Αν η έννοια ροκ είναι προορισμένη για να περιγράφει και καταστάσεις εκτός μουσικής, τότε η Καίτη Γκρέυ είναι μια ροκ σταρ. Ναι, αυτός ο ζωντανός μύθος έκλεισε αισίως 100 χρόνια ζωής, κάνοντας πραγματικότητα την κλισέ ευχή ‘’να τα εκατοστήσεις’’. Ένας αιώνας ζωής, δηλαδή, γεμάτος γέλιο, δάκρυ, σουξέ, παρέες, έρωτες, μοναξιές. Κυρίως, πάθη. Η Καίτη Γκρέυ τα έδωσε όλα και στην ζωή και στην δουλειά της-λέτε να είναι και αυτό ένα από τα μυστικά μακροβιότητας που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη κι εμείς, αν μας ενδιαφέρει να ζήσουμε όσο περισσότερο γίνεται;

«Γεννήθηκα στη Σάμο. Όταν ήμουν ενός χρονού με υιοθέτησε ένα αντρόγυνο, μεγάλοι άνθρωποι, στα Ταμπούρια του Πειραιά, Καισαρείας 14. Η μαμά μου, η πραγματική, δεν έδωσε μόνο εμένα για υιοθεσία έδωσε και τον αδερφό μου, το Γιάννη. Δεν μπορούσε να μας ζήσει. Τέτοια φτώχεια στη Σάμο. Το προξενειό, γι’ αυτή την υιοθεσία, τo’ κανε η αδελφή της θετής μου μαμάς που έμενε κι αυτή στη Σάμο. Το νέο μου μπαμπά τον λέγανε Κώστα και τη μαμά μου Ευρύκλεια. […] », γράφει η Καίτη Γκρέυ στην πρώτη αυτοβιογραφία της «Καίτη Γκρέυ: Αυτή είναι η ζωή μου» (εκδ. Οδός Πανός) που κυκλοφόρησε το 1987 δια χειρός Γιώργου Χρονά.

Υπάρχει και δεύτερο βιβλίο για την ζωή της που κυκλοφόρησε το 2006 με τίτλο «Έτσι, όπως τα έζησα» (εκδ. Άγκυρα) σε επιμέλεια Νίκου Νικόλιζα. Το συγκεκριμένο βιβλίο ξεκινάει από τη στιγμή που η μικρή Κικίτσα (Αθανασία) γεννιέται και συνεχίζει στις δύσκολες στιγμές της υιοθεσίας της, την απώλεια του θετού της πατέρα στα 7 της χρόνια, αλλά και την περιπλάνησή της στην Τουρκία, στις Πηγές του Μωυσέως, μέχρι και τον ερχομό της στον Πειραιά. Ιδιαίτεροι σταθμοί στην πορεία της ο 5χρονος δεσμός της με τον Στέλιο Καζαντζίδη και ο αρραβώνας τους, ο αρραβώνας της με τον Ανδρέα Μπάρκουλη, ο δεσμός της με τον Κώστα Καρρά, τον εφοπλιστή Λαιμό. Η γνωριμία της με τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Τζίμι Χέντριξ καθώς και πολλών άλλων και η τεράστια καριέρα της στο εξωτερικό. Eπίσης περιέχει σημαντικά ντοκουμέντα, τα ανέκδοτα τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, φωτογραφίες, άγνωστα περιστατικά καθώς και πλήρη κατάλογο των τραγουδιών της.

Αυτό το τραγούδι το αγαπούσε πολύ-και το τραγουδούσε επίσης-η Βίκυ Μοσχολιού:

Ίσως το επόμενο βήμα είναι η ζωή της να γίνει ταινία ή σήριαλ, ακόμα. Είναι κάτι που μας είπε εδώ στο Olafaq.gr και ο Κώστας Φέρρης. Το 1995 ο σκηνοθέτης υπέγραψε συμβόλαιο με τον ΑΝΤ1 για την μεταφορά της θρυλικής ζωής της στην μικρή οθόνη. Ωστόσο, αυτό δεν έμελλε να επιτευχθεί εξολοκλήρου μιας και το κόστος του προϋπολογισμού δεν έφτασε και για τα 26 επεισόδια που είχε υπογραφεί η σύμβαση. Τα γυρίσματα έγιναν σε Ελλάδα, Τουρκία και Αίγυπτο ενώ το τραγούδι των τίτλων “Εγώ σε νίκησα ζωή” με ερμηνευτή τον Γιάννη Πάριο δε βγήκε ποτέ στη δισκογραφία.

