Γεννημένος στην εκπνοή της δεκαετίας του ‘90, βλέπει την ζωή-αναγκαστικά-ρομαντικά, αλλά ο ορθολογισμός του δεν τον εγκαταλείπει: δυνατός συνδυασμός, πιθανώς συνταγή επιτυχίας. Ο Νίκος Χριστόπουλος σπουδάζει, εργάζεται, προβάρει, δημιουργεί, τραγουδά, μελετά, γυρνά όλη την Αθήνα, ψάχνει την επόμενη έμπνευση ανά πάσα στιγμή, μόνος ή με αγαπημένα πρόσωπα γύρω του.

Εκείνο που τον γεμίζει περισσότερο από όλα είναι η μουσική με την οποία ασχολείται πολύ και με πάθος από μικρό παιδί. Μετά από όχι λίγες εμφανίσεις τα τελευταία χρόνια σε μικρότερες ή μεγαλύτερες μουσικές σκηνές, το ανήσυχο πλάσμα με τα μεγάλα, εκφραστικά μάτια μάς παρουσίασε τον προπομπό του πρώτου του ολοκληρωμένου δίσκου, με τίτλο “Ενδιάμεσος Σταθμός”.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

Οι εγγραφές τραγουδιών συνεχίζονται στο στούντιο και σύντομα θα έχουμε συνολική εικόνα της μουσικής του Νίκου Χριστόπουλου.

Ως τότε, το Olafaq τον ανέκρινε και η ανάκριση αυτή πήγε κάπως έτσι:

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;

Όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω έλεγα «δεν ξέρω». Δεν ήθελα με τίποτα να επιλέξω ένα επάγγελμα μόνο.

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;

Ένας που δεν θα με πειράξει να τον βαρεθώ ή να τον μισήσω.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;

Θα ήταν πολύ ωραίο να παίζουν καινούργια μουσική. Μουσική νέων καλλιτεχνών, καινούργιες συνθέσεις και διαφορετικά είδη τραγουδιών. Θα μου άρεσε πολύ στον επόμενο σταθμό να ακούγεται ο “Ενδιάμεσος Σταθμός μου”, ας πούμε…

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;

Τα παλιά κτήρια και οι μικρές γειτονιές μέσα στην πόλη.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;

Tην προσοχή των ανθρώπων της! Είναι μια πόλη παραμελημένη και ευθυνόμαστε εμείς γι’ αυτό.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;

Δεν βρίσκω κάτι εξαιρετικά μοντέρνο στην Αθήνα. Κάποιες φορές αυτά τα vintage χαρακτηριστικά της πόλης βγάζουν κάτι το ρομαντικό μέσα στην ραγδαία εξέλιξη της εποχής. Άλλες φορές η Αθήνα ακροβατεί αναποφάσιστη ανάμεσα σε παλαιωμένο και μοντέρνο με πολύ συχνό αποτέλεσμα τον άτσαλο και χωρίς αισθητική εκμοντερνισμό.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»

Αθήνα σε αγαπάω, αλλά δεν χρειάζεται να σε συμπαθώ!

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;

Ένα βιβλιοπωλείο-καφέ! Υπάρχουν πολλά που αξίζει να επισκεφθεί κανείς.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;

Τον Adam Sandler. Θα πηγαίναμε τα απογεύματα για μπάσκετ σε κάποιο συνοικιακό γηπεδάκι.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;

Πρωινό ξύπνημα, πρόβα ή συναυλία, διάβασμα και καφές ή ποτό με φίλους!

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;

Ο ύπνος ξεκάθαρα!

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;

Η οδήγηση σε ώρες αιχμής. Γι’ αυτό και προσπαθώ να την αποφεύγω.

– Τι είναι ευτυχία;

Ευτυχία, για εμένα, σήμερα, είναι να κάνεις αυτό που αγαπάς.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;

Ο άθλοι του Σαμψών. Θα ήθελα να έχω χειροκροτήσει και εγώ τον λαϊκό ήρωα.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;

Η Νέα Σμύρνη.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);

Η προσωπικότητά του. Η αλήθεια του. Όσο πιο αληθινός είναι τόσο πιο απλός γίνεται. Πολύπλοκο πράγμα η απλότητα!

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;

«Όλο τον κόσμο γύρισες, μα τίποτα δεν είδες…», από το ποίημα Λύχνος του Αλλαδίνου του Νίκου Καββαδία.

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;

Μια από την σειρά ταινιών Step Up. Πιστεύω το αποτέλεσμα θα ήταν εκπληκτικό!

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;

Όμορφες πόρτες και παλιά κτήρια.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;

Μπαλκόνι. Έχει να κάνει με το επόμενο τραγούδι που ετοιμάζω και δεν μπορεί να βγει από το μυαλό μου.

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;

Ναι και είναι ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της: Μαγαζιά για όλα τα γούστα και όλες τις ώρες. Πλατείες που δεν κοιμούνται ποτέ. Θέες για στιγμές αξέχαστες.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;

Ακούω τυχαίες ηχογραφήσεις στο κινητό μου.

– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;

Αυτή τη στιγμή ηχογραφούμε παρέα με μια υπέροχη ομάδα μουσικών και φίλων τα τραγούδια του δίσκου «Ενδιάμεσος Σταθμός». Το επόμενο τραγούδι θα δημοσιευτεί τον Δεκέμβρη παράλληλα με κάποιες εμφανίσεις στην Αθήνα. Φέτος, οι Κυριακές μου ανήκουν στο θέατρο. Έχω, επίσης, την χαρά να είμαι μέλος του θιάσου του «Ρομπέν των Δασών» στην παιδική σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία της Αγνής Χιώτη.

︎❈ INFO: Instagram