Επίκαιρη όσο ποτέ, μία ιστορία από τη Γαλλία για την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο.
Επίκαιρη όσο ποτέ, μία ιστορία από τη Γαλλία για την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο.
Επίκαιρη όσο ποτέ, μία ιστορία από τη Γαλλία για την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο.
Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας: κάποιοι από εμάς ξέραμε, γνωρίζαμε, είχαμε ακούσει, αλλά παρ’ όλα αυτά συνεχίζαμε επί χρόνια να τού δίνουμε δημόσιο βήμα και να τον προβάλλουμε.
Μόνο μια φορά, ο αείμνηστος αμερικανός συγγραφέας μίλησε δημόσια, εκφράζοντας τις απόψεις του για τη ζωή. Η ομιλία αυτή αποτυπώνει τη διάνοια του Γουάλας.
Κρυφοκοιτάζοντας από την κλειδαρότρυπα των Σοβιετικών, βλέπουμε τις σεξουαλικές τους συνήθειες, τα ταμπού και τις ανθρώπινες σχέσεις τους.
H κατάθλιψη, ή οι εναλλακτικές ονομασίες της, ουσιαστικά αποτελούν έναν τρόπο να περιγράψουμε τον νεοφιλελευθερισμό, την παγκοσμιοποίηση ή την τρέχουσα κατάσταση της πολιτικής οικονομίας, με συναισθηματικούς όρους.
Θα μπορέσουν άραγε τα μεγάλα Ιδρύματα να διαμορφώσουν την ελλαδική Ιστορία της Τέχνης του Μέλλοντος;
Η ζωή μας μπορεί να αυξάνεται σε διάρκεια, αλλά γίνεται όλο και πιο άχαρη, αγχώδης και μοναχική.
Μια κυβέρνηση που θέτει υπό παρακολούθηση δημοσιογράφους και υπουργούς είναι μια κυβέρνηση στην καλύτερη περίπτωση φοβική και στη χειρότερη παρανοϊκή γιατί «κατασκευάζει διώκτες» και προβάλλει την επιθετικότητα της στους άλλους.
Από την υποκρισία της Πολιτείας έως την αδιαφορία της κοινωνίας, μια τεράστια κλειδαρότρυπα προβάλλει τα θύματα έως θέαμα και κάνει τα στραβά μάτια στους θύτες.
Έχετε αναλογιστεί το μέγεθος της δικής μας ευθύνης στο διασυρμό ενός 12χρονου κοριτσιού και της οικογένειας του είτε ως σιωπηλοί θεατές είτε ως φορείς κακοποιητικών λόγων μέσω σοσιαλμιντιακού κανιβαλισμού;