Υπάρχουν λίγες, ελάχιστες, φιγούρες της ηλεκτρονικής μουσικής που να είναι τόσο ιστορικά σημαντικές όσο ο παραγωγός και DJ Derrick May. Γνωστός ως ένας από τους «πατέρες» της Detroit techno μαζί με τους Juan Atkins και Kevin Saunderson (ευρύτερα γνωστών και ως «Belleville Three»), ο May έχει σχεδόν καθορίσει την ηλεκτρονική μουσική περασμένων δεκαετιών με κομμάτι όπως το «Strings of life».
Ωστόσο, ο May αυτή την στιγμή έχει βρεθεί στη δίνη ενός κυκλώνα, καθώς κατηγορείται από 16 άτομα (όλες τους γυναίκες) για σεξουαλική επίθεση και παρενόχληση.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του RA DJ Mag, το οποίο μίλησε με τουλάχιστον 16 άτομα, το συμβάν φαίνεται να είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς οι δημοσιογράφοι που διεξήγαγαν την έρευνα, μίλησαν επίσης και με πολλούς μάρτυρες και στενούς φίλους των φερόμενων ως θυμάτων που υποστήριξαν αυτούς τους ισχυρισμούς.
«Αυτοί οι ισχυρισμοί διακινούνταν κυρίως στο Facebook τους τελευταίους 12 μήνες, μέχρι τον πρόσφατο θάνατο του DJ Erick Morillo, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για βιασμό. Η περίπτωση του Morillo τελικά οδήγησε σε μια περαιτέρω έρευνα εναντίον του May, μια έρευνα η οποία ανάγκασε πολλά διεθνή φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων των Paris Electronic Week και FAC51 The Haçienda, να ακυρώσουν τις προγραμματισμένες του εμφανίσεις», συνοψίζει το ρεπορτάζ, ισχυριζόμενο επίσης ότι «οι αναφορές που συγκετρώθηκαν, απεικονίζουν εκ μέρους του ένα συνεχές μοτίβο σεξουαλικής παρενόχλησης και σεξουαλικής επίθεσης που ανάγεται σε τουλάχιστον 20-25 χρόνια πίσω, σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη».
Κληθείς να σχολιάσει αυτούς τους ισχυρισμούς, ο May έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ως ένας μαύρος που εργάζεται σε μια βιομηχανία που κυριαρχείται από λευκούς και είναι πάντα ανοιχτά προκατειλημμένη, θα έπρεπε ήδη να έχω πάρει το οδυνηρό μάθημα ότι δεν υπάρχει αλήθεια ή δικαιοσύνη. Πότε θα τελειώσει επιτελους αυτή η μακρά, ιστορική ιστορία του να πρέπει διαρκώς να απολογούμαστε εμείς οι Αφροαμερικανοί για την σεξουαλικότητά μας; Πρέπει λοιπόν να συνεργαστώ με τον Τύπο υπό ένα καθεστώς διαρκούς εξαναγκασμού και με θέμα αποκειστικά τη δική μου θυματοποίηση; Ειδικά στα χέρια ενός ανοιχτά εχθρικού εναντίον μου Τύπου που ενισχύει το λιντσάρισμα διαμέσου του Διαδικτύου; Δεν έχω απολύτως κανένα συμφέρον να νομιμοποιήσω όλες αυτές τις στρεβλώσεις. Οι γυναίκες είναι ο αγωγός της ζωής μου, και ως εκ τούτου, πρέπει να προστατεύονται και όχι να τις εκμεταλλεύονται. Ζω και λειτουργώ με αυτά τα λόγια».
Δυστυχώς για τον May, η ιστορία συνεχίστηκε: με νέο, πρόσφατο άρθρο της, μια εκ των δημοσιογράφων που ανέδειξε το όλο ζήτημα, δεν κατηγόρησε αποκλειστικά τον May για «τοξική αρρενωπότητα», αλλά και τον συνάδελφό του, dj Carl Craig για «τοξική αλληλεγγύη» απέναντι στον ίδιο του τον φίλο.
