Λένε ότι η μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας (ειδικά ανάμεσα στους μουσικούς).
Άρα ένα τραγούδι αφιερωμένο από έναν μουσικό σε έναν συνάδελφό του, είναι μια ακόμη πιο ειλικρινής μορφή κολακείας.
Ακολουθούν τέτοιες 10 περιπτώσεις:
Waterboys – Whole of the Moon (για τον Prince)
Γραμμένο για έναν απ’ τους μουσικούς ήρωες του τραγουδιστή των Waterboys, Mike Scott, τον Prince, επειδή, όπως λέει στους στίχους του κομματιού «μπορούσε κι έβλεπε τη σελήνη ολόκληρη, όταν οι άλλοι το έβλεπαν μισοφέγγαρο».
David Bowie – Jean Genie (για τον Iggy Pop)
Ο Pop υπήρξε όχι απλώς μια απ’ τις μεγαλύτερες επιρροές του Bowie, αλλά και κολλητός του φίλος, με τον οποίο έζησαν μαζί στο Βερολίνο, από το 1976 μέχρι το 1979. Το κομμάτι αυτό είναι ένα έμμεσο «ευχαριστώ» του Λευκού Λεπτού Δούκα απέναντι σε έναν απ’ τους μέντορες του.
Carly Simon – You’re So Vain (για τον Mick Jagger ή τον Γουόρεν Μπίτι)
Η Simon υπήρξε μια μόνο απ’ τις (εκατοντάδες) γυναίκες που πέρασαν απ’ το κρεβάτι του Mick. Η σχέση τους όμως κράτησε λίγο και η Carly έγραψε αυτό το τραγούδι ως απάντηση απέναντι σε έναν άντρα που υπήρξε πολύ ματαιόδοξος ώστε να καταφέρει να παραμείνει πιστός σε μια και μόνο γυναίκα. Άλλοι, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι το έγραψε για τον Γουόρεν Μπίτι.
Leonard Cohen – Chelsea Hotel #2 (για την Janis Joplin)
Οι στίχοι του κομματιού αυτού περιγράφουν ένα πραγματικό περιστατικό όπου η Janis μπέρδεψε τον καναδοεβραίο τροβαδούρο με τον μεγάλο της έρωτα, τον τραγουδιστή της κάντρι Kris Kristofferson και δέχτηκε να κάνει σεξ μαζί του [ο Κοέν μιλάει για «πεολειχία»] χωρίς καν να έχουν συστηθεί.
Pink Floyd – Shine On You Crazy Diamond (για τον Syd Barrett)
Τους πρώτους μήνες του 1975 οι Pink Floyd έκαναν ηχογραφήσεις για το επερχόμενο άλμπουμ τους “Wish you were here”. Την ώρα της ηχογράφησης του τραγουδιού “Shine On You Crazy Diamond” εμφανίστηκε στο στούντιο ένας μεγαλόσωμος άνδρας με ξυρισμένο κεφάλι και φρύδια. Τα μέλη της μπάντας δεν μπορούσαν αρχικά να διακρίνουν ποιος ήταν αυτός, αλλά λίγο αργότερα ανακάλυψαν πως ήταν ο Σιντ Μπάρετ. Όταν, βέβαια, τον είδαν, μέσα στο στούντιο επικράτησε συγκίνηση και ο Ρότζερ Γουότερς ξέσπασε σε κλάματα. Όπως ήταν φυσικό, η ηχογράφηση διακόπηκε και τα μέλη των Pink Floyd ζήτησαν την γνώμη του σχετικά με το τραγούδι. Ο Μπάρετ τους απάντησε ότι ακουγόταν λίγο “παλιό” και, αφού όλοι τον χαιρέτησαν με περισσό ενθουσιασμό, ο Μπάρετ έφυγε ξανά. Ήταν η τελευταία φορά που το συγκρότημα θα τον έβλεπε πριν πεθάνει, τον Ιούλιο του 2006. Για αρκετά χρόνια, η παραπάνω ιστορία θεωρούνταν ως μύθος, έως ότου ο Ντέιβιντ Γκίλμορ την επιβεβαίωσε. Ο Ρότζερ Κηθ Μπάρετ, γνωστός περισσότερο ως Σιντ Μπάρετ (Syd Barrett), ήταν Βρετανός τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης και υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Pink Floyd και μέλος του συγκροτήματος την τριετία 1965-1968. Το 1969 εκδιώχθηκε από τους Pink Floyd λόγω της εξάρτησής του στα ψυχεδελικά ναρκωτικά.
