Η οπλοκατοχή σχετίζεται άρρηκτα με την ταυτότητα των ΗΠΑ ήδη από την εγκαθίδρυση των 13 πρώτων πολιτειών. Η δεύτερη τροπολογία του συντάγματος της χώρας αναγνωρίζει στους πολίτες το δικαίωμα να κατέχουν και να φέρουν όπλα. Αυτή η μικρή φράση, ωστόσο, αποτελεί το μήλο της Έριδος για του Αμερικάνους εδώ και δεκαετίες, πυροδοτώντας σειρά αναταραχών, συζητήσεων και αντιδράσεων.
Οι εκκλήσεις για θέσπιση νέας νομοθεσίας περί όπλων, η οποία στο παρελθόν απέτυχε να περάσει στο Κογκρέσο, αυξάνονται και πάλι μετά τους μαζικούς πυροβολισμούς της 24ης Μαΐου σε δημοτικό σχολείο στη μικρή πόλη Uvalde του Τέξας.
Ένας 18χρονος σκότωσε τουλάχιστον 19 μαθητές και δύο δασκάλους στο δημοτικό σχολείο Ρομπ, σημειώνοντας έναν από τους πιο φονικούς πυροβολισμούς σε σχολείο των ΗΠΑ της τελευταίας δεκαετίας.
Οι ΗΠΑ έχουν ξαναβρεθεί εδώ – μετά από πυροβολισμούς στο Τουσόν, την Ορόρα, το Νιούταουν, το Τσάρλεστον, το Ρόζεμπεργκ, το Σαν Μπερναρντίνο, το Ορλάντο, το Λας Βέγκας, το Πάρκλαντ, το Ελ Πάσο, το Μπούλντερ και 10 ημέρες νωρίτερα σε ένα παντοπωλείο στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης.
Η παραγωγή και οι πωλήσεις όπλων στις ΗΠΑ παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, μετά από ένα κύμα αγορών κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Το 2021, η βιομηχανία πυροβόλων όπλων πούλησε περίπου έξι όπλα για κάθε 100 Αμερικανούς.
Ο γερουσιαστής Chris Murphy από το Κονέκτικατ ήταν μεταξύ των Δημοκρατικών πολιτικών που εκλιπαρούσαν για δράση σχετικά με τον έλεγχο των όπλων καθώς ξεδιπλώνονταν οι τρομακτικές λεπτομέρειες των πυροβολισμών στο σχολείο του Uvalde.
«Τι κάνουμε;» Ο Chris Murphy ρώτησε τους άλλους νομοθέτες, μιλώντας από το βήμα της Γερουσίας την ημέρα των πυροβολισμών. «Γιατί βρίσκεστε εδώ αν όχι για να λύσετε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα όπως αυτό;».
Το Κογκρέσο αρνήθηκε να ψηφίσει τη σημαντική νέα νομοθεσία για την οπλοκατοχή, ακόμα και μετά από δεκάδες πυροβολισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των πιο πρόσφατων, με τους Δημοκρατικούς να ελέγχουν τη Βουλή των Αντιπροσώπων, τη Γερουσία και την προεδρία.
Η αντίδραση αυτή μπορεί να φαίνεται αινιγματική, δεδομένου ότι οι εθνικές δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν εκτεταμένη υποστήριξη για διάφορες πολιτικές ελέγχου των όπλων, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης των κριτηρίων για αγορά, αλλά και της απαγόρευσης των επιθετικών όπλων.
Τον Οκτώβριο του 2021, το 52% των ανθρώπων που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση της Gallup δήλωσε ότι πιστεύει ότι οι νόμοι για την πώληση πυροβόλων όπλων πρέπει να γίνουν πιο αυστηροί. Αλλά οι δημοσκοπήσεις δεν καθορίζουν την πολιτική.