«Ο Carl Craig, στενός φίλος του May, μου απαγόρευσε να κάνω κριτική στο φετινό Movement Festival, που πραγματοποιήθηκε στο Ντιτρόιτ πριν από σχεδόν τρεις εβδομάδες. Δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα όντως να δημοσιοποιήσω όλες αυτές τις πληροφορίες, αλλά μετά από αυτό που συνέβη το περασμένο Σαββατοκύριακο, ένιωσα ότι έπρεπε. Υποτίθεται ότι θα έγραφα για το Movement Festival για το περιοδικό Mixmag, αλλά λίγες μέρες πριν από το φεστιβάλ, έλαβα ένα τηλέφωνο από τον αρχισυντάκτη μου. Το Movement του είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορούσα πλέον να κάνω review στο φεστιβάλ», αναφέρει σε προ ημερών άρθρο της η δημοσιογράφος Annabel Ross.
Μάλιστα, η Ross πάει το θέμα ακόμη παραπέρα, μιλώντας για καταστάσεις… «ή αυτή ή εγώ»: «Ο Craig έδωσε ένα τελεσίγραφο στο φεστιβάλ: ή αυτή ή εγώ. Αν μου επέτρεπαν να γράψω για το φεστιβάλ, αυτός δεν θα έπαιζε ως dj. Ο Craig είχε ένα headline slot το βράδυ του Σαββάτου στη σκηνή Detroit Love και άλλο ένα slot το βράδυ της Κυριακής παίζοντας ένα σετ μαζί με τον James Murphy [των LCD Soundsystem]».
Και προσθέτει η ίδια με νόημα:
«Δεν κατηγορώ το φεστιβάλ Movement που επέλεξε τον Craig και δεν ήθελα να κάνω περισσότερη φασαρία για αυτό το ζήτημα εκείνη τη στιγμή. Δεν ήθελα να μειώσω τη γιορτή της techno και του Ντιτρόιτ, που θα ακόμα πιο ξεχωριστή φέτος, επειδή θα ήταν το πρώτο Movement από το 2019 λόγω της πανδημίας», επισημαίνει η ίδια, καταλήγοντας εμφατικά: «ωστόσο κάποια στιγμή, όλοι μας πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι τόσο με την τοξική αρρενωπότητα, όσο και με αυτή την τοξική αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της σκηνής αυτής».
Υπάρχουν λίγες, ελάχιστες, φιγούρες της ηλεκτρονικής μουσικής που να είναι τόσο ιστορικά σημαντικές όσο ο παραγωγός και DJ Derrick May. Γνωστός ως ένας από τους «πατέρες» της Detroit techno μαζί με τους Juan Atkins και Kevin Saunderson (ευρύτερα γνωστών και ως «Belleville Three»), ο May έχει σχεδόν καθορίσει την ηλεκτρονική μουσική περασμένων δεκαετιών με κομμάτι όπως το «Strings of life».
Ωστόσο, ο May αυτή την στιγμή έχει βρεθεί στη δίνη ενός κυκλώνα, καθώς κατηγορείται από 16 άτομα (όλες τους γυναίκες) για σεξουαλική επίθεση και παρενόχληση.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του RA DJ Mag, το οποίο μίλησε με τουλάχιστον 16 άτομα, το συμβάν φαίνεται να είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς οι δημοσιογράφοι που διεξήγαγαν την έρευνα, μίλησαν επίσης και με πολλούς μάρτυρες και στενούς φίλους των φερόμενων ως θυμάτων που υποστήριξαν αυτούς τους ισχυρισμούς.
«Αυτοί οι ισχυρισμοί διακινούνταν κυρίως στο Facebook τους τελευταίους 12 μήνες, μέχρι τον πρόσφατο θάνατο του DJ Erick Morillo, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για βιασμό. Η περίπτωση του Morillo τελικά οδήγησε σε μια περαιτέρω έρευνα εναντίον του May, μια έρευνα η οποία ανάγκασε πολλά διεθνή φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων των Paris Electronic Week και FAC51 The Haçienda, να ακυρώσουν τις προγραμματισμένες του εμφανίσεις», συνοψίζει το ρεπορτάζ, ισχυριζόμενο επίσης ότι «οι αναφορές που συγκετρώθηκαν, απεικονίζουν εκ μέρους του ένα συνεχές μοτίβο σεξουαλικής παρενόχλησης και σεξουαλικής επίθεσης που ανάγεται σε τουλάχιστον 20-25 χρόνια πίσω, σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη».