Stevie Wonder – Master Blaster (για τον Bob Marley)
Marley, ο άνθρωπος που επηρέασε όσο κανείς μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων του, ανάμεσα στους οποίους και ο Stevie, ο οποίος του αφιέρωσε το κομμάτι αυτό, το οποίο, κατά τραγική σύμπτωση, κυκλοφόρησε λίγο καιρό πριν ο Bob πεθάνει από καρκίνο.
U2 – Stuck in a Moment You Can’t Get Out Οf (για τον Michael Hutchence)
Ο μακαρίτης τραγουδιστής των ΙΝΧS ήταν πολύ καλός φίλος με τον Bono και όταν ο τραγουδιστής των U2 έμαθε για το κατά λάθος σεξουαλικό ατύχημα / αυτοκτονία του φίλου του [που οδήγησε στο θάνατό του], τον Νοέμβριο του 1997, έκατσε κι έγραψε αυτό το τραγούδι στη μνήμη του.
Neil Sedaka – Oh! Carol (για την Carole King)
Η King ήταν ακόμη στο σχολείο όταν βγήκε το κομμάτι αυτό, το 1959: εκείνος 20, εκείνη 17, ερωτεύτηκαν, αλλά δεν παντρεύτηκαν δυστυχώς, στερώντας τον κόσμο της μουσικής από ένα φλογερό ειδύλλιο.
Don McLean – American Pie (για τους Buddy Holly, Ritchie Valens και “The Big Bopper” J. P. Richardson)
Άρχισε να γράφεται την «ημέρα που η μουσική πέθανε», δηλαδή το πρωινό του Φεβρουαρίου του 1959, που ο Holly, τραγουδιστής των Crickets σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα μαζί με τους Ritchie Valens και τον “The Big Bopper” J. P. Richardson. Ο McLean, φανατικός τους οπαδός ων, φρόντισε, 12 χρόνια μετά να τους αφιερώσει το κομμάτι αυτό.
Roberta Flack – Killing Me Softly With His Song (για τον Don McLean)
Το κομμάτι αυτό γράφτηκε όταν η Roberta άκουσε το «American Pie» στο ραδιόφωνο κι αμέσως έπιασε μια κιθάρα κι άρχισε να την γρατζουνάει συγκινημένη απ’ αυτό που έβγαινε απ’ τα ηχεία του ραδιοφώνου της.
Λένε ότι η μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας (ειδικά ανάμεσα στους μουσικούς).
Άρα ένα τραγούδι αφιερωμένο από έναν μουσικό σε έναν συνάδελφό του, είναι μια ακόμη πιο ειλικρινής μορφή κολακείας.
Ακολουθούν τέτοιες 10 περιπτώσεις:
Waterboys – Whole of the Moon (για τον Prince)
Γραμμένο για έναν απ’ τους μουσικούς ήρωες του τραγουδιστή των Waterboys, Mike Scott, τον Prince, επειδή, όπως λέει στους στίχους του κομματιού «μπορούσε κι έβλεπε τη σελήνη ολόκληρη, όταν οι άλλοι το έβλεπαν μισοφέγγαρο».
David Bowie – Jean Genie (για τον Iggy Pop)
Ο Pop υπήρξε όχι απλώς μια απ’ τις μεγαλύτερες επιρροές του Bowie, αλλά και κολλητός του φίλος, με τον οποίο έζησαν μαζί στο Βερολίνο, από το 1976 μέχρι το 1979. Το κομμάτι αυτό είναι ένα έμμεσο «ευχαριστώ» του Λευκού Λεπτού Δούκα απέναντι σε έναν απ’ τους μέντορες του.
Carly Simon – You’re So Vain (για τον Mick Jagger ή τον Γουόρεν Μπίτι)
Η Simon υπήρξε μια μόνο απ’ τις (εκατοντάδες) γυναίκες που πέρασαν απ’ το κρεβάτι του Mick. Η σχέση τους όμως κράτησε λίγο και η Carly έγραψε αυτό το τραγούδι ως απάντηση απέναντι σε έναν άντρα που υπήρξε πολύ ματαιόδοξος ώστε να καταφέρει να παραμείνει πιστός σε μια και μόνο γυναίκα. Άλλοι, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι το έγραψε για τον Γουόρεν Μπίτι.
Leonard Cohen – Chelsea Hotel #2 (για την Janis Joplin)
Οι στίχοι του κομματιού αυτού περιγράφουν ένα πραγματικό περιστατικό όπου η Janis μπέρδεψε τον καναδοεβραίο τροβαδούρο με τον μεγάλο της έρωτα, τον τραγουδιστή της κάντρι Kris Kristofferson και δέχτηκε να κάνει σεξ μαζί του [ο Κοέν μιλάει για «πεολειχία»] χωρίς καν να έχουν συστηθεί.
