Κρύος ιδρώτας με λούζει, κάθε φορά που θυμάμαι εκείνη τη νύχτα, όταν άκουσα τους γονείς μου να το κάνουν. Ήμουν οκτώ ετών και παρόλο που δεν είχα δει τίποτα, ο ήχος των βογκητών τους με στοιχειώνει μέχρι και σήμερα. Όταν με είχαν βάλει για ύπνο, μου ήρθε η φαεινή ιδέα να σηκωθώ από το κρεβάτι και να τους «τρομάξω» μπουκάροντας στην κρεβατοκάμαρά τους.
«Τι κάνετε εκεί;» Ρώτησα και η μαμά μου πετάχτηκε πανικόβλητη τρέχοντας προς το μπάνιο, ενώ ο πατέρας μου απάντησε αμήχανα και πανικόβλητα: «Παλεύαμε»!
Η απάντηση εκείνη τη στιγμή με ικανοποίησε, αν και οι γονείς μου φαίνονταν τρομοκρατημένοι. Ο πατέρας μου με οδήγησε στο δωμάτιό μου και παρά το γεγονός ότι δεν αναφέραμε το συμβάν ποτέ ξανά, ήταν σα να καταγράφηκαν όλα στο υποσυνείδητό μου.
Κάποια παιδάκια σε αυτήν την ηλικία, είναι αρκετά ώριμα ώστε να ξέρουν ότι δεν πρέπει να εισβάλουν στην κρεβατοκάμαρα χωρίς πρώτα να χτυπήσουν την πόρτα. Ο φίλος μου ο Δημήτρης που έχει δύο κορίτσια 9 και 5 ετών, όταν του κτυπάνε την πόρτα, με την γυναίκα του απαντούν το πλέον κλασικό «έχουμε δουλίτσα, φτιάχνουμε τις φορολογικές δηλώσεις». Όταν και αν τα παιδιά τους συνειδητοποιήσουν ότι οι μεγάλοι δεν χρειάζεται να κάνουν τις φορολογικές τους δηλώσεις κάθε βδομάδα, τότε την «πατήσανε».
Η κόρη της Μαρίνας 6 ετών, όταν την έπιασαν πάνω στην «πράξη» με τον σύντροφό της, πάνω στον πανικό ο σύντροφός της απάντησε: «Η μαμά κι εγώ παίζαμε».
«Το αστείο», λέει η Μαρίνα, «είναι ότι η μικρή πήδηξε στο κρεβάτι, θέλοντας να παίξει κι αυτή». Η Μαρίνα πιστεύει ότι η κόρη της δεν κατάλαβε τι συνέβαινε, αφού μέχρι τότε δεν της είχαν κάνει ποτέ μέχρι τότε την γνωστή συζήτηση με «την μελισσούλα και τη γύρη» λεπτομερώς. Για να εμποδίσουν να ξανασυμβεί ένα παρόμοιο γεγονός, κλείδωναν την πόρτα της κρεβατοκάμαράς τους.
Τι κάνετε λοιπόν αν συμβεί και σε σας; Αν τα παιδιά εισβάλουν στην κρεβατοκάμαρα – και ίσως ξεχάσατε να κλειδώσετε την πόρτα ή κάνατε πολύ «θόρυβο». Μην κάνετε τους ανίδεους και μην συμπεριφέρεστε σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Αυτό που μπορεί να φοβόσασταν έγινε: το παιδί σας σας έπιασε επ’ αυτοφώρω! Συμβαίνει σε πολλά ζευγάρια – μπορεί να το έχετε διαβάσει σε διαδικτυακά φόρουμ ή να σας έχουν πει άλλοι φίλοι σας ότι έτυχε και σ’ αυτούς. Ενώ κάποιοι το βρίσκουν αστείο, για εσάς μπορεί να είναι το πιο ντροπιαστικό πράγμα που σας έχει συμβεί και να αφήσει μια άβολη ανάμνηση στο μυαλό του παιδιού σας. Τι να κάνετε λοιπόν αν το παιδί σας σας πιάσει επ’ αυτοφώρω;
Συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε μερικές χρήσιμες συμβουλές για να αντιμετωπίσετε αυτή την αμήχανη στιγμή που ακολουθεί:
1. Μείνετε ψύχραιμοι και ελέγξτε την κατάσταση.
