Σήμερα θα σας διηγηθούμε το πώς ένας νεαρός Harrison Ford κατάφερε να πάρει μέρος στην ταινία Feast of Friends, μια ταινία που καταγράφει συναυλία των Doors το 1968.
Ο κινηματογραφικός Χαν Σόλο και Ιντιάνα Τζόουνς κάποτε, στα νιάτα του, εργάστηκε για ένα φεγγάρι για τους Doors κατά τη διάρκεια των περιοδειών τους στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
Ο Ford δούλευε τότε ως άπειρος ξυλουργός, όταν άρπαξε την ευκαιρία και δέχθηκε αμέσως την πρόσκληση ενός φίλου του από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια UCLA, του Πολ Φεράρα, για να εργαστεί στο φιλμ ως βοηθός καμεραμάν.
Ο Ford βέβαια ήταν ξυλουργός και όχι καμεραμάν οπότε έπρεπε να μάθει πώς να χειρίζεται μια κάμερα γρήγορα. Κάπως έτσι πήρε ένα σύντομο μάθημα περί χρήσης της κάμερας στα γυρίσματα στο Sixth Annual Renaissance Pleasure Faire στις 4 Μαΐου 1968. To τεστ ήταν οκ κι έτσι ο Φεράρα τον έστειλε στο Folk-Rock Festival της Βόρειας Καλιφόρνιας για να κινηματογραφήσει τη μπάντα.
Ο ίδιος ο Ford θυμάται την συνεργασία του με τον Jim Morrison και τους Doors:
«Δούλεψα σε μια ταινία στην περιοδεία των Doors, για περίπου μιάμιση εβδομάδα. Όταν τελείωσε, ήμουν ένα βήμα μακριά από την είσοδο σε ένα μοναστήρι Ιησουιτών. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία».
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε τον Ford να κρατάει τα κινηματογραφικά σύνεργα, αλλά και να περνάει δίπλα από τον Μόρισον.
Harrison Ford, ο ξυλουργός των σταρ
Ο Χαρισον Φορντ μέχρι και σήμερα στα 81 του χρόνια δεν έχει ξεχάσει την πρώτη του – επικερδή – επαγγελματική δραστηριότητα, την ξυλουργική. Κι αυτό το καταλαβαίνεις μπαίνοντας στο σπίτι του, ένα σπίτι γεμάτο έργα τέχνης και διακοσμημένο σύμφωνα με το δικό του γούστο που το απέκτησε σπουδάζοντας Διακόσμηση προτού αποφασίσει ότι η ηθοποιία του ταιριάζει καλύτερα.
Το προσωπικό του γραφείο επιβεβαιώνει την υποψία ότι το ξύλο παίζει καθοριστικό ρόλο στις στιλιστικές και χωροταξικές του προτιμήσεις. Ξύλο βελανιδιάς καλύπτει σχεδόν κάθε εκατοστό του χώρου, το πάτωμα καλύπτεται από ινδιάνικες φλοκάτες αντίγραφα από έργα των Νάβαχο και πεταμένοι καθ’ολη την επιφάνεια του μεγάλου τραπεζιού στο κέντρο του δωματίου είναι άπαντες οι τόμοι του περιοδικού Fine Woodworking και βιβλία σχετικά με αεροναυπηγική και αεροπλοΐα.
Ο ίδιος ο Ford ήταν ικανότατος ξυλουργός, έχοντας μάλιστα κατασκευάσει μέχρι και οικιακά στούντιο για διάσημους μουσικούς.
Στα τέλη του ’69 ο σπουδαίος Σέρτζιο Μέντες είχε αφήσει την πατρίδα του, την Βραζιλία, μετακομίζοντας στη Καλιφόρνια.
Εκει του μπήκε η ιδέα να κατασκευάσει το δικό του στούντιο ηχογράφησης στη πόλη Ενσίνο. Φυσικά κάτι τέτοιο θα απαιτούσε τον καλύτερο ξυλουργό της περιοχής. Ρώτησε λοιπόν τον φίλο του, τον Ρέι Μάνζαρεκ των Doors, αν έχει κάποιον υπόψη του.
«Θα σου στείλω εγώ τον βοηθό κάμεραμαν των συναυλιών μας. Είναι ο καλύτερος ξυλουργός που έχω δει».
Και κάπως έτσι στις αρχές του 1970 κατασκευάστηκε το στούντιο του Σέρτζιο Μέντες από έναν ταλαντούχο ξυλουργό ονόματι… Χάρισον Φορντ.
Ford, ξυλουργός και δεινός πιλότος
Το πάθος του για το πιλοτάρισμα μικρών αεροσκαφών συναγωνίζεται εκείνο της ξυλουργικής: ακόμη και όταν το ελικόπτερο του προσγειώθηκε ανώμαλα σε μια κοιλάδα της Καλιφόρνια ή όταν εκτέλεσε μια αναγκαστική προσγείωση του μονοκινητήριου Beech Bonanza του στη Νεμπράσκα, δεν πτοήθηκε στιγμή: Ήταν ο πρώτος που έτρεξε να σώσει ένα 20χρονο αφυδατωμένο κι ημιθανές κορίτσι που είχε αποκλειστεί στο όρος Table τον Ιούλιο του 2000.
