Το Netflix ξεκίνησε τη διαδρομή του το 1997 από την Καλιφόρνια. Ριντ Χέιστινγκς και Μαρκ Ράντολφ ήταν οι ιδρυτές του. Στην αρχή λειτούργησε σαν ένα μεγάλο video club με τεράστια εμβέλεια, αλλά στις 14 Απριλίου του 1998 ξεκίνησε να δημιουργεί ένα νέο είδος επανάστασης στην οικιακή διασκέδαση: μηνιαία συνδρομή για απεριόριστες ενοικιάσεις ταινιών. Πάντα είχε την ικανότητα να βλέπει μπροστά. Όταν οι πωλήσεις άρχισαν να πέφτουν, είχε την ευελιξία να μετατραπεί και πάλι σε κάτι πρωτοπόρο. Η πρώτη streaming συνθήκη που έβαλε τον θέαση στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Το 2012 φτάνει στην Ευρώπη και η συνέχεια φαντάζει λίγο πολύ γνωστή στους περισσότερους.

Η κορυφαία διαδικτυακή εφαρμογή έκλεισε δέκα χρόνια ζωής με αυτή την μορφή (σημείο μηδέν το House of Cards). Έφτασε στο απόγειό της εκμεταλλευόμενη την πανδημική κρίση αλλά σταδιακά άρχισε να υποχωρεί. Οι πυλώνες της δομής της είναι δύο. Ταινίες και Σειρές. Στο πρώτο κομμάτι έγινε μία γενναία επένδυση (“Roma” του Αλφόνσο Κουαρόν, “Ιρλανδός” του Μάρτιν Σκορσέζε, “Η Εξουσία του Σκύλου” της Τζέιν Κάμπιον, ωστόσο το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο καλύτερης ταινίας δεν ήρθε ποτέ. Παράλληλα αγοράστηκαν δικαιώματα παλαιότερων επιτυχιών με … ημερομηνία λήξης. Το Νetflix όμως ξεχώρισε χάρη στο κομμάτι των σειρών (La Casa De Papel, Unorthodox, Μanifest). Αυτές, μικρού και μεγάλου μήκους, το καθιέρωσαν στη συνείδηση του κοινού.

Από την μία επομένως η απογοήτευση κι ως συνέπεια η απόφαση μείωσης των δαπανών για νέα έργα σπουδαίων δημιουργών κι από την άλλη ο φυσιολογικός – συναρτήσει του χρόνου – κορεσμός. Οι άνθρωποι νιώθουν ξανά την ανάγκη για επαφή και άμεση επικοινωνία κι αφήνουν, ειδικά όσο ανοίγει ο καιρός, τις οθόνες. Την ίδια στιγμή Amazon Prime, Apple TV, HBO Max δραστηριοποιούνται δυναμικά. Η πρώτη έχει έργα με τεράστια ιστορική αξία, δυσεύρετα, η δεύτερη με το remake του “Coda” έφτασε στην κορυφή, ενώ η τρίτη έσπασε κάθε ρεκόρ με το “Parasite” του Μπονγκ Τζουν-Χο. Στην Ελλάδα συναντάμε επίσης το Cinobo. Μία πλατφόρμα που φτιάχτηκε με μεράκι και φιλοξενεί τόσο βραβευμένα, αλλά κυρίως έργα του ανεξάρτητου κινηματογράφου και τυγχάνει υψηλής αποδοχής.

Ένας ακόμα λόγος που οδήγησε σε πτώση των ενεργών (με συνδρομή) χρηστών σε παγκόσμια κλίμακα είναι η αύξηση της τιμής του πακέτου σε Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Καναδά και Ηνωμένο Βασίλειο. Συν τοις άλλοις ο περιορισμός κοινής παροχής κωδικών λειτούργησε ανασταλτικά. Μιλάμε για γιγάντιες οικονομίες κι όχι για χώρες όπως η πατρίδα μας που η κατακόρυφη άνοδος του πληθωρισμού σε συνδυασμό με την ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια μας φέρνουν και πάλι προ μιας ανθρωπιστικής κρίσης. Το πρώτο πράγμα που κόβει κάποιος σε τέτοιες συγκυρίες είναι η διασκέδασή κι η ψυχαγωγία του. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια της επιλογής όταν μιλάμε για την επιβίωση.

Φυσικά από την αναφορά μας δε θα μπορούσε να λείπει ο πόλεμος που μαίνεται στην Ευρώπη. Το Netflix, όπως κι οι Facebook – Twitter αποφάσισαν να κοπεί η παροχή των υπηρεσιών τους στη Ρωσία, ως άτυπα αντίποινα στην εισβολή στην Ουκρανία. Μέσα σε μία ημέρα χάθηκαν 700.000 και πλέον συνδρομητές. Το κόστος ήταν μεγάλο, καθώς δεν υπήρχε επιλογή από τον απόλυτο εναρμονισμό με τις επιταγές της Δύσης. Λειτούργησε μάλιστα αθροιστικά και ήρθε να βάλει ένα ακόμα σοβαρό πρόβλημα στη διαχείριση των υπευθύνων. Ένα νέο δεδομένο που δύσκολα θα μπορούσε να προβλέψει ο καθένας χαράσσοντας την πολιτική της εταιρείας. Επιπλέον οι μικρότερες ηλικίες (όπως η Generation Z) στρέφονται ολοένα και περισσότερο σε δύο συγκεκριμένες εφαρμογές. Το Instagram που το γνωρίζουμε άπαντες (ανήκει στον όμιλο Μeta του Μαρκ Ζούκερμπεργκ) και το ΤikTok που αναδύεται από την Κίνα και κερδίζει – φανατικούς υποστηρικτές μέλη σε ολόκληρο τον κόσμο με ταχύτητα χιονοστιβάδας. Οι νεαροί, έφηβοι και λίγο μεγαλύτεροι προτιμούν τη γρήγορη εναλλαγή της εικόνες, δυσκολεύονται να εστιάσουν πλέον και καταφεύγουν σε μία πεπατημένη για τους ίδιους, που μπορεί να μην είναι τόσο οικεία για εμάς.

Η επόμενη ημέρα φέρνει το Netflix αντιμέτωπο με μεγάλες προκλήσεις για το παρόν και το μέλλον του. Θεωρείται πως σαν ένα πρώτο μέτρο θα υπάρξουν μειωμένες συνδρομές που θα συμπεριλαμβάνουν όμως διαφημίσεις κατά τη θέαση (κάτι που θα μοιάζει με το Spotify). Θα αποτελέσει λύση; Φαντάζει δύσκολο. Οι ζυμώσεις βρίσκονται σε κορυφαίο επίπεδο, οι προβλέψεις μιλούν για μείωση στα νούμερα και στο δεύτερο τρίμηνο του 2022 και πλέον πρέπει να υπάρξει αφενός ανάσχεση του φαινομένου και αφετέρου κάτι καινοτόμο που θα φέρει ξανά το ενδιαφέρον στα επίπεδα του προηγούμενο διαστήματος.