Παρασκευή βράδυ, μετά τη δουλειά, ε δεν σηκώνει ένα ποτάκι για να φύγει η ένταση της ημέρας; Είναι το γνωστό που λένε οι περισσότεροι “Ένα ποτάκι που να πειράξει;”, ε πειράζει τελικά, εγώ ένιωθα νηφάλια με πλήρη διαύγεια και ήμουν σίγουρη ότι ήμουν ικανή να οδηγήσω. Μήπως, όμως, αυτό είναι μία παγίδα για όλους μας; Ας ξετυλίξουμε, όμως το κουβάρι του αλκοόλ που απέτυχε στο τεστ. Είχα αφήσει το μηχανάκι Κολοκοτρώνη και Σταδίου, κλασικός χώρος στάθμευσης για μηχανάκια και από τους λίγους χώρους που υπάρχουν τριγύρω και δεν παρκάρουν αυτοκίνητα. Εσείς που παρκάρετε τα αυτοκίνητά σας στην Ομήρου, την επόμενη φορά που θα αναγκαστώ να παρκάρω σε πεζοδρόμιο και θα μου κόψει κλήση η δημοτική αστυνομία, θα την στείλω σπίτι σας. Συνεχίζω, μετά από αυτή την ευχάριστη παρένθεση την οποία έπρεπε να καταθέσω.

Τελειώνω, λοιπόν, την δουλειά και λέμε “δεν πάμε για ένα ποτό;”. “Ε και δεν πάμε”, ε και πήγαμε. Κατηφορίσαμε προς την Κολοκοτρώνη, είδαμε μια γωνιά αδειανή με σόμπα και κουρνιάσαμε, μετά το μακρύ ταξίδι της ημέρας που πρόλαβε να φτάσει μέχρι τη νύχτα. Ήταν η λεγόμενη έξοδος αποφόρτισης, που θες να χαλαρώσεις από την ημέρα και την εβδομάδα, να πεις καμία χαζομάρα και να γελάσεις με τα πιο ασήμαντα πράγματα, που ξαφνικά έχουν και αυτά παλμό και αξίζουν να ειπωθούν. Πίνοντας το ποτό, έτρωγα ξηρούς καρπούς και έπινα νερό που και που. Κάποια στιγμή τελείωσε, κάθισα λίγο ακόμα για να φύγει το αλκοόλ και ήμουν έτοιμη για τον δρόμο της επιστροφής, αφού και η αποφόρτιση είχε πραγματοποιηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό. Ανεβαίνω στο μηχανάκι, βλέπω λίγο κόσμο, αλλά δεν έδωσα σημασία. Δεν πρόλαβα διανύσω πέντε μέτρα και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου ένας αστυνομικός που με σταμάτησε. Είναι η στιγμή που δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω και ελπίζεις το νερό που έχεις πιει να λειτουργήσει λυτρωτικά. “Φυσήξτε” μου λέει, φυσάω και εγώ από μακριά και με μικρή ένταση, γιατί αυτή ήταν η συμβουλή που είχα ακούσει από όλους. Δεν έπιασε, “ξαναφυσήξτε πιο κοντά και πιο δυνατά” μου είπε, φυσάω κι εγώ και κάπως έτσι κατέβηκα, έδωσα δίπλωμα και άδεια οδήγησης και πήγα στην επόμενη μέτρηση που έγινε με το καλαμάκι. Το αποτέλεσμα; 0,16mg, με όριο 0,09. Περνάει ένα τέταρτο και κάνω και την δεύτερη μέτρηση που αυτή είναι η τελική για την επιβολή του προστίμου, καταγράφοντας 0,14. Πριν γίνει η δεύτερη μέτρηση, ήπια ένα μπουκάλι με 500ml νερό, το οποίο δεν ήταν αρκετό εκ του αποτελέσματος.

Το ποσό ανήλθε στα 200€ με περιθώριο αποπληρωμής τους 2 μήνες, ενώ κατάφερα να συγκεντρώσω 7 πόντους, που τους είδα σαν τα 7 κακά της μοίρας, που μου άξιζαν. Όμως ποια είναι τα όρια του αλκοτέστ; Στο αυτοκίνητο είναι 0,25 χιλιοστά του γραμμαρίου, ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα, ενώ στη μηχανή είναι 0,09 χιλιοστά. Θα σας θυμίσω και ποια είναι τα υπόλοιπα πρόστιμα, μιας που φτάσαμε μέχρι εδώ, που ελπίζω εσείς να μην φτάσετε και να μην οδηγείτε υπό την επήρεια. Αν οδηγείς υπό την επήρεια αλκοόλ με συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα άνω του 0,80 gr/l και μέχρι 1,10 gr/l μετρούμενη με τη μέθοδο της αιμοληψίας ή άνω των 0,40 έως 0,60 χιλιοστών του γραμμαρίου ανά λίτρο εισπνεόμενου αέρα, το πρόστιμο είναι 700€, που συνοδεύεται από την αφαίρεση της άδειας κυκλοφορίας για 90 μέρες και επιφέρει ποινή 9 πόντων. Αν έχει καταλωθεί ακόμη περισσότερο αλκοόλ, αρχικά μιλάμε για εν δυνάμει εγκληματική ενέργεια, το ύψος του προστίμου που θα επιβληθεί θα ανέρχεται στα 1200€, με φυλάκιση 2 μηνών και αφαίρεση άδειας οδήγησης και πινακίδων κυκλοφορίας οχήματος για 6 μήνες. Σε περίπτωση που εντός 2 ετών από την παραπάνω παράβαση, συλληφθείς να οδηγείς υπό την επήρεια αλκοόλ με συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα άνω του 1,10 gr/l μετρούμενη με τη μέθοδο της αιμοληψίας ή άνω των 0,60 χιλιοστών του γραμμαρίου ανά λίτρο εισπνεόμενου αέρα, τότε τιμωρείσαι με 2.000 ευρώ, φυλάκιση 6 μηνών, αφαίρεση άδειας οδήγησης για 5 χρόνια και αφαίρεση πινακίδων κυκλοφορίας οχήματος έως και 6 μήνες.

