Φωτογράφος, σκηνοθέτης, Moving Image Specialist, Head of Creative στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Από την Ευρώπη στην Αμερική, και πάλι πίσω, ο Χρήστος Σαρρής έχει διαγράψει μια σημαντική πορεία ως φωτογράφος σε όλα (σχεδόν) τα ελληνικά περιοδικά, ενώ τα τελευταία 10 χρόνια ξεκίνησε να αφοσιώνεται, όλο και περισσότερο, στην κινούμενη εικόνα των βίντεο και των ντοκιμαντέρ. H σειρά κινηματογραφημένων συναυλιών StagesA/Live που δημιούργησε το Ίδρυμα Ωνάση την περίοδο της καραντίνας ήταν μια δική του ιδέα και δημιουργία.

Λίγες μέρες πριν την οπτικοακουστική παράσταση “Πέρα από τη Θάλασσα” που έστησαν μαζί με τον Παύλο Παυλίδη με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ με τις διασκεύες στα τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου, το Olafaq συνάντησε τον Χρήστο κάπου στη Λ. Συγγρού και τον ανέκρινε σχετικά με την πόλη που τον εμπνέει όλα αυτά τα χρόνια.

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Αστροναύτης; Μπορεί και ποδοσφαιριστής γιατί πήγαινα με τον πατέρα μου στα ξερά, είμαστε φανατικοί του Θρίαμβου Αθηνών και κάθε Κυριακή τρέχαμε να δούμε την ομάδα. Κάπως έτσι έμαθα και την Αθήνα τότε του Ρούφ μου φαινόταν ταξίδι ολόκληρο και ριψοκίνδυνο.

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Η φωνή του Θάνου να με ρωτάει «Μπαμπά να ξυπνήσουμε τώρα;»

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Τι θα έλεγες να το κάναμε juke box; Όπως παλιά στα μπάρ, να διαλέγει ο «πελάτης» ανάλογα με την διάθεση και την ώρα της ημέρας. Πόσο ενδιαφέρον θα είχαν τα μεταμεσονύχτια του Σαββατοκύριακου ή τα πολύ πρωινά.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Ο Κούκος των ’80s, Πειραιώς και Πλαταιών το διαμέρισμα του αγαπημένου μου φίλου Βασίλη στον 5ο τέλη 90s , η Αθηναīδος και η «πλατεία» στον Νέο Κόσμο.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Η Αθήνα αλλάζει από μόνη της δεν χρειάζεται την βοήθεια μου.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Όλα τα πλάσματα που κυκλοφορούν ανάμεσά μας και αδιαφορούν για εμάς την γενιά μας και την γνώμη μας.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Εύκολο το έχουν απαντήσει για εμένα οι LCD Soundsystem, σε ελεύθερη μετάφραση «…αλλά με ρίχνεις».

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Θα ρωτήσω την Τίνα Μανδηλαρά και θα σου πω.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον Frank Sinatra.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Πολύ μουσική, πολύ καφέ.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Πλέον καμμία.

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Ο χαμένος χρόνος.

– Τι είναι ευτυχία;
«Φτιάχνω την βαλίτσα».

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Η μέρα του Nick Cave πριν την πρώτη συναυλία των Bad Seeds στην Αθήνα, όταν λέει ψάχνοντάς να βρει ναρκωτικά κοιμήθηκε σε ένα παγκάκι και το επόμενο πρωί μπαίνοντας σε ένα λεωφορείο προσπάθησε να πληρώσει με μάρκα γιατί νόμιζε πως ήταν ακόμα στο Βερολίνο.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στην Συγγρού ψηλά προς την πλευρά του Νέου Κόσμου εκεί που μεγάλωσα.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, ευχαριστώ Jarvis.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Aπό το “Like a Rock” του Bog Seger και των Silver Bullet Band:

And I stood arrow straight

Unencumbered by the weight of all these hustlers and their schemes I stood proud,

I stood tall

High above it all I still believed in my dreams

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το Boogie Nights του Paul Thomas Anderson.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τους φοίνικες, και ειδικά εκείνους τους πανύψηλους στην πλατεία Πειραιώς και Θερμοπυλών στον Κεραμεικό.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
ΤΕΛΕΙΑ.

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Η Αθήνα είναι μια πόλη που σίγουρα με «έσπασε» πολλές νύχτες και ακόμα πιστεύω ότι το κάνει, έχω την αίσθηση ότι λείπουν εκείνες οι βραδιές Δευτέρας που ξεκινούσες για ένα ποτό και ερχόταν το ξημέρωμα Τρίτης ή ακόμα χειρότερα Τετάρτης και σκεφτόσουν ποτέ ξανά. Τουλάχιστον λείπουν σε εμένα.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Φοράω τον νάρθηκα του μποξέρ και μάχομαι το στρές. Υπάρχουν όμως πολλές νύχτες πλέον που δεν θα χρειαστεί να τον φορέσω και είναι οι καλύτερες.

– Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Ανυπομονώ για το υπόλοιπο της σεζόν 2023, στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έχουμε φανταστικές παραγωγές, την επόμενη εκδοχή των Πλασμάτων της σούπερ πετυχημένης έκθεσης του περασμένου καλοκαιριού από Πεδίον του Άρεως, αυτή την φορά τοποθετείται εκτός Αθήνας και το φεστιβάλ Καβάφη στην Νέα Υόρκη την άνοιξη. Από την 1η έως την 5η Φεβρουαρίου σκηνοθετώ τον Παύλο Παυλίδη στην κεντρική σκηνή της Στέγης σε μια μελλοντολογική μουσική ιστορία «Πέρα από την Θάλασσα» με διασκευές σε ιστορικά τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου.

➭ INFO: Instagram