20 κομμάτια. Αυτό είναι όλο. Το 20 είναι ο μαγικός αριθμός σύμφωνα με τη συγγραφέα του βιβλίου “The Happy Closet”, Annmarie O’Connor. Τα 20 κομμάτια κατανέμονται ως εξής: 1 παλτό, 3 σακάκια, 5 σλιπ, 5 μπλούζες, 1 φόρεμα, 5 ζευγάρια παπούτσια. Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε το: μια λιτή, άνετη, μίνιμαλ γκαρνταρόμπα. Μια σπιθαμή γυμνής ράγας ανάμεσα σε όμοιες ξύλινες κρεμάστρες, ακριβώς όπως στις κυριλέ μπουτίκ.

Μια γκαρνταρόμπα με λίγα ρούχα είναι σικ. Η φόρμουλα της ντουλάπας που αποδίδεται στην Coco Chanel είναι στακάτη, σαν τηλεγράφημα, σαν μία σειρά από τις διάσημες πέρλες της: «Μαύρο και άσπρο. Καλά παπούτσια. Φορέματα. Βερνίκι. Απλότητα. Ρούχα με καλή εφαρμογή». Έχω αδυναμία στη ντουλάπα της Cher Horowitz στο Clueless, που ήταν τόσο μεγάλη που χρειαζόταν ηλεκτρονική απογραφή, αλλά η καρδιά μου ανήκει στην Joan Didion και στη λίστα που είχε κολλημένη μέσα σε μια ντουλάπα «που μου επέτρεπε να πακετάρω, χωρίς να σκέφτομαι, για κάθε δουλειά που ήταν πιθανό να κάνω», έγραφε το 1979.

Τα ρούχα στη λίστα της Didion αποτελούνταν από: δύο φούστες, δύο μπλούζες ή κορμάκια, ένα πουλόβερ, δύο ζευγάρια παπούτσια, κάλτσες, σουτιέν, νυχτικό, ρόμπα, παντόφλες. Δώδεκα κομμάτια. Δεκατρία, αν συνυπολογίσετε και το μοχέρ ριχτάρι που φορούσε στις πτήσεις. «Προσέξτε την ηθελημένη ανωνυμία του ρουχισμού: με μια φούστα, ένα κορμάκι και κάλτσες, θα μπορούσα να έχω πέραση και στις δύο πλευρές της κουλτούρας», έγραψε η Didion για τη λίστα της. Μια γκαρνταρόμπα 20 κομματιών δεν έχει περιθώρια για πού να προσαρμόζεται στον τόπο ή τη στιγμή.

Η μίνιμαλ γκαρνταρόμπα είναι κομψή ακριβώς επειδή εκφράζει ακρίβεια. Το να προσδιορίσεις ένα νούμερο που λειτουργεί για όλους είναι το ισοδύναμο της επίλυσης ταυτόχρονων εξισώσεων. Ένα άτομο που εργάζεται σε γραγείο με επίσημο dress code έχει διαφορετικές ενδυματολογικές ανάγκες από κάποιον που εργάζεται από το σπίτι. Αν ζείτε μόνοι σας, η κατοχή ενός μοναδικού λευκού πουκαμίσου αποτελεί πρόκληση, διότι αν πλένετε μόνο ένα λευκό πουκάμισο την εβδομάδα, τη μέρα που πλένετε και τα λευκά σας σεντόνια, είναι πιθανό να χρειάζεστε δύο πουκάμισα. Και αν ζείτε με ένα μικρό παιδί με συνεχώς βρώμικα χέρια, το να έχετε μόνο ένα λευκό πουκάμισο σίγουρα θα αυξήσει, αντί να μειώσει, το άγχος της οικογενειακής ζωής  πριν από τη δουλειά. Ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικές παραμέτρους – αλλά στο τέλος, όλοι θέλουμε μια απλοποιημένη ζωή.

Μπορεί να έχετε ένα όμορφο φόρεμα, αλλά αν δεν το φοράτε ποτέ πια και έχετε μια υπέροχη φωτογραφία σας με αυτό, πρέπει να κρατήσετε μόνο τη φωτογραφία, όχι το φόρεμα.

