Όλα κάποτε – είτε είναι ωραία, είτε άσχημα – έχουν ένα τέλος. Το τέλος αυτό έφτασε και για το Boeing 747, το αποκαλούμενο και Jumbo Jet, δηλαδή το πρώτο ευρείας ατράκτου αεροσκάφος που διέθετε περίπου 500 θέσεις επιβατών. Ηταν, επί 37 συνεχόμενα χρόνια, το μεγαλύτερο επιβατηγό αεροσκάφος στον κόσμο, ενώ χρησιμοποιήθηκε και ως Air Force One, μεταφέροντας τους «ενοίκους» του Λευκού Οίκου.
Οπως όμως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Guardian, η Boeing παρέδωσε πριν τρεις ημέρες, στις 6 Δεκεμβρίου το όγδοο 747 της παραγγελίας που είχε κάνει η αεροπορική εταιρεία μεταφοράς φορτίων Atlas Air, το οποίο είναι και το τελευταίο που βγήκε από εργοστάσιο της Boeing.
Ο αμερικανικός αεροναυπηγικός κολοσσός αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή του μετά από 53 συναπτά έτη -γενικά, από το 2000 και μετά, τόσο η Boeing όσο και η ευρωπαϊκή Airbus αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την παραγωγή αεροσκαφών με τέσσερις μηχανές, όπως τα 747, για αεροσκάφη δυο κινητήρων με μεγαλύτερη αποδοτικότητα στη κατανάλωση καυσίμων.
Το 747 χρησιμοποιούσε ένα διπλό κατάστρωμα που διαμορφώνει μέρος του μήκους του. Είναι διαθέσιμο σε εκδόσεις για μεταφορά επιβατών και για μεταφορά φορτίων. Η Boeing σχεδίασε το επάνω κατάστρωμα για να στεγάσει την πρώτη θέση ή (όπως συμβαίνει τώρα συνήθως) ως επιπλέον καθίσματα και για να επιτρέπει τη γρήγορη μετατροπή του αεροσκάφους σε αεροσκάφος εμπορευμάτων με την αφαίρεση των καθισμάτων και την προσθήκη πρόσθιας θύρας. Με βάση τα στοιχεία του Ιουνίου του 2020, είχαν κατασκευαστεί συνολικά 1.558 αεροσκάφη τέτοιου τύπου από το 1969 μέχρι σήμερα.
Όλα ξεκίνησαν το 1963, όταν η United States Air Force άρχισε μία σειρά μελετών σχετικά με πολύ μεγάλο στρατηγικό μεταφορικό αεροπλάνο. Στις 18 Μαΐου 1964, προτάσεις για το αεροσκάφος έγιναν από τις Boeing, Douglas, General Dynamics, Lockheed και Martin Marietta, ενώ καινούργιες μηχανές προτάθηκαν από General Electric, Curtiss-Wright, και Pratt & Whitney. Ύστερα από την επιλογή, στις Boeing, Douglas και Lockheed δόθηκαν επιπλέον συμβόλαια για έρευνα σχετικά με το αεροσκάφος.
Το 1965, ο Joe Sutter μεταφέρθηκε από την ομάδα ανάπτυξης του 737 για να διευθύνει τη μελέτη ενός νέου αεροσκάφους, του μοντέλου με τον αριθμό 747. Ο Sutter άρχισε τη μελέτη σχεδίασης με την Pan Am και άλλες εταιρείες, όμως η Boeing αντέδρασε σχεδιάζοντας το 747 έτσι ώστε να μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε εμπορικό και να παραμείνει σε παραγωγή αν οι πωλήσεις της επιβατικής εκδοχής φθίνουν. Η Boeing συμφώνησε τελικά να παραδώσει το πρώτο 747 στην Pan Am μέχρι το τέλος του 1969. Όπως και έγινε όντως. Το πρώτο Jumbo Jet της ιστορίας ήταν γεγονός.
Μέχρι το Δεκέμβριο του 2009 το 747 είχε αναμιχθεί σε 123 συμβάντα, μεταξύ των οποίων 48 αεροπορικά ατυχήματα, που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια 2.850 ατόμων. Το 747 έχει πέσει θύμα αεροπειρατείας 31 φορές.
Λίγες συγκρούσεις πάντως αποδόθηκαν σε σχεδιαστικά λάθη του 747. Το τραγικό ατύχημα της Τενερίφης το 1977 ήταν αποτέλεσμα λάθους των πιλότων, του ελέγχου εναέριας κίνησης και δυσκολιών στην επικοινωνία, ενώ η πτήση Japan Airlines 123 και η πτήση China Airlines 611 που συγκρούστηκαν στο έδαφος ήταν αποτέλεσμα ακατάλληλης επισκευής.
Η πτήση United Airlines 811, που υπέστη εκρηκτική αποσυμπίεση κατά τη διάρκεια τη πτήσης τις 24 Φεβρουαρίου 1989, οδήγησε στην απόφαση να τροποποιηθούν οι πόρτες εμπορευμάτων του 747-200. Η πτήση Korean Air Lines 007 καταρρίφθηκε από τους Σοβιετικούς το 1983 που οδήγησε τον Αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν να θεσμοθετήσει τη χρήση του μέχρι τότε στρατιωτικού GPS για πολιτική χρήση. Στη πτήση TWA 800, ένα 747-100 που εξερράγη κατά τη διάρκεια της πτήσης τις 17 Ιουλίου 1996 οδήγησε την FAA να προτείνει τον κανόνα που απαιτεί την εγκατάσταση ενός συστήματος στο κέντρο της δεξαμενής καυσίμου.