Pink Floyd – Shine On You Crazy Diamond (για τον Syd Barrett)
Τους πρώτους μήνες του 1975 οι Pink Floyd έκαναν ηχογραφήσεις για το επερχόμενο άλμπουμ τους “Wish you were here”. Την ώρα της ηχογράφησης του τραγουδιού “Shine On You Crazy Diamond” εμφανίστηκε στο στούντιο ένας μεγαλόσωμος άνδρας με ξυρισμένο κεφάλι και φρύδια. Τα μέλη της μπάντας δεν μπορούσαν αρχικά να διακρίνουν ποιος ήταν αυτός, αλλά λίγο αργότερα ανακάλυψαν πως ήταν ο Σιντ Μπάρετ. Όταν, βέβαια, τον είδαν, μέσα στο στούντιο επικράτησε συγκίνηση και ο Ρότζερ Γουότερς ξέσπασε σε κλάματα. Όπως ήταν φυσικό, η ηχογράφηση διακόπηκε και τα μέλη των Pink Floyd ζήτησαν την γνώμη του σχετικά με το τραγούδι. Ο Μπάρετ τους απάντησε ότι ακουγόταν λίγο “παλιό” και, αφού όλοι τον χαιρέτησαν με περισσό ενθουσιασμό, ο Μπάρετ έφυγε ξανά. Ήταν η τελευταία φορά που το συγκρότημα θα τον έβλεπε πριν πεθάνει, τον Ιούλιο του 2006. Για αρκετά χρόνια, η παραπάνω ιστορία θεωρούνταν ως μύθος, έως ότου ο Ντέιβιντ Γκίλμορ την επιβεβαίωσε. Ο Ρότζερ Κηθ Μπάρετ, γνωστός περισσότερο ως Σιντ Μπάρετ (Syd Barrett), ήταν Βρετανός τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης και υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Pink Floyd και μέλος του συγκροτήματος την τριετία 1965-1968. Το 1969 εκδιώχθηκε από τους Pink Floyd λόγω της εξάρτησής του στα ψυχεδελικά ναρκωτικά.
Stevie Wonder – Master Blaster (για τον Bob Marley)
Marley, ο άνθρωπος που επηρέασε όσο κανείς μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων του, ανάμεσα στους οποίους και ο Stevie, ο οποίος του αφιέρωσε το κομμάτι αυτό, το οποίο, κατά τραγική σύμπτωση, κυκλοφόρησε λίγο καιρό πριν ο Bob πεθάνει από καρκίνο.
U2 – Stuck in a Moment You Can’t Get Out Οf (για τον Michael Hutchence)
Ο μακαρίτης τραγουδιστής των ΙΝΧS ήταν πολύ καλός φίλος με τον Bono και όταν ο τραγουδιστής των U2 έμαθε για το κατά λάθος σεξουαλικό ατύχημα / αυτοκτονία του φίλου του [που οδήγησε στο θάνατό του], τον Νοέμβριο του 1997, έκατσε κι έγραψε αυτό το τραγούδι στη μνήμη του.
Neil Sedaka – Oh! Carol (για την Carole King)
Η King ήταν ακόμη στο σχολείο όταν βγήκε το κομμάτι αυτό, το 1959: εκείνος 20, εκείνη 17, ερωτεύτηκαν, αλλά δεν παντρεύτηκαν δυστυχώς, στερώντας τον κόσμο της μουσικής από ένα φλογερό ειδύλλιο.
Don McLean – American Pie (για τους Buddy Holly, Ritchie Valens και “The Big Bopper” J. P. Richardson)
Άρχισε να γράφεται την «ημέρα που η μουσική πέθανε», δηλαδή το πρωινό του Φεβρουαρίου του 1959, που ο Holly, τραγουδιστής των Crickets σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα μαζί με τους Ritchie Valens και τον “The Big Bopper” J. P. Richardson. Ο McLean, φανατικός τους οπαδός ων, φρόντισε, 12 χρόνια μετά να τους αφιερώσει το κομμάτι αυτό.
Roberta Flack – Killing Me Softly With His Song (για τον Don McLean)
Το κομμάτι αυτό γράφτηκε όταν η Roberta άκουσε το «American Pie» στο ραδιόφωνο κι αμέσως έπιασε μια κιθάρα κι άρχισε να την γρατζουνάει συγκινημένη απ’ αυτό που έβγαινε απ’ τα ηχεία του ραδιοφώνου της.
