Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να προβεί σε κάποιες αλλαγές στην αεροπορική βιομηχανία. Ο χώρος άνοιξε για όλους, ιδιώτες και μη, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ιδρυθούν και να δημιουργηθούν νέες αεροπορικές εταιρείες που άλλες ευδοκίμησαν και άλλες όχι. Κάποιες από αυτές πάντως ήταν ιδιαιτέρως ασυνήθιστες και αξίζει να τις ξαναθυμηθούμε, όπως αναφέρει το εκτενές αφιέρωμα του CNN.
Pet Airways
Ιδρύθηκε το 2009 στο Delray Beach της Φλόριντα και αποκλειστικοί πελάτες της ήταν τα αγαπημένα μας οικόσιτα κατοικίδια, δηλαδή γάτες, σκύλοι και άλλα ζώα συντροφιάς τα οποία πετούσαν, χωρίς τους ιδιοκτήτες τους, στην κύρια καμπίνα ενός ειδικά προσαρμοσμένου αεροσκάφους στο οποίο τα καθίσματα είχαν αντικατασταθεί με ειδικά κλουβιά. Κάθε αεροσκάφος μπορούσε να μεταφέρει περίπου 50 κατοικίδια, με τους ειδικούς αεροσυνοδούς, τους «Pet Attendants» να τα επιβλέπουν κάθε 10-15 λεπτά. Πριν από την απογείωση, τα ζώα πήγαιναν μια βόλτα ενώ έκαναν και την ανάγκη τους σε ένα ειδικά διαμορφωμένο σαλόνι αεροδρομίου. Η αεροπορική εταιρεία λειτούργησε για περίπου δύο χρόνια, εξυπηρετώντας δώδεκα πόλεις των ΗΠΑ, όπως η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Ντένβερ, το Σικάγο και η Ατλάντα. Τα εισιτήρια για το κάθε ζωάκι ξεκινούσαν από 150 δολάρια και μπορούσαν να φτάσουν έως και 1.200 δολάρια, ανάλογα με το μέγεθος του ζώου. Το 2012, η αεροπορική εταιρεία αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και άρχισε να ακυρώνει πτήσεις, προτού διακόψει εντελώς τις δραστηριότητές της το 2013, αφού είχε προλάβει και είχε ήδη μεταφέρει περίπου 9.000 κατοικίδια.
Hooters Air
Το 2002, ο Robert Brooks, πρόεδρος της αλυσίδας εστιατορίων Hooters, εξαγόρασε την Pace Airlines, μια εταιρεία τσάρτερ με στόλο οκτώ αεροσκαφών και το 2003 τον μετέτρεψε σε Hooters Air, μια αεροπορική εταιρεία που σχεδιάστηκε στο ίδιο πνεύμα με την αλυσίδα εστιατορίων. Κάπως έτσι, στο σκάφος επέβαιναν δύο “Hooters girls” φορώντας πάντα την ίδια μπλούζα με το βαθύ ντεκολτέ και το κοντό πορτοκαλί σορτς που συναναστρέφονταν με τους επιβάτες και οργάνωναν παιχνίδια με διάφορα gadget ως βραβεία. Ωστόσο, δεν σέρβιραν φαγητό ούτε εκτελούσαν χρέη αεροσυνοδών, καθώς αυτές οι υπηρεσίες αρκούνταν από τρεις επαγγελματίες αεροσυνοδούς πιστοποιημένες από την FAA. Η Hooters Air προσέλκυσε αρχικά πλούσιους (και κυρίως άνδρες) επιβάτες κάθε είδους – κυρίως παίκτες γκολφ και τουρίστες, ωστόσο ποτέ δεν ήταν αρκετά επιτυχημένη ώστε να έχει κέρδη και ανέστειλε τη λειτουργία της στις αρχές του 2006.
