Αχ, το καλοκαίρι. Η εποχή του χρόνου που τα σχολεία τελειώνουν, οι μέρες μεγαλώνουν και τα θερινά σινεμά ανοίγουν. Σε αυτό το σημείο έρχεται η καλοκαιρινή προεπισκόπηση του Olafaq για το 2024 για τις ταινίες που περιμένουμε με ανυπομονησία αυτή την καλοκαιρινή σεζόν.

15 πολυαναμενόμενες ταινίες για το καλοκαίρι του 2024

Hit Man (24 Μαΐου – στο Netflix 7 Ιουνίου)
Διασκευασμένο από την ομώνυμη ιστορία του 2001 που δημοσιεύτηκε στο Texas Monthly από τον Skip Hollandsworth, το “Hit Man” μετατρέπει την πραγματική ιστορία του Gary Johnson – ενός ερευνητή του γραφείου του εισαγγελέα της κομητείας Harris του Τέξας που βοήθησε την αστυνομία παριστάνοντας τον δολοφόνο / εκτελεστή – σε ένα παραληρηματικά διασκεδαστικό screwball θρίλερ, στο οποίο ο Glen Powell δίνει πραγματικό ρεσιτάλ. Μεταφέροντας τη δράση στη Νέα Ορλεάνη, ο Λινκλέιτερ γεμίζει την ιστορία με τη ρομαντική χημεία του Πάουελ με τη συμπρωταγωνίστρια Adria Arjona.

Tuesday (14 Ιουνίου)
Η Julia Louis-Dreyfus υποδύεται μια γυναίκα που παζαρεύει κυριολεκτικά με τον θάνατο για να κρατήσει την κόρη της ζωντανή. Η ταινία της σεναριογράφου-σκηνοθέτιδας Daina Oniunas-Pusić είναι παράξενη και σουρεαλιστική -ο Θάνατος π.χ. έχει τη μορφή ενός πουλιού που μιλάει- και αθεράπευτα καθαρτική.

The Bikeriders (21 Ιουνίου)
Ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης Jeff Nichols (του “Loving”) εμπνεύστηκε από ένα φωτογραφικό βιβλίο του 1967 του Danny Lyon για να εξερευνήσει τη ζωή μιας συμμορίας μοτοσικλετιστών με έδρα το Σικάγο. Στο επίκεντρο βρίσκεται η σχέση μεταξύ της Kathy (Jodie Comer) και του Benny (Austin Butler), καθώς εκείνη διατηρεί μια σχετικά τίμια ζωή, ενώ εκείνος γίνεται φανατικός ακόλουθος των Vandals, μιας λέσχης μοτοσικλετιστών που ξεκίνησε ο Johnny (Tom Hardy).

Fancy Dance (21 Ιουνίου, στο Apple TV+ 28 Ιουνίου)
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της σκηνοθέτιδας Erica Tremblay έκανε πρεμιέρα στο περσινό Sundance. Στην ταινία πρωταγωνιστεί η φετινή υποψήφια για Όσκαρ Lily Gladstone ως η σκληρή και πολυμήχανη Jax, μια απατεώνισσα που τα βγάζει πέρα για να φροντίζει τη μικρή ανιψιά της Roki (Isabel Deroy-Olson), ενώ προσπαθεί να βρει την εξαφανισμένη αδελφή της. Σε σενάριο από τις Tremblay και Miciana Alise, αυτή η ιστορία για μια οικογένεια στον καταυλισμό Seneca-Cayuga είναι μια πανέμορφη ματιά στο πώς είναι να ζεις ως μια ιθαγενής Αμερικανίδα.

Kinds of Kindness (21 Ιουνίου)
Γιώργος Λάνθιμος και Έμα Στόουν. Η τελευταία τους συνεργασία είναι μια ταινία που διαδραματίζεται στη σύγχρονη Νέα Ορλεάνη, συνυφαίνοντας τρεις αινιγματικές ιστορίες: ένας άβουλος άνδρας που προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο της μοίρας του, ένας αστυνομικός που παλεύει με την ανεξήγητη επιστροφή της νεκρής του γυναίκας και μια γυναίκα που αναζητά έναν μελλοντικό πνευματικό ηγέτη. Το “Kinds of Kindness” συνεχίζει τη δημιουργική συνεργασία του Λάνθιμου με τον συν-σεναριογράφο Ευθύμη Φιλίππου (“Dogtooth”, “The Lobster”, “Killing of a Sacred Deer”) και διαθέτει ένα καστ που περιλαμβάνει τους Willem Dafoe, Hong Chau, Jesse Plemons και Margaret Qualley, οι οποίοι αναλαμβάνουν πολλαπλούς ρόλους ο καθένας.