Το μόνο πράγμα που δεν θέλετε να κάνετε είναι να πανικοβληθείτε ή να φανείτε την έκπληκτοι όταν το παιδί σας σας πιάσει στα μισά της διαδικασίας. Αν δείχνετε αγχωμένοι ή εντελώς αμήχανοι, τότε το παιδί σας μπορεί να αντιληφθεί το συναίσθημα και να σκεφτεί ότι μπορεί να έχει συμβεί κάτι κακό. Αντ’ αυτού, χαιρετήστε το με το συνηθισμένο σας γεια ή με ένα «γεια σου, φιλαράκο, δεν σε είδα να μπαίνεις» σε χαλαρό τόνο, καθώς τραβάτε τα σεντόνια σας προς τα πάνω. Αποφύγετε τις έντονες αντιδράσεις και παραμείνετε ψύχραιμοι.
2. Περιμένετε την αντίδραση του παιδιού σας.
Αν τυχαίνει να είναι στη μέση της νύχτας, όταν είναι αρκετά σκοτεινά ώστε το παιδί σας να μην είδε πολλές λεπτομέρειες, περιμένετε την αντίδρασή του προτού περάσετε σε δικαιολογίες ή να ρωτήσετε τι είδε. Αν το παιδί σας είναι πολύ μικρό, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην είδε καν αρκετά για να αντιληφθεί τι συμβαίνει. Αλλάξτε τη συζήτηση σε κάτι συνηθισμένο, όπως «μήπως είχες κάποιον εφιάλτη;» ή «Θέλεις να φας κάτι;».
3. Εξηγήστε στο παιδί σας γιατί είστε γυμνοί.
Αν το παιδί σας τύχει να σας δει χωρίς ρούχα, πάρτε ένα λεπτό για να ηρεμήσετε και πείτε του ότι αγκαλιαζόσασταν με τη μαμά/τον μπαμπά και ότι πρόκειται να πάει να κάνει ντους.
4.Προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα του παιδιού.
Μόλις δείτε το παιδί σας, αποφύγετε να κοιτάτε αλλού ενώ μιλάτε και αντ’ αυτού κοιτάξτε το στα μάτια για να καταλάβετε τι μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό του. Μπορεί να υπάρχουν διάφοροι λόγοι που μπορεί να μπήκε στο δωμάτιό σας- ίσως ξύπνησε από έναν εφιάλτη, ίσως ήθελε μια αγκαλιά ή ίσως άκουσε τους ήχους σας και ήθελε να το ερευνήσει! Μόλις καταλάβετε το συναίσθημά του, τότε το ένστικτό σας θα αναλάβει να καθοδηγήσει τη συζήτηση.
5. Μπείτε αμέσως σε ρόλο γονέα.
Σίγουρα, το παιδί σας μπορεί να σας έπιασε σε μια πιο πονηρή ή ευάλωτη κατάστασή, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψετε στο ρόλο του γονέα. Συμπεριφερθείτε φυσικά και ζητήστε από το παιδί σας να έρθει στο κρεβάτι για μια καθησυχαστική αγκαλιά για να του δώσετε να καταλάβει ότι όλα είναι φυσιολογικά, παρόλο που εσείς είστε ιδρωμένοι και λαχανιάζετε. Αν δεν νιώθετε άνετα με αυτό, ζητήστε του να επιστρέψει στο δωμάτιό του και πείτε του ότι θα είστε εκεί σε 30 δευτερόλεπτα.
6. Επιλέξτε τις σωστές λέξεις.
Το να πείτε το σωστό πράγμα μπορεί να χαλαρώσει αμέσως την κατάσταση, αλλά πρέπει να είστε αρκετά συγκεντρωμένοι για να έχετε αυτήν την άμεση αντίδραση. Αφιερώστε λίγο χρόνο και πείτε στο παιδί σας κάτι τόσο απλό «Έχουμε τις ιδιωτικές μας στιγμές τώρα και θα θέλαμε να μας αφήσετε λίγο μόνους. Σας παρακαλούμε κλείστε την πόρτα». Αν όχι, να έχετε έτοιμη στο μυαλό σας μια άλλη ατάκα για μια τέτοια κατάσταση. Η επιτυχία αυτής της τεχνικής θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ηλικία του παιδιού σας, καθώς η κατανόηση της ιδιωτικής ζωής εξαρτάται από την ωριμότητά του.
7. Προσπαθήστε να μην λέτε ψέματα.
Αντισταθείτε στον πειρασμό να πείτε ψέματα. Τα παιδιά είναι αρκετά καλά στο να αντιλαμβάνονται τις εκφράσεις του προσώπου σας όταν λέτε ψέματα ή όταν λέτε την αλήθεια. Ειδικά όταν σας πιάνουν στη μέση της πράξης, τα ψέματά σας δεν θα είναι τόσο πειστικά όσο άλλες φορές. Αν το παιδί σας δει ότι προφανώς συμβαίνουν περισσότερα από αυτά που είπατε, δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο.
