Ο Τάσος Παππάς μεγάλωσε στην Άρτα κι από τότε που θυμάται τον εαυτό του (εκεί γύρω στα 10) ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική. Πέρασε αρκετά ωραία παιδικά χρόνια, το ίδιο και στις 3 σχολές που δοκίμασε. Ωστόσο, όπως μου αναφέρει ο ίδιος, το ακαδημαϊκό δεν ήταν το «φόρτε» και αποφάσισε να σπουδάσει ηχοληψία στα Γιάννενα. Στην Αθήνα βρίσκεται από το καλοκαίρι του 2021 και όπως λέει, «δε σκοπεύω να μείνω σε άλλη πόλη εντός Ελλάδος, προς το παρόν τουλάχιστον».

Ενώ ξεκίνησε ως κιθαρίστας, κατέληξε να γράφει τραγούδια περιλαμβάνοντας διάφορα στοιχεία. Έκανε έναν μικρό κύκλο και κατέληξε στη δημιουργία ήχου. ‘Όπως λέει, «όλο το focus μου ψυχικά και σωματικά το ρίχνω στη μουσική. Πραγματικά ότι και να κάνω στη ζωή μου έχει άμεση σχέση με τη μουσική».

Στα τέλη του 2019 δημιούργησε τους Grim Puppet κι άρχισε να πειραματίζεται πιο πολύ με τους ήχους που εν τέλει αισθάνεται να τον αντιπροσωπεύουν και τον Μάρτιο του 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο του full length album με τίτλο Roads To Madness, που όπως περιγράφει είναι «η πρώτη μου “ταπεινή” κραυγή (γέλια)». Στη συνέχεια κυκλοφόρησε το EP Nothing In Common και ένα single.

Η μουσική του κυμαίνεται σε σκοτεινούς ήχους αλλά με αρκετά pop προσέγγιση. Και όταν λέμε pop, εννοούμε την απλότητα αυτού και όχι την καθαρά εμπορική έννοια. Αν ακούσεις, σίγουρα θα εντοπίσεις επιρροές από post punk, grunge, metal ή ακομα και μελωδικές γραμμές από μπάντες όπως οι Morphine, Mad Season και Whitesnake. Ρωτώντας τον για την θεματική των τραγουδιών του, απάντησε ότι μιλάνε για «εθισμό, κατάθλιψη και τη δυσκολία που μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος όταν απλά δεν μπορεί να εκτιμήσει αυτό που έχει. Και αυτό που όλοι οι άνθρωποι έχουμε είναι η ζωή μας».

Αυτή την περίοδο μόλις ολοκλήρωσε τη μίξη και το mastering για το 2ο full length album με τίτλο “Withdrawal” το οποίο κυκλοφόρησε μόλις πριν από δύο ημέρες από την Mekka Records. «Πήρε πολύ καιρό για να πάρει τη μορφή του, πάνω από 3 χρόνια. Το δούλεψα με τον φίλο μου, Ορέστη Παπαδόπουλο, τον οποίο αγαπώ. Αν το βλέπεις Ορέστη, μη γελάσεις», λέει χαρακτηριστικά. Στις 24 Νοεμβρίου θα έχετε την ευκαιρία να τον ακούσετε live στο Nomads, όπου θα παρουσιάσει και τον καινούργιο του άλμπουμ!

Quote to live by του Τάσου; “I believe in inner peace”, από έναν στίχο των Alice In Chains στο “Shame In You”, κι ελπίζει ότι κάποτε σε αυτή τη χώρα «που έχει τόση μουσική να έρθει η στιγμή που θα αναγνωριστεί στο εξωτερικό σε βαθμό που θα εκτιμηθεί η προσπάθεια μας».

Η ανάκριση του Olafaq πήγε κάπως έτσι:

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Θα ξεκινήσω από όταν ήθελα να γίνω πλαστικός χειρουργός. Δεν ξέρω καν γιατί, βέβαια αυτό έσβησε σε πολύ λίγο καιρό. Κυρίως να παίζω μουσική ήθελα πάντα. Όσο περνά ο καιρός απλά καταλαβαίνω πόσο πιο πολύ το θέλω και ότι μπορεί να μου προσφέρει είναι ένα νέο challenge κάθε φορά.

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Πραγματικά κανένας. Από τη στιγμή που βάζουμε ξυπνητήρι κάτι έχουμε να κάνουμε και μας χαλάει τον ύπνο.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Κανονικά θα έλεγα ότι έπρεπε να παίζει το τάδε είδος κλπ., αλλά μου αρέσει σε κάποια σημεία απλά να μην υπάρχει μουσική. Άλλωστε ο μισός πληθυσμός οριακά χρησιμοποιεί ακουστικά. Έχουμε γίνει λίγο πιο ατομικοί ακροατές.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Δυστυχώς η ευτυχώς το σπίτι μου. Και έχω αλλάξει ήδη 4. Αλλά μια βόλτα στο κέντρο γενικά σε μια καλή μέρα σίγουρα σε ξελαμπικάρει. Πρόσφατα ήμουν στα Αναφιώτικα στην Πλάκα, είχα να πάω από το ’17. Είχα ξεχάσει αυτό το part της Αθήνας.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Περισσότερο πράσινο. Το χρειαζόμαστε πολύ πιο πολύ απ’ ότι νομίζουμε. Και σίγουρα λιγότερο μπλέ. 🙂

