Το γιγάντιο trevally [τρεβάλι], ένα είδος μεγάλων θαλάσσιων ψαριών που ανήκει στην οικογένεια των Carangidae και ζει σε όλα τα τροπικά νερά της περιοχής του Ινδο-Ειρηνικού, από τη Νότια Αφρική έως τη Χαβάη, και από την Ιαπωνία έως την Αυστραλία, με μέγιστο γνωστό μήκος τα 170 εκ. και βάρος τα 80 κιλά, αποτελεί γνωστό και διακαή πόθο πολλών ψαράδων του Ειρηνικού ωκεανού. Το τρεβάλι, ή ulua στην ντόπια διάλεκτο της Χαβάη, είναι ένα πανέξυπνο ψάρι που όχι μόνο κρύβεται επιμελώς και προσεκτικά μέσα σε κοραλλιογενείς υφάλους, αλλά επίσης καταφέρνει να αποφεύγει τα αγκίστρια και τις πετονιές των ντόπιων ψαράδων.
«Aλλά ο 35χρονος Μπράντον Μπάρκς ξέρει με ποιο τρόπο να το πιάσει. Ο Μπαρκς, που εκτελεί οικοδομικές εργασίες στη Χονολουλού, ψαρεύει στα νερά του Ειρηνικού ωκεανού από τότε που ήταν μικρό παιδί», αναφέρει σε δημοσίευμα του το περιοδικό Smithsonian.
«Ο Μπαρκς ήθελε πάντα να πιάσει ένα μεγάλο trevally, αλλά δεν τα κατάφερνε ποτέ του. Τελικά, τα κατάφερε με την βοήθεια ενός ειδικού drone, με το αυτόνομο αυτό ιπτάμενο όχημα που αναζητά γεωλογικούς σχηματισμούς στον πυθμένα οι οποίοι συνδέονται με την παρουσία του συγκεκριμένου ψαριού», προσθέτει το δημοσίευμα.
Πώς το κατάφερε λοιπόν; Τo drone μεταφέρει πάνω του μια ειδική πετονιά με ένα αγκίστρι. Ο ψαράς παρακολουθεί μέσα από την οθόνη του κινητού του τηλεφώνου τις εικόνες που καταγράφει το drone και στο σημείο που θεωρεί καλύτερο δίνει εντολή στο όχημα να ρίξει την πετονιά. Και ο Μπαρκς απλά περιμένει υπομονετικά μέχρι την στιγμή που το τρεβάλι θα περάσει από το συγκεκριμένο σημείο και θα τσιμπήσει το δόλωμα.
«Το ψάρεμα με drone είναι ένα νέος, θαυμαστός κόσμος για εμάς τους ψαράδες», τονίζει ο Μπαρκς, προσθέτοντας εμφατικά ότι «το ψάρεμα με drones αλλάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αλλά και τον τρόπο που ψαρεύουμε». Κάπως έτσι, ο 35χρονος ψαράς κατάφερε να πιάσει ένα τρεβάλι βάρους 54 κιλών!
«Δειλά δειλά κάνουν την εμφάνιση τους και κάποια drones πουθ είναι ειδικά σχεδιασμένα για να χρησιμοποιούνται στο ψάρεμα: διαθέτουν εξειδικευμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό για παροχή δεδομένων στους ψαράδες ενώ έχουν την δυνατότητα μεταφοράς μεγάλου φορτίου δολωμάτων», σημειώνει το ρεπορτάζ του Smithsonian, επισημαίνοντας ότι κάποια από αυτά τα νέας γενιάς drones μπορούν μάλιστα να εκτελούν και μόνα τους διάφορες διαδικασίες, όπως π.χ. να πετούν την πετονιά και να περιμένουν να ανταποκριθεί κάποιο ψάρι.
Διχασμός και αντιδράσεις
Εννοείται, ασφαλώς, ότι με κάθε νέα καινοτομία, πάντα θα υπάρχουν και οι δύσπιστοι ή οι οπαδοί της «παράδοσης» και των κλασικών μεθόδων αλίευσης. Αυτοί λοιπόν, όπως σημειώνει το άρθρο, υποστηρίζουν ότι «η χρήση των drones αφαιρεί όλη την μαγεία του ψαρέματος και καθιστά τον ψαρά ένα απλά παθητικό θεατή μια διαδικασίας που όντως στο τέλος ενδέχεται να του αποκομίσει κάποιο ψάρι, χωρίς, ωστόσο, αυτός να έχει κάνει απολύτως τίποτε για να το πιάσει». Αλλοι πάλι κάνουν λόγο για «υπερβολικό θόρυβο» που βγάζουν αυτές οι συσκευές, απειλώντας όχι μόνο την δική τους ηρεμία, αλλά και εκείνη του ευρύτερου θαλάσσιου οικοσυστήματος.
Σύμφωνα με τον Alexander Winkler, επιστήμονα θαλάσσιας οικολογίας στο Κέντρο Θαλάσσιων Επιστημών του Αλγκάρβε στην Πορτογαλία, «η εμφάνιση του ψαρέματος με drone έρχεται στο πλαίσιο της αυξανόμενης κατανόησης των επιστημόνων ότι η ερασιτεχνική αλιεία — και όχι μόνο η εμπορική αλιεία—μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στους πληθυσμούς των ψαριών».
Πάντως – και με βάση την λογική αυτή – ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει την χρήση των drones στο ψάρεμα ενώ σε ανάλογη κίνηση έχει προχωρήσει και η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής μετά από κάποια βίντεο που κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα οποία ψαράδες πιάνουν με τη βοήθεια drones κάποια είδη καρχαριών των οποίων η αλιεία απαγορεύεται ρητώς και απαρεγκλίτως.
