Οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετικές εμπειρίες, οπότε είναι αναμενόμενο να έχουν και διαφορετικές κοσμοθεωρίες. Παρ’ όλα αυτά το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ νεαρών ανδρών και γυναικών στις ανεπτυγμένες χώρες είναι εντυπωσιακό. Δεδομένα από είκοσι τέτοιες χώρες δείχνουν ότι ενώ πριν από δύο δεκαετίες υπήρχε μικρή διαφορά στο ποσοστό των ανδρών και των γυναικών ηλικίας 18-29 που αυτοπροσδιορίζονταν ως φιλελεύθεροι παρά ως συντηρητικοί, το χάσμα έχει πλέον αυξηθεί στις 25 ποσοστιαίες μονάδες. Οι νεαροί άνδρες επίσης φαίνεται να είναι πιο αντιφεμινιστές από τους μεγαλύτερους, αντιστρέφοντας την τάση κάθε γενιάς να είναι πιο φιλελεύθερη από την προηγούμενη. Στοιχεία από 27 ευρωπαϊκές χώρες βρήκαν ότι οι άνδρες κάτω των 30 ήταν πιο πιθανό από αυτούς άνω των 65 να συμφωνούν ότι «η προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών έχει προχωρήσει υπερβολικά, επειδή απειλεί τις ευκαιρίες των ανδρών και των αγοριών». Παρόμοια αποτελέσματα υπάρχουν στη Βρετανία, τη Νότια Κορέα και την Κίνα. Οι νεαρές γυναίκες τείνουν να πιστεύουν το αντίθετο.
Η αποσύνθεση αυτού του φαινομένου δεν είναι εύκολη κι απαιτεί χάραξη στρατηγικής ακριβείας. Ένα καλό σημείο εκκίνησης είναι η διαπίστωση ότι οι νεαρές γυναίκες ξεπερνούν ακαδημαϊκά τους συνομηλίκους τους άνδρες. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 46% αυτών αποκτούν πτυχίο, σε σύγκριση με το 35% των νεαρών ανδρών – ένα χάσμα που έχει διπλασιαστεί από το 2002. Μία συνέπεια είναι ότι οι νεαρές γυναίκες είναι πιο πιθανό να περνούν τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης μέσα σε ένα φιλελεύθερο πανεπιστημιακό περιβάλλον. Εν τω μεταξύ τα αγόρια υπερτερούν αριθμητικά των κοριτσιών στο χαμηλότερο άκρο της εκπαιδευτικής κλίμακας. Σε όλες τις πλούσιες χώρες, το 28% των αγοριών αποτυγχάνουν να μάθουν να διαβάζουν σε βασικό επίπεδο. Το ίδιο ισχύει μόνο για το 18% των κοριτσιών.
Μια άλλη μεγάλη αλλαγή είναι ότι σε διαφορετικό βαθμό ανά χώρα, έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος στη μείωση των εμποδίων για τις γυναίκες στην επαγγελματική επιτυχία. Οι άνδρες με πανεπιστημιακή μόρφωση τα πάνε καλά επίσης—συχνά ως το ένα μισό ενός ζευγαριού με διπλό υψηλό εισόδημα. Πολλοί άνδρες χαιρετίζουν αυτές τις εξελίξεις και αγωνίζονται για ακόμη περισσότερες. Όμως εκείνοι από τους λιγότερο μορφωμένους αδελφούς τους που δυσκολεύονται στην εργασία και στις σχέσεις είναι πιο πιθανό να αισθάνονται πικρία και να κατηγορούν τις γυναίκες για την απώλεια της σχετικής τους θέσης. Από την άλλη, οι νεαρές γυναίκες, αν και εκτιμούν την πρόοδο του παρελθόντος γνωρίζουν καλά ότι παραμένουν πραγματική απειλή και αδικία – από την ανδρική βία μέχρι τη δυσκολία του να συνδυάσουν καριέρα και μητρότητα. Εν ολίγοις οι περισσότερες νεαρές γυναίκες και ένας ανησυχητικά μεγάλος αριθμός νεαρών ανδρών παραπονιούνται ότι η κοινωνία είναι μεροληπτική εις βάρος του δικού τους φύλου.
Οι νεαρές γυναίκες τείνουν να ψηφίζουν κόμματα της φιλελεύθερης αριστεράς. Οι θυμωμένοι νεαροί άνδρες που συχνά απορρίπτονται ως τοξικά αρρενωποί από αυτά τα κόμματα, προσελκύονται έξυπνα από πολιτικούς της δεξιάς ή της ακροδεξιάς. Στη Νότια Κορέα, η υποστήριξή τους βοήθησε έναν ανοιχτά αντιφεμινιστή πρόεδρο να ανέλθει στην εξουσία. Στην Αμερική, οι δημοσκοπήσεις είναι συγκεχυμένες, αλλά κάποιοι αναλυτές πιστεύουν ότι οι νεαροί άνδρες απομακρύνονται από τους Δημοκρατικούς. Στην Ευρώπη, όπου οι πολιτικές επιλογές είναι πολλές, οι ψήφοι των νεαρών ανδρών έχουν συμβάλει στην άνοδο αντιδραστικών κομμάτων όπως το AfD στη Γερμανία, η Konfederacja στην Πολωνία και το Chega, το οποίο σημείωσε άνοδο στις εκλογές της Πορτογαλίας στις 10 Μαρτίου.
Δεν υπάρχει εύκολη λύση για όλα αυτά. Αλλά είναι σαφές ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να βοηθηθούν τα αγόρια που μένουν πίσω στο σχολείο. Ορισμένες πολιτικές που θα μπορούσαν να βοηθήσουν χωρίς να βλάψουν τις συμμαθήτριές τους περιλαμβάνουν την πρόσληψη περισσότερων ανδρών δασκάλων (οι οποίοι είναι εξαιρετικά σπάνιοι στα δημοτικά σχολεία των πλούσιων χωρών) και την καθυστέρηση της έναρξης του σχολείου για τα αγόρια κατά ένα έτος, ώστε να αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι ωριμάζουν αργότερα. Καλύτερη επαγγελματική κατάρτιση θα μπορούσε επίσης να ενθαρρύνει τους νέους άνδρες να εξετάσουν επαγγέλματα που παραδοσιακά απέφευγαν, όπως η νοσηλευτική ή η διοίκηση. Η καλύτερη εκπαίδευση των αγοριών δεν θα ωφελήσει μόνο τα ίδια. Η αύξηση του αριθμού των μορφωμένων (και ελπίζουμε λιγότερο θυμωμένων) ανδρών θα είναι ευεργετική και για τις γυναίκες που μοιράζονται τον ίδιο κόσμο μαζί τους.
*Με στοιχεία από το Economist.