8. Προσπαθήστε να είστε ειλικρινείς, αν μπορείτε.
Αν και είναι πιο εύκολο να το καλύψετε με μια γλυκιά εξήγηση, είναι καλύτερο να μην διδάξετε στα παιδιά κάτι που θα πρέπει να ξεμάθουν αργότερα. Αν το παιδί σας είναι αρκετά μεγάλο για να το καταλάβει, θα μπορούσατε να βρείτε έναν τρόπο να του πείτε ότι είναι κάτι που αφορά τους ενήλικες και που τελικά θα μάθει όταν μεγαλώσει. Αν καταφέρετε να το πείτε με έναν τεκμηριωμένο και ήρεμο τόνο, δεν θα το θεωρήσει τόσο μεγάλο θέμα!
9. Θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας συζήτησης.
Τα παιδιά είναι ενστικτωδώς περίεργα, και αν έχουν δει περισσότερα από όσα μπορείτε να εξηγήσετε τότε, ήρθε η ώρα να τους μιλήσετε. Πείτε στο παιδί σας ότι θα το συζητήσετε μαζί του αργότερα και κάντε μια συζήτηση μαζί του για το σεξ. Θα μπορούσατε να ξεκινήσετε με τα βασικά που αντιστοιχούν στο επίπεδο ωριμότητάς του και να τα αναπτύξετε με την πάροδο των χρόνων. Ενώ πολλοί γονείς πιστεύουν ότι μπορεί να είναι επιβλαβές, η πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο.
10. Δεν πειράζει να αφήσετε το παιδί να φύγει χωρίς άμεση εξήγηση.
Αν το παιδί σας είναι αρκετά μεγάλο και γνωρίζει για το σεξ, ή αν είναι έφηβος, θα φύγει τρέχοντας με τρόμο ή αμηχανία. Δεν χρειάζεται να επινοήσετε αμέσως μια δικαιολογία. Ξέρει τι συμβαίνει και θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να ηρεμήσει, όπως και εσείς. Μόλις ηρεμήσουν τα πράγματα και το παιδί σας ξεπεράσει το σοκ του «έπιασα τους γονείς μου επ’ αυτοφώρω», θα μπορούσατε να καθίσετε μαζί του και να κάνετε μια ώριμη συζήτηση.
Κρύος ιδρώτας με λούζει, κάθε φορά που θυμάμαι εκείνη τη νύχτα, όταν άκουσα τους γονείς μου να το κάνουν. Ήμουν οκτώ ετών και παρόλο που δεν είχα δει τίποτα, ο ήχος των βογκητών τους με στοιχειώνει μέχρι και σήμερα. Όταν με είχαν βάλει για ύπνο, μου ήρθε η φαεινή ιδέα να σηκωθώ από το κρεβάτι και να τους «τρομάξω» μπουκάροντας στην κρεβατοκάμαρά τους.
«Τι κάνετε εκεί;» Ρώτησα και η μαμά μου πετάχτηκε πανικόβλητη τρέχοντας προς το μπάνιο, ενώ ο πατέρας μου απάντησε αμήχανα και πανικόβλητα: «Παλεύαμε»!
Η απάντηση εκείνη τη στιγμή με ικανοποίησε, αν και οι γονείς μου φαίνονταν τρομοκρατημένοι. Ο πατέρας μου με οδήγησε στο δωμάτιό μου και παρά το γεγονός ότι δεν αναφέραμε το συμβάν ποτέ ξανά, ήταν σα να καταγράφηκαν όλα στο υποσυνείδητό μου.
Κάποια παιδάκια σε αυτήν την ηλικία, είναι αρκετά ώριμα ώστε να ξέρουν ότι δεν πρέπει να εισβάλουν στην κρεβατοκάμαρα χωρίς πρώτα να χτυπήσουν την πόρτα. Ο φίλος μου ο Δημήτρης που έχει δύο κορίτσια 9 και 5 ετών, όταν του κτυπάνε την πόρτα, με την γυναίκα του απαντούν το πλέον κλασικό «έχουμε δουλίτσα, φτιάχνουμε τις φορολογικές δηλώσεις». Όταν και αν τα παιδιά τους συνειδητοποιήσουν ότι οι μεγάλοι δεν χρειάζεται να κάνουν τις φορολογικές τους δηλώσεις κάθε βδομάδα, τότε την «πατήσανε».
Η κόρη της Μαρίνας 6 ετών, όταν την έπιασαν πάνω στην «πράξη» με τον σύντροφό της, πάνω στον πανικό ο σύντροφός της απάντησε: «Η μαμά κι εγώ παίζαμε».