Green Border (28 Ιουνίου)
Το τελευταίο θρίλερ της Agnieszka Holland, μια συγκλονιστική δραματοποίηση της μεταναστευτικής κρίσης που διαδραματίζεται στα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Λευκορωσίας, βρέθηκε από νωρίς στο επίκεντρο μιας πολιτικής αντιπαράθεσης. Θεωρώντας την ταινία ως «αντιπολωνική», η κυβέρνηση της Πολωνίας επέμεινε να προβληθεί στους κινηματογράφους προηγουμένως ένα δίλεπτο βίντεο που να αντικρούει τις απεικονίσεις της σκηνοθέτιδος! Η ίδια η Χόλαντ δέχτηκε πολλαπλές απειλές θανάτου και η επιτροπή υποψηφιοτήτων της Πολωνίας αρνήθηκε την υποβολή της ταινίας για τα βραβεία Όσκαρ. Όταν όμως τα διεθνή βραβεία άρχισαν να πέφτουν βροχή και η δεξιά κυβέρνηση της χώρας τελικά ανατράπηκε, η υπέροχη ταινία βρήκε ευτυχώς το δρόμο για τις αίθουσες.

Horizon: An American Saga – Chapter 1 (28 Ιουνίου)
Το επόμενο έτος συμπληρώνονται 35 χρόνια από το “Χορεύοντας με τους Λύκους”, το επικό γουέστερν που αναβίωσε το άλλοτε δημοφιλές είδος, ενώ παράλληλα εδραίωσε τον Κέβιν Κόστνερ ως μια σημαντική υποκριτική/σκηνοθετική δύναμη στο Χόλιγουντ. Ο Κόστνερ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη αυτό το καλοκαίρι με το πιο φιλόδοξο γουέστερν του: ένα έπος τόσο επικό που χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Το πρώτο μέρος προβάλλεται στις 28 Ιουνίου μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Καννών και το δεύτερο μέρος έρχεται στις 16 Αυγούστου.

Janet Planet (28 Ιουνίου)
Η πρώτη ταινία [ως σεναριογράφος-σκηνοθέτης] της καταξιωμένης θεατρικής συγγραφέως Annie Baker, το “Janet Planet” διαθέτει μια τεράστια συναισθηματική δύναμη. Η ταινία ακολουθεί την Τζάνετ (Τζουλιάν Νίκολσον), μια ανύπαντρη μητέρα, και την 11χρονη κόρη της, Λέισι (Ζόι Ζίγκλερ), στη δυτική Μασαχουσέτη το 1991. Η δυναμική μεταξύ τους είναι δύσκολο να γίνει αμέσως αντιληπτή: Είμαστε αβέβαιοι ως προς το ποιος χρειάζεται ποιον περισσότερο, καθώς η επιφυλακτικά παρατηρητική Lacy φαίνεται λίγο πιο προσκολλημένη στη μητέρα της. Η συνέχεια της ταινίας διαθέτει αρκετές σεναριακές εκπλήξεις.

Beverly Hills Cop: Axel F (3 Ιουλίου στο Netflix)
Το καθυστερημένο αυτό σίκουελ είναι άκρως ελπιδοφόρο: όχι μόνο ο Eddie Murphy και το βασικό καστ (Judge Reinhold, John Ashton, Paul Reiser και Bronson Pinchot), αλλά και ο μεγαλοπαραγωγός Jerry Bruckheimer, ο οποίος με το πρώτα δυο έργα, μαζί με τα “Flashdance” και “Top Gun”, καθόρισε μια ολόκληρη κινηματογραφική εποχή.