The Lord’s Airline
Ιδρύθηκε από τον εβραϊκής καταγωγής αμερικανό επιχειρηματία Άρι Μάρσαλ το 1985, όταν εκείνος αγόρασε ένα παλιό DC-8 που έμελλε να είναι το μοναδικό αεροσκάφος της αεροπορικής εταιρείας. Το σχέδιο του Μάρσαλ ήταν να εξυπηρετήσει τους προσκυνητές που ήθελαν να φτάσουν στους Αγίους Τόπους και γι’ αυτό εκπόνησε το πλάνο να πραγματοποιούνται τρεις εβδομαδιαίες πτήσεις από το Μαϊάμι προς το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν στο Ισραήλ, προσφέροντας και ένα απευθείας δρομολόγιο προς την Ιερουσαλήμ, περίπου 30 μίλια μακριά. «Οι Ρώσοι έχουν την δική τους αεροπορική εταιρεία. Οι Βρετανοί το ίδιο. Το ίδιο και το Playboy. Γιατί λοιπόν ο Κύριος να μην έχει μια αεροπορική εταιρεία αποκλειστικά δική του;», αναρωτιόταν ο Μάρσαλ το 1986. Μέχρι το 1987, ωστόσο, η αεροπορική εταιρεία δεν είχε καταφέρει να πληροί τις προϋποθέσεις για να πάρει άδεια από την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ, την FAA εξαιτίας ημιτελών τροποποιήσεων και εργασιών συντήρησης στο αεροσκάφος και οι επενδυτές πίσω από το όλο εγχείρημα απομάκρυναν τον Μάρσαλ, εγκαθιστώντας ένα νέο διοικητικό συμβούλιο. Το οποίο με την σειρά του τα έκανε μαντάρα και η εταιρεία Lord’s Airline τελικά χάθηκε τόσο σύντομα όσο δημιουργήθηκε.
Smokers Express
Το 1990 η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ απαγόρευσε το κάπνισμα σε όλες τις εγχώριες πτήσεις, ωστόσο ο Γουίλιαμ Γουόλτς και ο Τζορτζ Ρίτσαρντσον, δύο επιχειρηματίες από τη Φλόριντα, αποφάσισαν ότι θα έκαναν κάτι γι’ αυτό. Πράγματι, το 1993 κατάφεραν να παρακάμψουν τον κανόνα ιδρύοντας μια αεροπορική εταιρεία βασισμένη σε μια ιδιωτική λέσχη, η οποία απαιτούσε μια μηνιαία συνδρομή της τάξεως των 25 δολαρίων και ήταν ανοιχτή μόνο σε άτομα άνω των 21 ετών. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την ανακοίνωσή της, ωστόσο, η αεροπορική εταιρεία δεν είχε ακόμη άδεια ούτε αεροπλάνο, και παρόλο που οι ιδρυτές ισχυρίστηκαν ότι είχαν συγκεντρώσει περισσότερες από 5.000 συνδρομές, οι ρυθμιστικές αρχές αρνήθηκαν την άδεια λειτουργίας της Smokers Express, με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί εν μια νυκτί.
MGM Grand Air
Η MGM Grand Air, που ιδρύθηκε το 1987, ήταν μια υπερπολυτελής αεροπορική εταιρεία που αρχικά εξυπηρετούσε ένα μόνο δρομολόγιο εντός ΗΠΑ: LAX προς JFK, δηλαδή Λος Αντζελες προς και από τη Νέα Υόρκη. Ο βασικός κανόνας ήταν ότι καμία πτήση δεν μπορούσε να έχει περισσότερους από 33 επιβάτες, αν και τα αεροπλάνα μπορούσαν να μεταφέρουν 100 ή περισσότερους. Η αεροπορική εταιρεία υποσχέθηκε ότι δεν θα υπάρχουν ουρές, check-in και αναμονή για τις αποσκευές ενώ στο αεροσκάφος υπήρχαν πέντε αεροσυνοδοί και ένα τεράστιο μπαρ, καθώς και ιδιωτικά δωμάτια. Η αεροπορική εταιρεία αρχικά ήταν δημοφιλής στις διασημότητες και τους πολύ πλούσιους, ωστόσο η MGM Grand Air άρχισε να έχει τα πρωτα της προβλήματα από το 1992-93, όταν τα ιδιωτικά τζετ έγιναν πολύ πιο διαδεδομένα οπότε το 1995 η αεροπορική εταιρεία πουλήθηκε και άλλαξε το όνομά της σε Champion Air. Έκλεισε τελικά εντελώς το 2008.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να προβεί σε κάποιες αλλαγές στην αεροπορική βιομηχανία. Ο χώρος άνοιξε για όλους, ιδιώτες και μη, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ιδρυθούν και να δημιουργηθούν νέες αεροπορικές εταιρείες που άλλες ευδοκίμησαν και άλλες όχι. Κάποιες από αυτές πάντως ήταν ιδιαιτέρως ασυνήθιστες και αξίζει να τις ξαναθυμηθούμε, όπως αναφέρει το εκτενές αφιέρωμα του CNN.