Οι περιορισμοί χαλαρώνουν
Οι αυστηρότεροι νόμοι για τα όπλα σε εθνικό επίπεδο είναι πιο δημοφιλείς μεταξύ των Δημοκρατικών παρά των Ρεπουμπλικάνων, και μια σημαντική νέα νομοθεσία θα απαιτούσε τουλάχιστον 10 ψήφους Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών. Πολλοί από αυτούς τους γερουσιαστές εκπροσωπούν εκλογικές ομάδες που αντιτίθενται στον έλεγχο των όπλων.
Παρά τις εθνικές δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η πλειοψηφία υποστηρίζει την απαγόρευση των επιθετικών όπλων, ούτε μία από τις 30 πολιτείες με νομοθετικό σώμα που ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους δεν έχει εφαρμόσει ανάλογη πολιτική.
Στις 24 Μαΐου ο γερουσιαστής του Τέξας Ted Cruz δήλωσε ότι περισσότεροι νόμοι που αφορούν τον έλεγχο της οπλοκατοχής δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν την επίθεση στο Uvalde, εξηγώντας ότι «αυτό δεν λειτουργεί, δεν είναι αποτελεσματικό, δεν αποτρέπει το έγκλημα».
Η απουσία αυστηρών πολιτικών ελέγχου στις πολιτείες που ελέγχονται από τους Ρεπουμπλικάνους δείχνει ότι οι γερουσιαστές που θα ξεπερνούσαν τις κομματικές γραμμές για να υποστηρίξουν τον έλεγχο της οπλοκατοχής, θα έρχονταν σε αντίθεση με την άποψη των ψηφοφόρων, την υποστήριξη των οποίων χρειάζονται για να κερδίσουν τις εκλογές.
Αλλά η έλλειψη δράσης από το Κογκρέσο δεν σημαίνει ότι οι νόμοι περί όπλων παραμένουν στάσιμοι μετά από τόσες περιπτώσεις μαζικών πυροβολισμών.
Για να εξετάσουμε πώς αλλάζει η εν λόγω πολιτική, συγκεντρώσαμε δεδομένα από 50 πολιτείες σχετικά με τους πυροβολισμούς και τη νομοθεσία για τα όπλα μεταξύ του 1990 και 2014. Συνολικά, εντοπίσαμε περισσότερα από 20.000 νομοσχέδια για τα πυροβόλα όπλα και σχεδόν 3.200 θεσπισμένους νόμους. Ορισμένοι από αυτούς χαλάρωσαν τους περιορισμούς στα όπλα, άλλοι τους αυστηροποίησαν και άλλοι πάλι δεν έκαναν τίποτα από τα δύο ή και τα δύο.
Στη συνέχεια συγκρίναμε τους νόμους περί όπλων πριν και μετά από μαζικές εκτελέσεις που σημειώθηκαν στις συγκεκριμένες πολιτείες, σε σχέση με όλες τις άλλες πολιτείες.
Σε αντίθεση με την άποψη ότι τίποτα δεν αλλάζει, τα πολιτειακά νομοθετικά σώματα εξετάζουν 15% περισσότερα νομοσχέδια για τα πυροβόλα όπλα το έτος που ακολουθεί έναν μαζικό πυροβολισμό. Οι φονικότεροι πυροβολισμοί – οι οποίοι λαμβάνουν μεγαλύτερη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης – έχουν και τις μεγαλύτερες συνέπειες.
Στην πραγματικότητα, οι μαζικοί πυροβολισμοί έχουν μεγαλύτερη επιρροή στους νομοθέτες από ό,τι άλλες ανθρωποκτονίες, παρόλο που αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 1% των θανάτων από όπλα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όσο εντυπωσιακή και αν ακούγεται αυτή η αύξηση κατά 15% των νομοσχεδίων για τα όπλα, η νομοθεσία για τα όπλα μπορεί να μειώσει την ένοπλη βία μόνο αν γίνει νόμος. Και όταν πρόκειται για τη θέσπιση αυτών των νομοσχεδίων, η έρευνά διαπίστωσε ότι οι μαζικοί πυροβολισμοί δεν προκαλούν τακτικά τους νομοθέτες να αυστηροποιήσουν τους περιορισμούς που αφορούν την οπλοκατοχή.
