Τα τελευταία χρόνια o Monolink κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές των οπαδών της techno και της ηλεκτρονικής μουσικής.
Ο Monolink, που ξεκίνησε τη μουσική του πορεία το 2014 ως DJ, με την πάροδο των χρόνων κατάφερε να γίνει γνωστός στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στον Monolink και σε όσα έχει δημιουργήσει.
Steffen Linck είναι το πραγματικό όνομα του Γερμανού καλλιτέχνη που αργότερα έγινε γνωστός ως Monolink. Ο Steffen, μουσικός παραγωγός, DJ, τραγουδιστής και τραγουδοποιός, έχει γίνει γνωστός με τη μουσική του στα είδη ambient, techno, electronic και house. Αν και ξεκίνησε ως DJ, γρήγορα ανέπτυξε το δικό του στυλ, γεγονός που ώθησε εκατομμύρια ανθρώπους να έρθουν σε επαφή με διαφορετικά μουσικά στυλ.
Παρά την είσοδό του στη μουσική βιομηχανία το 2014, έγινε γνωστός με το single του The End, το οποίο κυκλοφόρησε το 2015. Με αυτό το single, έκανε ένα άνοιγμα στην ηλεκτρονική μουσική . Αυτό που χαρακτηρίζει το εν λόγω single είναι ότι δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Acid Pauli.
Ο Steffen Linck ισχυρίζεται ότι η μουσική του ελευθερία είναι αυτή που του επέτρεψε να δημιουργήσει ένα εντελώς νέο στυλ. Προς αυτή την κατεύθυνση, ανακάλυψε την ικανότητά του να εκφράζει τα συναισθήματά του με λέξεις. Η επιρροή που δέχτηκε από τον Bob Dylan και τους Rolling Stones, τον ώθησε σε αυτό που ονομάζουμε «κιθαριστικό» στυλ, βορειοαμερικάνικη φολκ, μπλουζ – αλλά ωστόσο ποτέ δεν δεσμεύτηκε αποκλειστικά σε ένα είδος. Μετά τη μετακόμισή του στο Βερολίνο κι αφού παρακολουθεί το Fusion Festival συναντά την Electro και καταφέρνει να εισέλθει σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο.
Ο Monolink δήλωσε σε μια συνέντευξη ότι για πρώτη φορά ένιωσε τη μουσική να συμβαδίζει με τους στίχους και το ρυθμό. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι η επαφή του με την ηλεκτρονικά μουσικά στυλ όπως η techno και η house άλλαξε εντελώς την οπτική του όπως και τον τρόπο που ακούει μουσική. Ο Steffen όχι μόνο κατάφερε να εξελίξει ένα διαφορετικό στυλ από αυτή την άποψη- κατάφερε επίσης να αλλάξει την οπτική του για τη μουσική με σημαντικό τρόπο.
Όσο και αν αγαπάει την κιθάρα του, τον πιστό σύντροφο στο μουσικό του ταξίδι, όση αδυναμία και αν έχει στις μελωδικές δομές και τα φωνητικά που έχουν τη δύναμη να πουν μια ιστορία, όλα αυτά τελειώνουν πολύ γρήγορα – και εκεί είναι που έρχεται η έλξη του παραγωγού για ένα άλλο είδος, συνώνυμο της διάρκειας: την ηλεκτρονική χορευτική σκηνή. Η κιθάρα μπλέκεται με τον ψηφιακό ήχο, οι δονήσεις του μπάσου με τα συναισθηματικά φωνητικά μέρη, η παθιασμένη σωματικότητα με τη διέγερση του μυαλού.
Οι υπνωτιστικοί ρυθμοί είναι αυτοί που δημιουργούν τη σωματική εμπειρία των πολύωρων πάρτυ, που αγαπούσε ούτως ή άλλως, καθώς ήταν πάντα και DJ εκτός από κιθαρίστας και τραγουδιστής.
Παρόλο που παραδέχτηκε ότι επηρεάστηκε από μεγάλους καλλιτέχνες, ο Monolink συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να συνεισφέρει στη μουσική αντιγράφοντας ή προσπαθώντας να τους μιμηθεί. Αυτό εξηγεί γιατί ο μουσικός προσπάθησε να δημιουργήσει κάτι μοναδικά καινοτόμο όταν ανέπτυσσε το μουσικό του στυλ. Εξηγώντας τη μουσική του αντίληψη, ο διάσημος DJ δηλώνει ότι δεν του αρέσει να παίζει προσχεδιασμένη μουσική όπως κάνουν άλλοι DJs, γεγονός που τον έκανε να ξεχωρίσει καθώς παίζει σε πραγματικό χρόνο. Μια αντιπροσωπευτική παραγωγή του Monolink επικεντρώνεται σε ένα τραγούδι γραμμένο στην κιθάρα, που αποτελεί τον σκελετό για τα κρουστά, τα samples και τα φωνητικά μέρη που συνήθως ηχογραφούνται σε αυθόρμητα τζαμαρίσματα. Στις ζωντανές εμφανίσεις του δίνει έμφαση σε μια καθαρή και απαλή ακουστική εμπειρία, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια εκρηκτική εμπειρία στο dancefloor. Είναι πασίγνωστα τα ευφορικά του sets σε Fusion, Fuchsbau και 3000° Festival, αλλά και σε άλλους υπαίθριους χώρους, όπως και οι εμφανίσεις του στα Ritter Butzke, Sisyphos, Keller και άλλα θρυλικά βερολινέζικα κλαμπ.