Όταν ο παραγωγός του «Παιχνίδια Ολέθρου», Μέις Νιούφελντ έχασε τη γυναίκα του το 1995 από καρκίνο, ο Χαρισον ταξίδεψε από τη μια άκρη των ΗΠΑ στην άλλη για την κηδεία. «Είναι ο τύπος του άντρα που θα δει να ληστεύουν κάποιον και αμέσως θα τρέξει να τον βοηθήσει. Πίσω από την φαινομενική του ντροπαλότητα κρύβεται ένας άνθρωπος με γνήσια αισθήματα για όλους του τους φίλους», λέει επ’ αυτού ο Νιούφελντ.
«Όλες οι γυναίκες λατρεύουν να γουστάρουν τον Χαρισον», λέει η Μέλανι Γκρίφιθ. «Γιατί πίσω από το προφίλ του σκληρού άντρα κρύβει μια αρρενωπότητα και μια αξεπέραστη γοητεία. Ξέρεις ότι μπορείς να στηριχτείς πάνω του, είτε για να σου φτιάξει τα ηλεκτρικά, είτε για να σε προστατέψει από οτιδήποτε».
Η Μισέλ Φάιφερ, που συμπρωταγωνίστησε μαζί του στο Ένοχο Μυστικό, λέει ότι «το πιο απίθανο πράγμα με τον Χαρισον είναι ότι είναι πραγματικά αστείος», ενώ ο σκηνοθέτης Σίντνει Πόλακ προσθέτει ότι «θυμάται κάθε ανέκδοτο που του λένε –ιδιαίτερα τα πιο βρώμικα -και έχει ένα πραγματικό ταλέντο να κάνει καταπληκτικές μιμήσεις».
Ενίοτε «πλακώνεται στο ξύλο» με την έννοια «ωριμότητα». «Έχω μια μηχανή Honda VFR 750 που την έχω «πειράξει». Η πλάκα είναι ότι άρχισα να καβαλάω μηχανές στα 45 μου και να πιλοτάρω αεροπλάνα στα 60 μου. Ακόμη και σκουλαρίκι στα 55 μου έκανα. Άργησα να κάνω κάποια πράγματα γιατί δεν είχα αυτοπεποίθηση. Και στην πραγματικότητα ποτέ μου δεν ένιωσα ώριμος αρκετά. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι ανήκω σε έναν κόσμο μεγάλων και άλλες στιγμές που θεωρώ ότι δεν μεγάλωσα ποτέ».
Σήμερα θα σας διηγηθούμε το πώς ένας νεαρός Harrison Ford κατάφερε να πάρει μέρος στην ταινία Feast of Friends, μια ταινία που καταγράφει συναυλία των Doors το 1968.
Ο κινηματογραφικός Χαν Σόλο και Ιντιάνα Τζόουνς κάποτε, στα νιάτα του, εργάστηκε για ένα φεγγάρι για τους Doors κατά τη διάρκεια των περιοδειών τους στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
Ο Ford δούλευε τότε ως άπειρος ξυλουργός, όταν άρπαξε την ευκαιρία και δέχθηκε αμέσως την πρόσκληση ενός φίλου του από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια UCLA, του Πολ Φεράρα, για να εργαστεί στο φιλμ ως βοηθός καμεραμάν.
Ο Ford βέβαια ήταν ξυλουργός και όχι καμεραμάν οπότε έπρεπε να μάθει πώς να χειρίζεται μια κάμερα γρήγορα. Κάπως έτσι πήρε ένα σύντομο μάθημα περί χρήσης της κάμερας στα γυρίσματα στο Sixth Annual Renaissance Pleasure Faire στις 4 Μαΐου 1968. To τεστ ήταν οκ κι έτσι ο Φεράρα τον έστειλε στο Folk-Rock Festival της Βόρειας Καλιφόρνιας για να κινηματογραφήσει τη μπάντα.
Ο ίδιος ο Ford θυμάται την συνεργασία του με τον Jim Morrison και τους Doors:
«Δούλεψα σε μια ταινία στην περιοδεία των Doors, για περίπου μιάμιση εβδομάδα. Όταν τελείωσε, ήμουν ένα βήμα μακριά από την είσοδο σε ένα μοναστήρι Ιησουιτών. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία».
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε τον Ford να κρατάει τα κινηματογραφικά σύνεργα, αλλά και να περνάει δίπλα από τον Μόρισον.
Harrison Ford, ο ξυλουργός των σταρ
Ο Χαρισον Φορντ μέχρι και σήμερα στα 81 του χρόνια δεν έχει ξεχάσει την πρώτη του – επικερδή – επαγγελματική δραστηριότητα, την ξυλουργική. Κι αυτό το καταλαβαίνεις μπαίνοντας στο σπίτι του, ένα σπίτι γεμάτο έργα τέχνης και διακοσμημένο σύμφωνα με το δικό του γούστο που το απέκτησε σπουδάζοντας Διακόσμηση προτού αποφασίσει ότι η ηθοποιία του ταιριάζει καλύτερα.