Στην πραγματικότητα, διαπιστώθηκε το αντίθετο. Τα ρεπουμπλικανικά πολιτειακά νομοθετικά σώματα ψηφίζουν σημαντικά περισσότερους νόμους περί όπλων που χαλαρώνουν τους περιορισμούς στα πυροβόλα όπλα μετά από μαζικούς πυροβολισμούς.
Το 2021, ο κυβερνήτης του Τέξας Greg Abbott υπέγραψε έναν νέο νόμο που καταργούσε την απαίτηση για τους Τεξανούς να αποκτήσουν άδεια ή να εκπαιδευτούν για να προμηθευτούν όπλα. Αυτό συνέβη δύο χρόνια μετά από μαζικές πυροβολισμούς του 2019 σε ένα Walmart στο Ελ Πάσο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Δημοκρατικοί δεν αυστηροποιούν ποτέ τους νόμους για τα όπλα – υπάρχουν σημαντικά παραδείγματα πολιτειών που ελέγχονται από τους Δημοκρατικούς και έπειτα από μαζικούς πυροβολισμούς έχουν αυστηροποιήσει τη νομοθεσία περί όπλων.
Η Καλιφόρνια, για παράδειγμα, θέσπισε αρκετούς νέους νόμους για τα όπλα μετά από μια μαζική δολοφονία στο Σαν Μπερναρντίνο το 2015. Η έρευνά δείχνει, ωστόσο, ότι οι Δημοκρατικοί δεν αυστηροποιούν τους νόμους περί όπλων περισσότερο από ό,τι συνήθως μετά από μαζικούς πυροβολισμούς.
Μετά τους πυροβολισμούς στο Μπάφαλο στις αρχές Μαΐου του 2022, η κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Kathy Hochul δήλωσε ότι θα εργαστεί για να αυξηθεί το ηλικιακό κριτήριο για τη νόμιμη αγορά όπλων «από τα 18 στα 21 έτη, τουλάχιστον».
Η ιδεολογία διέπει την αντίδραση
Η αντίθετες αντιδράσεις των Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών είναι αντίστοιχες των διαφορετικών φιλοσοφιών τους σχετικά με τις αιτίες της ένοπλης βίας και τις απόψεις για το πως να τις περιορίσουν.
Ενώ οι Δημοκρατικοί τείνουν να θεωρούν ότι οι κοινωνικοί παράγοντες συμβάλλουν στη βία, οι Ρεπουμπλικάνοι είναι πιο πιθανό να κατηγορούν τους μεμονωμένους δράστες.
Ο Cruz, για παράδειγμα, έχει πει ότι κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη των μαζικών πυροβολισμών θα ήταν να αποτρέπουν άτομα με ποινικό μητρώο από το να συνεχίσουν να διαπράττουν παράνομες και βίαιες πράξεις.
Οι πολιτικοί που τάσσονται υπέρ της χαλάρωσης των περιορισμών στα όπλα μετά από μαζικούς πυροβολισμούς υποστηρίζουν συχνά ότι περισσότεροι άνθρωποι που φέρουν όπλα θα επέτρεπαν στους νομοταγείς πολίτες να σταματήσουν τους δράστες.
Στην πραγματικότητα, οι πωλήσεις όπλων συχνά αυξάνονται μετά από μαζικούς πυροβολισμούς, εν μέρει επειδή οι άνθρωποι φοβούνται ότι θα πέσουν θύματα.
Οι Δημοκρατικοί, αντίθετα, συνήθως επικεντρώνονται περισσότερο στην προσπάθεια επίλυσης πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων που ενισχύουν την οπλοκατοχή.