Pet Airways
Ιδρύθηκε το 2009 στο Delray Beach της Φλόριντα και αποκλειστικοί πελάτες της ήταν τα αγαπημένα μας οικόσιτα κατοικίδια, δηλαδή γάτες, σκύλοι και άλλα ζώα συντροφιάς τα οποία πετούσαν, χωρίς τους ιδιοκτήτες τους, στην κύρια καμπίνα ενός ειδικά προσαρμοσμένου αεροσκάφους στο οποίο τα καθίσματα είχαν αντικατασταθεί με ειδικά κλουβιά. Κάθε αεροσκάφος μπορούσε να μεταφέρει περίπου 50 κατοικίδια, με τους ειδικούς αεροσυνοδούς, τους «Pet Attendants» να τα επιβλέπουν κάθε 10-15 λεπτά. Πριν από την απογείωση, τα ζώα πήγαιναν μια βόλτα ενώ έκαναν και την ανάγκη τους σε ένα ειδικά διαμορφωμένο σαλόνι αεροδρομίου. Η αεροπορική εταιρεία λειτούργησε για περίπου δύο χρόνια, εξυπηρετώντας δώδεκα πόλεις των ΗΠΑ, όπως η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Ντένβερ, το Σικάγο και η Ατλάντα. Τα εισιτήρια για το κάθε ζωάκι ξεκινούσαν από 150 δολάρια και μπορούσαν να φτάσουν έως και 1.200 δολάρια, ανάλογα με το μέγεθος του ζώου. Το 2012, η αεροπορική εταιρεία αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και άρχισε να ακυρώνει πτήσεις, προτού διακόψει εντελώς τις δραστηριότητές της το 2013, αφού είχε προλάβει και είχε ήδη μεταφέρει περίπου 9.000 κατοικίδια.
Hooters Air
Το 2002, ο Robert Brooks, πρόεδρος της αλυσίδας εστιατορίων Hooters, εξαγόρασε την Pace Airlines, μια εταιρεία τσάρτερ με στόλο οκτώ αεροσκαφών και το 2003 τον μετέτρεψε σε Hooters Air, μια αεροπορική εταιρεία που σχεδιάστηκε στο ίδιο πνεύμα με την αλυσίδα εστιατορίων. Κάπως έτσι, στο σκάφος επέβαιναν δύο “Hooters girls” φορώντας πάντα την ίδια μπλούζα με το βαθύ ντεκολτέ και το κοντό πορτοκαλί σορτς που συναναστρέφονταν με τους επιβάτες και οργάνωναν παιχνίδια με διάφορα gadget ως βραβεία. Ωστόσο, δεν σέρβιραν φαγητό ούτε εκτελούσαν χρέη αεροσυνοδών, καθώς αυτές οι υπηρεσίες αρκούνταν από τρεις επαγγελματίες αεροσυνοδούς πιστοποιημένες από την FAA. Η Hooters Air προσέλκυσε αρχικά πλούσιους (και κυρίως άνδρες) επιβάτες κάθε είδους – κυρίως παίκτες γκολφ και τουρίστες, ωστόσο ποτέ δεν ήταν αρκετά επιτυχημένη ώστε να έχει κέρδη και ανέστειλε τη λειτουργία της στις αρχές του 2006.
