Αν δεν μιλήσει ένας απόγονος της αριστοκρατίας γι’ αυτή, τότε ποιος; Για όσους δεν το ξέρετε, ο Βρετανός Guy Ritchie είναι μακρινός απόγονος του βασιλιά Εδουάρδου Α’, σύμφωνα με την Mail και ο κατάλληλος άνθρωπος να δημιουργήσει έναν κόσμο με δούκες, γκάνγκστερ και ναρκωτικά, γεγονός που αποδεικνύεται αν κινηματογραφική του ανθολογία. Φέτος, επεκτάθηκε και στις τηλεοπτικές σειρές με ένα spinoff της ταινίας του “The Gentlemen” (2019). Στη σειρά του Netflix, που βρίσκεται για περίπου δύο εβδομάδες στην κορυφή του top10, παρακολουθούμε έναν νεαρό δούκα να διευθύνει μια αυτοκρατορία κάνναβης από το υπόγειο του κτήματος που μόλις κληρονόμησε. Αν έχετε δει την ταινία, μην περιμένετε και πάλι την ίδια πλοκή. Μπορεί να διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο, αλλά δεν υπάρχει καμία σύνδεση με τους προηγούμενους χαρακτήρες.

Αν δεν σας έχουμε πείσει ακόμα να τρέξετε μέχρι τον καναπέ και να πατήσετε το “play”, ίσως το καταφέρουν οι ακόλουθοι 5 λόγοι. Πρώτα όμως αξίζει να δείτε το τρέιλερ.

Δεν μας έλειψε τίποτα

Πάντρεμα αριστοκρατίας και υποκόσμου, συνεχείς αντιθέσεις, βία, κομψότητα, πισώπλατα μαχαιρώματα (κυριολεκτικά και μεταφορικά), δολοφονίες, ίντριγκες, σκηνές σεξ, μπόλικη δόση τρέλας, σασπένς και πολλά μα πολλά ναρκωτικά. Πραγματικά, αν μας ρωτούσε ο σκηνοθέτης «υπάρχει κάτι που σας έλειψε;», χωρίς πολλή σκέψη θα απαντούσαμε: ΤΙΠΟΤΑ.

Ιδανική για ασταμάτητο Binge Watching

Συνήθως, βλέποντας το ένα επεισόδιο μετά το άλλο μας πιάνει μία θλίψη, όμως, με το “The Gentlemen”, δεν θα συμβεί αυτό. Δεν ξέρουμε αν θα αντέξετε να δείτε μονορούφι, αλλά σε ένα Σαββατοκύριακο θα την τελειώσετε άνετα -8 επεισόδια με διάρκεια σχεδόν μία ώρα το καθένα δεν είναι και λίγα. Εκτός από τα στοιχεία που αναφέραμε ήδη, ο γρήγορος σκηνοθετικός ρυθμός, οι σπαρταριστοί διάλογοι, το γεμάτο ανατροπές σενάριο και οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες έκαναν τον χρόνο να κυλάει σα νερό ή μάλλον σαν αίμα, για μπούμε και στο πνεύμα της σειράς. Γελάσαμε τρώγοντας ποπ κορν, δεν μπήκαμε στον πειρασμό να κοιτάξουμε ούτε για μία στιγμή το κινητό και, το πιο σημαντικό ήταν το κατάλληλο ψυχαγωγικό διάλειμμα για να ξεφύγει λίγο το μυαλό μας και να σταματήσει να σκέφτεται για λίγο.

Το ίδιο το καστ

Πρωταγωνιστής της σειράς είναι ο ελληνικής καταγωγής Theo James (Θεόδωρος Πίτερ Τζέιμς Ταπτικλής), ο οποίος δίνει μια δυναμική ερμηνεία ως δούκας Eddie Horniman και όσοι νομίζετε ότι θυμίζει κάτι, λογικά θα τον είχατε δει στην “Τριλογία της Απόκλισης” ή ως Κάμερον στον δεύτερο βραβευμένο κύκλο του “The White Lotus”. Στη σειρά του Ritchie, αν και είναι ο δεύτερος στη σειρά γιος της αριστοκρατικής οικογένειας τελικά αυτός γίνεται ο κληρονόμος της περιουσίας του πατέρα του, αφού ο πρώτος, ο Freddy, φαίνεται να μην είναι ικανός να αναλάβει καθήκοντα με τόσο μεγάλη ευθύνη -μεταξύ μας και μικρότερη να ήταν, πάλι δεν θα μπορούσε. Ίσως πρόκειται για τον πιο αστείο χαρακτήρα της σειράς και ευχαριστούμε τον Daniel Ings που τον υποδύεται γι’ αυτό, Εξαιρετική και η γυναικεία προσθήκη της Kaya Scodelario (“Spinning Out”, “Skins”) που υποδύεται την κόρη του επικεφαλής του καρτέλ, όπως και η επιλογή του Michael Vu να υποδυθεί τον μόνιμα μαστουρωμένο ειδήμων στην καλλιέργεια χόρτου Jimmy Tsang. Τελευταίο αφήσαμε τον αγαπημένο μας βαρώνο ναρκωτικών, τον Giancarlo Esposito. Μπορεί στη σειρά να τον βλέπουμε ως Stanley Johnston, αλλά το μυστήριο γύρω του μοιάζει με του Gus Fring, τον χαρακτήρα του από το “Breaking Bad” και το “Better Call Saul”.

Βρετανικό στιλ

«Ξέρετε τι αγαπώ στη βρετανική αριστοκρατία; Είναι οι αυθεντικοί γκάνγκστερ. Ο λόγος που τους ανήκει το 75% αυτής της χώρας είναι επειδή την έκλεψαν. Ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής είναι χειρότερος από τον Αλ Καπόνε», ακούμε να λέει ο Giancarlo Esposito και είναι ένα βασικό στοιχείο της σειράς, που δημιούργησε ο Ritchie ως προέκταση της ταινίας του 2019. Παρακολουθούμε την ταξική ιστορία, την κουλτούρα και την ταυτότητα της Βρετανίας σε εξοχικές τοποθεσίες της χώρας καθώς και μέσα από κάστρα και αστικά σημεία του Λονδίνου. Εννοείται ότι από τη σειρά δεν λείπει η βρετανική προφορά και η ανάλογη σκηνοθετική ματιά και αισθητική του δημιουργού και σκηνοθέτη της σειράς.

Τα γκανγκστερικά κλισέ

Ας σας κλείσουμε, όπως ανοίξαμε, με ερώτηση. Γίνεται να βλέπεις περιεχόμενο με γκάνγκστερ και να μην περιμένετε καθώς πέφτουν βροχή οι σφαίρες και αρχίζει να κυλάει το αίμα, να μην ακούσετε την ανάλογη θεατρική μουσική που υπογραμμίζει τη σκηνή; Εννοείται ότι γίνεται, αλλά εμείς θα νιώθαμε ένα ακουστικό κενό, ειδικά από τον Guy Ritchie. Φυσικά, από τη σειρά δεν έλειψαν ατάκες όπως «ποιες είναι οι επιλογές», «σκάσε και κάτσε κάτω», «ο “τάδε” είναι έμπιστος», οι υπαινικτικοί διάλογοι ή οι συζητήσεις σε κάποιο φαστ φουντ στο πλάι ενός κεντρικού δρόμου. Bonus: Οι σκηνές σχολιάζονται συχνά με χειρόγραφο κείμενο στην οθόνη που υπολογίζει τις χρηματικές συναλλαγές και παρέχει ζωτικά στοιχεία για τους νέους χαρακτήρες.