Και για τις δύο πλευρές, οι μαζικοί πυροβολισμοί είναι μια ευκαιρία να προτείνουν νομοσχέδια που συνάδουν με την ιδεολογία τους.
Ενώ ο πρόεδρος Joe Biden εξέδωσε εκτελεστικά διατάγματα το 2021 με στόχο τη μείωση της ένοπλης βίας, το Κογκρέσο παραμένει άπραγο. Οι Πολιτείες, εν τω μεταξύ, έχουν δραστηριοποιηθεί περισσότερο στο θέμα.
Ο ακτιβισμός των μαθητών μετά τους πυροβολισμούς του 2018 στο Λύκειο Marjory Stoneman Douglas στο Parkland της Φλόριντα μπορεί να μην οδήγησε το Κογκρέσο στη λήψη δραστικών αποφάσεων, αλλά αντιθέτως οδήγησε αρκετές Πολιτείες στο να θεσπίσουν νέους νόμους για τον έλεγχο της οπλοκατοχής.
Έχοντας στη διάθεσή τους μεγαλύτερη χρηματοδότηση και καλύτερη οργάνωση, αυτό το νέο κίνημα είναι σε καλύτερη θέση από προηγούμενα κινήματα για τον έλεγχο της οπλοκατοχής για να υποστηρίξει αυστηρότερες πολιτικές για τα όπλα μετά από μαζικούς πυροβολισμούς. Η δημόσια κατακραυγή και ο όλεθρος για τους πυροβολισμούς στο Uvalde πιθανόν να δώσει περεταίρω ώθηση σε αυτό το έργο υπεράσπισης.
Αλλά με τις πολιτείες να είναι ιστορικά πιο δραστηριοποιημένες από το Κογκρέσο στο ζήτημα της οπλοκατοχής, τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι πολέμιοι των νέων περιορισμών και της αυστηροποίησης, θα πρέπει να αναλάβουν δράση για την πολιτική περί οπλοκατοχής, πέρα από την Ουάσιγκτον.
Η οπλοκατοχή σχετίζεται άρρηκτα με την ταυτότητα των ΗΠΑ ήδη από την εγκαθίδρυση των 13 πρώτων πολιτειών. Η δεύτερη τροπολογία του συντάγματος της χώρας αναγνωρίζει στους πολίτες το δικαίωμα να κατέχουν και να φέρουν όπλα. Αυτή η μικρή φράση, ωστόσο, αποτελεί το μήλο της Έριδος για του Αμερικάνους εδώ και δεκαετίες, πυροδοτώντας σειρά αναταραχών, συζητήσεων και αντιδράσεων.
Οι εκκλήσεις για θέσπιση νέας νομοθεσίας περί όπλων, η οποία στο παρελθόν απέτυχε να περάσει στο Κογκρέσο, αυξάνονται και πάλι μετά τους μαζικούς πυροβολισμούς της 24ης Μαΐου σε δημοτικό σχολείο στη μικρή πόλη Uvalde του Τέξας.
Ένας 18χρονος σκότωσε τουλάχιστον 19 μαθητές και δύο δασκάλους στο δημοτικό σχολείο Ρομπ, σημειώνοντας έναν από τους πιο φονικούς πυροβολισμούς σε σχολείο των ΗΠΑ της τελευταίας δεκαετίας.
Οι ΗΠΑ έχουν ξαναβρεθεί εδώ – μετά από πυροβολισμούς στο Τουσόν, την Ορόρα, το Νιούταουν, το Τσάρλεστον, το Ρόζεμπεργκ, το Σαν Μπερναρντίνο, το Ορλάντο, το Λας Βέγκας, το Πάρκλαντ, το Ελ Πάσο, το Μπούλντερ και 10 ημέρες νωρίτερα σε ένα παντοπωλείο στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης.
Η παραγωγή και οι πωλήσεις όπλων στις ΗΠΑ παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, μετά από ένα κύμα αγορών κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Το 2021, η βιομηχανία πυροβόλων όπλων πούλησε περίπου έξι όπλα για κάθε 100 Αμερικανούς.