Το προσωπικό του γραφείο επιβεβαιώνει την υποψία ότι το ξύλο παίζει καθοριστικό ρόλο στις στιλιστικές και χωροταξικές του προτιμήσεις. Ξύλο βελανιδιάς καλύπτει σχεδόν κάθε εκατοστό του χώρου, το πάτωμα καλύπτεται από ινδιάνικες φλοκάτες αντίγραφα από έργα των Νάβαχο και πεταμένοι καθ’ολη την επιφάνεια του μεγάλου τραπεζιού στο κέντρο του δωματίου είναι άπαντες οι τόμοι του περιοδικού Fine Woodworking και βιβλία σχετικά με αεροναυπηγική και αεροπλοΐα.
Ο ίδιος ο Ford ήταν ικανότατος ξυλουργός, έχοντας μάλιστα κατασκευάσει μέχρι και οικιακά στούντιο για διάσημους μουσικούς.
Στα τέλη του ’69 ο σπουδαίος Σέρτζιο Μέντες είχε αφήσει την πατρίδα του, την Βραζιλία, μετακομίζοντας στη Καλιφόρνια.
Εκει του μπήκε η ιδέα να κατασκευάσει το δικό του στούντιο ηχογράφησης στη πόλη Ενσίνο. Φυσικά κάτι τέτοιο θα απαιτούσε τον καλύτερο ξυλουργό της περιοχής. Ρώτησε λοιπόν τον φίλο του, τον Ρέι Μάνζαρεκ των Doors, αν έχει κάποιον υπόψη του.
«Θα σου στείλω εγώ τον βοηθό κάμεραμαν των συναυλιών μας. Είναι ο καλύτερος ξυλουργός που έχω δει».
Και κάπως έτσι στις αρχές του 1970 κατασκευάστηκε το στούντιο του Σέρτζιο Μέντες από έναν ταλαντούχο ξυλουργό ονόματι… Χάρισον Φορντ.
Ford, ξυλουργός και δεινός πιλότος
Το πάθος του για το πιλοτάρισμα μικρών αεροσκαφών συναγωνίζεται εκείνο της ξυλουργικής: ακόμη και όταν το ελικόπτερο του προσγειώθηκε ανώμαλα σε μια κοιλάδα της Καλιφόρνια ή όταν εκτέλεσε μια αναγκαστική προσγείωση του μονοκινητήριου Beech Bonanza του στη Νεμπράσκα, δεν πτοήθηκε στιγμή: Ήταν ο πρώτος που έτρεξε να σώσει ένα 20χρονο αφυδατωμένο κι ημιθανές κορίτσι που είχε αποκλειστεί στο όρος Table τον Ιούλιο του 2000.
Όταν ο παραγωγός του «Παιχνίδια Ολέθρου», Μέις Νιούφελντ έχασε τη γυναίκα του το 1995 από καρκίνο, ο Χαρισον ταξίδεψε από τη μια άκρη των ΗΠΑ στην άλλη για την κηδεία. «Είναι ο τύπος του άντρα που θα δει να ληστεύουν κάποιον και αμέσως θα τρέξει να τον βοηθήσει. Πίσω από την φαινομενική του ντροπαλότητα κρύβεται ένας άνθρωπος με γνήσια αισθήματα για όλους του τους φίλους», λέει επ’ αυτού ο Νιούφελντ.
«Όλες οι γυναίκες λατρεύουν να γουστάρουν τον Χαρισον», λέει η Μέλανι Γκρίφιθ. «Γιατί πίσω από το προφίλ του σκληρού άντρα κρύβει μια αρρενωπότητα και μια αξεπέραστη γοητεία. Ξέρεις ότι μπορείς να στηριχτείς πάνω του, είτε για να σου φτιάξει τα ηλεκτρικά, είτε για να σε προστατέψει από οτιδήποτε».
Η Μισέλ Φάιφερ, που συμπρωταγωνίστησε μαζί του στο Ένοχο Μυστικό, λέει ότι «το πιο απίθανο πράγμα με τον Χαρισον είναι ότι είναι πραγματικά αστείος», ενώ ο σκηνοθέτης Σίντνει Πόλακ προσθέτει ότι «θυμάται κάθε ανέκδοτο που του λένε –ιδιαίτερα τα πιο βρώμικα -και έχει ένα πραγματικό ταλέντο να κάνει καταπληκτικές μιμήσεις».
Ενίοτε «πλακώνεται στο ξύλο» με την έννοια «ωριμότητα». «Έχω μια μηχανή Honda VFR 750 που την έχω «πειράξει». Η πλάκα είναι ότι άρχισα να καβαλάω μηχανές στα 45 μου και να πιλοτάρω αεροπλάνα στα 60 μου. Ακόμη και σκουλαρίκι στα 55 μου έκανα. Άργησα να κάνω κάποια πράγματα γιατί δεν είχα αυτοπεποίθηση. Και στην πραγματικότητα ποτέ μου δεν ένιωσα ώριμος αρκετά. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι ανήκω σε έναν κόσμο μεγάλων και άλλες στιγμές που θεωρώ ότι δεν μεγάλωσα ποτέ».