Η Καίτη Γκρέυ (Αθανασία Γκιζίλη) γεννήθηκε στο χωριό Μυτιληνιοί της Σάμου. Δόθηκε για υιοθεσία στην οικογένεια Καλαϊτζή και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αρχικά, εργάστηκε ως ηθοποιός στα μπουλούκια της Ρίτας Τσάκωνα και αργότερα τραγούδησε ελαφρό τραγούδι με τον Γιάννη Βέλλα και άλλους καλλιτέχνες. Πρότυπό της υπήρξε ο Τζίμης Μακούλης. Το 1952 ηχογράφησε το πρώτο της τραγούδι, «Το Μαράζι» του Γιώργου Μητσάκη, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία και η ίδια κατάφερε να γίνει το πρώτο όνομα στα μεγαλύτερα κέντρα της εποχής, αλλά και να γραμμοφωνήσει όλους τους μεγάλους συνθέτες της εποχής της.

Η Γκρέυ ερμήνευσε τις πρώτες εκτελέσεις τραγουδιών σημαντικών συνθετών όπως: Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιώργος Μητσάκης, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Κώστας Βίρβος, Θόδωρος Δερβενιώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Γιώργος Ζαμπέτας και Πάνος Τζαβέλλας.

Για ένα μεγάλο διάστημα βρέθηκε στα μεγαλύτερα κέντρα της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά και της Γερμανίας συναναστρεφόμενη τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Τζίμι Χέντριξ, τη Ρίτα Χέιγουορθ, τη Μαρία Κάλλας, τον Σταύρο Νιάρχο και τον Αριστοτέλη Ωνάση. Σε συνέντευξή της στον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου, η Γκρέυ είχε αναφερθεί στην περίφημη συνάντηση με τον Έλβις: «Στην Αμερική γνώρισα και τη Μελίνα Μερκούρη, τότε που παιζόταν το «Never on Sunday», τον Κούρκουλο, τον Τίτο Βανδή… Τη λάτρευα τη Μελίνα και με λάτρευε. Εκεί γνώρισα, λοιπόν, και τον Πρίσλεϊ, ο οποίος θυμάμαι που έβγαινε στην πισίνα μ’ ένα χρωματιστό σορτσάκι. Ήταν πολύ πιο ωραίος από κοντά απ’ ό,τι είναι στα έργα. Αλλά μαλάκας. Ήταν ο τρόπος που μίλαγε… Γνώρισα επίσης την Μπέτυ Ντέιβις, τον Ρεξ Χάρισον, αλλά και τη Ρίτα Χέιγουορθ στο Τορόντο, όταν είχαμε πάει εκεί με τον Βοσκόπουλο. Ωραία ήταν στην Αμερική. Πέταγαν οι γουναράδες τα λεφτά, μήπως με ρίξουν. Τρελή ήμουνα; Αν πήγαιναν με έναν απ’ αυτούς, την άλλη μέρα θα το ήξερε όλη η Αμερική! Αστειεύεσαι;».

Στη δεκαετία του ’60, η Καίτη Γκρέυ ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη τραγουδίστρια, με ημερομίσθιο που ξεπερνούσε ακόμα και τις 8.000 δραχμές. Ηχογράφησε περισσότερα από 1.500 τραγούδια, μέχρι και το 1996, οπότε και αποσύρθηκε από τη δισκογραφία και τα νυχτερινά κέντρα. Επίσης, έπαιξε σε 19 ταινίες ως ηθοποιός και τραγουδίστρια. Παντρεύτηκε και χώρισε σε νεαρή ηλικία. Ήταν για πέντε χρόνια αρραβωνιασμένη με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον πρώτο και μεγάλο έρωτά της-ο Καζαντζίδης δεν την θυμόταν με τον καλύτερο τρόπο, είχε κάποια στιγμή διηγηθεί μια δική του εκδοχή της λήξης της ιστορίας τους, λίγο πριν γνωρίσει και ερωτευτεί την Μαρινέλλα.

