Η ερώτηση που ακολουθεί είναι ρητορική: Μπορείτε να αντισταθείτε σε ένα λαχταριστό, πληθωρικό burger με μαλακό ψωμάκι, σωστά ψημένο μπιφτέκι και μπόλικο τυρί cheddar; Νομίζω πως όχι. Προσωπικά, δύσκολα προβάλω αντίσταση σε κάτι τέτοιο. Και όταν μάλιστα συνοδεύεται από τραγανές τηγανητές πατάτες. Ναι, είναι γουρουνιά, το παραδέχομαι, αλλά νόστιμη. Για αυτό και δεν «επιτρέπω» πολύ συχνά στον εαυτό μου αυτές τις παρασπονδίες – γιατί μετά ποιος ακούει τις φωνές του προπονητή; Ένα από τα αγαπημένα μου μέρη όπου ξέρω ότι θα απολαύσω πάντα ένα καλοφτιαγμένο και γευστικό burger είναι το Po Boy’s.
Βρίσκεται σε μια δύσκολη γειτονιά. Ανάμεσα σε μεζεδοπωλεία που το ένα αντιγράφει το άλλο, «εναλλακτικά» στέκια, καφετέριες που θα τις έλεγες «του κιλού» και πολλά διαμερίσματα Airbnb. Η γειτονία του Ψυρρή ίσως να μην ήταν και η καλύτερη επιλογή για το «φτωχόπαιδο» Po Boy’s (η ονομασία του προέρχεται από το poor boys και αναφέρεται στους απεργούς του τραμ, στα λεγόμενα «φτωχόπαιδα» της Λουϊζιάνα του 1929) από τη Νέα Ορλεάνη. Όμως, κάνει τη διαφορά και ήταν ένα στοίχημα για τον chef – ιδιοκτήτη Βασίλη Σπόρο όταν ξεκινούσε αυτό το εγχείρημα πριν από πέντε χρόνια. Ο Βασίλης πάντα αγαπούσε την κουζίνα του Αμερικανικού Νότου και τις ιδέες που είχε στο κεφάλι του για να στήσει ένα τέτοιο μαγαζί στην Αθήνα, τις έκανε πραγματικότητα.
Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Po Boy’s λέω ότι θα μείνω μόνο στο αγαπημένου μου burger που ακούει στο όνομα Holy Cow, που έχει καπνιστό μπιφτέκι, ροζουλί στο εσωτερικό του ( χρώμα, που προκύπτει από τον τρόπο του ψησίματος – καπνίσματος), μπόλικο cheddar, κρέμα παρμεζάνας, λευκή σος BBQ, πίκλες και ρόκα. Έλα όμως που δεν μπορώ να αντισταθώ στο mac’ n’ cheese, που φτιάχνουν εδώ, ακόμα κι αν γνωρίζω ότι κάθε πιρουνιά είναι μια βόμβα από θερμίδες – πόσα χιλιόμετρα θα πρέπει να τρέξω μετά; Έτσι πάντα ζητάω την κλασική εκδοχή, γιατί υπάρχει και η ενισχυμένη με sriracha και ξεψαχνισμένο χοιρινό, που δεν είναι και τόσο του γούστου μου.
Την τελευταία φορά όμως που βρέθηκα σε αυτό το νεανικό μαγαζί, τα πράγματα βγήκαν λίγο έκτος ελέγχου. Ο Βασίλης έκανε τα δικά του, χωρίς να ρωτήσει, κι έτσι στο τραπέζι προσγειώθηκαν κάτι καινούργια πιάτα «για να γιορτάσουμε τα πέντε χρόνια» όπως μου είπε. Η αρχή έγινε με το πικάντικο chorizo, που σερβίρεται πάνω σε πλατιές τηγανίτες πατάτας, τις αποκαλούν hash browns, μαζί με κορεάτικη μαγιονέζα. Ωραίος «μεζές» που συνόδεψε την πληθωρική σαλάτα Caesar’s με φιλέτο σιγοκαπνιστής γαλοπούλας. Ακολούθησε η ποικιλία κρεάτων τους (το sampler): παναρισμένο τηγανητό κοτόπουλο, brisket, χειροποίητο λουκάνικο andouille, pork ribs (χοιρινά παϊδάκια), pork belly (κοιλιά χοιρινού) και pulled pork (ξεψαχνισμένο χοιρινό).
Τι να αφήσεις και τι να πιάσεις; Τα χοιρινά παϊδάκια πάντως και το κοτόπουλο μην τα αφήσετε. Τα υπόλοιπο μπορείτε να τα μοιραστείτε. Και μετά ήρθαν τα burgers. Αυτή τη φορά δεν είχε Holly Cow, είχε απλό και τίμιο cheeseburger και το εκτίμησα δεόντως μπορώ να σας πω. Και εκεί που νόμιζα ότι είχα ολοκληρώσει το γεύμα σκάει και ένα Porterhouse (900 γρ. παρακαλώ) ζουμερό και λαχταριστό. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να σας πω ότι η πλειοψηφία των κρεάτων που ψήνουν πολύ καλά (το έχουν με την φωτιά) στο Po Boy’s είναι κρέατα ξηράς ωρίμασης 3-4 εβδομάδων, που έρχονται από το The Greek Butcher στην Κομοτηνή.
Η μόνη παραφωνία του γεύματος ήταν το καλτ παγωτό μηχανής που ήρθε για επιδόρπιο. Στο άκουσμα του, αμέσως μου ξύπνησαν παιδικές αναμνήσεις που όμως δυστυχώς δεν συνεχίστηκαν όταν το δοκίμασα. Του έλειπε εκείνη η νοστιμιά, μιας και δεν είχε την σύσταση που θα έπρεπε. Αυτό δεν θα με αποτρέψει να επιστρέψω στο «φτωχόπαιδο» του Ψυρρή. Γιατί τα burgers του όπως και να το κάνουμε είναι… αμαρτωλά και ξέρουν να τα φτιάχνουν καλά.
➸ Αγαθάρχου 12 & Λεπενιώτου, Ψυρρή τηλ. 2103234672
