Πηγή: Angelica Reyes/ Unsplash
Η άνοδος των τιμών έχει ωθήσει έναν στους τέσσερις καταναλωτές στην Αργεντινή κάτω από το όριο της φτώχειας.
«Ο Άνεμος που σαρώνει» της Selva Almada είναι ένα ανάγνωσμα βραδείας καύσης με έξοχες εκλάμψεις υψηλής λογοτεχνίας.
«Πάντα το θάρρος είναι καλύτερο, η ελπίδα δεν είναι πάντα πλάνα», λέει ένας στίχος του Χόρχε Λουίς Μπόρχες από το τάνγκο “Η μιλόνγκα του Χασίντο Τσικλάνα” και εμείς, με τη σειρά μας, διαβάζοντας το βιβλίο παρασυρόμαστε, θέλοντας και μη, σε διαλέξεις που μόνο ένας ιδιοφυής Μάγος μπορεί να τις μετατρέψει σε πρώτης τάξεως Λογοτεχνία.
Ήταν συγγραφέας, μεταφράστρια, συνεργάτιδα και μοναδική διαχειρίστρια του έργου του Μπόρχες, που κριτικοί λογοτεχνίας θεωρούν πως συγκαταλεγόταν στους σημαντικότερους ποιητές, δοκιμιογράφους και μυθιστοριογράφους της εποχής του.
Ο βιρτουόζος του μπαντονεόν έδωσε νέα πνοή στο τάνγκο, και μας έμαθε ότι εκτός από μουσική που χορεύεται είναι και μουσική που ακούγεται.
Τριάντα έξι χρόνια μετά τον θρίαμβο στο Μεξικό το 1986, η Αργεντινή για τρίτη φορά στην ιστορία της κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο.
Φωτ.: Kai Pfaffenbach / Reuters
Σε έναν από τους συγκλονιστικότερους τελικούς όλων των εποχών.
Η ώρα του μεγάλου, τελικού των τελικών έφτασε. Το απόγευμα Αργεντινή και Γαλλία, διασταυρώνουν τα «ξίφη» τους για το «ιερό δισκοπότηρο» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Η παγκόσμια ζήτηση για λίθιο απειλεί με ένα νέο είδος αποικιοκρατίας τη Λατινική Αμερική.
Με αφορμή τον προημιτελικό Αργεντινής Ολλανδίας ας θυμηθούμε μια ακόμα σκοτεινή πλευρά της FIFA, αυτή του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Αργεντινή, το 1978 .
