Κάθε εβδομάδα οι συντάκτες του αγαπημένου σας FAQ Team γράφουν  ποια πράγματα τους ανεβάζουν (ή τους κατεβάζουν) συναισθηματικά, ψυχολογικά και εγκεφαλικά!

Εύα Αναστασιάδου

👍 Η παράσταση «Ο Μουνής» από την ομάδα #theatranes. Ευρηματική σκηνοθεσία από τον Νεκτάριο Μεταλλίδη και μια μεστή απόδοση του κειμένου της Λένας Κιτσοπουλου.

👎 Η υγρασία. Έχει ξυπνήσει ακόμα και τον πιο παλιό τραυματισμό στο σώμα. Χάλια.

Δήμητρα Βασιλειάδη

👍 Like στην παράσταση – αποκάλυψη «ο σκύλος, νύχτα και το μαχαίρι» υπό την καθηλωτική σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή. Μία δυστοπία σε ένα εξαιρετικά ατμοσφαιρικό σκηνικό, υπό τη συνοδεία των απόκοσμων ήχων που ολοκληρωναν το περιβάλλον του μη-τόπου. Οι ερμηνείες των Βασίλη Μαγουλιώτη, του Θάνου Λέκκα και της Δήμητρας Βλαγκοπούλου δεν θα σας αφήσουν να στρέψετε το βλέμμα σας αλλού. Η πολλαπλότητα και η εναλλαγή των ρόλων υπογραμμίζουν τις απαιτήσεις του σπλάτερ, αλλά και με κωμικά στοιχεία έργου.

👎 Dislike σε εμένα που δεν έχω καταφέρει να πάω για ένα μπάνιο στην θάλασσα. Κοντεύουμε να φτάσουμε στα μέσα του Ιούνη και την έχω νιώσει την πρώτη θαλασσινή κρυολουσία. Ε που θα πάει… θα τα καταφέρω!

Γεωργία Δρακάκη

👍 Το σορμπέ βερίκοκο του Django στο Κουκάκι. Ναι, εκεί θα βρείτε το καλύτερο τζελάτο της πόλης, τελεία. Το μοσχοχτάποδο με πουρέ σελινόριζας του Γιάντες στα Εξάρχεια. Πότε θα το ξαναγευτώ, άραγε;

👎 Τα διψήφια νούμερα στις ώρες άφιξης των λεωφορείων στις στάσεις που πια καίγονται από τον ήλιο, λόγω που επειδή καλοκαίρι στην Αθήνα. Τα πρόσωπα των ανθρώπων που περιμένουν γεμάτοι απογοήτευση, κούραση και θυμό με στενοχωρούν περισσότερο από την δική μου καθυστέρηση μερικών ή πάρα πολλών λεπτών. Ειλικρινά. Λίγος σεβασμός, γαμώτο.

Νίκος Παγουλάτος

👍 «Μιλάμε», έγραψε στα μέσα της ζωής του [σ.σ. ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε], «υπερβολικά πολύ. Θα έπρεπε να μιλάμε λιγότερο και να ζωγραφίζουμε περισσότερο. Προσωπικά θα ήθελα να εγκαταλείψω την ομιλία εντελώς και, όπως η οργανική Φύση, να δίνω στους άλλους να καταλαβαίνουν ό,τι έχω να πω με σχέδια. Αυτή η συκιά, αυτό το φιδάκι, αυτή η κάμπια στο πρεβάζι του παραθύρου μου που περιμένει ήσυχα το μέλλον της – όλα αυτά είναι πολύ σπουδαίες υπογραφές. Ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει το νόημα τους σωστά, σύντομα θα μπορούσε να κάνει και χωρίς το γραπτό ή τον προφορικό λόγο». (απόσπασμα από το βιβλίο «Οι πύλες της αντίληψης / Κόλαση και Παράδεισος», Άλντους Χάξλεϋ)

👎 Ότι δεν υπάρχει συντριβάνι Coca-Cola να κάνουμε μακροβούτια.

Γιάννης Παπαϊωάννου

👍 Το καινούργιο τραγούδι της PJ Harvey και το βίντεο που το συνοδεύει, το οποίο κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ένα από τα καλύτερα της χρονιάς, αφού καταφέρνει και στέκεται σε υψηλά state of the art επίπεδα. Όσο για την PJ, συνεχίζει να μην απογοητεύει ποτέ, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια.  Κάθε άλμπουμ της και ένα ακόμη διαμάντι.

👎 Η βρώμικη ζέστη της Αθήνας… A, ναι, κι αυτό το βίντεο που έσκασε χθες, από την πρόσφατη επίσκεψη της κ. Μπακογιάννη κατά την επίσκεψή της σε ψηφοφόρους της μειονότητας του Νομό Ροδόπης. Τι γλυκά και όμορφα που τους τα έχωσε!

Χριστιάνα Στυλιανού

👍 Τα χαμόγελα αγνώστων στον δρόμο. Είναι πάντα καλοί οιωνοί και έχουν τη δύναμη να σου αναποδογυρίσουν τη διάθεση. Το ίδιο και τα αδέσποτα ζωάκια που συναντάς στο διάβα σου.

👎 Όλο αυτό το pinkwashing που γίνεται εν όψει του σημερινού Athens Pride 2023 για την προώθηση μιας συγκεκριμένης εταιρικής ή πολιτικής ατζέντας.

Μίλτος Τόσκας

👍 Οι θερμοκρασίες ανέβηκαν. Οι βροχές έδωσαν τη θέση τους στο πρώτο κύμα καύσωνα και κάναμε τα πρώτα μας μπάνια. Παράλληλα τα θερινά σινεμά γεμίζουν. Από “αναγνωστικές” επιλογές ξεχωρίσαμε τα “Ψευδοεπιστήμες και Θεωρίες Συνωμοσίας” σε επιμέλεια του Μανώλη Πλειώνη από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και η “Αμερικανική Αγωγή” από το Δώμα.

👎 Η κατάρρευση του ΕΣΥ και η αντιμετώπιση της πραγματικότητας με τέτοιον κυνισμό.

Σίντυ Χατζή

👍 Η παράσταση “Goodbye, Lindita” του Μάριο Μπανούσι, που -όχι άδικα- έγινε τόσο δημοφιλής από την πρεμιέρα της ήδη. Μια συναισθηματικά φορτισμένη εμπειρία, που με πήγε πίσω στην όμορφη πατρίδα μου, την Αλβανία και τα ιδιαίτερα ταφικά μας έθιμα. Παρόλαυτα, η εμπειρία που περιγράφει το έργο, ο πόνος της απώλειας, του αποχωρισμού και του πένθους και η ελπίδα της αναγέννησης είναι έννοιες πανανθρώπινες. Ίσως για αυτόν τον λόγο δεν υπήρχε και κείμενο – γιατί οι έννοιες αυτές δε χωρούν σε λέξεις.

👎 Αυτήν την περίοδο ψάχνω να νοικιάσω σπίτι στην Αθήνα. Από μόνη της αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να είναι το dislike όλου του μήνα. Η στεγαστική κρίση λόγω των Airbnb και του εξευγενισμού των πόλεων έχει πιάσει εφιαλτικά επίπεδα. Δεν πειράζει, παιδιά. Να μείνουν οι τουρίστες εδώ, αυτοί να είναι καλά. Σε εμάς τους υπόλοιπους δώστε μας μια πολυκατοικία αντιπαροχή στην επαρχεία, να μείνουμε όλοι οι Αθηναίοι μαζί, ο ένας πάνω στον άλλον. Άσχημα θα είναι;