«Το αστείο», λέει η Μαρίνα, «είναι ότι η μικρή πήδηξε στο κρεβάτι, θέλοντας να παίξει κι αυτή». Η Μαρίνα πιστεύει ότι η κόρη της δεν κατάλαβε τι συνέβαινε, αφού μέχρι τότε δεν της είχαν κάνει ποτέ μέχρι τότε την γνωστή συζήτηση με «την μελισσούλα και τη γύρη» λεπτομερώς. Για να εμποδίσουν να ξανασυμβεί ένα παρόμοιο γεγονός, κλείδωναν την πόρτα της κρεβατοκάμαράς τους.
Τι κάνετε λοιπόν αν συμβεί και σε σας; Αν τα παιδιά εισβάλουν στην κρεβατοκάμαρα – και ίσως ξεχάσατε να κλειδώσετε την πόρτα ή κάνατε πολύ «θόρυβο». Μην κάνετε τους ανίδεους και μην συμπεριφέρεστε σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Αυτό που μπορεί να φοβόσασταν έγινε: το παιδί σας σας έπιασε επ’ αυτοφώρω! Συμβαίνει σε πολλά ζευγάρια – μπορεί να το έχετε διαβάσει σε διαδικτυακά φόρουμ ή να σας έχουν πει άλλοι φίλοι σας ότι έτυχε και σ’ αυτούς. Ενώ κάποιοι το βρίσκουν αστείο, για εσάς μπορεί να είναι το πιο ντροπιαστικό πράγμα που σας έχει συμβεί και να αφήσει μια άβολη ανάμνηση στο μυαλό του παιδιού σας. Τι να κάνετε λοιπόν αν το παιδί σας σας πιάσει επ’ αυτοφώρω;
Συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε μερικές χρήσιμες συμβουλές για να αντιμετωπίσετε αυτή την αμήχανη στιγμή που ακολουθεί:
1. Μείνετε ψύχραιμοι και ελέγξτε την κατάσταση.
Το μόνο πράγμα που δεν θέλετε να κάνετε είναι να πανικοβληθείτε ή να φανείτε την έκπληκτοι όταν το παιδί σας σας πιάσει στα μισά της διαδικασίας. Αν δείχνετε αγχωμένοι ή εντελώς αμήχανοι, τότε το παιδί σας μπορεί να αντιληφθεί το συναίσθημα και να σκεφτεί ότι μπορεί να έχει συμβεί κάτι κακό. Αντ’ αυτού, χαιρετήστε το με το συνηθισμένο σας γεια ή με ένα «γεια σου, φιλαράκο, δεν σε είδα να μπαίνεις» σε χαλαρό τόνο, καθώς τραβάτε τα σεντόνια σας προς τα πάνω. Αποφύγετε τις έντονες αντιδράσεις και παραμείνετε ψύχραιμοι.
2. Περιμένετε την αντίδραση του παιδιού σας.
Αν τυχαίνει να είναι στη μέση της νύχτας, όταν είναι αρκετά σκοτεινά ώστε το παιδί σας να μην είδε πολλές λεπτομέρειες, περιμένετε την αντίδρασή του προτού περάσετε σε δικαιολογίες ή να ρωτήσετε τι είδε. Αν το παιδί σας είναι πολύ μικρό, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην είδε καν αρκετά για να αντιληφθεί τι συμβαίνει. Αλλάξτε τη συζήτηση σε κάτι συνηθισμένο, όπως «μήπως είχες κάποιον εφιάλτη;» ή «Θέλεις να φας κάτι;».
3. Εξηγήστε στο παιδί σας γιατί είστε γυμνοί.
Αν το παιδί σας τύχει να σας δει χωρίς ρούχα, πάρτε ένα λεπτό για να ηρεμήσετε και πείτε του ότι αγκαλιαζόσασταν με τη μαμά/τον μπαμπά και ότι πρόκειται να πάει να κάνει ντους.
4.Προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα του παιδιού.
Μόλις δείτε το παιδί σας, αποφύγετε να κοιτάτε αλλού ενώ μιλάτε και αντ’ αυτού κοιτάξτε το στα μάτια για να καταλάβετε τι μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό του. Μπορεί να υπάρχουν διάφοροι λόγοι που μπορεί να μπήκε στο δωμάτιό σας- ίσως ξύπνησε από έναν εφιάλτη, ίσως ήθελε μια αγκαλιά ή ίσως άκουσε τους ήχους σας και ήθελε να το ερευνήσει! Μόλις καταλάβετε το συναίσθημά του, τότε το ένστικτό σας θα αναλάβει να καθοδηγήσει τη συζήτηση.
