Ο Χένρι Τσαρλς Μπουκόφσκι ήταν αμερικάνος ποιητής και διηγηματογράφος. Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1920 στη γερμανική πόλη Άντερναχ και απεβίωσε στις 9 Μαρτίου 1994 στο Σαν Πέδρο, από λευχαιμία.

Είχε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια και μια ολότελα καταστροφική σχέση με τον πατέρα του, έναν πολύ βίαιο άνθρωπο που είχε εμμονή με την τάξη και τον καθωσπρεπισμό, ενώ πολύ συχνά έδερνε και κακοποιούσε τα μέλη της οικογενειάς του. Το αποτέλεσμα ήταν ο Μπουκόβσκι να αρχίσει να νιώθει εξ απαλών ονύχων την απόρριψη και την εγκατάλειψη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ψυχισμό του και την πορεία που πήρε αυτός, όσο μεγάλωνε ο Μπουκόφσκι (ή Χένρι Τσινάσκι, όπως ήταν το λογοτεχνικό alter ego του).

Αυτός ο βαθύς κυνισμός, ωστόσο, και η διαρκής αίσθηση της ματαιότητας που διαπερνούσε την ζωή και την καθημερινότητα του Μπουκόφσκι, τον έκανε σκληρόπετσο, πραγματιστή και, εύλογα, κυνικό μέχρι το μεδούλι. «Γλεντούσε» πρόσωπα και καταστάσεις με τον ωμό του κυνισμό, κυρίως όμως «γλεντούσε» τον ίδιο του τον εαυτό, αυτοσαρκαζόμενος μέχρι δακρύων και «τσαλακώνοντας» και αποδομώντας διαρκώς την εικόνα του, ιδιωτική ή δημόσια.

Στην πορεία της ζωής τους έγραψε μερικά απίστευτα ποιήματα και μάς άφησε και μερικές ρήσεις σοφίας και αποφθέγματα βαθιάς γνώσης των γύρω του τεκταινομένων.

Ακολουθούν τα σημαντικότερα εξ’ αυτών:

Όλες οι γυναίκες είναι διαφορετικές. Γενικά, φαίνεται πως είναι συνδυασμός του καλύτερου και του χειρότερου. Μαγικές και τρομακτικές. Αλλά είμαι ευχαριστημένος που υπάρχουν.

Η ελεύθερη ψυχή είναι σπάνιο πράγμα, αλλά την αναγνωρίζεις, όταν τη βλέπεις. Επειδή βασικά νιώθεις καλά, πολύ καλά όταν είσαι κοντά της ή μαζί της.

Όλοι πρόκειται να πεθάνουμε, όλοι, μα τι τσίρκο! Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να μας κάνει να αγαπάμε ο ένας τον άλλο, αλλά δεν ισχύει αυτό. Είμαστε τρομοκρατημένοι και ισοπεδωμένοι από ασήμαντα πράγματα και μας κατατρώει το τίποτα.

Το πρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι χαζοί άνθρωποι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση.

Απλά να ζεις περιμένοντας να πεθάνεις, ω, αυτό είναι σκληρή δουλειά.

Δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Απλά πιστεύω ότι μπορούμε να μην τον κάνουμε χειρότερο.

Μερικοί άνθρωποι δεν τρελαίνονται ποτέ. Τι πραγματικά φριχτή ζωή έχουν.

Δείξε μου έναν άνδρα που ζει μόνος και έχει συνεχώς καθαρή κουζίνα και οχτώ στις εννιά φορές θα σου δείξω έναν άνδρα με απεχθείς πνευματικές ιδιότητες.

Η έννοια της δυνατότητας δεν μου λέει τίποτα. Σχεδόν κάθε μωρό στην κούνια έχει περισσότερες δυνατότητες από εμένα.

Εάν πετύχεις να ξεγελάσεις κάποιον δεν σημαίνει ότι είναι χαζός. Απλά σημαίνει ότι σε εμπιστεύεται περισσότερο από όσο αξίζεις.

