός που δεν προκαλεί έκπληξη, σύμφωνα με την Νορβηγίδα Τέα Ρίνγκσεθ.
«Η ισότητα των φύλων είναι αρκετά εμφανής στη Νορβηγία. Υπάρχουν πολύ περισσότερες γυναίκες σε θέσεις όπου παλαιότερα βρίσκονταν μόνο άνδρες», σημειώνει, προσθέτοντας, δια του λόγου το αληθές, ότι πρωθυπουργός της χώρας μέχρι το 2021 ήταν γυναίκα, η Ερνα Σόλμπεργκ, ενώ πολλές γυναίκες κατέχουν ηγετικές θέσεις στην κυβέρνηση και σε άλλα πολιτικά αξιώματα.
Ως αποτέλεσμα, η Νορβηγία έχει περισσότερες γυναίκες σε υπουργικές θέσεις από οποιαδήποτε άλλη χώρα της υφηλίου.
Η Νέα Ζηλανδία κατέχει την τέταρτη θέση στην έκθεση του WEF, δηλαδή καθόλου άσχημα για μια χώρα όπου το 50% των βουλευτών της είναι γυναίκες, ενώ η εγγραφή γυναικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι σχεδόν ισοδύναμη με τους άνδρες.
«Από την προσωπική μου εμπειρία, το θέμα της ισότητας των φύλων βρίσκεται σε ένα πραγματικά πολύ καλό επίπεδο. το τμήμα μάρκετινγκ οι περισσότεροι φοιτητές είναι γυναίκες, αλλά και οι περισσότεροι συνάδελφοί μου είναι γυναίκες, ενώ έχουμε και γυναίκα στη θέση του κοσμήτορα. Δεν έχει υποπέσει ποτέ στην αντίληψή μου να προτιμούνται άνδρες συνάδελφοί μου έναντι γυναικών», λέει η καθηγήτρια μάρκετινγκ στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Οκλαντ, Τζέσικα Βρέντενμποργκ, Καναδή που ζει στη Νέα Ζηλανδία από το 2016.
Φυσικά, και στη Νέα Ζηλανδία υπάρχουν διάφορα «αγκάθια» αναφορικά με την απαιτούμενη ισότητα. Λόγου χάρη, στους χώρους εργασίας, οι γυναίκες κερδίζουν κατά μέσο όρο 31.737 ευρώ ετησίως, την ώρα που οι άνδρες κερδίζουν 49.437 ευρώ για την ίδια ακριβώς δουλειά, γεγονός που κατατάσσει τη χώρα στην 37η θέση παγκοσμίως όσον αφορά τη μισθολογική ισότητα.
Ωστόσο, και παρά τα όποια βήματα που χρειάζεται επειγόντως να γίνουν, οι κάτοικοι της Νέας Ζηλανδίας ισχυρίζονται ότι η ζωή στην χώρα της Ωκεανίας είναι υπέροχη, καθώς το τοπίο είναι πανέμορφο, ενώ η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην κοινωνία είναι χαλαρή.
«Μου αρέσει πολύ ο τρόπος ζωής των Νεοζηλανδών. Είναι ιδιαίτερα χαλαροί και απολαμβάνουν την καθημερινότητά τους, τις εργασίες, τα αθλήματά τους, αλλά και τις στιγμές ξεκούρασης και το μπάρμπεκιου της Κυριακής με τους φίλους τους» καταλήγει με νόημα η Βρέντενμποργκ.
Ναμίμπια, πρωτοπόρα ως προς την ισότητα σε όλη την Αφρική
Η Ναμίμπια αποτελεί, κατά πολλούς, μια έκπληξη για την πρώτη δεκάδα με τις χώρες με την μεγαλύτερη ισότητα – αν και για άλλους, που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα στην αφρικανική χώρα, δεν εξεπλάγησαν και ιδιαίτερα.
Η καθηγήτρια Πίνοχολ Μπρόουκ, η οποία εργάζεται στο υπουργείο Διεθνών Σχέσεων και Συνεργασίας της Ναμπίμπια υποστηρίζει εμφατικά ότι «πολλοί από τους υπουργούς μας είναι γυναίκες. Πολλοί από τους πρεσβευτές μας είναι γυναίκες. Επίσης, εγώ και οι συνάδελφοί μου δεν αντιμετωπίζουμε διακρίσεις στη σταδιοδρομία μας. Θα έλεγα ότι δουλεύουμε σε ένα πολύ υγιές εργασιακό περιβάλλον, αν και όσον αφορά τη βία με βάση το φύλο και τη σεξουαλική παρενόχληση, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας».
Η Μπρόουκ είναι τόσο περήφανη για τα άλματα προς τα μπροστά που έχει κάνει η χώρα της, ώστε δηλώνει ευθαρσώς ότι, παρόλο που έχει στο παρελθόν ζήσει στη Νότια Αφρική και στο Παρίσι, «δεν θα ήθελε να ζει πουθενά αλλού, παρά μόνο στη Ναμίμπια. Εδώ είναι όλα μα όλα τόσο διαφορετικά. Κάθε περιοχή είναι διαφορετική σε αυτά τα θέματα. Αλλά εγώ διαβλέπω παρα πολλές δυνατότητες στη Ναμίμπια. Είναι ένα υπέροχο μέρος».
