Είτε παίζετε ποδόσφαιρο, είτε είστε οπαδός, είτε απλά παρακολουθείτε περιστασιακά κάποιον αγώνα εθνικών ομάδων, σίγουρα με κάποιο τρόπο έχετε βιώσει την καθαρή χαρά και τον ενθουσιασμό όταν η ποδοσφαιρική ομάδα που υποστηρίζουμε σκοράρει ένα γκολ! Αυτό το αίσθημα αλληλεγγύης με τους γύρω μας, οι αυθόρμητες αγκαλιές για τον πανηγυρισμό του μαρτυράει τις καλές και σημαντικές πτυχές του αθλητισμού. Αντανακλά την ενωτική του δύναμη που φέρνει τους ανθρώπους κοντά μέσα από ένα κοινό πάθος.

Για τους παίκτες της ομάδας TRUK United FC, που βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο μια βροχερή βραδιά μπροστά σε ένα πλήθος 500 ατόμων τον περασμένο μήνα, τα συναισθήματα του θριάμβου ήταν ακόμη πιο έντονα και δυνατά από το συνηθισμένο. Πανηγύριζαν ένα ιστορικό γκολ, σε μια ιστορική περίσταση – η πρώτη ομάδα στην Ευρώπη που απαρτίζεται αμιγώς από τρανσέξουαλ άνδρες έπαιζε τον εναρκτήριο αγώνα της την Trans Day of Visibility. «Ήταν μια πραγματικά, πραγματικά ιδιαίτερη στιγμή», λέει ο αρχηγός Arthur Webber. «Μπορούσες να δεις όλους στο πλήθος να ουρλιάζουν και η άλλη ομάδα ήρθε και πανηγύρισε μαζί μας γιατί ήξεραν πόσο σημαντικό ήταν για εμάς. Όλοι μαζί μία παρέα, ήταν απολύτως υπέροχο.»

ποδοσφαιρική ομάδα τρανς ανδρών
Πηγή: TRUK United FC/ Twitter

Οι περισσότεροι από τους παίκτες της ομάδας δεν γνώριζαν ο ένας τον άλλον, είχαν συναντηθεί μόνο λίγες ώρες πριν μπουν στο γήπεδο και δεν είχαν προπονηθεί ποτέ μαζί. Πριν ξεκινήσει ο αγώνας, ο Webber ξεκίνησε μαζί τους ένα ζέσταμα και το συνέχισε σε μία άσκηση για να μάθουν ο ένας το όνομα του άλλου. Ωστόσο, έπαιξαν με τέτοια ενότητα που ένας ποδοσφαιριστής από την αντίπαλη ομάδα, την Dulwich Hamlet FC Supporters Team, είπε ότι δεν είχε βρεθεί ποτέ απέναντι σε μια ομάδα τόσο συνεκτική. «Νομίζω ότι είναι επειδή όλοι ξέραμε τη σημασία αυτής της προσπάθειας», λέει ο Webber για το πώς μπόρεσαν να γίνουν μια τόσο δεμένη ομάδα παρόλο που ήταν πρακτικά ξένοι.

«Δεν νομίζω ότι περιμέναμε πόσο σημαντικό θα ήταν για όλη την κοινότητα, αλλά ξέραμε πόσο σημαντικό ήταν για όλους μας να είμαστε εκεί σε μια ομάδα όπου όλοι έχουν την ίδια ιστορία».

 

Όλα τα επίπεδα δεξιοτήτων και εμπειρίας συνθέτουν την ποδοσφαιρική ομάδα της TRUK United, από τον ημιεπαγγελματία Parker Dunn, που σημείωσε το γκολ, μέχρι παίκτες που είχαν να κλωτσήσουν μπάλα από το σχολείο. Ο Webber, ο οποίος ήταν παθιασμένος με το ποδόσφαιρο όλη του τη ζωή, σταμάτησε να παίζει σε ηλικία 13 ετών επειδή πίστευε ότι δεν θα υπήρχε ποτέ θέση στο άθλημα για αυτόν και μόλις πρόσφατα άρχισε να παίζει ξανά με την ομάδα Leftfooters FC. Ο ηθοποιός Ash Palmisciano οδήγησε από το Leeds  για να παίξει, ενώ ένας άλλος παίκτης πέταξε από τη Σκωτία.

«Το να μπορέσουμε όλοι να βρεθούμε μαζί και να είμαστε σε μια ομάδα λόγω της κοινής μας εμπειρίας  ήταν πολύ ιδιαίτερο. Και νομίζω ότι αυτό έκανε τα πάντα πιο συνεκτικά», λέει ο Webber. Πολλοί παίκτες ανταποκρίθηκαν στην έκκλησή του στα μέσα κοινωνικής, και άλλοι είχαν επιλεγεί από τη Lucy Clark, ιδρύτρια και μάνατζερ της TRUK United FC, που ξεκίνησε την πρώτη ομάδα τρανσέξουαλ γυναικών την περασμένη χρονιά και φέτος θέλησε να επεκτείνει τον σύλλογο και να συμπεριλάβει και ανδρική ομάδα. Η πρώτη ανοιχτά τρανς διαιτήτρια ποδοσφαίρου στον κόσμο, η Clark ίδρυσε την TRUK United αφού είχε πολλές εμπειρίες τρανς ατόμων που ήθελαν να συνεχίσουν το ποδόσφαιρο, αλλά δεν πίστευαν ότι υπήρχε χώρος για αυτούς.