Ορίστε μια άσκηση: Ετοιμάστε μια φανταστική βαλίτσα με τα ρούχα που θέλετε να φορέσετε για το επόμενο δεκαπενθήμερο της ζωής σας. Το νόημα της άσκησης είναι να επικεντρωθείτε στα ρούχα που σας ταιριάζουν στο παρόν και να αποτινάξετε τη νοσταλγία. Μπορεί να έχετε ένα όμορφο φόρεμα, αλλά αν δεν το φοράτε ποτέ πια και έχετε μια υπέροχη φωτογραφία σας με αυτό, πρέπει να κρατήσετε μόνο τη φωτογραφία, όχι το φόρεμα.

Αυτή η προσέγγιση θα σας αποτρέψει από το να πέσετε στην πλάνη του χαμένου κόστους, σύμφωνα με την οποία κρατάμε ακριβά ρούχα ακόμη και αν δεν μας κάνουν. Αν ξοδέψατε μια μικρή περιουσία σε ρούχα που δεν φορέσατε, συγχωρήστε τον εαυτό σας. Για να ξεκαθαρίσετε τη ντουλάπα σας, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσετε την αυτοκριτική σας.

Η φωτογράφος, μοντέλο και συντάκτρια της Vogue Laura Bailey δημοσίευσε κάποτε στο Instagram μια λίστα με τις βαλίτσες της για την εβδομάδα μόδας στο Παρίσι, και έκτοτε έχει κολλήσει στο μυαλό μου. «Κολυμπήστε, τρέξτε, φωτογραφηθείτε, γράψτε», έγραφε. Είναι πολύ πιο έξυπνο να επιλέγετε μια ντουλάπα που μπορεί να χαρτογραφηθεί με βάση τον τρόπο που περνάτε τον χρόνο σας – αυτό που η O’Connor αποκαλεί «τους ρυθμούς της ζωής σας» – αντί να μαζεύετε μια στοίβα από όμορφα ρούχα. «Βρίσκομαι σε μια μόνιμη αποστολή να συρρικνώσω την γκαρνταρόμπα μου», ανέφερε στην ανάρτησή της η Bailey. «Φιλοδοξώ να έχω μια λιτή, περιποιημένη ζωή, παρόλο που απέχω πολύ από αυτό. Η υπερβολή με πανικοβάλλει, ενώ το να χαρίζω πράγματα με αναζωογονεί». Το να στοχεύετε στο να μικρύνετε την γκαρνταρόμπα σας αντί να την παραφουσκώνεται, αποτελεί από μόνο του μια μικρή νίκη για την βιωσιμότητα.

Έχοντας ωστόσο γνωρίσει άτομα που έχουν πετάξει με χαρά σχεδόν τα πάντα, για να ξυπνήσουν την επόμενη μέρα πανικόβλητοι από την άδεια ντουλάπα τους και να θέλουν να πάνε για ψώνια, η συμβουλή μας είναι ότι μια μεγάλη αλλαγή είναι καλύτερο να γίνεται με μικρά βήματα.

Όλοι συμφωνούν ότι αρκεί μόνο ένα παλτό – αλλά όχι για το ποιο πρέπει να είναι αυτό. Η O’Connor προτείνει μια καμπαρντίνα- η Giacomini «ένα φαρδύ πανωφόρι με μικρές military λεπτομέρειες»- η Bailey είναι πιστή σε ένα μακρύ, με ζώνη, κυνηγετικό παλτό της Bella Freud «που είναι ιδανικό για βόλτες με τα σκυλιά και για νυχτερινές εξόδους». Η O’Connor εξηγεί τη πρότασή της για τρία σακάκια σε «ένα σακάκι, ένα γιλέκο και ένα tweed σακάκι χωρίς γιακά – αυτό το Chanel-ικό είδος που βλέπετε συχνά στα Mango και Zara».

Υπάρχει ομοφωνία στο ότι το blazer θα πρέπει να είναι μαύρο, μονόπετο, αρκετά κομψό ώστε να ταιριάζει τόσο για την ημέρα όσο και για το βράδυ. Άλλωστε, ένα όμορφο μαύρο σακάκι μπορεί να κάνει μέρα και νύχτα.

Είναι αρκετά ανακουφιστικό και εύκολο να έχεις μια μίνιμαλ γκαρνταρόμπα που βελτιώνει τον τρόπο ζωής σου, αντί να τον υποβαθμίζει.

