Παιδικό
(στον γιο μου Γιώργο)
Θα ζωγραφίσω ένα καράβι
με μια κόκκινη μπογιά
που το φουγάρο θ’ ανάβει
και θα μας παίρνει μακριά.
Θα σου χαρίσω ένα αστέρι
να το καρφώσεις στα μαλλιά
κι όταν με πιάσεις απ’ το χέρι
θ’ αναβοσβήνει χαρωπά.
Θα σ’ ανεβάσω στην τραμπάλα
να με κοιτάς από ψηλά
μ’ αυτά τα μάτια τα μεγάλα
που μου ραγίζουν την καρδιά.
Μύρισε ο κόσμος καλοκαίρι
κι εσύ γελάς μες τους αγρούς
κατάλευκος σαν περιστέρι
και μ’ απαλύνεις τους καημούς.
Κύριε της Νύχτας λίγο στάσου
τώρα που έρχεται σιμά
κάτι που μοιάζει με ζωή
και με ζητά.
