Υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση ότι η Αθήνα έπαψε, πια, να τα σπάει τις νύχτες. Όμως, όσες και όσοι βγαίνουμε στ’ αλήθεια, με τα όχι-και-πάρα-πολλά-λεφτά-μας, ξέρουμε καλά ότι μια χαρά τα σπάει η Αθήνα, γιατί η Αθήνα είμαστε εμείς και, κυρίως, γιατί το τι είναι «σπάσιμο» ορίζεται διαφορετικά από περίοδο σε περίοδο και από παρέα σε παρέα.
Αλλιώς θα τα σπάσεις στα μπουζούκια, αλλιώς στο μπαρ-στέκι σου, αλλιώς σε ένα ρεμπετάδικο.
Ο χειμώνας τελειώνει με αποκριάτικη διάθεση. Έρχεται η Καθαροδευτέρα στα τέλη του Φλεβάρη κι ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε την άνοιξη, που ήδη έχει μυρίσει. Τι θα κάνουμε λοιπόν αυτές τις μέρες τις ωραίες, τις δύσκολες, μόνοι ή με τους δικούς μας;
Ίσως βγούμε. Κι αν βγούμε, μπορεί και να περάσουμε καλά.
1. Για μουσικές μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες σε αρχοντικό περιβάλλον, πάμε Χαμάμ
Το Χαμάμ στα Πετράλωνα (Δημοφώντος 97) βαστά γερά.
Ένας χώρος πολύ ιδιαίτερος-μιας που στ’ αλήθεια λειτουργούσε ως το 1955 ως χαμάμ- φιλοξενεί μουσικές και όχι μόνο παραστάσεις εδώ και πολλά χρόνια. Σχήματα και βραδιές που συζητιούνται, δημιουργούν σημείο αναφοράς στην πόλη και που ενώνουν τις παρέες.
Εκεί όπου κάποτε το Νερό, με τις ευεργετικές του ιδιότητες, ψυχαγωγούσε και απάλυνε τους ανθρώπους, πια τον ρόλο αυτό αναλαμβάνει η Μουσική και ο πήχης κρατιέται ψηλά: προγράμματα που δύσκολα συναντώνται σε άλλες μουσικές σκηνές, επιμονή στο καλό, ελληνικό τραγούδι από το φάσμα της παράδοσης, μέχρι το σήμερα, καθαρά ποτά, φιλόξενη εξυπηρέτηση.
Τα Σαββατόβραδα ο Γιάννης Μπέζος τραγουδά Ζαμπέτα, Τσιτσάνη και αγαπημένα λαϊκά με μια έμπειρη ορχήστρα, ενώ τις Παρασκευές του Μάρτη ξανασκάει Σοφία Παπάζογλου-μια διακριτή φωνή και παρουσία στα λαϊκά και ρεμπέτικα πάλκα.
Το πρόγραμμα ξεκινάει μετά τις 22:30, άρα να είστε έτοιμοι για καλό ξενύχτι, με καθαρά ποτά και αυθεντικό κλίμα μπουάτ.
2. Για την πιο κινηματογραφική μπάρα της πόλης και λίγο μεταμεσονύχτιο σκάκι, πάμε Booze
Παλιό, κλασικό, πια, πάντοτε μπροστά από την εποχή του, με τον Πατριάρχη Νίκο Λούβρο και το απαράμιλλο στιλ του. Εκεί, συναντάμε φάτσες γνωστές, φλερτάρουμε, φιλιόμαστε, χορεύουμε, παίζουμε σκάκι, τσουγκρίζουμε σφηνάκια, παραγγέλνουμε στους dj κομμάτια που μπορεί και να μας παίξουν. Εκεί, περνάμε πάντα όμορφα, με ελευθερία κινήσεων και με ένα σωρό επιλογές για γρήγορο, ποιοτικό φαγητό δίπλα μας στην Κολοκοτρώνη.
Με έμβλημά του τις ΚΟΤΕΣ, αυτό το ψηλοτάβανο, βερολινέζικης αισθητικής μπαρ δεν θα πάψει ποτέ να βρίσκεται στις top επιλογές μας για διασκέδαση: είτε σαν πρώτο ποτό, είτε σαν τελευταίος σταθμός στη βραδιά μας.
3. Για ρεμπετοδιαθέσεις
Εκτός από τον αγαπημένο μας Πειναλέοντα, την εμβληματική ταβέρνα της οδού Μαυρομιχάλη, όπου Τετάρτες και Παρασκευές γίνεται της κακομοίρας μέχρι χαράματα (λόγω λάιβ), υπάρχει και μια άλλη, πιο ήρεμη δύναμη, ένα σχετικά καινούργιο μεζεδοπωλείο στον Κεραμεικό, ονόματι Ηλιοτρόπιο.
Συχνά πυκνά, μες στην εβδομάδα, έχει ωραία λαϊβάκια, λαϊκοπαραδοσιακά και ρεμπέτικα. Όταν φουντώνει το γλέντι, πάει ως αργά, αλλά εκεί αξίζει να πάτε και λίγο πιο νωρίς για να φάτε κιόλας. Από τις πιο ωραίες τηγανιτές πατάτες της Αθήνας.
4. Για καψούρες με ουσίκια και Τζένη Βάνου
Τα άφτερ στέκια της καρδιάς μας τα χωρέσαμε σε ένα μεγάλο θέμα μας εδώ, στο Olafaq. Αρχάγγελος, Ίμερος, Μπάτμαν, Άγιος: σίγουρα πράγματα. Αγαπημένες μουσικές, πολύς κόσμος τις ώρες αιχμής, οι περπατημένοι πάνε είτε πριν τις 23:00 για να πιάσουν στασίδι, είτε μετά τις 04:00 για να δουν το ξημέρωμα με γεύση αλκοόλ στο στόμα.
Όμως, άνοιξε κι ένα νέο διαμάντι στην πόλη και συγκεκριμένα στην γειτονιά μου, στην Κυψέλη. Λέγεται Λογιότατος, το τρέχει μια δραστήρια bar keeper, η Ρούλα, και το περιβάλλον είναι βγαλμένο από ταινία. Έξτρα περιποίηση μαζί με τα ποτά, Μαρίζα Ρίζου και Δημήτρης Μητροπάνος σε τίμιο πινγκ πνγκ από τα ηχεία και τα decks, χαμόγελα με μυρωδιά γειτονιάς και οικειότητας, καταπληκτική μπάρα, όλα εντός ενός πανέμορφου νεοκλασικού κτιρίου. Το όνομα του πρώτου του ιδιοκτήτη είναι «Λογιώτατος». Το ωμέγα έγινε όμικρον και η ιστορία συνεχίζεται.
Γίνεται ήδη στέκι για τους Κυψελιώτες-και όχι μόνο.
5. Αλλά μας έμεινε η ροκιά
Alternative, indie, punk, new wave και rock’n’roll είναι κάποιες από τις μουσικές που παίζουν αρκετά δυνατά εδώ. Το Off the Chain στην Ζωδόχου έχει τους δικούς του πιστούς εδώ και χρόνια. Είναι κλαμπ, βαράει καλά, στεγάζεται σε ένα άνετο νεοκλασικό και οι λάτρεις των ειδών της μουσικής που εκπροσωπείται επάξια από τις ηχειάρες του, το γνωρίζουν και το αγαπούν.
Επικά φασώματα, επικό φλερτ, επικό μαγαζί.
Ακόμα κι αν δεν ακούς αυτή τη μουσική φανατικά, περνάς καλά.
