Είναι του Yasuo Sugiyama το Toccata And Fugue In D Minor και από τις πρώτες νότες η μνήμη έδωσε το σινιάλο της. Ήταν δεκαετία του 1990 και η τηλεόραση ήταν το κέντρο της ζωής μας, όταν δεν είμασταν στις γειτονιές και στις αλάνες ή σε οικογενειακά τραπέζια με όλο το σόι ή για παγωτό στην Βάρκιζα. Έτσι ήταν τα πράγματα τότε, σήμερα φαντάζουν απλοϊκά, δεν ήταν, ο χρόνος και το Gingham φίλτρο του το δημιουργεί αυτό το συναισθηματικό εφέ.

Ενιγουέι, η τιβί είχε τον ρόλο του εκπαιδευτικού και η πληροφορία διυλιζόταν μέσα από προγράμματα που φλέρταραν με τη διαχρονική γοητεία του κλασικού, που δεν αναλώνονταν σε ένα πασπάλισμα της γνώσης, που κάπως έπαιρναν τον εαυτό τους σοβαρά μέσα στην ελαφρότητά τους και για αυτό ήταν και σημαντικά. Αν δεν ήταν σημαντικά δε θα τα θυμόμασταν ακόμα.

Ο Μαέστρο, ο σοφός δάσκαλος και τους μαθητές του είχαν όλες τις απαντήσεις και ενώ ασχολούνταν με τα προβλήματα της εποχής τους παρέμεναν και παραμένουν επίκαιροι, σύγχρονοι, μοντέρνοι. Μίλια μπροστά από πολλά βιβλία του τότε σχολείου.

Τότε λοιπόν, μαζί με τον φραπέ-παγωτό, τα πρώτα γουόκμαν της Sony (τα κίτρινα) και τις φράσεις «τζάμι» και «τσάγια» βλέπαμε φανατικά το «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος» (“Il était une fois… l’Homme”), τη γαλλική σειρά κινουμένων σχεδίων (πρωτοεμφανίστηκε το 1978, στην Ελλάδα ήρθε αργότερα), η οποία αποτελείτο από 26 επεισόδια των 25 λεπτών, σκηνοθετημένη από τον Albert Barillé. Πώς δημιουργήθηκε η γη και η ζωή; Πώς εξελίχθηκε η ανθρωπότητα από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι την σύγχρονη μορφή της; Τι υπάρχει μέσα στο αίμα; Μέσα στο μυαλό μας; Μέσα σε αυτό που νιώθουμε; Πώς ορίζεται το διάστημα;

Ο Μαέστρο, ο σοφός δάσκαλος και τους μαθητές του είχαν όλες τις απαντήσεις και ενώ ασχολούνταν με τα προβλήματα της εποχής τους παρέμεναν και παραμένουν επίκαιροι, σύγχρονοι, μοντέρνοι. Μίλια μπροστά από πολλά βιβλία του τότε σχολείου.

Το 2021, είκοσι πέντε χρόνια μετά την πρώτη της προβολή, η ιστορική σειρά που μεγάλωσε γενιές και γενιές μικρών τηλεθεατών ήρθε ξανά στην ΕΡΤ, ενώ σήμερα τα επεισόδια είναι διαθέσιμα και στην ERTFLIX πλατφόρμα, έχοντας ψηφιοποιηθεί με όλες τις κλασικές φωνές που ήχησαν στα αυτιά μας και ακόνισαν τη φαντασία μας, όπως αυτές των Μηνά Χατζησάββα, Σοφοκλή Πέππα, Βασίλη Καΐλα και Ανέττας Παπαθανασίου.

«Το παρελθόν είναι η για πάντα απρόσιτη περιοχή στην οποία προβάλλουμε τις επιθυμίες μας για προσωπική ολοκλήρωση» λέει ο Βιεννέζος ιστορικός Βαλεντιν Γκρέμπνερ οπότε δεν έχουμε παρά να βυθιζόμαστε ενίοτε σε αυτό για να κάνουμε το επόμενο βήμα. Δεν είναι νοσταλγία, είναι ίσως η ομαλότερη λειτουργία της ύπαρξης.

Δείτε ένα επεισόδιο