The Lord’s Airline
Ιδρύθηκε από τον εβραϊκής καταγωγής αμερικανό επιχειρηματία Άρι Μάρσαλ το 1985, όταν εκείνος αγόρασε ένα παλιό DC-8 που έμελλε να είναι το μοναδικό αεροσκάφος της αεροπορικής εταιρείας. Το σχέδιο του Μάρσαλ ήταν να εξυπηρετήσει τους προσκυνητές που ήθελαν να φτάσουν στους Αγίους Τόπους και γι’ αυτό εκπόνησε το πλάνο να πραγματοποιούνται τρεις εβδομαδιαίες πτήσεις από το Μαϊάμι προς το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν στο Ισραήλ, προσφέροντας και ένα απευθείας δρομολόγιο προς την Ιερουσαλήμ, περίπου 30 μίλια μακριά. «Οι Ρώσοι έχουν την δική τους αεροπορική εταιρεία. Οι Βρετανοί το ίδιο. Το ίδιο και το Playboy. Γιατί λοιπόν ο Κύριος να μην έχει μια αεροπορική εταιρεία αποκλειστικά δική του;», αναρωτιόταν ο Μάρσαλ το 1986. Μέχρι το 1987, ωστόσο, η αεροπορική εταιρεία δεν είχε καταφέρει να πληροί τις προϋποθέσεις για να πάρει άδεια από την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ, την FAA εξαιτίας ημιτελών τροποποιήσεων και εργασιών συντήρησης στο αεροσκάφος και οι επενδυτές πίσω από το όλο εγχείρημα απομάκρυναν τον Μάρσαλ, εγκαθιστώντας ένα νέο διοικητικό συμβούλιο. Το οποίο με την σειρά του τα έκανε μαντάρα και η εταιρεία Lord’s Airline τελικά χάθηκε τόσο σύντομα όσο δημιουργήθηκε.
Smokers Express
Το 1990 η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ απαγόρευσε το κάπνισμα σε όλες τις εγχώριες πτήσεις, ωστόσο ο Γουίλιαμ Γουόλτς και ο Τζορτζ Ρίτσαρντσον, δύο επιχειρηματίες από τη Φλόριντα, αποφάσισαν ότι θα έκαναν κάτι γι’ αυτό. Πράγματι, το 1993 κατάφεραν να παρακάμψουν τον κανόνα ιδρύοντας μια αεροπορική εταιρεία βασισμένη σε μια ιδιωτική λέσχη, η οποία απαιτούσε μια μηνιαία συνδρομή της τάξεως των 25 δολαρίων και ήταν ανοιχτή μόνο σε άτομα άνω των 21 ετών. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την ανακοίνωσή της, ωστόσο, η αεροπορική εταιρεία δεν είχε ακόμη άδεια ούτε αεροπλάνο, και παρόλο που οι ιδρυτές ισχυρίστηκαν ότι είχαν συγκεντρώσει περισσότερες από 5.000 συνδρομές, οι ρυθμιστικές αρχές αρνήθηκαν την άδεια λειτουργίας της Smokers Express, με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί εν μια νυκτί.
MGM Grand Air
Η MGM Grand Air, που ιδρύθηκε το 1987, ήταν μια υπερπολυτελής αεροπορική εταιρεία που αρχικά εξυπηρετούσε ένα μόνο δρομολόγιο εντός ΗΠΑ: LAX προς JFK, δηλαδή Λος Αντζελες προς και από τη Νέα Υόρκη. Ο βασικός κανόνας ήταν ότι καμία πτήση δεν μπορούσε να έχει περισσότερους από 33 επιβάτες, αν και τα αεροπλάνα μπορούσαν να μεταφέρουν 100 ή περισσότερους. Η αεροπορική εταιρεία υποσχέθηκε ότι δεν θα υπάρχουν ουρές, check-in και αναμονή για τις αποσκευές ενώ στο αεροσκάφος υπήρχαν πέντε αεροσυνοδοί και ένα τεράστιο μπαρ, καθώς και ιδιωτικά δωμάτια. Η αεροπορική εταιρεία αρχικά ήταν δημοφιλής στις διασημότητες και τους πολύ πλούσιους, ωστόσο η MGM Grand Air άρχισε να έχει τα πρωτα της προβλήματα από το 1992-93, όταν τα ιδιωτικά τζετ έγιναν πολύ πιο διαδεδομένα οπότε το 1995 η αεροπορική εταιρεία πουλήθηκε και άλλαξε το όνομά της σε Champion Air. Έκλεισε τελικά εντελώς το 2008.
