Ο Διονύσης, ή αλλιώς Ντένης, όπως τον γνωρίζουμε από πιο μικρή ηλικία, είχε πάντα αγάπη για τη μουσική και τη δημιουργία. Όντας αυτοδίδακτος κιθαρίστας, αποφάσισε να ασχοληθεί επισταμένως με τη μουσική και τη σύνθεση και έτσι φοίτησε στο Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων του Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων προκειμένου να αποκτήσει καλύτερη αντίληψη για τη μουσική. Διαθέτει ένα προσωπικό στούντιο ηχογραφήσεων στο Νέο Φάληρο την καβάτζα, όπου εκεί πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια τα album του με τη βοήθεια φίλων και συνεργατών.
Είναι ενεργός δισκογραφικά από το 2007 και έχει πέντε δίσκους και τέσσερα single καθώς και συνεργασίες στο παρελθόν με τον Σταμάτη Μορφονιό, τους Active member, τον Σαράντη Αλιβιζάτο, τον Λύτη, τον Μιχάλη Κακέπη, τους Λάντζα με τον Στέλιο Σαλβαδόρ, τον Κώστα Μιχαϊλίδη, την Αλεξάνδρα Παπαστεργιοπούλου, τον Δημήτρη Ματζίρη, τον Σπύρο Κατριβάνο, τον Αντουάν Παρίνη κ.α. Έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές συλλογές γύρω από την ανεξάρτητη ελληνόφωνη σκηνή με κορυφαία ίσως τις rock n roll βοήθειες 4 του Δημήτρη Δημητράκα.
Όλα αυτά τα χρόνια στηρίζει τις ανεξάρτητες παραγωγές και σκηνές αντίστοιχα με μια όμως σχετική επιφύλαξη καθώς προτιμάει να ασχολείται με συνοδοιπόρους που έχουν κοινό όραμα, αξίες, ευθύνη, σοβαρότητα και αυταπάρνηση. H τέχνη για κείνον είναι μία μορφή ελευθερίας και ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που αξίζει κανείς να παλεύει καθώς μέσα από τη διαδικασία της δημιουργίας κάθε φορά θεωρεί πως γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του, φτάνει στα όρια του και θέτει στόχο σε κάθε βήμα να είναι μπροστά από το προηγούμενο.
Για τον Διονύση, η μουσική είναι κάτι παραπάνω από χόμπι ή βιοποριστικό μέσο. «Η μουσική είναι ότι πιο σημαντικό έχω κάνει στη ζωή μου. Είναι ο τρόπος έκφρασής μου και η εκτόνωσή μου. Δεν είναι κάτι που απλά κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου. Όλη μου η ζωή κινείται γύρω από τη μουσική. Όλους τους αγαπημένους μου ανθρώπους τους έχω γνωρίσει μέσα από τη μουσική. Ακόμα και το βιοποριστικό κομμάτι βγαίνει από μουσικές έντεχνες και ρεμπέτικες βραδιές σε μαγαζιά».
-Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Ποδοσφαιριστής και μουσικός. Απέτυχα στο πρώτο και το δεύτερο ακόμα παίζεται.
-Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Κανένας.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Καλαίσθητη και διαφορετική κάθε μέρα.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Δεν μου αρέσει το κέντρο και πλέον το αποφεύγω όσο είναι δυνατόν. Ίσως εκτιμώ την Καλλιθέα ως ένα βαθμό γιατί έχω μνήμες.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Το άγχος, την δόμηση και την ασφυξία της.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Μάλλον όσα δεν καταλαβαίνω στους νεότερους. Πως καθορίζεται το μοντέρνο? Τον τελευταίο καιρό ακούω τον όρο μεταμοντέρνο και ουσιαστικά βλέπω πχ στην τέχνη ανακατασκευασμούς παλαιότερων ιδεών με την βοήθεια της τεχνολογίας. Άρα είτε ο όρος μοντέρνο θα εκλείψει ή δε ξέρουμε τι μας γίνεται και βαφτίζουμε καλλιτεχνία οποιαδήποτε μορφή έκφρασης δίχως πλαίσιο.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Προτιμώ τον Πειραιά.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Το σπίτι μου αν και διαβάζω τα καλοκαίρια στις διακοπές.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον Bob Marley.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Τους κοντινούς μου ανθρώπους.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Ό,τι εμπεριέχει ενοχή δεν μπορεί να οδηγεί σε απόλαυση. Οι εφήμερες απολαύσεις γιατί μάλλον για τούτες συζητάμε καταλήγουν να ‘ναι πάθη και δε επεκταθώ στα δικά μου.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Η ασυνέπεια.
