Γιατί παραμένουν δυσαρεστημένοι οι Έλληνες πολίτες παρά την υποτιθέμενη «οικονομική ανάπτυξη»;
Γιατί παραμένουν δυσαρεστημένοι οι Έλληνες πολίτες παρά την υποτιθέμενη «οικονομική ανάπτυξη»;
Γιατί παραμένουν δυσαρεστημένοι οι Έλληνες πολίτες παρά την υποτιθέμενη «οικονομική ανάπτυξη»;
Πριν από μισό αιώνα, οι πάνκηδες ύψωναν τη γροθιά τους απέναντι στο status quo – και με έναν παράδοξο τρόπο, η κληρονομιά τους αποτέλεσε πρότυπο για τη σύγχρονη διοίκηση επιχειρήσεων.
Δεν είμαστε η Γενιά Υ ή η Γενιά Ζ, οι Millennials ή η Γενιά Χ. Δεν είμαστε αποκομμένες ομάδες, αποσυνδεδεμένες από εκείνους που ήρθαν πριν ή μετά από εμάς. Είμαστε όλοι μέρος μιας μακράς, αδιάσπαστης αλυσίδας της ανθρώπινης εμπειρίας.
Πώς η ατομική ευθύνη προβάλλεται ως η απόλυτη αξία σε ένα σύστημα που αγνοεί τις δικές του ελλείψεις και σφάλματα;
Πώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεγεθύνουν την αίσθηση οικονομικής ανασφάλειας, ιδίως των νέων.
Η κατάθλιψη συχνά χρησιμοποιείται για να εκφράσει με συναισθηματικούς όρους τις επιπτώσεις του νεοφιλελευθερισμού, της παγκοσμιοποίησης και της σύγχρονης πολιτικής οικονομίας.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθανθήκατε εκείνο το μικρό σφίξιμο στην καρδιά σας, όταν ένας ελκυστικός άγνωστος σας χαμογέλασε τυχαία στον δρόμο;
Σε αντίθεση με τους “εθνικούς ευεργέτες” του παρελθόντος όπως ο Ζάππας, ο Αβέρωφ, ο Συγγρός και αρκετοί άλλοι, οι σημερινοί πλούσιοι είναι σε ετοιμότητα να αποδράσουν ανά πάσα στιγμή σε κάποιον “φορολογικό παράδεισο”.
Η ζωή είναι μικρή, γι’ αυτό πρέπει να φοράμε ό,τι θέλουμε χωρίς ενοχές.
Στα πόσα τοστ… μπορεί να καταρρεύσει άραγε η μεσαία τάξη;