Οι ρίζες του μίσους μεταξύ Ολλανδίας και Γερμανίας ξεκινούν από το Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά η πραγματική αιτία του μίσους είναι ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1974, όταν η Γερμανία θριάμβευσε νικώντας τους Ολλανδούς. Από εκείνη τη στιγμή και μετά οι μεταξύ τους αγώνες έχουν να μας διηγηθούν, μερικές από τις πιο άβολες αλλά αγαπημένες στιγμές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Τι να πρωτοθυμηθούμε. Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1980 την επίθεση του Huub Stevens στον τερματοφύλακα της καρδιάς μας και αμέμπτου ηθικής Toni Schumacher; Οκτώ χρόνια αργότερα όταν με τον εκπληκτικό Marco van Basten προκρίθηκαν στο τελικό του Euro σε βάρος των Γερμανών και ο Ronald Koeman είχε τη φαεινή ιδέα να σκουπίσει τα οπίσθιά του με τη φανέλα του Olaf Thon; Καθόλου περίεργο λοιπόν, όταν κατά τη διάρκεια ενός προκριματικού αγώνα για το Ιτάλια 90 στο Ρότερνταμ, οι Ολλανδοί οπαδοί ξεδίπλωσαν ένα γιγαντιαίο πανό που συνέκρινε τον Γερμανό αρχηγό, Λόταρ Ματέους, με τον Αδόλφο Χίτλερ. Δεν χρειαζόταν μετά από όλα αυτά να είναι κανείς προφήτης για να προβλέψει ότι η συνάντησή τους στον δεύτερο γύρο του Italia 90 θα ήταν μάλλον εκρηκτική.
«Αν φτύσω, θα πάρουν το φτύσιμο μου και θα το κορνιζάρουν ως μεγάλη τέχνη», είχε πει κάποτε ο Πάμπλο Πικάσο. Στην περίπτωσή μας το φτύσιμο του Frank Rijkaard στο κεφάλι του Rudi Völler μπορεί να ήταν ένα αριστούργημα ενός αρκετά δυσάρεστου περιστατικού, αλλά ποτέ δεν το εξέλαβε κανείς ως μεγάλη τέχνη. Κατάφερε, ωστόσο, να γίνει πρωτοσέλιδο παγκοσμίως, απονέμοντας μεγαλοπρεπέστατα στον Rijkaard το παρατσούκλι «Λάμα», προς τιμή της θαυμαστής ικανότητας του καμηλοειδούς της Νότιας Αμερικής να εκτοξεύει βλήματα κατασκευασμένα από σάλιο.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Frank Rijkaard έκανε ένα σκληρό φάουλ στον Rudi Völler με τον Ολλανδό να διαμαρτύρεται ότι ο Völler έκανε θέατρο. Παρατηρήθηκε με κίτρινη κάρτα για το αντιαθλητικό του παίξιμο κάτι που εκνεύρισε τον Rijkaard γιατί ήταν η δεύτερη και αυτό σήμαινε ότι θα έχανε τον προημιτελικό, αν η Ολλανδία προχωρούσε στην επόμενη φάση. Καθώς επέστρεφε στη θέση του, πριν ο Andy Brehme εκτελέσει το φάουλ, περνώντας δίπλα από τον Völler τον έφτυσε στο κεφάλι. Ακολούθησαν λεκτικοί διαξιφισμοί μεταξύ των δύο, οπότε ο διαιτητής Juan Carlos Loustau έδειξε την κίτρινη κάρτα και στον Völler, αγνοώντας τη προσπάθεια του Γερμανού να του δείξει το στολίδι που του είχε αφήσει στα μαλλιά ο Rijkaard.
Στη συνέχεια της φάσης από την εκτέλεση του Brehme, η μπάλα βρέθηκε να διεκδικείται στη μικρή περιοχή από τον τερματοφύλακα των Ολλανδών Hans van Breuckelen και φυσικά από τον Rudi Völler. Ο van Breuckelen έπιασε τη μπάλα και ο Völler προσπάθησε να τον αποφύγει στον αέρα. Πέφτοντας στο χορτάρι ο Γερμανός, ο Rijkaard μάλλον θεώρησε ότι προσπαθούσε να κερδίσει πέναλτι και εξοργισμένος τον τράβηξε από το αυτί, πριν του πατήσει το πόδι. Με τον Van Breuckelen και τον Klinsmann να προσπαθούν απεγνωσμένα να γλυτώσουν τα χειρότερα, ο Loustau τελικά έδειξε αμέσως την κόκκινη κάρτα πρώτα στον Rijkaard, πριν γυρίσει και τη δείξει και στον Völler. Ο Γερμανός μέχρι και σήμερα παραμένει απορημένος από την απόφαση του διαιτητή να του δείξει την κόκκινη κάρτα.
«Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο διαιτητής με απέβαλε και υποθέτω ότι θα το πάρει στον τάφο του. Ήθελε να παραδειγματίσει και τους δύο μας ώστε να ηρεμήσει η κατάσταση, πράγμα που πέτυχε. Υπήρχε πολύ ένταση μεταξύ των παικτών, αλλά, ξέρετε, έτσι είναι πάντα τα παιχνίδια μεταξύ Γερμανίας και Ολλανδίας», είπε ο Völler αργότερα σε συνέντευξή του στο περιοδικό Four Four Two. Με τον Völler να στέκεται εκεί στωικά και να προσπαθεί να καταλάβει για ποιο λόγο αποβλήθηκε, ο Rijkaard καθώς περνούσε από δίπλα του για να πάει στα αποδυτήρια τον ξανάφτυσε. Ο Völler τρέχει προς το μέρος του και ενώ όλοι περιμένουν τα χειρότερα, προσπερνά τον Rijkaard και τρέχει προς το τούνελ. Το φτύσιμο αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως η απόλυτη ίσως υποβάθμιση και είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε αντίδραση από αυτόν που το δέχεται. Ο Rudi Völler αποτελεί την εξαίρεση στο κανόνα.
