Ο θάνατος θα ‘ρθει
Ο θάνατος θα ‘ρθει και θα ‘χει τα μάτια σου –
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
από το πρωί ως το βράδυ, ακούραστος,
σιωπηλός, σαν μια παλιά τύψη
ή ένα παράλογο ελάττωμα. Τα μάτια σου
θα είναι μια κενή λέξη
μια σιωπηλή κραυγή, μια σιωπή.
Έτσι τα βλέπεις κάθε πρωί
όταν εσύ μόνη σκύβεις
στον καθρέφτη. Ω αγαπημένη ελπίδα,
εκείνη τη μέρα θα μάθουμε κι εμείς
πως είσαι η ζωή και είσαι το τίποτα.
Για όλους ο θάνατος έχει ένα βλέμμα.
Θα’ρθει ο θάνατος και θα έχει τα μάτια σου.
Θα είναι σαν να σταματάς μια κακή συνήθεια,
να αναδύεται εκ νέου ένα πρόσωπο νεκρό,
σαν ν’ακούς ένα κλειστό χείλι.
Θα κατέβουμε στην άβυσσο σιωπηλοι.