Στις 10 Μαΐου του 1904 γεννήθηκε στο Άμστερνταμ η Ολλανδή τσελίστρια, μαέστρος, λεσβία και μέλος της αντιναζιστικής αντίστασης Φρίντα Μπελινφάντε. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής εντάχθηκε στην αντίσταση και άρχισε να πλαστογραφεί έγγραφα για ανθρώπους που κρύβονταν από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους.
Ήταν κόρη του Αρόν Μπελινφάντε και της Τζορτζίνα Αντουανέτα με καταγωγή από Σεφαρδίτες Εβραίους της Πορτογαλίας οι οποίοι έφτασαν στην Ολλανδία τον 17ο αιώνα. Άλλοι γνωστοί συγγενείς της ήταν οι συγγραφείς Εμιλί Μπελινφάντε και Ισαάκ Κοέν Μπελινφάντε, ο δάσκαλος Μόσες Κοέν Μπελινφάντε και η δημοσιογράφος Εμιλί Μπελινφάντε. Πολλοί από αυτούς χάθηκαν σε διάφορα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Η Φρίντα Μπελινφάντε ήταν λεσβία και καλή φίλη του Βίλλεμ Αροντέους, ενός από τους ηγέτες της Ράαντ βαν Βέρζετ (Συμβούλιο Αντίστασης) και ανοιχτά ομοφυλόφιλου. Συνεισέφερε δραστήρια στην Ολλανδική Αντίσταση, κυρίως πλαστογραφώντας προσωπικά έγγραφα για Εβραίους. Μαζί με τον Αροντέους ήταν μέλος της ομάδας που ανατίναξε το ληξιαρχείο του Άμστερνταμ στις 27 Μαρτίου 1943. Με την ενέργεια αυτή καταστράφηκαν χιλιάδες φάκελοι, και έτσι η προσπάθεια σύγκρισης των πλαστών εγγράφων με τα έγγραφα του ληξιαρχείου παρακωλύθηκε. Ενώ τα άλλα μέλη της ομάδας συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν, κατάφερε να γλιτώσει τη σύλληψη καθώς μεταμφιέστηκε σε άνδρα καταφέρνοντας τελικά να διαφύγει στην Ελβετία με τη βοήθεια της γαλλικής αντίστασης. Παρόλα αυτά, με τον καιρό η συνεισφορά της στην Αντίσταση ξεχάστηκε.
Μετά τον πόλεμο, η Μπελινφάντε μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνέχισε την μουσική της καριέρα. Για ένα διάστημα ήταν μαέστρος στην Φιλαρμονική της κομητείας Όραντζ, μέχρι να απολυθεί εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού της.
Η ιστορία της Μπελινφάντε ήταν το θέμα του ντοκυμαντέρ But I Was a Girl. Η ιστορία της παρουσιάστηκε και σε μία έκθεση που χρηματοδοτήθηκε από την Ολλανδική Κυβέρνηση, με θέμα την δίωξη των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Μπελινφάντε επέζησε τον πόλεμο και έζησε μέχρι την ηλικία των 90 ετών. Πέθανε στο Σάντα Φε, του Νέου Μεξικό, στις 5 Μαρτίου του 1995 από καρκίνο.
Στις 10 Μαΐου του 1904 γεννήθηκε στο Άμστερνταμ η Ολλανδή τσελίστρια, μαέστρος, λεσβία και μέλος της αντιναζιστικής αντίστασης Φρίντα Μπελινφάντε. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής εντάχθηκε στην αντίσταση και άρχισε να πλαστογραφεί έγγραφα για ανθρώπους που κρύβονταν από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους.
Ήταν κόρη του Αρόν Μπελινφάντε και της Τζορτζίνα Αντουανέτα με καταγωγή από Σεφαρδίτες Εβραίους της Πορτογαλίας οι οποίοι έφτασαν στην Ολλανδία τον 17ο αιώνα. Άλλοι γνωστοί συγγενείς της ήταν οι συγγραφείς Εμιλί Μπελινφάντε και Ισαάκ Κοέν Μπελινφάντε, ο δάσκαλος Μόσες Κοέν Μπελινφάντε και η δημοσιογράφος Εμιλί Μπελινφάντε. Πολλοί από αυτούς χάθηκαν σε διάφορα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Η Φρίντα Μπελινφάντε ήταν λεσβία και καλή φίλη του Βίλλεμ Αροντέους, ενός από τους ηγέτες της Ράαντ βαν Βέρζετ (Συμβούλιο Αντίστασης) και ανοιχτά ομοφυλόφιλου. Συνεισέφερε δραστήρια στην Ολλανδική Αντίσταση, κυρίως πλαστογραφώντας προσωπικά έγγραφα για Εβραίους. Μαζί με τον Αροντέους ήταν μέλος της ομάδας που ανατίναξε το ληξιαρχείο του Άμστερνταμ στις 27 Μαρτίου 1943. Με την ενέργεια αυτή καταστράφηκαν χιλιάδες φάκελοι, και έτσι η προσπάθεια σύγκρισης των πλαστών εγγράφων με τα έγγραφα του ληξιαρχείου παρακωλύθηκε. Ενώ τα άλλα μέλη της ομάδας συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν, κατάφερε να γλιτώσει τη σύλληψη καθώς μεταμφιέστηκε σε άνδρα καταφέρνοντας τελικά να διαφύγει στην Ελβετία με τη βοήθεια της γαλλικής αντίστασης. Παρόλα αυτά, με τον καιρό η συνεισφορά της στην Αντίσταση ξεχάστηκε.
Μετά τον πόλεμο, η Μπελινφάντε μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνέχισε την μουσική της καριέρα. Για ένα διάστημα ήταν μαέστρος στην Φιλαρμονική της κομητείας Όραντζ, μέχρι να απολυθεί εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού της.
Η ιστορία της Μπελινφάντε ήταν το θέμα του ντοκυμαντέρ But I Was a Girl. Η ιστορία της παρουσιάστηκε και σε μία έκθεση που χρηματοδοτήθηκε από την Ολλανδική Κυβέρνηση, με θέμα την δίωξη των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Μπελινφάντε επέζησε τον πόλεμο και έζησε μέχρι την ηλικία των 90 ετών. Πέθανε στο Σάντα Φε, του Νέου Μεξικό, στις 5 Μαρτίου του 1995 από καρκίνο.