Τα 5 κάτω μέρη μπορούν να κατανεμηθούν, λέει η O’Connor, σε «1 φούστα, 2 παντελόνια, 1 τζιν και 1 παντελόνι». Συμβουλεύει να επιλέγετε παντελόνια που μπορούν να καλύψουν το «business-casual» και τα Σαββατοκύριακα.

Η Giacomini δεν μπορεί να περιορίσει τα τζιν σε ένα μόνο, επιμένοντας σε τουλάχιστον δύο: «ένα μπλε τζιν με ίσια γραμμή – το κλασικό – αλλά και ένα πιο σκούρο, μέχρι το πάτωμα, με ελαφρύ bootcut, για να το φοράω με τακούνια». Κανένα από τα πέντε παπούτσια που προτείνει η O’Connor δεν είναι παραδοσιακό ψηλοτάκουνο. Προτείνει μπαλαρίνες, slingback kitten heels, loafers, λευκά sneakers και ένα μποτάκι με κορδόνια στον αστράγαλο.

Το χρώμα πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ. Το μπλε και το γκρι είναι ευπρόσδεκτα, «αλλά δεν θέλετε να ανοίξετε την ντουλάπα σας και να μοιάζει με το Hens πάρτι ενός μονόκερου», συμβουλεύει η O’Connor. Ωστόσο, ακόμη και η πιο λιτή γκαρνταρόμπα πρέπει να αφήνει χώρο για λίγη ελευθερία. Η O’Connor επιτρέπει δύο «ελεύθερα» αντικείμενα – αγαπημένα αξεσουάρ, ίσως. Η Laura Bailey διατηρεί μια αγαπημένη ράγα ρούχων στο στούντιό της «με λίγα μόνο πράγματα που χρειάζομαι – αγαπημένα πλεκτά και ένα παλιό αδιάβροχο και μια παντελόνα για φωτογράφηση με κάθε καιρό. Συνδυάζει το πρακτικό και το ευφάνταστο. Λατρεύω αυτή τη ράγα, γιατί με κάνει να νιώθω ελεύθερη – σαν να είναι όλα πιθανά». Η Giacomini εξακολουθεί να αγοράζει μαγευτικά κομμάτια που της τραβούν την προσοχή, «αλλά μόνο πράγματα που λατρεύω πραγματικά, πολύ», λέει. « Ρωτάω τον εαυτό μου: Θα εξακολουθώ να έχω εμμονή με αυτό σε τρία χρόνια;».

Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε βαθιά παράλογοι, ή τουλάχιστον διχασμένοι, όσον αφορά την έννοια της επιλογής. Μπορεί να είμαστε ικανοποιημένοι με το να τρώμε το ίδιο πρωινό κάθε μέρα, αλλά να δυσκολευόμαστε στην ιδέα να τρώμε το ίδιο δείπνο τρεις φορές στη σειρά. Μπορεί να μας σαγηνεύει ο πνευματικός χώρος που απελευθερώνεται με την κατοχή μερικών μόνο επιλεγμένων ρούχων και στη συνέχεια να πενθούμε για μια πλουραλιστική γκαρνταρόμπα που εξυπηρετούσε ένα φάσμα διαθέσεων. Για να συμφιλιωθείτε με μια μίνιμαλ γκαρνταρόμπα απαιτείται να αποδεχτείτε την απλότητα ως μια θετική και κομψή επιλογή από μόνη της. Υπάρχει μια ανακούφιση και μια ευκολία σε αυτό, και μοιάζει πραγματικά θετικό.

Αντί να ορίζετε εκ νέου το στυλ σας κάθε πρωί, φτιάχνοντας ένα outfit, κάνετε ένα παράτολμο, διαχρονικό fashion statement. «Το θέμα δεν είναι να είστε εγκρατείς για χάρη του», λέει η O’Connor. Λιγότερα πράγματα ισοδυναμούν με περισσότερη ευκολία. Λιγότερα ρούχα προσθέτουν περισσότερη ευτυχία. Αν υπάρχει ένα πράγμα όπως μια ντουλάπα που ταιριάζει σε όλους, τα 20 κομμάτια θα μπορούσαν να είναι η απάντηση. Αλλά κάντε μόνοι σας τους υπολογισμούς.

 

➸ Διαβάστε επίσης: Πώς το eyeliner έγινε σύμβολο πολιτικής αντίστασης