Όλα κάποτε – είτε είναι ωραία, είτε άσχημα – έχουν ένα τέλος. Το τέλος αυτό έφτασε και για το Boeing 747, το αποκαλούμενο και Jumbo Jet, δηλαδή το πρώτο ευρείας ατράκτου αεροσκάφος που διέθετε περίπου 500 θέσεις επιβατών. Ηταν, επί 37 συνεχόμενα χρόνια, το μεγαλύτερο επιβατηγό αεροσκάφος στον κόσμο, ενώ χρησιμοποιήθηκε και ως Air Force One, μεταφέροντας τους «ενοίκους» του Λευκού Οίκου.
Οπως όμως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Guardian, η Boeing παρέδωσε πριν τρεις ημέρες, στις 6 Δεκεμβρίου το όγδοο 747 της παραγγελίας που είχε κάνει η αεροπορική εταιρεία μεταφοράς φορτίων Atlas Air, το οποίο είναι και το τελευταίο που βγήκε από εργοστάσιο της Boeing.
Ο αμερικανικός αεροναυπηγικός κολοσσός αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή του μετά από 53 συναπτά έτη -γενικά, από το 2000 και μετά, τόσο η Boeing όσο και η ευρωπαϊκή Airbus αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την παραγωγή αεροσκαφών με τέσσερις μηχανές, όπως τα 747, για αεροσκάφη δυο κινητήρων με μεγαλύτερη αποδοτικότητα στη κατανάλωση καυσίμων.
Το 747 χρησιμοποιούσε ένα διπλό κατάστρωμα που διαμορφώνει μέρος του μήκους του. Είναι διαθέσιμο σε εκδόσεις για μεταφορά επιβατών και για μεταφορά φορτίων. Η Boeing σχεδίασε το επάνω κατάστρωμα για να στεγάσει την πρώτη θέση ή (όπως συμβαίνει τώρα συνήθως) ως επιπλέον καθίσματα και για να επιτρέπει τη γρήγορη μετατροπή του αεροσκάφους σε αεροσκάφος εμπορευμάτων με την αφαίρεση των καθισμάτων και την προσθήκη πρόσθιας θύρας. Με βάση τα στοιχεία του Ιουνίου του 2020, είχαν κατασκευαστεί συνολικά 1.558 αεροσκάφη τέτοιου τύπου από το 1969 μέχρι σήμερα.
Όλα ξεκίνησαν το 1963, όταν η United States Air Force άρχισε μία σειρά μελετών σχετικά με πολύ μεγάλο στρατηγικό μεταφορικό αεροπλάνο. Στις 18 Μαΐου 1964, προτάσεις για το αεροσκάφος έγιναν από τις Boeing, Douglas, General Dynamics, Lockheed και Martin Marietta, ενώ καινούργιες μηχανές προτάθηκαν από General Electric, Curtiss-Wright, και Pratt & Whitney. Ύστερα από την επιλογή, στις Boeing, Douglas και Lockheed δόθηκαν επιπλέον συμβόλαια για έρευνα σχετικά με το αεροσκάφος.
Το 1965, ο Joe Sutter μεταφέρθηκε από την ομάδα ανάπτυξης του 737 για να διευθύνει τη μελέτη ενός νέου αεροσκάφους, του μοντέλου με τον αριθμό 747. Ο Sutter άρχισε τη μελέτη σχεδίασης με την Pan Am και άλλες εταιρείες, όμως η Boeing αντέδρασε σχεδιάζοντας το 747 έτσι ώστε να μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε εμπορικό και να παραμείνει σε παραγωγή αν οι πωλήσεις της επιβατικής εκδοχής φθίνουν. Η Boeing συμφώνησε τελικά να παραδώσει το πρώτο 747 στην Pan Am μέχρι το τέλος του 1969. Όπως και έγινε όντως. Το πρώτο Jumbo Jet της ιστορίας ήταν γεγονός.
Μέχρι το Δεκέμβριο του 2009 το 747 είχε αναμιχθεί σε 123 συμβάντα, μεταξύ των οποίων 48 αεροπορικά ατυχήματα, που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια 2.850 ατόμων. Το 747 έχει πέσει θύμα αεροπειρατείας 31 φορές.
Λίγες συγκρούσεις πάντως αποδόθηκαν σε σχεδιαστικά λάθη του 747. Το τραγικό ατύχημα της Τενερίφης το 1977 ήταν αποτέλεσμα λάθους των πιλότων, του ελέγχου εναέριας κίνησης και δυσκολιών στην επικοινωνία, ενώ η πτήση Japan Airlines 123 και η πτήση China Airlines 611 που συγκρούστηκαν στο έδαφος ήταν αποτέλεσμα ακατάλληλης επισκευής.
Η πτήση United Airlines 811, που υπέστη εκρηκτική αποσυμπίεση κατά τη διάρκεια τη πτήσης τις 24 Φεβρουαρίου 1989, οδήγησε στην απόφαση να τροποποιηθούν οι πόρτες εμπορευμάτων του 747-200. Η πτήση Korean Air Lines 007 καταρρίφθηκε από τους Σοβιετικούς το 1983 που οδήγησε τον Αμερικανό πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν να θεσμοθετήσει τη χρήση του μέχρι τότε στρατιωτικού GPS για πολιτική χρήση. Στη πτήση TWA 800, ένα 747-100 που εξερράγη κατά τη διάρκεια της πτήσης τις 17 Ιουλίου 1996 οδήγησε την FAA να προτείνει τον κανόνα που απαιτεί την εγκατάσταση ενός συστήματος στο κέντρο της δεξαμενής καυσίμου.