Το γιγάντιο trevally [τρεβάλι], ένα είδος μεγάλων θαλάσσιων ψαριών που ανήκει στην οικογένεια των Carangidae και ζει σε όλα τα τροπικά νερά της περιοχής του Ινδο-Ειρηνικού, από τη Νότια Αφρική έως τη Χαβάη, και από την Ιαπωνία έως την Αυστραλία, με μέγιστο γνωστό μήκος τα 170 εκ. και βάρος τα 80 κιλά, αποτελεί γνωστό και διακαή πόθο πολλών ψαράδων του Ειρηνικού ωκεανού. Το τρεβάλι, ή ulua στην ντόπια διάλεκτο της Χαβάη, είναι ένα πανέξυπνο ψάρι που όχι μόνο κρύβεται επιμελώς και προσεκτικά μέσα σε κοραλλιογενείς υφάλους, αλλά επίσης καταφέρνει να αποφεύγει τα αγκίστρια και τις πετονιές των ντόπιων ψαράδων.
«Aλλά ο 35χρονος Μπράντον Μπάρκς ξέρει με ποιο τρόπο να το πιάσει. Ο Μπαρκς, που εκτελεί οικοδομικές εργασίες στη Χονολουλού, ψαρεύει στα νερά του Ειρηνικού ωκεανού από τότε που ήταν μικρό παιδί», αναφέρει σε δημοσίευμα του το περιοδικό Smithsonian.
«Ο Μπαρκς ήθελε πάντα να πιάσει ένα μεγάλο trevally, αλλά δεν τα κατάφερνε ποτέ του. Τελικά, τα κατάφερε με την βοήθεια ενός ειδικού drone, με το αυτόνομο αυτό ιπτάμενο όχημα που αναζητά γεωλογικούς σχηματισμούς στον πυθμένα οι οποίοι συνδέονται με την παρουσία του συγκεκριμένου ψαριού», προσθέτει το δημοσίευμα.
Πώς το κατάφερε λοιπόν; Τo drone μεταφέρει πάνω του μια ειδική πετονιά με ένα αγκίστρι. Ο ψαράς παρακολουθεί μέσα από την οθόνη του κινητού του τηλεφώνου τις εικόνες που καταγράφει το drone και στο σημείο που θεωρεί καλύτερο δίνει εντολή στο όχημα να ρίξει την πετονιά. Και ο Μπαρκς απλά περιμένει υπομονετικά μέχρι την στιγμή που το τρεβάλι θα περάσει από το συγκεκριμένο σημείο και θα τσιμπήσει το δόλωμα.
«Το ψάρεμα με drone είναι ένα νέος, θαυμαστός κόσμος για εμάς τους ψαράδες», τονίζει ο Μπαρκς, προσθέτοντας εμφατικά ότι «το ψάρεμα με drones αλλάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αλλά και τον τρόπο που ψαρεύουμε». Κάπως έτσι, ο 35χρονος ψαράς κατάφερε να πιάσει ένα τρεβάλι βάρους 54 κιλών!
«Δειλά δειλά κάνουν την εμφάνιση τους και κάποια drones πουθ είναι ειδικά σχεδιασμένα για να χρησιμοποιούνται στο ψάρεμα: διαθέτουν εξειδικευμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό για παροχή δεδομένων στους ψαράδες ενώ έχουν την δυνατότητα μεταφοράς μεγάλου φορτίου δολωμάτων», σημειώνει το ρεπορτάζ του Smithsonian, επισημαίνοντας ότι κάποια από αυτά τα νέας γενιάς drones μπορούν μάλιστα να εκτελούν και μόνα τους διάφορες διαδικασίες, όπως π.χ. να πετούν την πετονιά και να περιμένουν να ανταποκριθεί κάποιο ψάρι.
Διχασμός και αντιδράσεις
Εννοείται, ασφαλώς, ότι με κάθε νέα καινοτομία, πάντα θα υπάρχουν και οι δύσπιστοι ή οι οπαδοί της «παράδοσης» και των κλασικών μεθόδων αλίευσης. Αυτοί λοιπόν, όπως σημειώνει το άρθρο, υποστηρίζουν ότι «η χρήση των drones αφαιρεί όλη την μαγεία του ψαρέματος και καθιστά τον ψαρά ένα απλά παθητικό θεατή μια διαδικασίας που όντως στο τέλος ενδέχεται να του αποκομίσει κάποιο ψάρι, χωρίς, ωστόσο, αυτός να έχει κάνει απολύτως τίποτε για να το πιάσει». Αλλοι πάλι κάνουν λόγο για «υπερβολικό θόρυβο» που βγάζουν αυτές οι συσκευές, απειλώντας όχι μόνο την δική τους ηρεμία, αλλά και εκείνη του ευρύτερου θαλάσσιου οικοσυστήματος.
Σύμφωνα με τον Alexander Winkler, επιστήμονα θαλάσσιας οικολογίας στο Κέντρο Θαλάσσιων Επιστημών του Αλγκάρβε στην Πορτογαλία, «η εμφάνιση του ψαρέματος με drone έρχεται στο πλαίσιο της αυξανόμενης κατανόησης των επιστημόνων ότι η ερασιτεχνική αλιεία — και όχι μόνο η εμπορική αλιεία—μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στους πληθυσμούς των ψαριών».
Πάντως – και με βάση την λογική αυτή – ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει την χρήση των drones στο ψάρεμα ενώ σε ανάλογη κίνηση έχει προχωρήσει και η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής μετά από κάποια βίντεο που κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα οποία ψαράδες πιάνουν με τη βοήθεια drones κάποια είδη καρχαριών των οποίων η αλιεία απαγορεύεται ρητώς και απαρεγκλίτως.
