Ο Ζαν Κοκτώ υπήρξε μια φιλοσοφική παραβολή για το πώς η τέχνη και η ζωή αλληλοδιαπλέκονται, και πώς η αναζήτηση της αλήθειας μέσα από την τέχνη οδηγεί πάντα στη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού.

H ανατρεπτική, ασεβής – κάποτε βλάσφημη – προσωπικότητά του δεν τον εμπόδισε να γίνει μέλος σε δέκα ακαδημίες. Aσχολήθηκε εξίσου λαμπρά με την ποίηση, την λογοτεχνία, το θέατρο, τον κινηματογράφο, την ζωγραφική, τη σκηνογραφία, τη λιθογραφία, κερδίζοντας έτσι, χωρίς υπερβολή, τη φήμη του πιο πολύπλευρου και παραγωγικού καλλιτέχνη του 20ου αιώνα.