5. Μπείτε αμέσως σε ρόλο γονέα.
Σίγουρα, το παιδί σας μπορεί να σας έπιασε σε μια πιο πονηρή ή ευάλωτη κατάστασή, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψετε στο ρόλο του γονέα. Συμπεριφερθείτε φυσικά και ζητήστε από το παιδί σας να έρθει στο κρεβάτι για μια καθησυχαστική αγκαλιά για να του δώσετε να καταλάβει ότι όλα είναι φυσιολογικά, παρόλο που εσείς είστε ιδρωμένοι και λαχανιάζετε. Αν δεν νιώθετε άνετα με αυτό, ζητήστε του να επιστρέψει στο δωμάτιό του και πείτε του ότι θα είστε εκεί σε 30 δευτερόλεπτα.
6. Επιλέξτε τις σωστές λέξεις.
Το να πείτε το σωστό πράγμα μπορεί να χαλαρώσει αμέσως την κατάσταση, αλλά πρέπει να είστε αρκετά συγκεντρωμένοι για να έχετε αυτήν την άμεση αντίδραση. Αφιερώστε λίγο χρόνο και πείτε στο παιδί σας κάτι τόσο απλό «Έχουμε τις ιδιωτικές μας στιγμές τώρα και θα θέλαμε να μας αφήσετε λίγο μόνους. Σας παρακαλούμε κλείστε την πόρτα». Αν όχι, να έχετε έτοιμη στο μυαλό σας μια άλλη ατάκα για μια τέτοια κατάσταση. Η επιτυχία αυτής της τεχνικής θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ηλικία του παιδιού σας, καθώς η κατανόηση της ιδιωτικής ζωής εξαρτάται από την ωριμότητά του.
7. Προσπαθήστε να μην λέτε ψέματα.
Αντισταθείτε στον πειρασμό να πείτε ψέματα. Τα παιδιά είναι αρκετά καλά στο να αντιλαμβάνονται τις εκφράσεις του προσώπου σας όταν λέτε ψέματα ή όταν λέτε την αλήθεια. Ειδικά όταν σας πιάνουν στη μέση της πράξης, τα ψέματά σας δεν θα είναι τόσο πειστικά όσο άλλες φορές. Αν το παιδί σας δει ότι προφανώς συμβαίνουν περισσότερα από αυτά που είπατε, δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο.
8. Προσπαθήστε να είστε ειλικρινείς, αν μπορείτε.
Αν και είναι πιο εύκολο να το καλύψετε με μια γλυκιά εξήγηση, είναι καλύτερο να μην διδάξετε στα παιδιά κάτι που θα πρέπει να ξεμάθουν αργότερα. Αν το παιδί σας είναι αρκετά μεγάλο για να το καταλάβει, θα μπορούσατε να βρείτε έναν τρόπο να του πείτε ότι είναι κάτι που αφορά τους ενήλικες και που τελικά θα μάθει όταν μεγαλώσει. Αν καταφέρετε να το πείτε με έναν τεκμηριωμένο και ήρεμο τόνο, δεν θα το θεωρήσει τόσο μεγάλο θέμα!
9. Θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας συζήτησης.
Τα παιδιά είναι ενστικτωδώς περίεργα, και αν έχουν δει περισσότερα από όσα μπορείτε να εξηγήσετε τότε, ήρθε η ώρα να τους μιλήσετε. Πείτε στο παιδί σας ότι θα το συζητήσετε μαζί του αργότερα και κάντε μια συζήτηση μαζί του για το σεξ. Θα μπορούσατε να ξεκινήσετε με τα βασικά που αντιστοιχούν στο επίπεδο ωριμότητάς του και να τα αναπτύξετε με την πάροδο των χρόνων. Ενώ πολλοί γονείς πιστεύουν ότι μπορεί να είναι επιβλαβές, η πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο.
10. Δεν πειράζει να αφήσετε το παιδί να φύγει χωρίς άμεση εξήγηση.
Αν το παιδί σας είναι αρκετά μεγάλο και γνωρίζει για το σεξ, ή αν είναι έφηβος, θα φύγει τρέχοντας με τρόμο ή αμηχανία. Δεν χρειάζεται να επινοήσετε αμέσως μια δικαιολογία. Ξέρει τι συμβαίνει και θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να ηρεμήσει, όπως και εσείς. Μόλις ηρεμήσουν τα πράγματα και το παιδί σας ξεπεράσει το σοκ του «έπιασα τους γονείς μου επ’ αυτοφώρω», θα μπορούσατε να καθίσετε μαζί του και να κάνετε μια ώριμη συζήτηση.