Έπειτα, έκανε δεσμό με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Είχε επίσης σχετιστεί ερωτικά με τον εφοπλιστή Νίκο Λαιμό, αλλά και με τον ηθοποιό Κώστα Καρρά. Με τον Νίκο Ηλιάδη ,όμως, ήταν που απέκτησε δύο γιους, τον Φίλιππο και τον Βασίλη ο οποίος πέθανε το 2021. Εγγονή της είναι η τραγουδίστρια Αγγελική Ηλιάδη. Η γνωστή τραγουδίστρια, μάλιστα, μοιράστηκε μία φωτογραφία από τη στιγμή που η γιαγιά της έσβησε τα 100 κεράκια στην τούρτα της γράφοντας: «Τα φτάσαμε τα 100!!! Πάντα γερή και δυνατή γιαγιά μου! Χρόνια σου πολλά!!!».

Εκτός από τραγουδίστρια, ήταν και στιχουργός. Το «Όταν ακούω Καζαντζίδη» που τραγούδησε το 1990 σε μουσική και στίχους δικούς της  αλλά και δυο τραγούδια σε μουσική του Γιάννη Παλαιολόγου που κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών Parlophone το 1966, με τίτλους «Πάρε τη βέρα που μου φόρεσες» και «Τώρα βρήκα μια αγάπη» είναι τρεις αποτυπώσεις της ψυχής της δια μέσου του γραπτού λόγου. Παθιάρικες, πονεμένες, όπως οι ερμηνείες της.

Μιας που αναφερθήκαμε σε ερμηνείες, το 1992 οι Εκείνος κι Εκείνος έγραψαν το περίφημο ”Μια γυναίκα μόνο ξέρει”-ένα από τα δυνατά σουξέ της Καίτης Γκρέυ που τραγούδησε σε ηλικία 70 ετών, ”αλλά με κράση και στιλ 50ρας” όπως σχολιάζει ο δημοσιογράφος και μύστης της ελληνικής μουσικής Γιάννης Κολλιάκος. Δεν έχει άδικο:

Τα τελευταία χρόνια, όπως είναι φυσικό και απολύτως κατανοητό, η υγεία της είναι κλονισμένη λόγω γήρατος και ταλαιπωρείται με εισαγωγές κι εξαγωγές σε νοσοκομεία, με κάποιες ενδείξεις άνοιας. Είναι βέβαιο ότι η Καίτη Γκρέυ δεν χρειάζεται τίποτε πια, μόνο αγάπη από τους οικείους της, ούτε συνεντεύξεις, ούτε αφιερώματα. Είναι εις μάτην, αφού τα τραγούδια της μιλούν ακόμα στις ψυχές και από ό, τι φαίνεται θα συνεχίσουν για πολύ ακόμα. Η μυθιστορηματική ζωή της, για την οποία ανοιχτά και θαρραλέα έχει εξομολογηθεί σχεδόν τα πάντα, μπορεί να μας διδάξει ένα πράγμα: από όπου κι αν ξεκινήσουμε, αν ζήσουμε με πάθος σίγουρα κάτι θα καταφέρουμε. Ίσως απλώς και να κλείσουμε τα 100. Λίγο είναι αυτό;

Τα τελευταία τραγούδια που έγραψε η Καίτη Γκρέυ

Αντλώ από άρθρο του πάντα έγκριτου Θανάση Γιώγλου στο ogdoo.gr: Το 2017, κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος του ντουέτου «Παντός Καιρού» με δώδεκα καινούργια τραγούδια και τίτλο το όνομά τους. Το σχήμα δημιουργήθηκε το 2007, από τους Μαρίνα Χατζηκουμαντάρη (ακορντεόν & τραγούδι) και Παναγιώτη Σταματελόπουλο (κιθάρα & τραγούδι), των οποίων τα μουσικά ακούσματα προέρχονται κυρίως από το «έντεχνο», το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι. Τη μουσική των τραγουδιών του δίσκου, που κυκλοφόρησε από την ΜLK, υπογράφουν οι ίδιοι και τους στίχους ο Νίκος Περγιάλης (ο «έσχατος ρεμπέτης» όπως αναφέρεται στο ένθετο), η Εμμανουέλα Βοριζανή, ο Κουμέττος Κατσιολούδης, ο Ευάγγελος Βαγενάς και σε τέσσερα τραγούδια η Καίτη Γκρέυ!

Σε ένα από όλα γράφει: ”Καρδιά μου χτύπησες σε λάθος πόρτα/και τον μπελά συ βρήκες ξανά/μα αν με άκουγες/δεν θα’ χες μπλέξει/εγώ σου το’ πα πως δεν βγάζει πουθενά”