Ο Άρης Διαμαντής είναι τραγουδοποιός, κιθαρίστας και παραγωγός. Γεννήθηκε στο Μαρούσι και από μικρός άρχισε να γράφει ποιήματα και ρίμες. Στη συνέχεια, στα πρώτα του εφηβικά χρόνια, ακούγοντας τους rock ‘n’ roll ήρωές του, αναπόφευκτα έπιασε μια κιθάρα στο χέρι και έφτιαξε τα πρώτα του τραγούδια. Αυτός ο έρωτας με το τραγούδι συνεχίστηκε μέχρι που σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα, Sunken Butterflies, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να “βιώσει” τη ζωή του μουσικού καθώς περιόδευε και ηχογράφησε αρκετά τραγούδια. Είχε επίσης, το προνόμιο να συμμετάσχει ως guest σε δίσκους συγκροτημάτων της εγχώριας αγγλόφωνης σκηνής (Baby Guru, Banquettes & The Tennis Shoes, King Elephant, His Majesty The King Of Spain) ενώ το 2014 συμμετείχε παράλληλα σε δύο μουσικά projects, τους Cry Baby και Whores Of Stepa. Κάπου έκει κατάφερε να συνθέσει τα πρώτα του ελληνικά τραγούδια ξεκινώντας τη σόλο καριέρα του.
Το ντεμπούτο του άλμπουμ “Γιος Της Αφής” (2016) εγκωμιάστηκε από τους κριτικούς και ψηφίστηκε ως “το καλύτερο ελληνικό άλμπουμ του 2016” από το mic.gr. Ακολούθησαν κι άλλα singles ενώ το φθινόπωρο του 2022 κυκλοφόρησε ένα EP 5 τραγουδιών με τίτλο “Εποχές, Ικασίες, Αγάπη”. Κάπου εκεί ολοκληρώθηκε ο κύκλος “τα κάνω όλα μόνος μου” και την άνοιξη του 2023 ο Άρης ξεκινά τη συνεργασία του με τη The Hubsters, κάνοντας restart με φρέσκο ανανεωμένο ήχο και σαφώς με πιο εξωστρεφή διάθεση που θα του επιτρέψει να φτάσουν τα τραγούδια του ακόμη πιο μακριά και σε ακόμη περισσότερο κόσμο.
Το single “Σημάδι Στο Λαιμό” διαδέχεται το καταιγιστικό “Απλώνεις Την Αγάπη Σου Παντού” που κυκλοφόρησε στις αρχές του καλοκαιριού και έδειξε τις προθέσεις του Άρη σε σχέση με τη μουσική του κατεύθυνση. Μόλις κυκλοφόρησε και το remix του από το Sound Service / project του Γιάννη Μασούρα όπου τα synths και τα beats ανακατεύονται, η electronica αποκτά επικό ήχο, ο ήχος γίνεται επιβλητικός και ταυτόχρονα απολαυστικός.
To Olafaq τον συνάντησε στο πάρκο του Ευαγγελισμού και η ανάκριση πήγε κάπως έτσι.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Είχα μία εκπληκτική ικανότητα να θυμάμαι όλους τους ποδοσφαιριστές, το ιστορικό τους και διάφορα άλλα από πιτσιρίκι οπότε ήθελα αρχικά να γίνω εκφωνητής στους αγώνες ποδοσφαίρου καθώς έβλεπα μπάλα και μίλαγα κι εγώ από πάνω διασκεδάζοντας τους μεγαλύτερους μου σαν Μαυρομάτης και Σωτηρακόπουλος. Σχεδόν παράλληλα, ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής μέχρι τα τέλη του δημοτικού. Λίγο αργότερα δημοσιογράφος ή παρουσιαστής ειδήσεων στο Γυμνάσιο και από το Λύκειο και έπειτα ροκ σταρ.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Κανένας ήχος από κινητό σίγουρα και ίσως και κανένα τραγούδι. Το τραγούδι έρχεται για εμένα αφού ξυπνήσω. Θα επέλεγα τον ήχο ενός φιλιού στο μάγουλο και έναν σχετικό ψίθυρο.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Να διευκρινήσω πως ό,τι κι αν παίζει φοράω ακουστικά. Έχοντας αυτό κατά νου θα μου άρεσε να παίζει παιδικά τραγούδια και μόνο.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Θησείο και Μοναστηράκι γιατί όλη μου η νιότη, η ενέργεια, οι έρωτες και τα φλερτ, τα live και οι φιλίες, είχαν αυτά τα σημεία ως κοινό παρονομαστή. Στο παρόν το άλσος Συγγρού στο Μαρούσι όπου περπατώ καθημερινά.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Την αφόρητη κίνηση και το καυσαέριο, θα απαγόρευα τα αυτοκίνητα και τις μηχανές αλήθεια. Παντού. Όχι μόνο στην Αθήνα. Είναι η εποχή που μάλλον πρέπει να επενδύσουμε σε φουσκωτά.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Μένω στο Μαρούσι οπότε τολμώ να πω πως δεν έχει τίποτε μοντέρνο πάνω του παρά μονάχα εμάς που κινούμαστε, αναπνέουμε, ζούμε σε αυτή την πόλη. Εμάς που την αντέχουμε και ανυπομονούμε να την δούμε. Εμάς που την πονάμε. Τις παιδικές φωνές της. Τη σοφία των ηλικιωμένων της. Το πράσινο της όπου έχει απομείνει.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
