Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά έπαθα παροξυσμό με τα landscapes του Λάνθιμου στο Poor Things, ιδίως, φυσικά, με την ονειρώδη, κρεμ, λαχταριστή εκδοχή της Λισαβόνας, στην οποία πεθαίνω να πάω εδώ και μήνες-ήθελα να το κάνω χρόνια αυτό το ταξίδι, αλλά τώρα, ελέω Λάνθιμου και Bella, η επιθυμία μου έχει χτυπήσει κόκκινο. Και αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει. Βλέποντας ταινίες (χωρίς να είμαι καμιά σοβαρή σινεφίλ, οπότε φαντάσου και τι μου διαφεύγει!), μου δημιουργείται μια απίστευτη όρεξη να ταξιδέψω στα μέρη που απεικονίζονται, να νιώσω μέρος του καστ, να περιπλανηθώ κι εγώ μπρος σ’ έναν αόρατο φακό, πιθανώς καπνίζοντας ή ρεμβάζοντας προς μια σκοτεινή, άγρια, ρομαντική θάλασσα.

5+1 σημεία, λοιπόν, που θέλω να δω ή να ξαναδώ από κοντά χάρη σε 5+1 ταινίες που μου τα ”πούλησαν” με θεϊκό τρόπο

1. Η μικρή πόλη Oviedo στην Ισπανία (Vicky Cristina Barcelona)

Ένα τσιγάρο, Θε μου, να άναβα με την φωτιά της Πενέλοπε Κρουζ σε αυτό το πρωινό τραπέζι που κρατάει μούτρα στον Μπαρδέμ και τη λέει στην Σκάρλετ που μαθαίνει κινέζικα. Ένα τσιγάρο. Ε, κι έπειτα, μια ποδηλατάδα στο δάσος και ένα session ζωγραφικής στο υπέροχο σπίτι που αναδίδει γαλήνη, έρωτα και ομορφιά. Και για το σβήσιμο, ένα απολαυστικό ποτήρι κόκκινο, ισπανικό κρασί. Το Oviedo του Αλμοδοβάρ είναι σκέτη καρτ ποστάλ και είμαι βέβαιη πως πολλές και πολλοί λαχτάρησαν να το επισκεφθούν-ξεχνώντας ίσως πως το πιο σέξι καστ ever πιθανότατα δεν θα βρίσκεται εκεί.

2. Η Άνδρος στις Κυκλάδες (Μικρά Αγγλία)

Η Άνδρος είναι το λιγότερο αγαπημένο μου νησί των Κυκλάδων-το έχω επισκεφθεί ήδη δύο φορές και η εντύπωσή μου δεν αλλάζει. Η Άνδρος είναι ξενέρωτη και οι άνθρωποί της απόμακροι, αλλά, ναι, υπάρχει ένα μεγάλο αλλά, η Άνδρος του Παντελή Βούλγαρη μέσα από την Μικρά Αγγλία της Καρυστιάνη με μαγεύει, είναι ένα άλλο νησί, μοιάζει τοποθετημένο στον χρόνο και στο χρώμα που του πάει πιο πολύ. Ε, σε αυτή την Άνδρο ονειρεύομαι να βρεθώ και όχισ της Γριάς το Πήδημα ακούγοντας Ματούλα Ζαμάνη στη διαπασών από παρακείμενο ηχείο.

3. Η Βενετία στην Ιταλία (Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ)

Για το Ripley στο Netflix δεν υπάρχουν λόγια. Η ασπρόμαυρη εκδοχή της Ιταλίας είναι το κάτι άλλο, αλλά η αλήτικη εξτραβαγκάντζα που προκύπτει από την έκρηξη χρωμάτων με τον Ματ Ντέιμον να πρωταγωνιστεί ως Ρίπλεϊ στην αξέχαστη ταινία, δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μου να συγκριθεί με το νουάρ βελούδο, όσο όμορφα και να είναι αμφότερα. Βλέποντας ξανά και ξανά μες στα χρόνια τον Ταλαντούχο, θέλω να δαγκώσω την οθόνη (καλά, και τον Τζουντ Λο, λιγάκι) και να χαθώ στην γείτονα χώρα-και ιδίως στην μυσταγωγική Βενετία με την θανάσιμη ομορφιά. Ευτυχώς, το σινεμά μάς σώζει από τις δυσοσμίες και, εν προκειμένω, τα κανάλια της μοιάζει να μην αναδίδουν καμία άσχημη μυρωδιά.

4. Η γεωργιανή ύπαιθρος (Μανταρίνια)

Μια ταινία που συγκλόνισε το 2015 και έφθασε, καθόλου τυχαία, μέχρι τα Όσκαρ. H ιστορία ενός Εσθονού καλλιεργητή μανταρινιών, ο οποίος μέσα στο πόλεμο της Αμπχαζίας του 1992, περιθάλπει με τρυφερότητα και ανθρωπιά δύο βαριά τραυματισμένους από αντίπαλα στρατόπεδα: ο ένας είναι μισθοφόρος Τσετσένος και ο άλλος Γεωργιανός. Η συμβίωση κάτω από την στέγη του γενναιόδωρου Εσθονού θα τους κάνει να καταλάβουν ότι περισσότερα πράγματα τους ενώνουν, παρά τους χωρίζουν. Βαθιά συγκίνηση και μια ιδιαίτερη, λοξή θέα στην γεωργιανή ύπαιθρο με τα άγρια χρώματα του χώματος και του ουρανού. Θα ήθελα να επισκεφθώ την Γεωργία και να περπατήσω σε κάποιο χωράφι της, ακούγοντας στ’ ακουστικά μου το soundtrack των Tangerines:

5. Το Notting Hill στην Αγγλία (Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλ)

Θέλω να ψωνίσω ένα βιβλίο από το cute βιβλιοπωλείο του Χιου Γκραντ και να πάω για ψώνια σε αυτόν τον δρόμο που περπατά καθώς περνούν οι εποχές, αλλά ο έρωτάς του για την διάσημη σταρ (Julia Roberts στα εκτυφλωτικότερά της) δεν λέει να ξεθυμάνει. Η πανέμορφη αγγλική γειτονιά φαίνεται ιδανική για να ερωτευτείς, σε κάθε πιθανή καιρική συνθήκη. Και κάθε φορά που βλέπω την ταινία 9προς Χριστούγεννα συνήθως) σχεδιάζω το αμέσως επόμενο έτος να κάνω ένα ταξίδι προς τα εκεί. Και όλο το αναβάλλω…

6. Η Ινδονησία (Eat, Pray, Love)

Και Ιταλία και Ινδία δείχνει αυτή η αγέραστη ταινία με τηνJulia Roberts (ξανά!), μια παντρεμένη γυναίκα που είναι δυστυχισμένη στον γάμο της και ψάχνει έναν νέο στόχο στη ζωή της. Θα χωρίσει και θα γυρίσει τον πλανήτη «αναζητώντας τον εαυτό της». Τρώει στην Ιταλία, προσεύχεται στην Ινδία και βρίσκει τον έρωτα στο Μπαλί της Ινδονησίας. Αχ, αυτό το Μπαλί, αυτής της ταινίας! Εμπνέει χιλιάδες ανθρώπους παγκοσμίως μέχρι σήμερα να αναζητήσουν την ζωή που τους αξίζει.

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News