Μέχρι το αλκοόλ να αρχίσει να αποχωρεί, να κάνω επαναληπτική μέτρηση και να φύγω, είχα κάμποση ώρα να σκοτώσω. Στην αρχή παρατηρούσα τους υπόλοιπους γύρω μου, ενώ στη συνέχεια έκανα γκάλοπ, πιάνοντας συζήτηση καθώς η παρέα συνέχεια μεγάλωνε. Στην αρχή, που ήμασταν λίγοι και καλοί, ήταν μια κοπέλα λίγο πιο πάνω από τα 30, η οποία είχε πιει αρκετά και έδειχνε φανερά μετανιωμένη. Επανέλαβε 2-3 φορές “δεν μου έχει ξανασυμβεί, ντρέπομαι τόσο πολύ”, ελπίζω το συγγνώμη να το έλεγε στον εαυτό της και όχι απλά για να το ακούσουν οι υπόλοιποι. Σε τέτοιες περιπτώσεις είσαι κυρίως αντιμέτωπος με τον εαυτό σου και τις πράξεις σου, οι άλλοι περισσεύουν, αφού δεν πρόκειται να σε ξαναδούν. Η ίδια, με πολλές τύψεις πήρε τηλέφωνο τον πατέρα της, ο οποίος ήρθε σε 15 λεπτά έχοντας το γνωστό σε όλους βλέμμα: την έχεις βάψει, θα τα πούμε στο σπίτι. Το βλέμμα σωματικοποιήθηκε, όταν πήγε του πιάσει το χέρι, ψάχνοντας στο άγγιγμα, ψήγματα συμπόνιας. Το χέρι τραβήχτηκε σε κλάσματα δευτερολέπτου, σα να έπεσε σε ηλεκτροσόκ. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στείλουμε “αγωνιστική συμπόνια”. Πέρασε περίπου μισή ώρα χωρίς να γίνει κάτι αξιοσημείωτο, με το κρύο και την κούραση να αυξάνονται. Την πλήξη διέκοψε μία κοπέλα στην οποία πήγε το βλέμμα μου. Έκανε παρέα ή μάλλον στήριζε (;) το αγόρι της που υποβαλλόταν σε διαδικασία αλκοτέστ, πίνοντας διαδοχικά σφηνάκια από ένα μικρό γυάλινο ποτήρι που είχε στην κατοχή της. Δεν ξέρω από που το γέμιζε, αλλά όποτε γυρνούσα και κοιτούσα το ποτήρι ήταν, με ένα μαγικό τρόπο, πάντα γεμάτο. Ένα σκηνικό απόλυτα σουρεάλ, αλλά δεν ήταν το μόνο. Ακολούθησε ένας κύριος που φυσούσε χωρίς ένταση, για να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Πραγματοποιήθηκε, αμέσως, δεύτερη μέτρηση με τον ορθό τρόπο. Η 1η από τη 2η μέτρηση που έγιναν με διαφορά ενός λεπτού, είχαν απόσταση μόλις 0,03 χιλιοστά η μία από την άλλη, με τελικό αποτέλεσμα 1,51. Ο ίδιος χαριτολογώντας είπε “σιγά την απόσταση”, ενώ οι αστυνομικοί είχαν πολύ καιρό συναντήσουν παρόμοιο περιστατικό. Η συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ένας κινούμενος κίνδυνος για όποιον βρισκόταν στο διάβα του. Το αλκοτέστ λειτούργησε ως από μηχανής Θεός και δυστυχώς θα πούμε για άλλη μία φορά “από τύχη ζούμε”.

Ο νόμος άλλαξε, μόλις πριν 4 χρόνια, το 2019, με τα όρια να μειώνονται και τα πρόστιμα αυξάνονται. Πόσοι έχουν θορυβηθεί όμως; Οι ευσυνείδητοι υπάρχουν, αλλά δεν αναφέρομαι σε αυτούς. Το αλκοτέστ είναι ένα ισχυρό μέτρο αποτροπής και ταρακουνήματος, από την πλέον προσωπική εμπειρία μου. Οι έλεγχοι πρέπει να είναι συχνότεροι, γιατί μπαρ γεμίζουν – το τονίζω – έπτα μέρες την εβδομάδα, πλεόν. Το νερό δεν είναι πανάκεια για να εξαφανίζει το αλκοόλ, αμέσως, απο το αίμα, ενώ ο κάθε οργανισμός διαφέρει. Το ένα ποτό που θεώρησα αθώο και πολλοί θεωρούν, μειώνει τα αντανακλαστικά έως και 50%. Σε περίπτωση που η κατανάλωση του αλκοόλ πρόκειται να ξεφύγει, να παίρνετε ταξί ή να παραμένετε σε μικρή ακτίνα από το σπίτι σας, ώστε να επιτρέψετε με τα πόδια. Στην Ελλάδα η κατανάλωση αλκοόλ προκαλεί το 23-25% των θανάτων σε τροχαία δυστυχήματα, ενώ το 2022, καταγράφηκαν 601 θανατηφόρα τροχαία. Τα μεγέθη είναι τεράστια και σοκαριστικά. Το αλκοόλ δεν πρόκεται να σώσει την ψυχολογία σας, σταματήστε να πίνετε για να σωθούν τουλάχιστον οι υπόλοιποι.