Με τα φωτεινά χρώματα και τη σπουδαία σημασία της, η σημαία του Ουράνιου Τόξου είναι ένα σύμβολο που αναγνωρίζεται σε όλον τον κόσμο και αντιπροσωπεύει τις LGBTQ+ κοινότητες.
Είναι σύμβολο ελπίδας, ενότητας και ενδυνάμωσης. Μία υπενθύμιση ότι η αγάπη δεν γνωρίζει φύλο, εθνικότητα, δεν μπαίνει σε κουτάκια ή ταμπέλες.
Ο Ιούνιος είναι μήνας υπερηφάνειας, αφιερωμένος στους αγώνες για ισότητα και δικαιώματα που έδωσαν όσοι βρίσκονται σε αυτές τις κοινότητες και βιώνουν ακόμα και σήμερα ρατσισμό και απομόνωση. Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων θα δούμε πολλές φορές τη σημαία του ουράνιου τόξου να ανεμίζει στους δρόμους της πόλης.
Ποια είναι όμως η ιστορία αυτής της σημαίας; Πώς προέκυψε το σχέδιο αυτού του παγκοσμίως αναγνωρίσιμου συμβόλου;
Το 1970, o καλλιτέχνης και ακτιβιστής από το Kansas ονόματι Gilbert Baker ήρθε στο Σαν Φρανσίσκο ως κληρωτός του στρατού. Μετά από μια τιμητική απόλυση, έμεινε στο Σαν Φρανσίσκο, ελεύθερος να κυνηγήσει τα όνειρά του να γίνει καλλιτέχνης. Έμαθε να ράβει, φτιάχνοντας όλα τα υπέροχα ρούχα της δεκαετίας του ’70 που ήθελε αλλά δεν μπορούσε να αγοράσει.
Το 1974, η ζωή του Baker άλλαξε για πάντα όταν γνώρισε τον Harvey Milk, ο οποίος του έδειξε «πώς η δράση θα μπορούσε να δημιουργήσει αλλαγές».
Τρία χρόνια μετά τη γνωριμία τους, ο Milk εξελέγη στο Συμβούλιο Εποπτών του Σαν Φρανσίσκο – καθιστώντας τον, τον πρώτο ανοιχτά ομοφυλόφιλο που κατείχε υψηλό δημόσιο αξίωμα σε μια μεγάλη αμερικανική πόλη. Ο Milk, γνωστός κάποτε ως δήμαρχος του Castro St., είχε κάνει εκστρατεία για ένα θετικό μήνυμα ελπίδας για τους νέους ομοφυλόφιλους, λέγοντας: «Το μόνο πράγμα που πρέπει να περιμένουν είναι η ελπίδα. Και πρέπει να τους δώσεις ελπίδα».
Αφού κέρδισε τις εκλογές, ο Milk προκάλεσε τον Gilbert Baker να βρει ένα σύμβολο υπερηφάνειας για την ομοφυλοφιλική κοινότητα – μια θετική εναλλακτική λύση στο ροζ τρίγωνο. Το ροζ τρίγωνο, που κάποτε επιβλήθηκε από τους Ναζί για τον εντοπισμό και τη δίωξη των ομοφυλόφιλων, είχε ανακτηθεί στη δεκαετία του ’70 ως τολμηρό σύμβολο μνήμης και δράσης κατά των διώξεων. Εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως, συχνά δίπλα ή πάνω στη σημαία του Ουράνιου Τόξου.
Ο Baker είδε το ουράνιο τόξο ως μια φυσική σημαία από τον ουρανό, και εμπνευσμένος από τους στίχους του Over the Rainbow της Judy Garland έραψε ο ίδιος οκτώ λωρίδες λαμπερών χρωμάτων σε ένα τεράστιο πανό, για να αντιπροσωπεύει την ποικιλομορφία της LGBTQ+ κοινότητας, που αν και δεν είχε λέξεις, έλεγε πολλά:
- το έντονο ροζ σήμαινε τη σεξουαλικότητα,
- το κόκκινο για τη ζωή, το πορτοκαλί για τη θεραπεία,
- το κίτρινο για τον ήλιο,
- το πράσινο για τη φύση,
- το μπλε τιρκουάζ για την τέχνη,
- το λουλακί για αρμονία και
- το βιολετί για πνεύμα.
Η σημαία αποκαλύφθηκε στο ευρύ κοινό για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της παρέλασης για την Ημέρα της Ελευθερίας των ομοφυλοφίλων το 1978 στο Σαν Φρανσίσκο. Σύντομα, ο Baker πλησίασε την Paramount Flag Company για να παράγει μαζικά τις σημαίες. Δυστυχώς, το φούξια ύφασμα σημαίας δεν ήταν άμεσα διαθέσιμο, αλλά η Paramount άρχισε να πουλά μια έκδοση με επτά ρίγες (κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, λουλακί και βιολετί).
Σύμφωνα με μια πηγή, αυτές οι σημαίες ήταν ένα πλεονάζον απόθεμα που είχε αρχικά κατασκευαστεί για το International Order of Rainbow for Girls, μια μασονική οργάνωση για νεαρές γυναίκες, αλλά η σημαία του Ουράνιου Τόξου ήταν ήδη αναγνωρισμένη σε όλο το Σαν Φρανσίσκο ως σύμβολο του gay pride.
Η Επιτροπή για την Ημέρα της Ελευθερίας των Ομοφυλοφίλων (τώρα ονομάζεται Επιτροπή Εορτασμού Υπερηφάνειας LGBT στο Σαν Φρανσίσκο) αποφάσισε γρήγορα ότι η σημαία του Ουράνιου Τόξου έπρεπε να κυματίσει από τους κολώνες φωτισμού κατά μήκος των δύο πλευρών της οδού Market για την Παρέλαση της Ημέρας της Ελευθερίας των Ομοφυλοφίλων το 1979.
Μοίρασαν τα χρώματα σε δύο σημαίες, κυματίζοντας κάθε μία από τις τρεις ρίγες σημαίες σε εναλλακτικές πλευρές του δρόμου. Αφαίρεσαν τη λωρίδα λουλακί για να κάνουν ίσα έξι χρώματα και ξεκίνησε η παραγωγή σημαιών. Είναι αυτή η εκδοχή της σημαίας που είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο.
Έκτοτε, η εξάχρωμη σημαία υπερηφάνειας αντιπροσωπεύει την κοινότητα για περισσότερα από 40 χρόνια και εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο κοινές σημαίες της LGBTQ+ κοινότητας, μια εμβληματική αναπαράσταση της ελευθερίας, της ισότητας και της ενότητας.
.