Το ότι υπάρχει ζήτηση για ομάδες και χώρους trans-inclusive είναι ξεκάθαρο, όχι μόνο από τον αριθμό των ατόμων που εμφανίστηκαν στις ομάδες αλλά από την ανταπόκριση που έλαβε έκτοτε ο αγώνας του Μαρτίου. Όταν ο Dunn σκόραρε, οι χαρούμενοι πανηγυρισμοί καταγράφηκαν από τη Lucy Copsey, φωτογράφο και παίκτρια της γυναικείας ομάδας της TRUK United, και η εικόνα έγινε γρήγορα viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το ότι η ομάδα έχασε 8-1 στο τελευταίο σφύριγμα δεν είχε σημασία για τους χιλιάδες ανθρώπους που έβλεπαν για πρώτη φορά ότι ήταν δυνατό να συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι που αγαπούν.

Στον απόηχο του αγώνα, άνθρωποι από όλο τον κόσμο έστελναν μηνύματα υποστήριξης, ρωτώντας πώς μπορούν να εμπλακούν ή να δημιουργήσουν τη δική τους ομάδα στην πόλη τους και παραγγελίες υλικού με το σήμα της ομάδας- συμπεριλαμβανομένου του Ουαλού διεθνούς και μέσου της OL Reign, Jess Fishlock MBE που αγόρασε μια φανέλα. Υπήρξε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον που η Clark έμεινε ξύπνια όλη τη νύχτα για να λαμβάνει παραγγελίες.

«Ήταν πολύ ωραίο που μας ξεπέρασε και πήρε τέτοιες διαστάσεις», λέει ο Webber. «Είχα εκατοντάδες τρανς άντρες να μου στέλνουν μηνύματα σε όλα τα διαφορετικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης λέγοντας: «Πώς μπορώ να εμπλακώ;» Είχα ανθρώπους [μου έστειλαν μήνυμα] που έπαιζαν διεθνώς για την Αγγλία και τη Σκωτία όταν ήταν παιδιά και έπρεπε να τα παρατήσουν γιατί ήταν τρανς και δεν ήξεραν ότι υπήρχε χώρος για αυτούς. Έχουν στείλει μήνυμα γονείς τρανς παιδιών λέγοντας: «Το έχω δείξει στο παιδί μου», επειδή παίζουν για την ομάδα του σχολείου τους και ανησυχούν για το πού θα πάνε. Οπότε αυτό ήταν πραγματικά ξεχωριστό».

Αυτά τα τρανς παιδιά σκεφτόταν ο Webber καθώς οδηγούσε την ομάδα του στο γήπεδο για τον πρώτο τους αγώνα. Τα παιδιά που, σε αντίθεση με τον εαυτό του σε εκείνη την ηλικία, θα μπορούσαν τώρα να ονειρευτούν ένα μέλλον για τον εαυτό τους στον αθλητισμό. «Σκεφτόμουν τον 13χρονο εαυτό μου που παράτησε το ποδόσφαιρο γιατί δεν έβλεπε κανέναν σαν αυτόν και πίστευε ότι δεν θα υπήρχε ποτέ τέτοιος χώρος», λέει. «Θα υπάρξουν τρανς παιδιά σήμερα που θα μας δουν και θα ξέρουν ότι υπάρχει χώρος και ίσως έχουμε μερικούς πολύ, πολύ καλούς ποδοσφαιριστές λίγα χρόνια αργότερα που θα έχουν δει αυτό το παιχνίδι και δεν θα τα παρατήσουν».

Υπήρχε όμως και η αγωνία στο μυαλό του, ότι αν χάσουν ή αν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του σπορ, θα παρεξηγηθούν καθώς επίσης και ότι οι τρανσφοβικοί του κόσμου θα παρακολουθήσουν επίσης αυτή την εξέλιξη «Υπήρχε αυτή η πίεση, δεν μπορούμε να φύγουμε με δέκα σπασμένα πόδια γιατί τότε το επιχείρημα θα είναι ότι είναι επικίνδυνο για τους τρανς άνδρες να είναι στο ανδρικό άθλημα και δεν μπορούμε να χάσουμε 20-0 γιατί τότε το επιχείρημα θα ήταν ότι είναι δεν είναι δίκαιο, παρόλο που είναι το πρώτο μας παιχνίδι και άρα η ήττα δεν θα ήταν ούτως ή άλλως ασυνήθιστη», λέει ο Webber.

