Τι σπουδαίο πράγμα, τι ανείπωτης αξίας αγαθό η φιλοξενία, γένους ελληνικού, αρχαιοελληνικού για την ακρίβεια, σύμβολο αγάπης και ανοιχτωσιάς. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι, λες, γεννημένοι οικοδεσπότες ή οικοδέσποινες, γουστάρουν να φιλοξενούν και να περιποιούνται ανθρώπους, κυρίως ανθρώπους που αγαπούν. Να τους μαγειρεύουν, να τους σερβίρουν το κρασί, να τους απολαμβάνουν στον χώρο τους, να είναι βέβαιοι πως όλοι περνούν καλά. Και υπάρχουν και οι άλλοι που, φυσικά και αγαπούν τους φίλους τους και είναι γαμάτα παιδιά που μια χαρά θέλουν να περιποιηθούν τους δικούς τους, αλλά ίσως δεν ξέρουν ακριβώς πώς, ίσως φοβούνται μην δεν πετύχει το φαγητό, μην βαρεθεί ο κόσμος, μην και το σπίτι τους δεν είναι κατάλληλο.

Η ανασφάλεια του οικοδεσπότη είναι το πρώτο κακό δαιμόνιο μιας υποτιθέμενης εορταστικής βραδιάς. Ακόμα κι αν έχετε γκαρσονιέρα, το «όλοι οι καλοί χωράνε» δεν είναι μύθος. Η προσαρμοστικότητα είναι μεγίστη αρετή. Σε μικρά σπίτια, στήνουμε έναν μικρό μπουφέ και περνάμε όλοι υπέροχα. Σε μεγαλύτερους χώρους, στρώνουμε τραπέζι, αλλά θυμόμαστε ότι δεν ζούμε στα 90s-κανένας Ζαμπούνης δεν θα μας κρίνει για την ενδεχομένως λάθος θέση των μαχαιροπίρουνων.

Θυμηθείτε το εξής απλό: αν περνάτε εσείς καλά, θα περάσουν κι οι καλεσμένοι σας. Είναι όπως στα πάλκα και στα stages, όταν οι καλλιτέχνες το ζουν, το ζούμε κι εμείς μαζί τους-κανείς δεν προσέχει το λάθος ακόρντο σε μια συναυλία, παρά κοινωνεί και μεθά με την ατμόσφαιρα, τη γκρούβα και την αίσθηση που αποκομίζει από το μουσικό συμβάν. Το αυτό ισχύει και για την μικρή γιορτή σας.

Απλοποιήστε τα πράγματα. Γιορτινή φάση δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη κρυστάλλινα σερβίτσια, ακριβές πετσέτες και ένα σωρό πράγματα που μπορεί και να πεταχτούν. Μπορείτε κάλλιστα να παιξετε με ωραίες γιορτινές χαρτοπετσέτες και αντίστοιχα χάρτινα πιάτα-θα είστε κι εσείς πιο ευδιάθετοι, χωρίς το άγχος του μαζέματος και της διαδικασίς πλυσιμάτων μετά. Μην μπερδέψετε όμως ποτέ την απλότητα με την καρμιριά ή την προχειρότητα. Δεν σερβίρουμε τυροπιτάκια ετοιματζίδικα σε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγινόν, ας πούμε. Σκεφτείτε τους εαυτούς σας πρώτα ως καλεσμένους και ύστερα ως οικοδεσπότες. Θα γουστάρατε εσείς παγωμένη σφολιατίτσα 31 Δεκέμβρη έντεκα παρά τέταρτο τη νύχτα; Δεν θα γουστάρατε.

Το φαγητό δεν πρέπει να λείψει, αν είναι πρόσκληση σε δείπνο. Δύο κυρίως φαγητά, ένα αγαπημένο σας, εύκολο για εσάς κατσαρολάτο και κάτι στον φούρνο (από σουφλέ ζυμαρικών, μέχρι κοτόπουλο με πατάτες), μαζί με έξυπνα συνοδευτικά όπως σαλάτες, τυράκια, αλοιφές και λοιπούς μεζέδες (κριτσίνα, κεφτεδάκια, ρύζι με λαχανικά) αρκούν. Μην ντραπούν οι καλεσμένοι να ζητήσουν δεύτερη μερίδα, δηλαδή, καταλάβατε. Έχετε κατά νου τον φωτισμό και την μουσική. Μην βάλετε στη διαπασών τραπ ή χαρντ ροκ σε πάρτυ και μάζωξη με ετερόκλητο κόσμο. Βάλτε τους καλεσμένους να συμμετάσχουν στην μουσική κατάσταση. Ένας θα βάλει Σινάτρα, άλλος Καρρά, τρίτος θα επιλέξει Marseaux και όλα καλά.

Αποφύγετε το ρεφενέ σε κάτι εορταστικό, μην ζητήσετε από τους  καλεσμένους να φέρουν πίτες, κρέατα και συμπληρώματα. Δεν είναι ένα απλό μεσημέρι Κυριακής, είναι αυτή η μέρα που ανοίγετε το σπιτι σας σε αγαπημένα πρόσωπα για να μοιραστείτε μαζί τα γούρια και τις ευχές σας για το νέο έτος ή για μια ονομαστική γιορτή ή για κάτι άλλο σημαντικό. Επίσης, επιμεληθείτε προσεκτικά το μπάνιο. Αδειάστε το καλαθάκι πριν έρθει ο κόσμος, καθαρίστε καλά νιπτήρα και λεκάνη, έχετε επιπλέον χαρτί υγείας, βάλτε και ένα δυο ρεσώ κάπου-το μπάνιο θα το επισκεφθούν όλοι και θέλετε να είναι καθαρό, περιποιημένο, ώστε να νιώσουν άνετα.

Μην αναγκάζετε τους καλεσμένους να κάνουν πράγματα για τα οποία δεν είναι προετοιμασμένοι. Drinking games, αποκαλύψεις αναπάντεχες, εξεταστικές ερωτήσεις του τύπου πότε θα έρθει το παιδάκι με το καλό και τα συναφή, καλύτερα να περιττεύουν. Δημιουργήστε ατμόσφαιρα, δώστε τον ρυθμό της γιορτής, συστήστε τους μεταξύ τους, σπάστε τον πάγο, αλλά μην το κάνετε αγχωτικά και πιεστικά. Επαναλαμβάνω: το κλειδί είναι να σκεφτείτε πώς θα νιώθατε εσείς ως καλεσμένος.

Μην ξεχνάτε ότι το μυστικό είναι να περάσετε όλοι, κι εσείς μαζί, καλά, να χτίσετε μια ανάμνηση και, γιατί όχι, μια παράδοση. Αν φέτος είναι η πρώτη χρονιά που μαζεύετε κόσμο σπίτι, είναι κρίμα να καταλήξει να είναι η τελευταία σας. Πιθανώς να ανακαλύψετε ότι ε΄χετε το οικοδεσποτιλίκι στο αίμα σας και να έχετε πολλά ακό,α επικά τραπεζώματα όπου όλοι θα εγκωμιάζουν τις αρετές, τη φιλοξενία σας και το ταλέντο σας να στήνετε αξέχαστες γιορτές, ακόμα και με τα πιο ταπεινά υλικά.