Ο γερουσιαστής Chris Murphy από το Κονέκτικατ ήταν μεταξύ των Δημοκρατικών πολιτικών που εκλιπαρούσαν για δράση σχετικά με τον έλεγχο των όπλων καθώς ξεδιπλώνονταν οι τρομακτικές λεπτομέρειες των πυροβολισμών στο σχολείο του Uvalde.
«Τι κάνουμε;» Ο Chris Murphy ρώτησε τους άλλους νομοθέτες, μιλώντας από το βήμα της Γερουσίας την ημέρα των πυροβολισμών. «Γιατί βρίσκεστε εδώ αν όχι για να λύσετε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα όπως αυτό;».
Το Κογκρέσο αρνήθηκε να ψηφίσει τη σημαντική νέα νομοθεσία για την οπλοκατοχή, ακόμα και μετά από δεκάδες πυροβολισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των πιο πρόσφατων, με τους Δημοκρατικούς να ελέγχουν τη Βουλή των Αντιπροσώπων, τη Γερουσία και την προεδρία.
Η αντίδραση αυτή μπορεί να φαίνεται αινιγματική, δεδομένου ότι οι εθνικές δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν εκτεταμένη υποστήριξη για διάφορες πολιτικές ελέγχου των όπλων, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης των κριτηρίων για αγορά, αλλά και της απαγόρευσης των επιθετικών όπλων.
Τον Οκτώβριο του 2021, το 52% των ανθρώπων που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση της Gallup δήλωσε ότι πιστεύει ότι οι νόμοι για την πώληση πυροβόλων όπλων πρέπει να γίνουν πιο αυστηροί. Αλλά οι δημοσκοπήσεις δεν καθορίζουν την πολιτική.
Οι περιορισμοί χαλαρώνουν
Οι αυστηρότεροι νόμοι για τα όπλα σε εθνικό επίπεδο είναι πιο δημοφιλείς μεταξύ των Δημοκρατικών παρά των Ρεπουμπλικάνων, και μια σημαντική νέα νομοθεσία θα απαιτούσε τουλάχιστον 10 ψήφους Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών. Πολλοί από αυτούς τους γερουσιαστές εκπροσωπούν εκλογικές ομάδες που αντιτίθενται στον έλεγχο των όπλων.
Παρά τις εθνικές δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η πλειοψηφία υποστηρίζει την απαγόρευση των επιθετικών όπλων, ούτε μία από τις 30 πολιτείες με νομοθετικό σώμα που ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους δεν έχει εφαρμόσει ανάλογη πολιτική.
Στις 24 Μαΐου ο γερουσιαστής του Τέξας Ted Cruz δήλωσε ότι περισσότεροι νόμοι που αφορούν τον έλεγχο της οπλοκατοχής δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν την επίθεση στο Uvalde, εξηγώντας ότι «αυτό δεν λειτουργεί, δεν είναι αποτελεσματικό, δεν αποτρέπει το έγκλημα».
Η απουσία αυστηρών πολιτικών ελέγχου στις πολιτείες που ελέγχονται από τους Ρεπουμπλικάνους δείχνει ότι οι γερουσιαστές που θα ξεπερνούσαν τις κομματικές γραμμές για να υποστηρίξουν τον έλεγχο της οπλοκατοχής, θα έρχονταν σε αντίθεση με την άποψη των ψηφοφόρων, την υποστήριξη των οποίων χρειάζονται για να κερδίσουν τις εκλογές.
Αλλά η έλλειψη δράσης από το Κογκρέσο δεν σημαίνει ότι οι νόμοι περί όπλων παραμένουν στάσιμοι μετά από τόσες περιπτώσεις μαζικών πυροβολισμών.