– Τι είναι ευτυχία;
Να εκτιμάς το χρόνο που σου δόθηκε και να μην θεωρείς τίποτε και κανέναν δεδομένο.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Οι υπόγειες στοές της.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Τα λιμανάκια.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η αυτογνωσία και η γνώση της φθοράς εώς το αναπόφευκτο του θανάτου.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Οι στίχοι γράφονται για να ερμηνευθούν από τον εκάστοτε καλλιτέχνη όπως εκείνος ονειρεύεται και έπειτα για να ερμηνευθούν ακόμη μια φορά από τους ακροατές όπως οι ίδιοι αντιλαμβάνονται. Γιατί να γίνει σύνθημα σε τοίχο κάτι; Δε θα έκανα λοιπόν κάποιο στίχο τραγουδιού γκράφιτι αλλά θα τον άκουγα.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Καμία που να μου αρέσει γιατί δεν ξέρω αν θα μου άρεσε μετέπειτα. Αφήνω τα πράγματα που έχουν αισθητική ως έχουν και επίσης δεν είμαι σκηνοθέτης.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Δεν ήμουν ποτέ με μια κάμερα στο χέρι.Έχω άλλωστε ένα κινητό που δεν έχει καν κάμερα (την έχω κάψει).
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Στο χέρι σου είναι και αν δεν είναι δεν αξίζει να σπαταλήσεις το χρόνο σου.
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Με ευτελή τρόπο τις περισσότερες φορές, ναι. Ο κόσμος δε γλεντάει απλά θέλει να τα σπάσει. Δεν ξέρω αν αυτό είναι διασκέδαση ή μια εκτόνωση.
-Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Το να βλέπει κανείς όλες τις οπτικές ειναι θεμιτό αρκεί να μην γίνεται υπερανάλυση κσι στο τέλος εμμονή. Όλα με μέτρο ακόμα και να γυρίσεις την πόλη ανάποδα πάντα πρέπει να θυμάσαι τη σταθερά που σε προσδιορίζει διαφορετικά στη προσπάθεια να φέρεις τα πάνω κάτω γίνεσαι οτι σιχαίνεσαι χωρίς να πάρεις χαμπάρι. Τώρα αν η σταθερώ σου ειναι φάλτση επιβάλλεται να τα φέρεις όλα τούμπα.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Εξαρτάται από τη μέρα που είχα.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
“Όταν εκτρέφεις ένα τέρας να περιμένεις ότι θα το βρεις απέναντί σου” από την Εύα Αναστασιάδου.
– Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Αυτή τη στιγμή έχει ξεκινήσει το ταξίδι του Astrada της τελευταίας μου δουλειάς που την ετοίμαζα 3 χρόνια περίπου στο προσωπικό μου στούντιο την καβάτζα. Έχουν βγει 2 τραγούδια και υπολείπονται άλλα 14 τα όποια είναι έτοιμα και θα ολοκληρωθούν σε διάστημα ενός έτους περίπου. Yπάρχουν σκέψεις για το επόμενο album ήδη αλλά θα περιμένω λίγο να δω πως θα πάνε μερικά προσωπικά θέματα για να μπορώ να αντλήσω θεματολογία και από κει. Παράλληλα με τον φίλο και συνοδοιπόρο Σάκη Αποστολόπουλο έχουμε ξεκινήσει και παίζουμε σε σκηνές και φεστιβάλ τραγούδια από το Astrada και μετράμε τις δυνάμεις μας. Συμμετείχα σε ένα live την 1η Ιουλίου σε ένα υπέροχο μέρος στο Στείρι Βοιωτίας για το σχολείο ataxia και το φεστιβάλ upperground μαζί με τους Πτέρυγα 3, τον Νίκο Γιακουμάκη, τον Φρανκ Πανξ και τον Βασίλη Ράλλη. Στις 28 Ιουλίου αναμένεται να εμφανιστώ στο street fest Καλαμάτας με τους Λόγος Τιμής, τον Γιάννη Αγγελάκα και τους 100°C. Στις 26 Αυγούστου πάλι με τον Γιάννη Αγγελάκα και τους 100°C στο ροκ φεστιβάλ Αργοστολίου στην Κεφαλονιά.Τον χειμώνα επίσης σχεδιάζουμε μια εμφάνιση στο Ίλιον plus και θα ανέβουμε και στην συμπρωτεύουσα για μια ή δύο εμφανίσεις.
➸ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Facebook