Παρόλο που η διαφορετικότητα στον κόσμο της μουσικής θεωρείται συχνά πλεονέκτημα, πρέπει να σημειωθεί ότι μπορεί επίσης να δημιουργήσει δυσκολίες. Διότι το να περιμένει κανείς να συμβαδίσει με ένα νέο στυλ μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Monolink άρχισε να κάνει μουσική συνδυάζοντας το παλιό και το νέο του στυλ και δεν δίστασε να κυκλοφορήσει μουσική σε αυτό το υβριδικό πλαίσιο.
Μεταξύ 2014 και 2018, ο Monolink κυκλοφόρησε μια σειρά από singles. Το ντεμπούτο άλμπουμ του, Amniotic, ωστόσο, δεν κυκλοφόρησε μέχρι το 2018. Αν και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, η πιο πιθανή εξήγηση είναι η επιθυμία να δημιουργήσει κάτι πολύ καινοτόπο. Η ηχογράφηση συνδυάζει την παράδοση της τραγουδοποιίας με την ηλεκτρονική χορευτική μουσική, όπου τα είδη techno, electronica και ambient αναμειγνύονται με επιρροές του Leonard Cohen και του Bob Dylan, ενώ δύο singles από την εν λόγω κυκλοφορία, τα “Sirens” και “Swallow” εμφανίστηκαν στο Νο. 1 του iTunes Electronic στη Γερμανία. Μια κριτική στο EDM Identity περιγράφει τα τραγούδια του άλμπουμ ως αποτελούμενα από «υπνωτικά beats και φωνητικά» και ως «ένα μείγμα χαρούμενων μελωδικών ήχων με βάθος».
Εισιτήρια εδώ
Τα τελευταία χρόνια o Monolink κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές των οπαδών της techno και της ηλεκτρονικής μουσικής.
Ο Monolink, που ξεκίνησε τη μουσική του πορεία το 2014 ως DJ, με την πάροδο των χρόνων κατάφερε να γίνει γνωστός στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στον Monolink και σε όσα έχει δημιουργήσει.
Steffen Linck είναι το πραγματικό όνομα του Γερμανού καλλιτέχνη που αργότερα έγινε γνωστός ως Monolink. Ο Steffen, μουσικός παραγωγός, DJ, τραγουδιστής και τραγουδοποιός, έχει γίνει γνωστός με τη μουσική του στα είδη ambient, techno, electronic και house. Αν και ξεκίνησε ως DJ, γρήγορα ανέπτυξε το δικό του στυλ, γεγονός που ώθησε εκατομμύρια ανθρώπους να έρθουν σε επαφή με διαφορετικά μουσικά στυλ.
Παρά την είσοδό του στη μουσική βιομηχανία το 2014, έγινε γνωστός με το single του The End, το οποίο κυκλοφόρησε το 2015. Με αυτό το single, έκανε ένα άνοιγμα στην ηλεκτρονική μουσική . Αυτό που χαρακτηρίζει το εν λόγω single είναι ότι δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Acid Pauli.
Ο Steffen Linck ισχυρίζεται ότι η μουσική του ελευθερία είναι αυτή που του επέτρεψε να δημιουργήσει ένα εντελώς νέο στυλ. Προς αυτή την κατεύθυνση, ανακάλυψε την ικανότητά του να εκφράζει τα συναισθήματά του με λέξεις. Η επιρροή που δέχτηκε από τον Bob Dylan και τους Rolling Stones, τον ώθησε σε αυτό που ονομάζουμε «κιθαριστικό» στυλ, βορειοαμερικάνικη φολκ, μπλουζ – αλλά ωστόσο ποτέ δεν δεσμεύτηκε αποκλειστικά σε ένα είδος. Μετά τη μετακόμισή του στο Βερολίνο κι αφού παρακολουθεί το Fusion Festival συναντά την Electro και καταφέρνει να εισέλθει σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο.
