Θα μπορούσε κάποιος να τον χαρακτηρίσει ως «γιατρό» της βαλίτσας. Από τα χέρια και το εργαστήρι του 63χρονου Βαγγέλη Βαϊρλή, στη Στοά Καράσσο, στη Θεσσαλονίκη, περνούν καθημερινά αμέτρητες βαλίτσες ταξιδιωτών που χρειάζονται ροδάκια, άλλες που έχει χαλάσει το μπαστούνι ή δεν κλείνει το φερμουάρ. Βέβαια, περνούν επίσης χαλασμένες εργαλειοθήκες, βαλίτσες πιλότου, βαλιτσάκια εμπόρων με τα απαραίτητα διαχωριστικά για να δειγματίζουν καταστήματα, βαλιτσάκια «βεντάλιες» των αισθητικών και σακ βουαγιάζ.

Ο κ. Βαϊρλής, επισκευαστής βαλιτσών και ειδών ταξιδιού, είναι ο μόνος που έχει απομείνει στη Θεσσαλονίκη, στο κατάστημα του οποίου γίνονται όλων των ειδών οι «εγχειρήσεις» προκειμένου η «άρρωστη» βαλίτσα να αναρρώσει και να μπορέσει σύντομα να διανύσει πολλά ακόμη χιλιόμετρα σε αεροδρόμια ή σε χώρους εργασίας.

«Επισκευάζω τα πάντα. Μπαστούνια, ροδάκια, φερμουάρ, τα τακούνια της βαλίτσας. Οργανωμένα στη Θεσσαλονίκη, είμαι ο μόνος. Το επάγγελμά μας, τα τελευταία χρόνια άρχισε να “χάνεται”, το πήραν και το ενσωμάτωσαν σε άλλα επαγγέλματα. Εσύ πας κάπου τη βαλίτσα σου κι αυτή στο τέλος καταλήγει στον κυρ Βαγγέλη», εξήγησε ο κ. Βαϊρλής, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 Fm».

Ο 63χρονος έμαθε το επάγγελμα από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν κι αυτός κατασκευαστής βαλιτσών. Όπως τού έχει μεταφερθεί: «παλιά, όταν έφευγε ο κόσμος στο μεταναστευτικό για Γερμανία ή Αμερική, έντυνε τις βαλίτσες του με διάφορα αντικείμενα για να μη φθείρονται οι γωνίες». Τώρα, που ο ίδιος σιγά σιγά ζυγώνει προς το σύνταξη, το ίδιο επάγγελμα ακολουθούν οι δύο του κόρες, η μία στη Βέροια και η άλλη στη Θεσσαλονίκη, αποτελώντας έτσι την τρίτη γενιά.

Όπως αναφέρει, τα δύο χρόνια της πανδημίας είχαν «παγώσει» τα πάντα στον χώρο των βαλιτσών και των ειδών ταξιδιού, αφού ο κόσμος δεν ταξίδευε. Την τελευταία χρονιά, όμως, η δουλειά αυξήθηκε κατακόρυφα, ενώ αρκετοί από τους πελάτες του είναι τουρίστες στην πόλη, που έτυχε να αντιμετωπίσουν πρόβλημα με τη βαλίτσα τους στη διάρκεια των διακοπών.

«Κάθε μέρα έρχονται και τουρίστες, οι οποίοι ενημερώνονται από τα ξενοδοχεία. Ένας κύριος ήρθε από την Αυστραλία στην πόλη για ένα συνέδριο. Του χάλασαν, όμως, στο αεροδρόμιο τα ροδάκια και διέθετε ένα πολύ ωραίο κομμάτι βαλίτσας. Ε, την επισκεύασα. Την επόμενη μέρα ήρθε και την πήρε. Έρχονται βορειοευρωπαίοι τουρίστες, που ταξιδεύουν στην Ελλάδα και μού λένε ότι τέτοιο επάγγελμα στη βόρεια Ευρώπη δεν υπάρχει. Μού φέρνουν και βαλίτσες επώνυμες που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα, ενώ η πιο ακριβή που έπιασα για επιδιόρθωση στα χέρια μου έκανε γύρω στα 1000 ευρώ», προσθέτει.

Οι πιο παλιές βαλίτσες που χρειάστηκε να επιδιορθώσει ήταν όμοιες με αυτές που έφτιαχνε ο πατέρας του τις προηγούμενες δεκαετίες. Αποτελούν μέρος του θεατρικού «θησαυρού» και λόγω του ότι γυρίζονται πολλά έργα και θεατρικά στη Θεσσαλονίκη, τού ζητούν να τις επιδιορθώσει. Όπως εξηγεί ο κ .Βαϊρλής, αυτές είναι βαλίτσες vintage, που θέλουν προσοχή και άλλου είδους μεταχείριση.

Η τέχνη του, παραδέχεται πως έχει μυστικά, τα οποία ο ίδιος γνωρίζει καλά και λόγω πείρας, ενώ η αγάπη του για το επάγγελμα είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να ζήσει, «…εάν δεν μυρίσω τον χώρο του εργαστηρίου μου ακόμη και τις Κυριακές!»

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Συνέντευξη: Σωτήρης Κυριακίδης και Αναστασία Καρυπίδου

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News