Φυσιογνωμία της γαλλικής αριστεράς και εικονοκλάστης αρχιτέκτονας, ο Ρολάν Καστρό πέθανε χθες, Πέμπτη, σε ηλικία 82 ετών αφού πολέμησε εναντίον «του πολεοδομικού απαρτχάιντ» στα υποβαθμισμένα προάστια, στο πλαίσιο των αναρίθμητων στρατεύσεών του που τον έφεραν στο πλευρό του Τσε Γκεβάρα ή του Φρανσουά Μιτεράν.
Προερχόμενος από μια φτωχή οικογένεια, ο Ρολάν Καστρό επιχείρησε να πείσει τους πολιτικούς ηγέτες πως τα προάστια-κοιτώνες, που κατασκευάσθηκαν στα χρόνια του 1960 στη Γαλλία για να υποδεχθούν τους μετανάστες εργάτες, δεν έπρεπε να γίνουν «αποθήκες των απόκληρων της κοινωνίας».
Στον Ρολάν Καστρό οφείλεται η ανακαίνιση πολλών πολεοδομικών συνόλων, ενώ είχε πρόσφατα ταχθεί υπέρ της μεταφοράς του προεδρικού μεγάρου των Ηλυσίων και των υπουργείων έξω από το Παρίσι και στα προάστια, κυρίως στο διαμέρισμα του Σηκουάνα-Σεν-Ντενί, το πιο φτωχό της μητροπολιτικής Γαλλίας.
Γεννημένος στις 16 Οκτωβρίου 1940 στη Λιμόζ της κεντρικής Γαλλίας από εβραίους γονείς, ο Ρολάν Καστρό έζησε τα πρώτα χρόνια του σ’ ένα από τα κρησφύγετα της Αντίστασης, όπου τον είχε κρύψει ο τοπικός πληθυσμός για να ξεφύγει από το φιλοναζιστικό καθεστώς του Βισύ. Απ’ αυτά τα τέσσερα χρόνια, θα του μείνει το αίσθημα «ενός υπαρξιακού χρέους προς τη Γαλλία».
Το 1958 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Αγωνίσθηκε για την ανεξαρτησία της Αλγερίας πριν ενταχθεί στους κομμουνιστές φοιτητές και τον επαναστατικό αγώνα. Το 1965 διαγράφηκε ωστόσο από το Κ.Κ. («Πίστεψα εσφαλμένα πως δημοκρατία και κομμουνισμός μπορούσαν να συνυπάρξουν», θα πει αργότερα). Θα παραμείνει όμως στρατευμένος στη διάρκεια των φοιτητικών εξεγέρσεων του Μάη του 1968 που κλόνισαν την εξουσία του προέδρου Σαρλ ντε Γκωλ και στα χρόνια του 1970 θα γίνει μαοϊστής. «Ερωτεύτηκα την ιδέα μιας πολιτιστικής επανάστασης, δεν ήξερα τι συνέβαινε στην Κίνα. Η απογοήτευση ήταν τρομερή, τρομερή», θα πει και πάλι αργότερα.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, συναναστρέφεται τον συγγραφέα Ζαν-Πωλ Σαρτρ, τον πατέρα της γαλλικής ψυχανάλυσης Ζακ Λακάν -του οποίου θα είναι ασθενής επί επτά χρόνια-, ενώ θα συναντηθεί επίσης με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Κούβα το 1961.
Ενθουσιάστηκε όταν η αριστερά ανέβηκε στην εξουσία το 1981 στη Γαλλία και ήρθε κοντά στο σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος του εμπιστεύθηκε μια αποστολή για την πολεοδομική ανανέωση. Από την αποστολή του αυτή θα προκύψουν πολλά προγράμματα, όμως όλα θα σκοντάψουν στην οικονομική ατολμία της κυβέρνησης της αριστεράς.
Το 2007 επιχείρησε να είναι ο ίδιος υποψήφιος για την προεδρία και πιο πρόσφατα πλησίασε τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος απέτισε χθες, Πέμπτη, φόρο τιμής σε ένα «θρύλο της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας» και σε έναν «οραματιστή αγωνιστή της αριστεράς».
