Με τη γροθιά υψωμένη και τη φωνή του να αγγίζει τον ουρανό, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγούδησε για εκείνα τα όνειρα που αξίζουν να ζήσεις, ακόμα κι αν σε κάψουν. Το κοινό του Βόλου ενώθηκε μαζί του σε μια αξέχαστη συναυλία, όπου κάθε λέξη ήταν φωτιά που φώτιζε τη νύχτα.
Με τη γροθιά υψωμένη και τη φωνή του να αγγίζει τον ουρανό, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγούδησε για εκείνα τα όνειρα που αξίζουν να ζήσεις, ακόμα κι αν σε κάψουν. Το κοινό του Βόλου ενώθηκε μαζί του σε μια αξέχαστη συναυλία, όπου κάθε λέξη ήταν φωτιά που φώτιζε τη νύχτα.