Για να εξετάσουμε πώς αλλάζει η εν λόγω πολιτική, συγκεντρώσαμε δεδομένα από 50 πολιτείες σχετικά με τους πυροβολισμούς και τη νομοθεσία για τα όπλα μεταξύ του 1990 και 2014. Συνολικά, εντοπίσαμε περισσότερα από 20.000 νομοσχέδια για τα πυροβόλα όπλα και σχεδόν 3.200 θεσπισμένους νόμους. Ορισμένοι από αυτούς χαλάρωσαν τους περιορισμούς στα όπλα, άλλοι τους αυστηροποίησαν και άλλοι πάλι δεν έκαναν τίποτα από τα δύο ή και τα δύο.
Στη συνέχεια συγκρίναμε τους νόμους περί όπλων πριν και μετά από μαζικές εκτελέσεις που σημειώθηκαν στις συγκεκριμένες πολιτείες, σε σχέση με όλες τις άλλες πολιτείες.
Σε αντίθεση με την άποψη ότι τίποτα δεν αλλάζει, τα πολιτειακά νομοθετικά σώματα εξετάζουν 15% περισσότερα νομοσχέδια για τα πυροβόλα όπλα το έτος που ακολουθεί έναν μαζικό πυροβολισμό. Οι φονικότεροι πυροβολισμοί – οι οποίοι λαμβάνουν μεγαλύτερη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης – έχουν και τις μεγαλύτερες συνέπειες.
Στην πραγματικότητα, οι μαζικοί πυροβολισμοί έχουν μεγαλύτερη επιρροή στους νομοθέτες από ό,τι άλλες ανθρωποκτονίες, παρόλο που αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 1% των θανάτων από όπλα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όσο εντυπωσιακή και αν ακούγεται αυτή η αύξηση κατά 15% των νομοσχεδίων για τα όπλα, η νομοθεσία για τα όπλα μπορεί να μειώσει την ένοπλη βία μόνο αν γίνει νόμος. Και όταν πρόκειται για τη θέσπιση αυτών των νομοσχεδίων, η έρευνά διαπίστωσε ότι οι μαζικοί πυροβολισμοί δεν προκαλούν τακτικά τους νομοθέτες να αυστηροποιήσουν τους περιορισμούς που αφορούν την οπλοκατοχή.
Στην πραγματικότητα, διαπιστώθηκε το αντίθετο. Τα ρεπουμπλικανικά πολιτειακά νομοθετικά σώματα ψηφίζουν σημαντικά περισσότερους νόμους περί όπλων που χαλαρώνουν τους περιορισμούς στα πυροβόλα όπλα μετά από μαζικούς πυροβολισμούς.
Το 2021, ο κυβερνήτης του Τέξας Greg Abbott υπέγραψε έναν νέο νόμο που καταργούσε την απαίτηση για τους Τεξανούς να αποκτήσουν άδεια ή να εκπαιδευτούν για να προμηθευτούν όπλα. Αυτό συνέβη δύο χρόνια μετά από μαζικές πυροβολισμούς του 2019 σε ένα Walmart στο Ελ Πάσο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Δημοκρατικοί δεν αυστηροποιούν ποτέ τους νόμους για τα όπλα – υπάρχουν σημαντικά παραδείγματα πολιτειών που ελέγχονται από τους Δημοκρατικούς και έπειτα από μαζικούς πυροβολισμούς έχουν αυστηροποιήσει τη νομοθεσία περί όπλων.
Η Καλιφόρνια, για παράδειγμα, θέσπισε αρκετούς νέους νόμους για τα όπλα μετά από μια μαζική δολοφονία στο Σαν Μπερναρντίνο το 2015. Η έρευνά δείχνει, ωστόσο, ότι οι Δημοκρατικοί δεν αυστηροποιούν τους νόμους περί όπλων περισσότερο από ό,τι συνήθως μετά από μαζικούς πυροβολισμούς.
