Πολυτάλαντη και φωτεινή, η Δήμητρα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου με μεράκι και αγάπη για την τέχνη. Το θέατρο και ο κινηματογράφος έχουν κερδίσει επάξια μία θέση στην επαγγελματική της πορεία και η διαφορετική και μοναδική οπτική της για τον κόσμο αντανακλάται σε όλο της το έργο.
Έχει σπουδάσει Φιλοσοφία στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών και θέατρο στο «Εμπρός» θέατρον- εργαστήριον. Συνδύασε την αγάπη της για το θέατρο με τη φιλοσοφία, έγινε θεατρική σκηνοθέτις και σεναριογράφος και οι σπουδές της τη βοήθησαν να καλλιεργήσει τη δυνατότητα να έχει μία πιο σφαιρική κατανόηση ενός έργου και ενός κειμένου.
Αγαπάει τον Ευρωπαϊκό και Αμερικάνικο κινηματογράφο και γράφει σενάρια για μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες. Αν δεν την πετύχετε σε κάποιο θέατρο ή κινηματογράφο, θα την βρείτε σε κάποιο καφέ, ή σε μια δροσερή γωνιά να διαβάζει λογοτεχνία ή ακόμα και να κάνει πεζοπορία προσπαθώντας να φτάσει κάπου που θα μπορεί να ατενίζει τη θάλασσα. Αγαπά τη φύση, τα ταξίδια και την τέχνη και μέσω αυτής προσεγγίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και τις κρυφές και σκοτεινές πτυχές της.
Πάντα με χαμόγελο, πολυσύνθετη και απλή συνάμα, ψάχνει χρηματοδοτήσεις για να υλοποιεί όχι μόνο τα δικά της όνειρα αλλά και άλλων καλλιτεχνών. Κατάγεται από την Σητεία Κρήτης και ζει στην Αθήνα την οποία αγαπά και ονειρεύεται να γίνει πιο πράσινη και πιο προσιτή στους ανθρώπους της.
Η Δήμητρα, είναι ένα ανήσυχο πνεύμα, μία καλλιτέχνιδα που έχει αγάπη για το χώρο του θεάτρου και της τέχνης και τον υπηρετεί με όλες τις ανθρώπινες αξίες και τα ταλέντα που η χαρισματική προσωπικότητά της εμπεριέχει.
• • •
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Ευχόμουν να μην βαρεθώ ποτέ. Ξάπλωνα στο κρεβάτι και το ευχόμουν με όλη μου την δύναμη.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Ήχος από τζιτζίκια. Αν και δεν υπάρχει ιδανικός ήχος για ξυπνητήρι πραγματικά.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Θα έπρεπε να μοιράζουν ωτοασπίδες στις αστικές συγκοινωνίες. Όλα τρίζουν.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η Πλάκα, άδεια τον χειμώνα. Η γειτονιά της Νεάπολης και του Λυκαβηττού, όλο το χρόνο.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Θα σταματούσα την λαίλαπα των Airbnb. Θα φύτευα πλατάνια σε κάθε γειτονιά και θα διέσωζα τα σινεμά.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Τους νέους ανθρώπους της.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Χωρίς αλλά.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Άλσος Παγκρατίου.
Λόφος Λυκαβηττού.
Αυλή ωδείου Αθηνών.
Πάρκο ελευθερίας.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον Bill Murray, τον Martin Scorsese και τον Gary Oldman. Θα ήθελα να μένουν στην απέναντι πολυκατοικία.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Να συγκεντρωθώ να γράψω έστω δέκα γραμμές της προκοπής. Να εκπληρώσω έστω τις μισές από τις εμμονές μου.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Ίσως ένα τσιγάρο μια στο τόσο. Το να φεύγω για όπου, χωρίς να ξέρουν οι άλλοι που είμαι.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Το χάος των ομαδικών συνομιλιών για δουλειά σε όλες τις εφαρμογές.
– Τι είναι ευτυχία;
Η συγκέντρωση και ο δρόμος.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Ότι είναι το νέο Βερολίνο.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Σε ένα φανάρι, δίπλα στο πάρκο της Ριζάρη.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Ο έρωτας.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
“Love may save all you people, but it will never, never save me
No it won’t save me” από το “Love will save you” των Swans.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “The birds” , του Alfred Hitchcock.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τον ουρανό της, κάποια πλατάνια σε συγκεκριμένα μέρη, που τα έχω εντοπίσει και τα αγαπώ αλλά κυρίως ανθρώπους.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Ροζ τηλεγραφος (είναι φυτό, μου το έκαναν δώρο, ποιος το σκέφτηκε το όνομα;)
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Πιστεύω πως έχει τα φεγγάρια της κι αυτή, αλλά συνολικά πιστεύω πως ναι!
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Σημαίνει χώρος για προσωπικό οραματισμό σε σχέση με την πολη.
Η Αθήνα ανάποδα θα ήθελα να μην είναι τόσο ακριβή για τον μέσο πολίτη της, να έχει καθαρότερες και πιο ασφαλείς συγκοινωνίες, να κάνει ανακύκλωση, να έχει περισσότερα δέντρα (μακάρι και τα ποτάμια της πίσω). Μια ευχή θα ήταν οι κάτοικοι να επανοικειοποιηθούν τον δημόσιο χώρο.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Σβήνω όλα τα φώτα.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Η συνέντευξη της Μάργκαρετ Άτγουντ.
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Γράφω ένα σενάριο για μια μεγάλου μήκους και ετοιμάζω μία εικαστική παράσταση του κειμένου: «Η γυναίκα της Ζάκυνθος» του Διονύσιου Σολωμού, για τον ερχόμενο χειμώνα.
Πρόσφατες σκηνοθεσίες της είναι η «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.» της Λένας Κιτσοπούλου, με την Κίττυ Παϊταζόγλου, σε παραγωγή Μάριου Τάγαρη, καθώς και το «Τρίπτυχο. Σπουδή στην αδράνεια» μια διασκευή του μυθιστορήματος της Μαργαρίτας Καραπάνου «Ο Υπνοβάτης», που παρουσιάστηκε στο ΠΛΥΦΑ τον φετινό χειμώνα από ένα ensemble νέων ταλαντούχων ηθοποιών.
Τα τελευταία δύο χρόνια δημιουργεί video art. Η πιο πρόσφατη δημιουργία της ονομάζεται «The Interview │ Entirely outside the reality of life» και είναι βίντεο εγκατάσταση εμπνευσμένη από την ζωή και το έργο της Clarice Lispector. Τον χειμώνα του 2022 ίδρυσε με τις Ήρα Σπαγαδώρου (εικαστικό καλλιτέχνη) και Γεωργία Ρεμουντάκη (project manager), την Α.Μ.ΚΕ «Micrographia» η οποία προωθεί την γυναικεία καλλιτεχνική δημιουργία. Με την Micrographia την φετινή χρονιά έχουν παρουσιάσει δύο performances και μια έκθεση υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων καθώς και μία παράσταση.
