Φωτ.: Πένυ Σωτηροπούλου / OLAFAQ
Με τραγούδια που μοιάζουν με νέον φώτα στην ομίχλη μιας πόλης, η Molly Nilsson ήρθε ξανά για να ενώσει την μελαγχολία και την ελπίδα σε μία σε μία νυχτερινή εξομολόγηση, εκεί όπου η pop παύει να είναι είδος και γίνεται καταφύγιο.
Με τραγούδια που μοιάζουν με νέον φώτα στην ομίχλη μιας πόλης, η Molly Nilsson ήρθε ξανά για να ενώσει την μελαγχολία και την ελπίδα σε μία σε μία νυχτερινή εξομολόγηση, εκεί όπου η pop παύει να είναι είδος και γίνεται καταφύγιο.