Ο Monolink δήλωσε σε μια συνέντευξη ότι για πρώτη φορά ένιωσε τη μουσική να συμβαδίζει με τους στίχους και το ρυθμό. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι η επαφή του με την ηλεκτρονικά μουσικά στυλ όπως η techno και η house άλλαξε εντελώς την οπτική του όπως και τον τρόπο που ακούει μουσική. Ο Steffen όχι μόνο κατάφερε να εξελίξει ένα διαφορετικό στυλ από αυτή την άποψη- κατάφερε επίσης να αλλάξει την οπτική του για τη μουσική με σημαντικό τρόπο.
Όσο και αν αγαπάει την κιθάρα του, τον πιστό σύντροφο στο μουσικό του ταξίδι, όση αδυναμία και αν έχει στις μελωδικές δομές και τα φωνητικά που έχουν τη δύναμη να πουν μια ιστορία, όλα αυτά τελειώνουν πολύ γρήγορα – και εκεί είναι που έρχεται η έλξη του παραγωγού για ένα άλλο είδος, συνώνυμο της διάρκειας: την ηλεκτρονική χορευτική σκηνή. Η κιθάρα μπλέκεται με τον ψηφιακό ήχο, οι δονήσεις του μπάσου με τα συναισθηματικά φωνητικά μέρη, η παθιασμένη σωματικότητα με τη διέγερση του μυαλού.
Οι υπνωτιστικοί ρυθμοί είναι αυτοί που δημιουργούν τη σωματική εμπειρία των πολύωρων πάρτυ, που αγαπούσε ούτως ή άλλως, καθώς ήταν πάντα και DJ εκτός από κιθαρίστας και τραγουδιστής.
Παρόλο που παραδέχτηκε ότι επηρεάστηκε από μεγάλους καλλιτέχνες, ο Monolink συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να συνεισφέρει στη μουσική αντιγράφοντας ή προσπαθώντας να τους μιμηθεί. Αυτό εξηγεί γιατί ο μουσικός προσπάθησε να δημιουργήσει κάτι μοναδικά καινοτόμο όταν ανέπτυσσε το μουσικό του στυλ. Εξηγώντας τη μουσική του αντίληψη, ο διάσημος DJ δηλώνει ότι δεν του αρέσει να παίζει προσχεδιασμένη μουσική όπως κάνουν άλλοι DJs, γεγονός που τον έκανε να ξεχωρίσει καθώς παίζει σε πραγματικό χρόνο. Μια αντιπροσωπευτική παραγωγή του Monolink επικεντρώνεται σε ένα τραγούδι γραμμένο στην κιθάρα, που αποτελεί τον σκελετό για τα κρουστά, τα samples και τα φωνητικά μέρη που συνήθως ηχογραφούνται σε αυθόρμητα τζαμαρίσματα. Στις ζωντανές εμφανίσεις του δίνει έμφαση σε μια καθαρή και απαλή ακουστική εμπειρία, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια εκρηκτική εμπειρία στο dancefloor. Είναι πασίγνωστα τα ευφορικά του sets σε Fusion, Fuchsbau και 3000° Festival, αλλά και σε άλλους υπαίθριους χώρους, όπως και οι εμφανίσεις του στα Ritter Butzke, Sisyphos, Keller και άλλα θρυλικά βερολινέζικα κλαμπ.
Παρόλο που η διαφορετικότητα στον κόσμο της μουσικής θεωρείται συχνά πλεονέκτημα, πρέπει να σημειωθεί ότι μπορεί επίσης να δημιουργήσει δυσκολίες. Διότι το να περιμένει κανείς να συμβαδίσει με ένα νέο στυλ μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Monolink άρχισε να κάνει μουσική συνδυάζοντας το παλιό και το νέο του στυλ και δεν δίστασε να κυκλοφορήσει μουσική σε αυτό το υβριδικό πλαίσιο.
Μεταξύ 2014 και 2018, ο Monolink κυκλοφόρησε μια σειρά από singles. Το ντεμπούτο άλμπουμ του, Amniotic, ωστόσο, δεν κυκλοφόρησε μέχρι το 2018. Αν και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, η πιο πιθανή εξήγηση είναι η επιθυμία να δημιουργήσει κάτι πολύ καινοτόπο. Η ηχογράφηση συνδυάζει την παράδοση της τραγουδοποιίας με την ηλεκτρονική χορευτική μουσική, όπου τα είδη techno, electronica και ambient αναμειγνύονται με επιρροές του Leonard Cohen και του Bob Dylan, ενώ δύο singles από την εν λόγω κυκλοφορία, τα “Sirens” και “Swallow” εμφανίστηκαν στο Νο. 1 του iTunes Electronic στη Γερμανία. Μια κριτική στο EDM Identity περιγράφει τα τραγούδια του άλμπουμ ως αποτελούμενα από «υπνωτικά beats και φωνητικά» και ως «ένα μείγμα χαρούμενων μελωδικών ήχων με βάθος».
Εισιτήρια εδώ