Συγγραφέας πολλών βιβλίων και πατέρας 5 παιδιών από πολλούς γάμους, ο Ρολάν Καστρό άφησε την τελευταία του πνοή «ειρηνικά» σε ένα νοσοκομείο του Παρισιού, σύμφωνα με μία από τις κόρες του.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φυσιογνωμία της γαλλικής αριστεράς και εικονοκλάστης αρχιτέκτονας, ο Ρολάν Καστρό πέθανε χθες, Πέμπτη, σε ηλικία 82 ετών αφού πολέμησε εναντίον «του πολεοδομικού απαρτχάιντ» στα υποβαθμισμένα προάστια, στο πλαίσιο των αναρίθμητων στρατεύσεών του που τον έφεραν στο πλευρό του Τσε Γκεβάρα ή του Φρανσουά Μιτεράν.
Προερχόμενος από μια φτωχή οικογένεια, ο Ρολάν Καστρό επιχείρησε να πείσει τους πολιτικούς ηγέτες πως τα προάστια-κοιτώνες, που κατασκευάσθηκαν στα χρόνια του 1960 στη Γαλλία για να υποδεχθούν τους μετανάστες εργάτες, δεν έπρεπε να γίνουν «αποθήκες των απόκληρων της κοινωνίας».
Στον Ρολάν Καστρό οφείλεται η ανακαίνιση πολλών πολεοδομικών συνόλων, ενώ είχε πρόσφατα ταχθεί υπέρ της μεταφοράς του προεδρικού μεγάρου των Ηλυσίων και των υπουργείων έξω από το Παρίσι και στα προάστια, κυρίως στο διαμέρισμα του Σηκουάνα-Σεν-Ντενί, το πιο φτωχό της μητροπολιτικής Γαλλίας.
Γεννημένος στις 16 Οκτωβρίου 1940 στη Λιμόζ της κεντρικής Γαλλίας από εβραίους γονείς, ο Ρολάν Καστρό έζησε τα πρώτα χρόνια του σ’ ένα από τα κρησφύγετα της Αντίστασης, όπου τον είχε κρύψει ο τοπικός πληθυσμός για να ξεφύγει από το φιλοναζιστικό καθεστώς του Βισύ. Απ’ αυτά τα τέσσερα χρόνια, θα του μείνει το αίσθημα «ενός υπαρξιακού χρέους προς τη Γαλλία».
Το 1958 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Αγωνίσθηκε για την ανεξαρτησία της Αλγερίας πριν ενταχθεί στους κομμουνιστές φοιτητές και τον επαναστατικό αγώνα. Το 1965 διαγράφηκε ωστόσο από το Κ.Κ. («Πίστεψα εσφαλμένα πως δημοκρατία και κομμουνισμός μπορούσαν να συνυπάρξουν», θα πει αργότερα). Θα παραμείνει όμως στρατευμένος στη διάρκεια των φοιτητικών εξεγέρσεων του Μάη του 1968 που κλόνισαν την εξουσία του προέδρου Σαρλ ντε Γκωλ και στα χρόνια του 1970 θα γίνει μαοϊστής. «Ερωτεύτηκα την ιδέα μιας πολιτιστικής επανάστασης, δεν ήξερα τι συνέβαινε στην Κίνα. Η απογοήτευση ήταν τρομερή, τρομερή», θα πει και πάλι αργότερα.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, συναναστρέφεται τον συγγραφέα Ζαν-Πωλ Σαρτρ, τον πατέρα της γαλλικής ψυχανάλυσης Ζακ Λακάν -του οποίου θα είναι ασθενής επί επτά χρόνια-, ενώ θα συναντηθεί επίσης με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα στη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Κούβα το 1961.
Ενθουσιάστηκε όταν η αριστερά ανέβηκε στην εξουσία το 1981 στη Γαλλία και ήρθε κοντά στο σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος του εμπιστεύθηκε μια αποστολή για την πολεοδομική ανανέωση. Από την αποστολή του αυτή θα προκύψουν πολλά προγράμματα, όμως όλα θα σκοντάψουν στην οικονομική ατολμία της κυβέρνησης της αριστεράς.
Το 2007 επιχείρησε να είναι ο ίδιος υποψήφιος για την προεδρία και πιο πρόσφατα πλησίασε τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος απέτισε χθες, Πέμπτη, φόρο τιμής σε ένα «θρύλο της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας» και σε έναν «οραματιστή αγωνιστή της αριστεράς».
Συγγραφέας πολλών βιβλίων και πατέρας 5 παιδιών από πολλούς γάμους, ο Ρολάν Καστρό άφησε την τελευταία του πνοή «ειρηνικά» σε ένα νοσοκομείο του Παρισιού, σύμφωνα με μία από τις κόρες του.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