…Θέλω να με αγαπήσεις κι εσύ πίσω.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Το σπίτι μου. Καναπές σίγουρα και κρεβάτι ενίοτε. Αδυνατώ να διαβάσω ο,τιδήποτε οπουδήποτε αλλού.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον Ryan Reynolds.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Να παίξω ή να ακούσω μουσική, να προσπαθήσω να ηχογραφήσω κάτι. Να περπατήσω στο δάσος. Το βλέμμα μου να συναντήσει το βλέμμα του προσώπου που μπορεί να με ενδιαφέρει. Να περάσω χρόνο με τις ανιψιές μου, Παναγιώτα και Ελένη, όπου παίζουμε μουσική, κυνηγητό, κρυφτό, σκάκι, διαβάζουμε παραμύθια, λέμε ιστορίες, γελάμε ασταμάτητα και σφιχτοαγκαλιαζόμαστε. Να δω ποδόσφαιρο ιδανικά. Να διαβάσω έστω ένα κόμικ. Να ονειροπολώ. Τέλος, τα βράδια, αν τυχόν επιλέξω έξοδο, να βρεθώ με την παρέα και τον αδερφό μου στο Tales Cafe Bar στο Μαρούσι όπου περνάω και τον περισσότερο χρόνο μου στο έξω. Αν αντίστοιχα επιλέξω το μέσα, να παρακολουθήσω τότε καμιά σειρά ή ταινία πριν κοιμηθώ και γενικά να χορτάσω ύπνο!
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Αυτή που φτάνεις στα όρια σου με το ποτό και ξέρεις πως αν συνεχίσεις δεν υπάρχει επιστροφή. Φυσικά και συνεχίζεις όμως, θα έχεις άφθονο χρόνο την επόμενη μέρα να το μετανιώσεις. Εσύ που οδηγάς ούτε να το σκέφτεσαι.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Η χρήση του ηλεκτρικού όταν είναι γεμάτος σε ώρες αιχμής και η αγένεια, ασέβεια των περισσότερων εκεί μέσα.
– Τι είναι ευτυχία;
Οι ανιψιές μου.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Η σπηλιά του Νταβέλη. Μέχρι να πας Πεντέλη με παρέα για να το ζήσεις παίζει να πιστεύεις όλες τις “αληθινές” ιστορίες που θα έχεις ακούσει.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο Booze.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η καλοσύνη και η έλλειψη εξάρτησης από τα υλικά αγαθά. Επίσης η αναισθησία για ορισμένους!
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
“Where were you while we were getting high?”
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “Joker”. Tόσα σκαλιά έχουμε βρε Χοακίν!
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Το νέο γήπεδο της Α.Ε.Κ. και το άλσος Συγγρού.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Jedi.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Η ζωή μου είναι στο Μαρούσι κυρίως πλέον. Όταν κατεβαίνω κέντρο νιώθω σαν το σπίτι μου ορισμένες φορές και κλείνουν τα μάτια μου εύκολα. Πιστεύω πως αν οι σημερινοί νέοι είναι χαρούμενοι τότε φαντάζομαι πως ναι. Εμείς θυμάμαι ήμασταν με τον τρόπο διασκέδασης και τις επιλογές μας. Δε πρέπει να έχουν αλλάξει και πολλά.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Η ομορφιά που κρύβουμε όλοι μας μέσα.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Κλείνω το φως.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα; Ένα άρθρο για δεκάλεπτα τραγούδια και άνω. Θυμάμαι πως έκανα screenshot στο κινητό κάποια από αυτά.
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Αρχικά να έχω υγεία, να δίνω αγάπη και να είμαι καλός με τους γύρω μου. Στα υπόλοιπα επιθυμώ να κυκλοφορήσω πολλά τραγούδια και δίσκους με τους Hubsters, το label το οποίο ανήκω, σε συνεργασία με τον Αντώνη Βιλλιώτη. Αναζητώ μουσικούς να με πλαισιώσουν αυτή την περίοδο για να ξεκινήσω σιγά σιγά και ζωντανές εμφανίσεις οπότε είμαι σε κάποιες επαφές. Ψάχνομαι για κάποιο βίντεο κλιπ. Να συνεργαστώ γενικότερα με αξιόλογους μουσικούς. Προτάσεις καλοδεχούμενες για όλα τα παραπάνω. Αυτή την στιγμή δουλεύω το επόμενο μου single το οποίο ανυπομονώ να το μοιραστώ μαζί σας! Επίσης θέλω να ταξιδέψω στη Σκωτία.
