Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων σήμερα, και δυστυχώς στους ελληνικούς δρόμους κυκλοφορούν πάνω από 3 εκατομμύρια αδέσποτα, τόσο λόγω του ανεξέλεγκτου ζευγαρώματος όσο και λόγω της παραμέλησης και της εγκατάλειψης των κατοικίδιων για διάφορους λόγους.

Τα προβλήματα από τα αδέσποτα ζώα είναι πολλά. Η παρουσία τους και τα προβλήματα που αυτή συνεπάγεται για τη δημόσια υγεία αλλά και τις συνθήκες διαβίωσης των ίδιων των ζώων θα έπρεπε να απασχολεί την ελληνική κοινωνία πολύ περισσότερο από το επίπεδο των φιλοζωικών οργανώσεων, τν εθελοντών ή των μεμονωμένων ανθρώπων με ευαισθησίες που πολλές φορές από το υστέρημά τους, ταΐζουν και φροντίζουν αυτά τα πλάσματα που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ξεφύγουν από τον δρόμο.

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και η κυρία Γιάννα Τσιμούλη που την συναντώ στις συχνές μου βόλτες γύρω από τη γειτονιά του Θησείου. Η κυρία Γιάννα μένει στην Ακρόπολη αλλά συχνά -σχεδόν κάθε μέρα- κατεβαίνει στο Θησείο και ταΐζει τα γατιά απέναντι από τον θερινό κινηματογράφο «Σινέ Θησείον».

Ενώ τα λέμε συχνά πυκνά, χθες με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Αδέσποτα Ζώα, την ρώτησα κάποιες περισσότερο διευκρινιστικές ερωτήσεις, και ζήτησα την άδειά της για να την τραβήξω μερικές φωτογραφίες καθώς εκείνη τη στιγμή φρόντιζε μια πληγωμένη γκρι γατούλα, βάζοντας της μπενταντίν στην πλάτη.

Με ενημέρωσε ότι τα αδέσποτα γατιά «ταλαιπωρούνται πολύ, άρρωστα είναι, τυφλά είναι», κι ότι «η πολιτεία δεν φαίνεται να δείχνει κανένα ενδιαφέρον ως προς την φροντίδα τους». Η ίδια από το υστέρημά της, αγοράζει κονσέρβες για να διασφαλίσει τη σίτισή τους.

– Εσείς φαίνεται να τα αγαπάτε πολύ.

Εγώ βρήκα τον έρωτά μου με αυτά

– Τα αναγνωρίζετε;

Ναι τα περισσότερα

– Έρχονται τα ίδια κάθε μέρα;

Σχεδόν τα ίδια, ναι

Στη συνέχεια, στην ερώτησή μου, τι είναι αυτό που την κινητοποιεί κάθε μέρα να κατεβαίνει από την Ακρόπολη για να ταΐζει και να τα φροντίσει τα γατιά του Θησείου, μου απάντησε ότι την «έσωσαν από τα ψυχολογικά της»: «έχω θέματα κατάθλιψης και αυτά τα πλάσματα με βοηθάνε πολύ, μόνο που δεν μου μιλάνε, ήταν ένας λόγος να σηκώνομαι το πρωί από το κρεβάτι», συμπλήρωσε.

Καθώς τα γατιά νιαούρισαν, και έτρωγαν τις λιχουδιές που τους πρόσφερε, και τρίβονταν στα πόδια της με ευγνωμοσύνη, της ζήτησα να μου πει περισσότερα:

«Πρώτα απ΄ όλα περπατάω. Έχω και το ζάχαρο, και ήταν μια καλή ευκαρία. Όταν ξεκίνησε ο κορονοϊός εγώ δεν κλείστηκα μέσα. Έβαλα τη μάσκα μου και περπατούσα στην περιοχή. Ήταν όλα σε απόγνωση. Φωνάζανε, ούτε νερό είχαν, ούτε φαγητό, καθώς όλα εδώ γύρω ήταν κλειστά, οι καφετέριες και οι ταβέρνες και δεν κυκλοφορούσε ψυχή να τα ταΐσει. Έτσι ξεκίνησα να έρχομαι να τα ταΐζω».

Στην τελευταία μου ερώτηση αν έχει δώσει ονόματα στις γατούλες, μου απάντησε πως δεν το έχει κάνει. Και σκέφτομαι, ότι ίσως η αγάπη δεν έχει όνομα.