Κληθείς να σχολιάσει αυτούς τους ισχυρισμούς, ο May έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ως ένας μαύρος που εργάζεται σε μια βιομηχανία που κυριαρχείται από λευκούς και είναι πάντα ανοιχτά προκατειλημμένη, θα έπρεπε ήδη να έχω πάρει το οδυνηρό μάθημα ότι δεν υπάρχει αλήθεια ή δικαιοσύνη. Πότε θα τελειώσει επιτελους αυτή η μακρά, ιστορική ιστορία του να πρέπει διαρκώς να απολογούμαστε εμείς οι Αφροαμερικανοί για την σεξουαλικότητά μας; Πρέπει λοιπόν να συνεργαστώ με τον Τύπο υπό ένα καθεστώς διαρκούς εξαναγκασμού και με θέμα αποκειστικά τη δική μου θυματοποίηση; Ειδικά στα χέρια ενός ανοιχτά εχθρικού εναντίον μου Τύπου που ενισχύει το λιντσάρισμα διαμέσου του Διαδικτύου; Δεν έχω απολύτως κανένα συμφέρον να νομιμοποιήσω όλες αυτές τις στρεβλώσεις. Οι γυναίκες είναι ο αγωγός της ζωής μου, και ως εκ τούτου, πρέπει να προστατεύονται και όχι να τις εκμεταλλεύονται. Ζω και λειτουργώ με αυτά τα λόγια».
Δυστυχώς για τον May, η ιστορία συνεχίστηκε: με νέο, πρόσφατο άρθρο της, μια εκ των δημοσιογράφων που ανέδειξε το όλο ζήτημα, δεν κατηγόρησε αποκλειστικά τον May για «τοξική αρρενωπότητα», αλλά και τον συνάδελφό του, dj Carl Craig για «τοξική αλληλεγγύη» απέναντι στον ίδιο του τον φίλο.
«Ο Carl Craig, στενός φίλος του May, μου απαγόρευσε να κάνω κριτική στο φετινό Movement Festival, που πραγματοποιήθηκε στο Ντιτρόιτ πριν από σχεδόν τρεις εβδομάδες. Δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα όντως να δημοσιοποιήσω όλες αυτές τις πληροφορίες, αλλά μετά από αυτό που συνέβη το περασμένο Σαββατοκύριακο, ένιωσα ότι έπρεπε. Υποτίθεται ότι θα έγραφα για το Movement Festival για το περιοδικό Mixmag, αλλά λίγες μέρες πριν από το φεστιβάλ, έλαβα ένα τηλέφωνο από τον αρχισυντάκτη μου. Το Movement του είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορούσα πλέον να κάνω review στο φεστιβάλ», αναφέρει σε προ ημερών άρθρο της η δημοσιογράφος Annabel Ross.
Μάλιστα, η Ross πάει το θέμα ακόμη παραπέρα, μιλώντας για καταστάσεις… «ή αυτή ή εγώ»: «Ο Craig έδωσε ένα τελεσίγραφο στο φεστιβάλ: ή αυτή ή εγώ. Αν μου επέτρεπαν να γράψω για το φεστιβάλ, αυτός δεν θα έπαιζε ως dj. Ο Craig είχε ένα headline slot το βράδυ του Σαββάτου στη σκηνή Detroit Love και άλλο ένα slot το βράδυ της Κυριακής παίζοντας ένα σετ μαζί με τον James Murphy [των LCD Soundsystem]».
Και προσθέτει η ίδια με νόημα:
«Δεν κατηγορώ το φεστιβάλ Movement που επέλεξε τον Craig και δεν ήθελα να κάνω περισσότερη φασαρία για αυτό το ζήτημα εκείνη τη στιγμή. Δεν ήθελα να μειώσω τη γιορτή της techno και του Ντιτρόιτ, που θα ακόμα πιο ξεχωριστή φέτος, επειδή θα ήταν το πρώτο Movement από το 2019 λόγω της πανδημίας», επισημαίνει η ίδια, καταλήγοντας εμφατικά: «ωστόσο κάποια στιγμή, όλοι μας πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι τόσο με την τοξική αρρενωπότητα, όσο και με αυτή την τοξική αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της σκηνής αυτής».