Μερικές φορές σηκώνεσαι απ’ το κρεβάτι το πρωί και σκέφτεσαι «δεν πρόκειται να τα καταφέρω», αλλά μέσα σου γελάς, επειδή θυμάσαι όλες τις φορές που ένιωσες έτσι.

Το πιο απαίσιο δεν είναι ο θάνατος, αλλά οι ζωές που κάνουν ή δεν κάνουν οι άνθρωποι μέχρι τον θάνατό τους.

Πρέπει να πληγωθείς, μα πρέπει και να πληγώσεις. Να αποχωριστείς τον πρώτο σου έρωτα και να βρεις το αέναο πάθος της ζωής σου.

Είμαι παντρεμένος, αλλά δεν έχω γυναίκα. Η γυναίκα μου είναι η ίδια μου η ζωή.

Συνήθως είμαι κακός αλλά όταν είμαι καλός, είμαι απερίγραπτα καλός.

Για όσους πιστεύουν στο Θεό, οι περισσότερες από τις μεγάλες ερωτήσεις έχουν ήδη απαντηθεί. Για τους υπόλοιπους από εμάς, όμως, που δεν μπορούμε να δεχτούμε εύκολα τη συνταγή του Θεού, οι μεγάλες απαντήσεις δεν παραμένουν γραμμένες σε πέτρινες πλάκες.

Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους, τους παράνομους και τα ρεμάλια. Για μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τους αγίους.

Η διαφορά ανάμεσα στην Τέχνη και τη Ζωή είναι πως η Τέχνη είναι πιο υποφερτή.

Ιδιοφυΐα ίσως να είναι η δυνατότητα να πεις κάτι πολύ βαθυστόχαστο με απλό τρόπο.

Όταν πίνεις, τότε ο κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει αλλά για λίγο δεν σε κρατάει από το λαιμό.

Αρχίζεις να σώζεις τον κόσμο, σώζοντας έναν άνθρωπο τη φορά• όλα τα υπόλοιπα είναι πομπώδης ρομαντισμός ή πολιτική.

Αν έχεις την ικανότητα να αγαπήσεις, αγάπησε τον εαυτό σου πρώτα.

Η φιλοδοξία σπάνια βοηθάει τους ταλαντούχους. Η τύχη όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Το ταλέντο πάντα σέρνεται πίσω της.

Ένας διανοούμενος λέει ένα απλό πράγμα με δύσκολο τρόπο. Ένας καλλιτέχνης λέει ένα δύσκολο πράγμα με απλό τρόπο.

Οι συγγραφείς είναι απελπισμένοι άνθρωποι. Και όταν σταματήσουν να είναι απελπισμένοι παύουν να είναι και συγγραφείς.

Στα 25 τους χρόνια, όλοι είναι υπέροχοι. Στα 50 σου όμως, κάτι πρέπει να κάνεις για να γίνεις [υπέροχος].

Η ομορφιά δεν είναι τίποτα, δεν μένει. Δεν ξέρεις πόσο τυχερός είσαι να είσαι άσχημος, γιατί αν αρέσεις στους ανθρώπους ξέρεις ότι είναι για κάτι άλλο.

Το σεξ είναι ωραίο πράγμα μόνο εάν δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις.

Η μοναξιά με δυναμώνει: χωρίς αυτήν είμαι σαν να μην έχω φαγητό και νερό. Κάθε μέρα χωρίς αυτή αποδυναμώνομαι. Δεν είμαι υπερήφανος για την μοναξιά μου αλλά εξαρτώμαι από αυτήν.

Ξέρω τα ελαττώματά μου πολύ καλά για να ζητήσω να με αγαπήσουν.

Βρισκόμαστε εδώ για να γελάμε με τις πιθανότητες και για να ζούμε τη ζωή μας τόσο καλά, που ο θάνατος θα τρέμει στην ιδέα να μας πάρει.