Με αφορμή τη συζήτησή που είχα με την κυρία Γιάννα, άρχισα να συλλογίζομαι τα οφέλη που προκύπτουν από τη διαδικασία φροντίδας αδέσποτων ζώων, και πως αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την ψυχολογία μας, ή και να ωφελήσει άτομα σαν την κυρία Γιάννα που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας. Κατ’ αρχάς, η φροντίδα ενός αδέσποτου ζώου δημιουργεί μια άνευ όρων αγάπη και υποστήριξη και παράλληλα, η ευγνωμοσύνη που μας δείχνει ένα αδέσποτο, είναι απερίγραπτη.  Και αγαπάει εμάς, έτσι ακριβώς όπως είμαστε, χωρίς να βάζει όρους και κριτήρια όπως βάζουν οι άνθρωποι των οικογενειακών και κοινωνικών μας σχέσεων. Το αδέσποτο είναι  απλά χαρούμενο που μας βλέπει και που περνάμε χρόνο μαζί του. Όταν κάποιος μας αποδέχεται έτσι ακριβώς όπως είμαστε, έχει σαν αποτέλεσμα να απελευθερώνεται από τον εγκέφαλό μας η ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που αυξάνει την ευχάριστη διάθεση, με αποτέλεσμα σταδιακά να νιώθουμε περισσότερη χαρά.

Μας κάνει να νιώθουμε απαραίτητοι. Τα σκυλάκια και οι γατούλες έχουν τακτικό πρόγραμμα διατροφής, οπότε μας δίνουν το κίνητρο να σηκωθούμε πρωί-πρωί  για να τα ταΐσουμε, είτε έχουμε διάθεση είτε όχι. Έχουμε τον έλεγχο, δηλαδή, της φροντίδας τους.

Η φροντίδα, επιπλέον, του ζώου μας υπενθυμίζει ότι χρειάζεται να επενδύουμε και στη δική μας  φροντίδα και την υγεία μας. Επίσης μας δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας και καθημερινής ρουτίνας. Ξέρουμε ότι το ζωάκι σπίτι μας υπάρχει και μας περιμένει.

Το να φροντίζει κάποιος ένα αδέσποτο ζώο, του δίνει μια ισχυρή αίσθηση ταυτότητας και αυτοεκτίμησης. Το να φροντίζει κανείς, ένα πλάσμα από το δρόμο, του σώζει τη ζωή και το κάνει να ζει κοντά στον άνθρωπο με αξιοπρέπεια. Αυτό είναι λειτούργημα και κάνοντας καλά πράγματα για το καλό άλλων σου μειώνει την κατάθλιψη και τη μοναξιά.

Το να εντάσσουμε τη φροντίδα των αδέσποτων στην καθημερινότητά μας, βοηθά τα άτομα με κατάθλιψη και λοιπές διαταραχές να  νιώσουν σημαντικοί. Στο τέλος, το αδέσποτο ζωάκι αποσπώντας τους θετικά την προσοχή, αποκαθιστά σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες την ψυχοσυναισθηματική τους υγεία.

Επίσης, το χάδι προς το αδέσποτο λειτουργεί ως φυσικό αγχολυτικό. Το χάιδεμα ενός ζώου ηρεμεί την ανθρώπινη ψυχή. Όταν χαϊδεύεις ένα αδέσποτο ζώο το νιώθεις, σα να σε χαϊδεύει κι αυτό. Νιώθεις ότι αγαπιέσαι.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα αδέσποτα

Ταΐστε τα αδέσποτα

Σύμφωνα με το άρθρο 46, που τροποποιεί ορισμένα άρθρα του Ν.4039/2012, ο οποίος αφορά τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα, ορίζεται ότι οι φιλόζωοι μπορούν να παρέχουν νερό και τροφή στα αδέσποτα, με την μεγαλύτερη ευθύνη να την έχει ο ίδιος ο δήμος παρέχοντας ταΐστρες και τροφή σε συγκεκριμένα σημεία στα πεζοδρόμια. Δεν απαγορεύεται λοιπόν η παροχή τροφής και νερού σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής.

Προσωρινή φιλοξενία

Στο πολύ κρύο και στην πολλή ζέστη, φιλοξενήστε ένα αδέσποτο στο σπίτι σας με δροσερό νερό και τροφή. Αν μία φιλοζωική έχει αναλάβει την περίθαλψη ενός άρρωστους ζώου αλλά δεν έχει χώρο να το φιλοξενήστε, φιλοτιμηθείτε!

Κάντε εθελοντισμό σε φιλοζωικές

Σε μια χώρα με πάνω από 3 εκατομμύρια αδέσποτα, οι εθελοντές είναι πάντα χρήσιμοι

Στειρώστε τα αδέσποτα της γειτονιάς αν έχετε την οικονομική δυνατότητα

Με αυτόν τον τρόπο αφενός προστατεύεται η υγεία του ζώου αφετέρου εκμηδενίζεται η πιθανότητα γονιμοποίησης και διαιώνισης των αδέσποτων ζώων.

Η καταγγελία όσων κακοποιούν είτε ενεργητικά είτε παθητικά ένα ζώο είναι επίσης μια σημαντική βοήθεια που είστε ηθικά υποχρεωμένοι να κάνετε! Όποιος έχει φερθεί βίαια σε ένα ζώο, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα το ξανακάνει.

Τέλος, αν πάρετε την απόφαση να υιοθετήσετε ένα ζώο, θα του αλλάξετε και θα σας αλλάξει τη ζωή.

Για περισσότερα δείτε εδώ

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News