H Ελένη Τζίκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα, και σπούδασε μουσική πριν επιστρέψει στην πόλη της. Αφού άλλαξε αρκετές δουλειές, αποφάσισε, μετά από πολλή σκέψη και με έντονο φόβο, να ασχοληθεί με το τατουάζ. Η ιστορία της ξεκίνησε όταν επισκέφθηκε το στούντιο ενός φίλου και έκανε το πρώτο της τατουάζ πάνω της. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβε ότι αυτή ήταν η πορεία που ήθελε να ακολουθήσει για πάντα.
Αυτοδίδακτη, αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στην αρχή, αλλά τίποτα δεν την εμπόδισε από το να συνεχίσει. Η αίσθηση ότι κάποιος την εμπιστεύεται τόσο πολύ ώστε να θέλει να έχει για πάντα κάτι στο σώμα του από τα χέρια της ήταν πολύ ισχυρή και της έδινε δύναμη. Δέκα χρόνια αργότερα, θεωρεί τον εαυτό της τυχερό στον χώρο του τατουάζ, έχοντας συνεργαστεί με αξιόλογους καλλιτέχνες και ανθρώπους, μαθαίνοντας πολλά από αυτούς.
Όπως λέει και η ίδια: «Το όνειρό μου προς το παρόν δεν είναι ούτε να ανοίξω δικό μου στούντιο, ούτε να γίνω διάσημη στον χώρο, αλλά να συνεχίσω να είμαι το μέσο έκφρασης των ανθρώπων που έρχονται σε μένα και αγαπάνε αυτή την τέχνη όσο κι εγώ».
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
Το Olafaq τη συνάντησε το 16ο Athens Tattoo Convention και η καθιερωμένη μας ανάκριση πήγε κάπως έτσι:
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Νομίζω ζωγράφος.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Σίγουρα κάτι ήρεμο για να ξεκινήσει η μέρα χωρίς ένταση.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Κλασική, εννοείται.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η όαση της Αθήνας, τα Αναφιώτικα.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Λιγότερο χάος στους δρόμους.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Το μυαλό ελαχίστων ανθρώπων.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Με πνίγεις.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Το πάρκο Σταύρος Νιαρχος.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Την Μποφίλιου.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Πρωινός καφές ζωγραφίζοντας, γεμάτη μέρα στο στούντιο, χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάω.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Το φαγητό.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Η ρουτίνα.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Τι είναι ευτυχία;
Ένα σπίτι (και δεν εννοώ το κτίριο).
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Η σπηλιά του Νταβέλη.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Ο λόφος Φιλοπάππου.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Ο σεβασμός και η ειλικρίνεια.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
“Σε ποιον έρωτα ζω” της Monika.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
To “Before Sunrise”.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Ο,τιδήποτε είναι τέχνη στα μάτια μου (σχεδόν τα πάντα).
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Άμορφο (ακαθόριστο, χαοτικό, χωρίς μορφή).
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Πλέον νομίζω όχι, αν και δεν είμαι φαν της νύχτας για να το γνωρίζω.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Επανάσταση. Να πέσει ό,τι άσχημο φύτρωσε κι έχουν σαπίσει πια οι ρίζες του.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Συνήθως με παίρνει ο ύπνος ενώ βλέπω νέτφλιξ.
– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Να συνεχίσω να κάνω το χόμπι μου, δουλειά μου. Σχέδια για το μέλλον δεν κάνω συνήθως, μου αρέσουν οι εκπλήξεις.
