Η Φένια Χατζηνικολάου, γνωστή και ως Sci-Fi River, αποτελεί μια σπάνια παρουσία στον χώρο του ραπ. Με έντονες επιρροές τόσο από τον old-school όσο και από τον new-school ήχο, καταφέρνει να συνδυάσει με έναν μοναδικό τρόπο την ηλεκτρονική αισθητική με τον πανκ πνεύμα. Η μουσική της απευθύνεται σε ένα κοινό που αναζητά την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια, «για τα παιδιά που δεν εμπιστεύονται ποτέ».

Σχέδον τέσσερα χρόνια μετά από την ψηφιακή κυκλοφορία και το κόψιμο σε βινύλιο του “Διακοπές στην Αθήνα” από την Veego Records, η Sci-Fi River έχει αποδείξει την ικανότητά της να διασχίζει σύνορα και είδη, συνεργαζόμενη τόσο με εγχώριους παραγωγούς/beatmakers όπως ο Jazzy Chavo και ο Asto Pasam, όσο και με καλλιτέχνες που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικά μουσικά πεδία, όπως οι Dramachine και οι Asylum Promises. Αυτή η ποικιλομορφία στις συνεργασίες της αποδεικνύει ότι η μουσική είναι μία, αναπνέει και εκφράζεται μέσα από διαφορετικές φόρμες και προσεγγίσεις.

Με το EP “Ombrosa” να αποτελεί μια ακόμα σημαντική κυκλοφορία στην πορεία της καριέρας της, η Sci-Fi River συνεχίζει να αναπτύσσεται και να εξερευνά νέα μουσικά μονοπάτια. Με έναν ξεχωριστό ήχο και ένα στιλ που διακρίνεται για την αυθεντικότητα του, η Sci-Fi River αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα του πώς η μουσική μπορεί ακόμη και σήμερα να συναρπάσει και να ενώσει ανθρώπους ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων και ειδών – θεμέλιος λίθος, άλλωστε, της hip-hop κουλτούρας.

Το Olafaq τη συνάντησε στο κέντρο της Αθήνας, και η ανάκριση πήγε κάπως έτσι…

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;  
Ήθελα να γίνω αρχαιολόγος!

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Κάτι διαπεραστικό, και ίσως εκνευριστικό, που θα σε αναγκάσει να σηκωθείς να το κλείσεις.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Όλντσκουλ ραπ. Ή συμφωνική.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η Πλάκα τον χειμώνα, ο Πειραιάς, η Αχαρνών, η Φιλολάου, η Συγγρού.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Τους ρυθμούς ζωής, το πόσο βιαζόμαστε όλοι.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις; 
Αν με το μοντέρνο εννοούμε σύγχρονο, τότε δυσκολεύομαι να βρω κάτι πραγματικά σύγχρονο στην Αθήνα.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
«…έχεις κουράσει».

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Στο πεζούλι που βλέπεις να συναντιούνται Υμηττού, Ευφράνορος και Βρυάξιδος. Σε χωμένα σκαλάκια στην Άνω Κυψέλη, στη μικρή διάβαση στις γραμμές του τρένου στα Κάτω Πατήσια.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον David Lynch.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Σχεδόν κάθε μέρα είναι γεμάτη. Μου είναι απαραίτητο να βρίσκω κάποια λεπτά κατά τα οποία δεν θα ακούω κανέναν να μου μιλάει, δεν θα ακούω μουσική, τίποτα, κι απλώς θα περπατάω και θα χαλαρώνω το μυαλό. Καλά και τακτικά γεύματα, τσιγάρο, και να δω φίλους το βράδυ.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Νομίζω δεν έχω ένοχες απολαύσεις. Ίσως η φανατική τακτικότητα με την οποία διαβάζω τα Red Hand Files του Νick Cave.

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Ότι σπάει η μέρα μου στη μέση λόγω της δουλειάς, χάνοντας χρόνο από το διάβασμα και τη μουσική, και ότι δεν βλέπω όσο θα ήθελα τις φίλες και την οικογένεια μου.

– Τι είναι ευτυχία;
Η αίσθηση πληρότητας.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Οι ιστορίες γύρω από το κτήριο στην Ακαδημίας 58Α.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο Α2 πριν αρκετά χρόνια, όταν πρωτομίλησα δηλαδή με την κολλητή μου. Ήταν εντελώς κεραυνοβόλο, όμως δεν εξελίχθηκε σε έρωτα με την κλασική έννοια, αλλά σε φιλία.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Το να μην υποκύπτει στα κόμπλεξ ανωτερότητάς του.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Shoop, shoop ba-doop».

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “Mad Max: Fury Road”.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Ανθρώπους στην καθημερινότητά τους. Αλλά δεν το κάνω συχνά γιατί ντρέπομαι. Τα τοπία μου φαίνονται λίγο βαρετά.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
«Ανεξαρτήτως».

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Η Αθήνα έχει φουλ ζωή κι επιλογές το βράδυ, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και κάτι σκοτεινό στο πώς διασκεδάζουμε. Επίσης, αν δεν πηγαίνεις σε κλαμπ στο Γκάζι κ.λπ., η Αθήνα δεν έχει πολλές επιλογές για να πας κάπου και να χορέψεις. Για να πιεις έχει άπειρες, για να χορέψεις όχι.

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Αντιστροφή των όρων ζωής και κοινωνικής πραγματικότητας.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Βγάζω τους φακούς επαφής μου.

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Δεν το λες και πρόσφατο, αλλά μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό η συνέντευξη του Ρομέο Καστελούτσι στο έντυπο FAQ, το 2022.

– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Τον Μάιο θα συμμετάσχω μουσικά στην παράσταση “Ο Άτλας της δεκαετίας του 2000”, σε σκηνοθεσία του Παντελή Φλατσούση, που θα ανέβει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Και τον Ιούνιο θα παρουσιάσουμε κάποια κομμάτια από τη δουλειά του Metaman, στο Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου -οπότε το κοντινό μέλλον έχει πολλές πρόβες! Ταυτόχρονα ετοιμάζω δίσκο, σε παραγωγή Turboflow3000, ο οποίος θα κυκλοφορήσει από την Veego Records.

➸ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Instagram | Spotify

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News