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Μοντέρνο θεωρώ το πόσο απάνθρωποι έχουμε καταντήσει. Μοντέρνα κατάθλιψη. Έχουν αλλάξει τα πράγματα.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Αθήνα σε αγαπάω αλλά στοπ με τα Airbnb. Υπάρχουμε και εμείς, οι νεολαία που δεν είμαστε γεννημένοι με στέμμα. Κάπου πρέπει να μείνουμε.

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Αν διάβαζα βιβλία θα τα διάβαζα σε κάποιο πάρκο. Αλλά δεν διαβάζω, οπότε δεν ξέρω, χαχαχαχα.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Σκέφτομαι τόσους που ντρέπομαι να παραλείψω κάποιον. Αν ήταν κάποιος από αυτούς που μας έχουν αφήσει θα ήταν ο Anthony Bourdain. Με χίλια. Κάποιος εν ζωή θα ήταν ο Keanu Reeves. Ποιός δεν θα ήθελε να έχει γείτονα τον Keanu Reeves άλλωστε;

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου «γεμάτη» ημέρα;
Πρωινό ξύπνημα, καφές ή κάποιο ρόφημα, καλό φαγητό, δημιουργία και μία επίσκεψη σε ένα ωραίο μπαρ, να μοιραστείς ένα ποτό και μια κουβέντα με ένα φίλο, ή το αγαπημένο σου πρόσωπο.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Το τυρί. Σε σχεδόν οποιοδήποτε φαγητό. Σε ακραίες ποσότητες.

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο; 
Το κεφάλι μου. Γι’αυτό θέλω να είμαι με κόσμο αρκετές ώρες μέσα στη μέρα. Κυρίως με την παρέα μου.

– Τι είναι ευτυχία;
Ευτυχία είναι (πιστεύω) να ξέρεις τι θες. Και να είσαι εντάξει με αυτό. Όλα τα άλλα πιστεύω συγχρονίζονται με εσένα. Ότι και αν είσαι. Αρκεί να είσαι εσύ καλά χωρίς να έχει επιπτώσεις σε άλλο κόσμο.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Αν σου πω ότι δεν ξέρω θα με βρίσεις?

 – Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Εξάρχεια. Καλοκαίρι του 2020. Δεν φταίω εγώ, ο έρωτας φταίει.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Νομίζω να είναι ταπεινός. Και αυτό αρκεί.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
“We die young”.

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
To Basketball Diaries. Με πρωταγωνιστή τον DiCaprio. Δεν τη λες και πολύ γνωστή, αλλά η Ομόνοια θα έβγαζε περισσότερο νόημα αυτή τη στιγμή.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Δεν είμαι το παιδί στην παρέα που θα βγάζει φωτογραφίες αλλά αν το έκανα θα ήταν οι σκυθρωπές μούρες των ανθρώπων που ζούνε εδώ. Γιατί είναι αληθινές.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Devotion.

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Ναι κατά κάποιο τρόπο. Συμβαίνουν πολλά events μέσα σε μια εβδομάδα αλλά νιώθω ότι κάπως έχει χαθεί το μαζικό αυτό connection και είναι λίγο πιο ατομική η διασκέδαση ή τοποθετημένη σε παρέες που δεν νιώθουν την ανάγκη να ενωθούν τόσο με τον κόσμο γύρω τους.

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Έτσι όπως το ακούω, νομίζω είναι ήδη ανάποδα και είναι απλά αυτό που βλέπουμε.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Overthinking. Και γι’ αυτό ηρεμώ και βλέπω Trailer Park Boys. Το έχω δει ολόκληρο ήδη 12 φορές νομίζω.

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Όλο το chapter του Common People. Και όταν είδα ότι ξεκίνησε η σειρά αυτή χάρηκα γιατί επιτέλους κάποιος άνθρωπος ήθελε να μάθει τι συμβαίνει στον κόσμο που κινείται ανάμεσα μας.

– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Θέλω επιτέλους να κυκλοφορήσει το album μου στις 20 Νοεμβρίου. Στις 24 Νοεμβρίου θα μας βρείτε στο Nomads μαζί με τον Degear0001 για ένα live με όμορφους ήχους και όμορφο και αγαπητό κόσμο. Σταμάτησα να δουλεύω πρόσφατα και παίρνω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου. Χάνομαι. Αν και εσύ χάνεσαι μίλα. Υπάρχουνε και άλλοι άνθρωπο σαν εσένα. Το μακρινό μέλλον για μένα δεν είναι κάτι ορατό ακόμα. Θέλω να νιώθω υγιής όσο μπορώ και η ζωή να κυλήσει για μια φορά ομαλά.

Για το σκονάκι σου: Instagram I Spotify I YouTube

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News