Οι τρανς αθλητές δέχονται επίθεση αυτή τη στιγμή, καθώς η νομοθεσία σε όλο τον κόσμο προσπαθεί να απαγορεύσει τη συμμετοχή σε όλες τις ηλικίες και επίπεδα, από σχολικές ομάδες έως επαγγελματικούς αγώνες. Αλλά δεν είναι μόνο οι παίκτες που νιώθουν ανεπιθύμητοι και βιώνουν ανασφάλεια στον αθλητισμό, αλλά και οι οπαδοί. Χάρη στην επιθετική και υπερ-αρρενωπή κουλτούρα που περιβάλλει το παιχνίδι, το ζωντανό ποδόσφαιρο ήταν ιστορικά ένα εχθρικό περιβάλλον για όλους, εκτός από τους στρέιτ, λευκούς άντρες cis.

«Νομίζω ότι οι περισσότεροι τρανς άνθρωποι θα ανησυχούσαν μήπως πάνε σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου λόγω του πόσο υπερ-αρρενωπά τείνουν να είναι τα γήπεδα», λέει ο Webber, ο οποίος, λόγω αυτού του φόβου,  παρακολούθησε τον πρώτο του αγώνα με την Άρσεναλ το 2021, παρά το γεγονός ότι ήταν θαυμαστής από την ηλικία των έξι ετών.

Την περασμένη σεζόν, σε μια προσπάθεια να το καταπολεμήσει αυτό, η Άρσεναλ προσκάλεσε τρανς και non-binary μέλη της ομάδας υποστηρικτών LGBTQ+ του συλλόγου GayGooners να παρακολουθήσουν έναν αγώνα εναντίον της Brentford σε διακεκριμένες θέσεις. Πρωτοβουλίες όπως αυτή και ομάδες υποστηρικτών όπως οι GayGooners, στους οποίους ανήκει ο Webber, και οι Rainbow Devils είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Αποτελούν μία συνέχεια στην προσπάθεια να γίνει το ποδόσφαιρο ένα ασφαλές μέρος για όλους τους οπαδούς, ειδικά όταν οι ομάδες πρέπει ακόμα να σβήσουν δηλώσεις ομοφοβικές φωνές οπαδών.

«Προσπαθώντας να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση και να έχουμε μια μεγάλη σημαία ουράνιου τόξου σε κάθε παιχνίδι αποτελεί ξεκάθαρη δήλωση ότι είμαστε εδώ, δεν θα πάμε πουθενά», λέει ο Webber. «Αυτή η ορατότητα είναι πραγματικά, πολύ σημαντική».

Όσον αφορά το μέλλον της ομάδας TRUK United, ο Webber λέει ότι έχουν πολλά συναρπαστικά πράγματα μπροστά τους. Έχουν ήδη δρομολογήσει μερικούς αγώνες, συμπεριλαμβανομένου ενός τον Ιούλιο την επομένη του Brighton Trans Pride. «Είμαι πολύ περήφανος για όλα τα παιδιά και προφανώς όλοι θέλουν πραγματικά να επιστρέψουν σε αυτό και να παίξουν ξανά μαζί», λέει ο Webber. Χάρη στο τεράστιο ενδιαφέρον που είχαν – υπάρχουν τώρα σχεδόν 200 άτομα στην TRUK United – ο σύλλογος θέλει επίσης να συμμετάσχει σε μερικά πρωταθλήματα 5×5 στο Λονδίνο και σε άλλες μεγάλες πόλεις.

Όμως, ενώ είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να έχουν έναν ασφαλή χώρο για να παίξουν ποδόσφαιρο, ειδικά εκείνοι που φοβήθηκαν να επιστρέψουν σε αυτό μετά τη μετάβαση, ο Webber λέει ότι ο στόχος δεν ήταν ποτέ να υποστηρίξουμε μόνο ξεχωριστούς, τρίτους χώρους για τρανς άτομα. «Υπάρχουν τρανς άτομα που απλώς παίζουν σε κανονικά πρωταθλήματα ανδρών και γυναικών παντού και είναι ευπρόσδεκτα», λέει. «Οι τρανς άνθρωποι θα πρέπει να μπορούν να παίζουν σε όποια πρωταθλήματα ταυτίζονται. Απλώς έχουμε και αυτόν τον χώρο».

Και για όποιον δεν παίζει ποδόσφαιρο, υπάρχουν ακόμα πολλοί τρόποι για να εμπλακεί και να είναι μέλος της κοινότητας. «Όταν ανακοινώνονται αγώνες, ελάτε και υποστηρίξτε μας γιατί δεν είναι μόνο για τους παίκτες, είναι μία πολύ ωραία κοινότητα για τους τρανς ανθρώπους», λέει ο Webber. «Μια από τις φίλες μου δεν πηγαίνει σε κανένα ποδόσφαιρο, αλλά της αρέσει να έρχεται για να επευφημούν τρανς άτομα. Υπάρχει χώρος για όλους σε αυτό και αυτό είναι υπέροχο».