Μετά τους πυροβολισμούς στο Μπάφαλο στις αρχές Μαΐου του 2022, η κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Kathy Hochul δήλωσε ότι θα εργαστεί για να αυξηθεί το ηλικιακό κριτήριο για τη νόμιμη αγορά όπλων «από τα 18 στα 21 έτη, τουλάχιστον».
Η ιδεολογία διέπει την αντίδραση
Η αντίθετες αντιδράσεις των Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών είναι αντίστοιχες των διαφορετικών φιλοσοφιών τους σχετικά με τις αιτίες της ένοπλης βίας και τις απόψεις για το πως να τις περιορίσουν.
Ενώ οι Δημοκρατικοί τείνουν να θεωρούν ότι οι κοινωνικοί παράγοντες συμβάλλουν στη βία, οι Ρεπουμπλικάνοι είναι πιο πιθανό να κατηγορούν τους μεμονωμένους δράστες.
Ο Cruz, για παράδειγμα, έχει πει ότι κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη των μαζικών πυροβολισμών θα ήταν να αποτρέπουν άτομα με ποινικό μητρώο από το να συνεχίσουν να διαπράττουν παράνομες και βίαιες πράξεις.
Οι πολιτικοί που τάσσονται υπέρ της χαλάρωσης των περιορισμών στα όπλα μετά από μαζικούς πυροβολισμούς υποστηρίζουν συχνά ότι περισσότεροι άνθρωποι που φέρουν όπλα θα επέτρεπαν στους νομοταγείς πολίτες να σταματήσουν τους δράστες.
Στην πραγματικότητα, οι πωλήσεις όπλων συχνά αυξάνονται μετά από μαζικούς πυροβολισμούς, εν μέρει επειδή οι άνθρωποι φοβούνται ότι θα πέσουν θύματα.
Οι Δημοκρατικοί, αντίθετα, συνήθως επικεντρώνονται περισσότερο στην προσπάθεια επίλυσης πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων που ενισχύουν την οπλοκατοχή.
Και για τις δύο πλευρές, οι μαζικοί πυροβολισμοί είναι μια ευκαιρία να προτείνουν νομοσχέδια που συνάδουν με την ιδεολογία τους.
Ενώ ο πρόεδρος Joe Biden εξέδωσε εκτελεστικά διατάγματα το 2021 με στόχο τη μείωση της ένοπλης βίας, το Κογκρέσο παραμένει άπραγο. Οι Πολιτείες, εν τω μεταξύ, έχουν δραστηριοποιηθεί περισσότερο στο θέμα.
Ο ακτιβισμός των μαθητών μετά τους πυροβολισμούς του 2018 στο Λύκειο Marjory Stoneman Douglas στο Parkland της Φλόριντα μπορεί να μην οδήγησε το Κογκρέσο στη λήψη δραστικών αποφάσεων, αλλά αντιθέτως οδήγησε αρκετές Πολιτείες στο να θεσπίσουν νέους νόμους για τον έλεγχο της οπλοκατοχής.
Έχοντας στη διάθεσή τους μεγαλύτερη χρηματοδότηση και καλύτερη οργάνωση, αυτό το νέο κίνημα είναι σε καλύτερη θέση από προηγούμενα κινήματα για τον έλεγχο της οπλοκατοχής για να υποστηρίξει αυστηρότερες πολιτικές για τα όπλα μετά από μαζικούς πυροβολισμούς. Η δημόσια κατακραυγή και ο όλεθρος για τους πυροβολισμούς στο Uvalde πιθανόν να δώσει περεταίρω ώθηση σε αυτό το έργο υπεράσπισης.
Αλλά με τις πολιτείες να είναι ιστορικά πιο δραστηριοποιημένες από το Κογκρέσο στο ζήτημα της οπλοκατοχής, τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι πολέμιοι των νέων περιορισμών και της αυστηροποίησης, θα πρέπει να αναλάβουν δράση για την πολιτική περί οπλοκατοχής, πέρα από την Ουάσιγκτον.