MaXXXine (5 Ιουλίου)
Η Mia Goth έγινε μέσα στο 2022, το απόλυτο κινηματογραφικό «it girl» λόγω της συμμετοχής της στις δυο ταινίες του Ti West, τα “X” και “Pearl”. Η τριλογία ολοκληρώνεται με αυτό εδώ και η Goth προχωράει στο επόμενο κεφάλαιο του χαρακτήρα της επιδεικνύοντας μια πρωτόγνωρη υποκριτική αυτοπεποίθηση της ηρωίδας που ζει το 1985, όταν το Λος Άντζελες φαινόταν σαν παράδεισος και σαν αστική κόλαση που μαστιζόταν από τον μυστηριώδη “Night Stalker”, σε ένα θρίλερ που θυμίζει τις καλύτερες στιγμές του Ντε Πάλμα.

Sing Sing (12 Ιουλίου)
Τον Colman Domingo τον έχουμε ήδη θαυμάσει στα “Fear the Walking Dead”, “Euphoria”, “Rustin” και “The Color Purple”. Ο υποψήφιος για Όσκαρ υποδύεται έναν άδικα καταδικασμένο εγκληματία που βρίσκει μια αίσθηση σκοπού σε μια θεατρική ομάδα στο σωφρονιστικό ίδρυμα υψίστης ασφαλείας του. Η ταινία πήρε πολύ καλές κριτικές στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο και στο South by Southwest και σκηνοθετείται από τον Γκρεγκ Κβένταρ.

Twisters (19 Ιουλίου)
Η συνέχεια του μπλοκμπάστερ του 1996 του Jan de Bont για έναν φονικό ανεμοστρόβιλο είναι μάλλον η καλύτερη ταινία καταστροφής του καλοκαιριού. Περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει ο Lee Isaac Chung, ο σκηνοθέτης πίσω από το οικογενειακό δράμα “Minari”, με έναν προϋπολογισμό 200 εκατομμυρίων δολαρίων και ένα καστ που περιλαμβάνει τους Daisy Edgar-Jones, Glen Powell και Anthony Ramos.

Deadpool & Wolverine (26 Ιουλίου)
Είμαι ενθουσιασμένος για το “Deadpool & Wolverine” ακριβώς για τον λόγο που όλοι θα έπρεπε να είναι: για το πραγματικό φιλ(μ)ικό/κινηματογραφικό bromance των Ryan Reynolds και Hugh Jackman. Η pseudo-βεντέτα τους, η οποία μας προσφέρει ατελείωτες φάρσες για περισσότερα από 10 χρόνια τώρα, θα έπρεπε να οδηγήσει σε μια… ρομαντική κομεντί, κάτι που υποθέτω ότι θα είναι το “Deadpool & Wolverine”, μόνο που θα έχει πολύ περισσότερη δράση, καλύτερα κοστούμια και πολύ, πολύ αίμα.

Borderlands (9 Αυγούστου)
Σίγουρα καταλαβαίνεις ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει όταν η Cate Blanchett συμμετέχει στην ταινία του σκηνοθέτη Eli Roth. Η Blanchett υποδύεται μια διαβόητη παράνομη που οδηγεί μια ετερόκλητη ομάδα από απροσάρμοστους σε έναν έρημο πλανήτη που βρίθει από ληστές, μεταλλαγμένα πλάσματα και δολοφονικά ρομπότ. Για τον Roth, τον δημιουργό πίσω από splatter ταινίες όπως το “Hostel” και το πρόσφατο “Thanksgiving”, το “Borderlands” αποτελεί τον μεγαλύτερο καμβά του μέχρι τώρα, οπότε να περιμένετε γενναιόδωρες δόσεις βίας και μακελειού μαζί με την ασεβή, παράλογη κωμωδία που οι οπαδοί του Ροθ έχουν αγαπήσει από το 2004 μέχρι σήμερα.

Alien: Romulus (16 Αυγούστου)
Μετά τους Ridley Scott, Τζέιμς Κάμερον και Ντέιβιντ Φίντσερ, έρχεται ο σκηνοθέτης Fede Álvarez – του δημιουργού των “Don’t Breathe” και “Evil Dead” – να δοκιμαστεί πίσω από το θρυλικό κινηματογραφικό franchise. Η ιστορία τοποθετείται μεταξύ των γεγονότων του πρώτου “Alien” και του δεύτερου “Aliens” και εμείς ήδη τρώμε τα νύχια μας περιμένοντας να έρθει ο Αύγουστος.